เคอยเค็มนึ่งไข่ ใช้ใจทำที่ร้านมะฉ๊ะบางพัฒน์
คนในสมัยที่เครื่องใช้ไฟฟ้ายังมาไม่ถึง เขามีภูมิปัญญาในการถนอมอาหารแบบบ้านๆ เก็บไว้กินนานๆ ไม่ว่าเป็นการดอง การหนาง* การนึ่ง การย่าง การทำเค็ม บางอย่างถนอมไว้ได้หลายเดือน มีการเตรียมการ เตรียมพร้อมรับ สถานการณ์ ที่กำลังจะมาเยือนตามฤดูกาล กะปิ หรือ เคอย คืออีกภูมิปัญญาหนึ่งที่ยังคงมีการแปรรูปและถนอมอาหารให้อยู่ได้นานวัน
กุ้งเคอยที่สะอาดนำไปล้าทำเคอยเค็ม
กะปิ ทำจากตัวกุ้งเคอย แถบทะเลอันดามันทุกหมู่บ้าน รู้จักการทำเคย บางบ้านกลายเป็นสินค้า โอท๊อป ตัวเคอย หรือกุ้งเคอย นอกจากจะแปรรูปเป็นเคอยกุ้งแล้ว มีการถนอมอีกอย่างนึ่งคือการดองหรือทำเคอยเค็ม วิธีการทำก็คือ เอาตัวกุ้งเคยที่สดๆ ล้างน้ำให้สะอาด แล้วเอามาซาว* เกลือ ใส่น้ำตาลนิดๆพอปะแล่ม ใส่ภาชนะมีฝาปิด เก็บไว้ 24 ชั่วโมงหากไว้เกินกว่านี้ จะกลายเป็นจะหลู* จ้าวหลู หรือฉลู ตามแต่สำเนียงที่แต่ละท้องถิ่นจะออกเสียงหากปล่อยให้เป็นจ้าวหลู จะเอามานึ่งก็ไม่อร่อย(เหมือนการทำไข่เค็มมีระยะเวลาว่ากี่วันถึงจะต้ม กี่วันถึงจะทอดได้)
ครบกำหนด 24 ชั่วโมง ก็เอาปรุงเป็นอาหารได้หลายอย่าง หากรีบร้อนก็ยำ สูตรก็เหมือนยำอาหารทั่วไป แต่หากไม่รีบร้อนทำให้อร่อยต้องนึ่ง ซึ่งวิธีนี้ ยายทำให้ผู้เขียนกินประจำ ยังติดใจรสมือยาย ตั้งแต่ย้ายมาอยู่พัทลุง ไม่เคยได้ลิ้มรสเคอยเค็มนึ่งอีกเลย
วันนี้ กลับจาก ปิดค่าย”รวมพลคนต่างวัย ค่ายไร้กรอบ แต่ไม่ไร้ใจ GotoKnow จัดให้ผู้ใหญ่ใจดีสนับสนุน” ที่บ้านเกาะหมากน้อย และย้อนศรไปส่งเกลอคิมขึ้นเครื่องบินที่ภูเก็ต กำลังตัดสินใจจะกลับบ้านไปร่วมงานกับสหกรณ์สวนปาล์มที่ท่านประธานสวนปาล์มของชุมพรเชิญมา
ก็ได้รับ โทรศัพท์จากน้องโรงพยาบาลปากพะยูนบอกมาว่าได้มาให้กำลังใจชาวค่าย.....ด้วยหมายกำหนดการที่นัดหมายหลายๆคนไว้ว่าจะปิดค่ายในวันอาทิตย์ แต่ค่ายมาปิดเร็วกว่ากำหนดไม่ได้แจ้งบอกกับน้องๆที่เข้ามาร่วมกิจกรรม จึงนำน้องๆมาพักทีทานอาหารที่ ร้านมะฉ๊ะ บางพัฒน์ โฮมสเตย์ ขณะที่เดินผ่านร้านขายอาหารทะเล เห็นมีเคอยเค็มใส่ถุงวางขายอยู่ จึงบอก มะฉ๊ะขอเมนูพิเศษ ตามสั่งคือ”เคอยเค็มนึ่ง”
เคอยเคมนึ่ง หน้าตาน่าทานมาก
มะฉ๊ะ บอกว่านึ่งเคอยเค็มต้องใส่ใจใช้ไฟอ่อนๆใช้เวลาอย่างน้อย สองชั่วโมง ก็ตอบตกลงนอนค้างคืนที่นี้ รอกินเคอยเค็มนึ่ง สองชั่วโมงที่รอคอย เมื่อได้ลิ้มรสเคอยเค็มนึ่งฝีมือ มะฉ๊ะนับว่าคุ้มค่าแห่งการคอยรอ รสหอมอมเปรี้ยวของกุ้งเคอยดอง ความมันของกะทิสด ที่ผสมไข่ไก่ การนึ่งเอาใจใส่ไม่รีบร้อบใช้ไฟอ่อนๆ ทำให้ตัวกุ้งเคอยเป็นเนื้อเดียวกับกะทิและไข่ ผู้เขียนรีบตักทั้งยังไม่สุกดี ชิมดูเห็นว่ารสชาติอร่อยคุ้นลิ้นก็ยกไปแบ่งบันให้เพื่อนได้ชิมลิ้มรส ต่างก็ชมว่าอร่อย
มะฉ๊ะบอกว่ายังไม่สุดฝีมือ เพราะรีบทำ และคนสั่งก็มารีบตอนสุดท้ายทั้งที่รอมาได้ตั้งสองชั่วโมง ยกไปเสริฟทั้งที่ยังไม่แต่งหน้าเติมเครื่องปรุง หากจะลอง พิสูจน์ความอร่อยต้องโทรมาสั่งจองก่อนอย่างน้อย สองชั่วโมง เพราะเมนูเคอยเค็มเป็นเมนูพิเศษ
มะฉ๊ะ กุ๊กอาหารบ้านๆ
หากใครเคยลิ้มลองเคอยจีใส่พรก*ที่หาดอ่าวปอ เกาะสมุยแล้วติดก็ควรลองมาชิมเคอยเค็มที่มะฉ๊ะบางพัฒน์ อาจติดใจยิ่งกว่าเคอยจี เมนูนี้น่าลอง
ตัวเคอย เอามาหมักทำเป็นกะปิ
*หนาง= ก็คือการดองอีกวิธีหนึ่ง มักเอาเนื้อวัว เนื้อควาย เนื้อหมู(นิยมเอาเศษเนื้อเช่นเนื้อหัว เนื้อติดกระดูก มาหั่นเป็นชิ้นเล็กๆขนาด 1 เซ็นต์ นำมาล้างน้ำให้สะอาด แล้วนำมาคลุกเคล้ากับ หน่อไม้ หรือหยวกกล้วย ใส่เกลือ ใส่น้ำตาลปิ๊บ ข้าวสารคั่งบดละเอียด (หรือน้ำตาลทรายก็ได็) แล้วนำไปใส่ใหปิดฝาให้สนิท เก็บไว้ในที่ร่ม ประมาณ 7 -10 วัน จะได้หนางดิบพร้อมทีจะปรุงอาหารได้ เช่น แกง ต้ม หรือ นึ่ง อร่อยแบบโบราณๆ
*ซาว=คลุกเคล้า คลุกให้เข้าเป็นเนื้อเดียวกัน
*ฉะหลู้ = สุกๆดิบๆ
ความเห็น (22)
- มาส่งเสริมอาหารพื้นถิ่นของกินพื้นบ้าน
- แต่สงสัยคำว่า "เคอย" อ่านว่าเคย ใช่หรือเปล่าครับ
- ใช่เขียนว่า "เคย" ถูกต้องหรือไม่
- วานท่านผู้เฒ่าช่วยวิสัชชนาด้วย
สวัสดีค่ะ
ถ้าขึ้นเรือที่บางพัฒน์ ก็มีโอกาสได้ชิมนะคะ
เมนูนี้เด็กบ้านๆควนๆยังไม่เคยได้ชิมค่ะ หน้าตาละม้ายคล้ายห่อหมก รสชาติเป็นเช่นไรหนอ!!
ว่าออ ออๆๆๆ อ่านจบ...เริ่มอยากกินข้าวมื้อเย็น ขนาดกินข้าวกลางวันมาแล้วนะเนี่ย คนภาคกลางไค่อยรู้จักเคลย แต่กะปิเคย เอาไปจิ่ทำน้ำชุบ โหรย ได้แรงอก...
( มาส่งเสริมอาหารพื้นถิ่นของกินพื้นบ้าน
แต่สงสัยคำว่า "เคอย" อ่านว่าเคย ใช่หรือเปล่าครับ
ใช่เขียนว่า "เคย" ถูกต้องหรือไม่
วานท่านผู้เฒ่าช่วยวิสัชชนาด้ว
สวัสดีครับท่านอาจารย์ โสภณ เคอยก็คือเคย หรือกะปิน่ะครับ แต่ผมใช้คำเดิม ไม่ตัดตัวออ่างออก...ถูกต้องตามที่อาจารย์เข้าใจครับ
สวัสดีครับเกลอ ตั้งใจชวนเกลอไปพักที่บางพฒน์ เห็นเกลอ อยากไปปันหยี ก็เลยไม่นำเสนอบ้านบางพัฒน์
สวัสดีครับ น้องหนูรี กรรมวิธีนึ่งคล้ายการนึ่งห่อหมก เพียงแต่นึ่งเคยเค็มใช้เวลานานกว่า
รสชาดคล้ายแป้งแดงนึ่งน่ะครับ
สวัสดีครับท่านอาจารย์ ขจิต ถ้าถามว่าอร่อยแบบใหน ก็ต้องบอก เอาสเต๊กโพนยางคำมาแลกก็ไม่ยอม ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ
เด็กๆเล่าว่าที่เมืองจีนก็มีกะปิเคอยเหมือนกันครับ (พอดีสอนคำศัพท์หมวดเครื่องปรุงอาหารไทย) แต่ผมก็ยังไม่เคยชิมหรอกนะครับว่ารสชาติเหมือนบ้านเราหรือเปล่า... ว่าแต่เมนูที่อยู่ในรูปเนี่ย จะหาทานได้ที่ไหนบ้างครับ อยากกินมากๆครับผม (พิมพ์ไปกลืนน้ำลายไป ฮ่าๆ)
สวัสดีครับ อาจารย์ หนานวัฒน์
ดีใจที่ได้"หนาน"มาเพิ่มอีกคน
คนแรกหนานเกียรติ รู้จักกันผ่านทึก ก็ทึกทักมาหาถึงบ้านพากันเดินป่าขึ้นเขาบรรทัด
พัฒนาต่อเนื่องมาสู่นักจัดค่ายร่วมกันสานสัมพันธ์งานอาสา มาอย่างต่อเนื่องตลอดมา
เป็นเรื่องใหญ่เหมือนกันนะคะ..บริโภคไปได้นาน...
สวัสดีครับคุณ นงนาท
ภูมิปัญญาชาวบ้านมีอีกหลายอย่างที่ปัจจุบันยังคงมีอยู่
แกงพริกตัวเพรียงคนหลังคลอด นัยว่าเป็นยาประสะน้ำนม ชาวบ้านเล่าให้ฟังที่นี้ยังคงมีแกงพริกกันอยู่
ต้องหาโอกาสไปดู ไปชิมแกงพริก
สวัสดีค่ะ
วันนี้เพิ่งบ่นกับเพื่อนว่าอยากกินเคยเค็ม คิดถึงกลิ่นหอมๆ ปีก่อนซื้อมาจากพังงาหลายถุง แช่ตู้เย็นไว้ ค่อยๆ กินทีละน้อย แต่มันก็หมดจนได้ ศิริวรรณชอบกินแบบไม่ต้องปรุง กินกับไข่ดาว เป็นอาหารเช้าแสนวิเศษ ...... อยากกินอีกแล้ว....
ศิริวรรณค่ะ
- สวัสดีค่ะ
- น่าทานมากเคอยเค็มนึ่งด้วยใจ
- ตอนแรกคิดว่าวอญ่าเขียนผิดจาก "เคย" เสียอีก
- ที่แท้เรียกตามพื้นถิ่นนะคะ
คารวะท่านผู้เฒ่า....
วาสนาไม่พอจึงอดกินเลย
เล่ามาซะอยากกลับไปนอนที่บางพัฒน์สักคืน
วันนั้นได้เจอมะฉะด้วยครับ คุยกันแป๊บเดียวเพราะรีบ
สวัสดีครับอาจารย์ ศิริวรรณ ไปจัดค่ายที่เกาะหมากน้อย ได้ประสบการณ์ ได้เห็นวิถีของมุสลิมชาวเกาะ
ได้เห็นการถนอมอาหารหลายวิธี ถือเป็นโชคดีของคนพังงา
สวัสดีครับท่านศน.ลำดวน
เคย หรือเคย คือคำเดียวกัน แต่เขียนมันเป็นโบราณ เผื่อมีใครสนใจไปสืบค้นเคอย
วาสนาไม่พอจึงอดกินเลย
เล่ามาซะอยากกลับไปนอนที่บางพัฒน์สักคืน
วันนั้นได้เจอมะฉะด้วยครับ คุยกันแป๊บเดียวเพราะรีบ
ตั้งใจจะชวนเกลอนอนที่บางพัฒน์แต่เห็นเกลอยืนยันไปเกาะปันหยี ก็ตามใจ บางพัฒน์อาหารถูกกว่าปันหยีมาก ....
แงดาอร่อยมั้ย
ชอบมากๆ หากินยากค่ะบัง
สวัสดีครับท่านอาจารย์ จันทร เดินทางท่องไปในแดนดิน ถิ่นไทย พบสิ่งแปลกมากมายที่เป็นภูมิปัญญา พ่อเฒ่า แม่เฒ่า
ฉลู+ข้าวร้อนๆ หรอยจังฮู้จ้า..................
ขอบคุณ ปูตันหยง ที่แวะมา
เจ้าของบันทึกไม่ได้เข้ามาดูเป็นปี
หลบมาวันนี้ น้องปู มาชมก็ชื่นใจ