เช้านี้เฏตกเตียง (อีกแล้ว)

นับเป็นครั้งที่สามสำหรับเหตุการณ์ตกเตียงในลักษณะคล้าย ๆ กัน ไม่รวมตกรถ ตกโต๊ะม้าหินอ่อน ลื่นล้มเอง และอีกมากมายที่สามารถเกิดขึ้นได้กับเด็กวัยเตาะแตะเช่นนี้ (คาดว่าเฏน่าจะเป็นเด็กอัจฉริยะ ถ้าไม่ต้องตกมากมายขนาดนี้ เอ๊ะ! หรือจะเป็นไปในทางกลับกัน)

การเลี้ยงลูกนี้ ไม่มีสติเพียงแต่ 1/10 วินาที อุบัติเหตุก็เกิดขึ้นได้ ทั้ง ๆ ที่ลูกอยู่ในมือ ประสบการณ์นี้ไม่เคยมีไม่รู้จริง ๆ อย่างไรก็ดี เฏก็ยังเป็นเด็กร่าเริง พูดมาก (แบบไม่เป็นคำ) สามารถส่งเสียงได้ตลอดเวลาเลยเถิดประสาเด็กผู้ชาย

ตอนนี้เฎหัดเดินเองได้มากขึ้น สามารถเข็นเก้าอี้ที่มีล้อเดินไปมาทั่วห้อง สามารถเดินได้หนึ่งก้าว โดยก้าวคว้าสิ่งของหนึ่งไปยังอีกสิ่งหนึ่ง ถือว่ามีพัฒนาการดี ฟันขึ้นทั้งหมดแปดซี่ และให้ความร่วมมือในการแปรงฟันพอสมควร หลังจากแม่ทำลูกเจ็บ และไม่ค่อยยอมให้ความร่วมมืออีกเลยหลังจากนั้น

มีอย่างเดียวที่ค่อนข้างทำให้แม่เหนื่อย คือ เฏมักจะตื่นกลางคืนบ่อยมาก ด้วยนิสัยที่ติดมาตั้งแต่เด็ก ที่เมื่อร้องก็จะได้ดูดนมแม่ เพราะคุณยายบอกแม่ตั้งแต่เฏยังแบเบาะว่า เมื่อร้องก็ให้เอาขวดนมใส่ปาก ประเดี๋ยวก็หลับต่อเองได้ ในกรณีเป็นนมแม่ เฏก็เลยหลับคาเต้า และต้องมีนมดูดทุกครั้งจึงจะหลับ ซึ่งจริง ๆ แล้วเป็นวิธีที่ผิดอย่างมาก

การให้เด็กหลับคานม ทั้งนมแม่และนมขวด มีข้อเสียหลายอย่าง อย่างแรก คือ เมื่อเด็กรู้สึกตัวตื่น เค้าจะไม่สามารถสามารถหลับต่อเองได้ เพราะจะโหยหานม เหมือนตอนที่หลับ เค้าต้องการอยู่ในสภาพที่คล้ายก่อนหลับมากที่สุด ดังนั้น คุณแม่จะไม่สามารถปลีกตัวไปทำอะไรได้เลย และลูกก็จะงอแง หากไม่มีนมให้ดูดต่อ ประการที่สอง คือ เด็กที่มีฟันขึ้นแล้วจะมีโอกาสเสี่ยงมากที่จะฟันผุ เพราะการหลับคาอาหารหรือนม ซึ่งมีน้ำตาลเป็นส่วนประกอบหนึ่ง สร้างปฏิกิริยาเร่งอย่างดีในการทำลายเคลือบฟัน และทำให้ฟันผุก่อนวัยอันควร

แม่ต้องพยายามมากขึ้นที่จะไม่ให้เฏหลับคานม และดูดนมต่อจึงจะหลับ แต่ไม่ได้เร่งรัดมากนัก ใช้ธรรมชาติเป็นที่ตั้ง แต่ก็ต้องวางเป้าหมายไว้บ้างๆ หวังว่าแม่จะได้หลับสบายยาวทั้งคืนบ้างสักวันหนึ่ง แต่อย่างไรก็ตาม ลูกหลับสบายแม่ก็สบายด้วยแล้วครับ

เขียนใน GotoKnow โดย จริญญา
ใน เฏ

คำสำคัญ (Tags): #te#ตกเตียง#หัดเดิน#เฏ#ลูกตื่นบ่อยตอนกลางคืน

หมายเลขบันทึก: 452112เขียนเมื่อ 2 สิงหาคม 2011 21:05 น. ()แก้ไขเมื่อ 14 มิถุนายน 2012 15:44 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน