ถึง กล้องและหอมลูกรัก
สัปดาห์นี้ พ่อ แม่วุ่นวายอยู่กับการตระเตรียมชุดนักเรียนเพื่อรองรับการเปิดเทอมของกล้องและหอม
ขณะที่โรงเรียนอื่น ๆ เปิด โรงเรียนกล้องและหอมยังคงปิด แม้ประตูจะเปิดอยู่ทุกวัน
ปิดก่อน เปิดทีหลัง ดังเรื่องค่าเทอมแพง คือความน่ารักที่พ่อชักลูกทั้งสองไปเรียนที่อื่นไม่ได้ซักที
ความน่ารัก น่าชัง ของโรงเรียนบางครั้งพ่อ กับ แม่ ก็อยากจะเพี้ยนไปเหมียนกัลล์
คงสักวัน กล้อง และ หอม ก็คงต้องจากโรงเรียนนี้อยู่ดี โดยเฉพาะวันที่กล้องและหอมไม่มีความสุข
วันนั้นแหล่ะ จะเป็นวันที่พ่อและแม่ตัดสินใจ
การเรียน โรงเรียนเป็นสิ่งที่เด็กควรมีความสุขเมื่อสัมผัส เพราะต้องอยู่กับสิ่งนี้ไม่ต่ำกว่า 6-8 ชม./วัน
เฉกเช่นกับที่ทำงานของผู้ใหญ่(พ่อและแม่)
สำหรับการเรียน หากเลือกได้ พ่อไม่อยากให้กล้องและหอมต้องเรียน ต้องติวเหมือนเด็กในกระแส
ไม่ใช่ไม่หวังดี แต่พ่อไม่อยากให้ 80 % ของชีวิตต้องอยู่กับการเล่น ทัศนสิ่งต่าง ๆ รอบตัว เปลี่ยนเป็น 80 % ของชีวิตเป็น การติว การแข่งขัน
เพื่อตะเกียก ตะกายขึ้นสู่ความหวังอันสูงสุดของของพ่อแม่
พ่อว่ามันสูงกว่ายอดหิมาลัยเสียอีกนะ
“สุนทรียภาพแห่งชีวิต”ต่างหากคือสิ่งที่พ่ออยากให้ลูกได้มากที่สุด
แน่นอน ความอยาก กับ ความฝัน มันไม่เป็นจริง
เพราะพ่อไม่มีความกล้าเหมือน โจน จันได, วีรศักดิ์ ยอดระบำ พ่อยังคงเกาะกระแสสังคมทุนนิยมต่อไป
แม้ว่า ตลอดหนึ่งหมื่นกว่าวัน พ่อแสวงหาทุนมาโดยตลอด แต่ไม่เคยพอเสียที
ลึก ลึก พ่อฝันว่า...อยากให้...
กล้องและหอมได้วิ่งเล่น พลิกก้อนขี้ไถหาจิ้งหรีดมากัดกัน นอนฝันหวานกลางรังใบไม้ที่สานกันเป็นรังนก จกกบ จกเขียด ติดจักจั่น พันดอกไม้เป็นมงกุฎตามวัย
แต่ก็น่าเสียดายที่พ่อแม่เคยทำ แต่ลูก ๆ ไม่เคยทำ หนำซ้ำกลับกลัวแมลงทุกชนิด ถ้าไม่สนิทคงคิดว่า พ่อเลี้ยงลูกแบบกระแดะ
พ่อ แม่เป็นเด็กในศตวรรษที่ 20 ส่วนกล้องและหอมเป็นเด็กในศตวรรษที่ 21 ต่างเพียงหนึ่ง จริง จริงซึ่งต่างลิบลับนัก
ที่พ่อแม่ทำได้ก็คือตระเตรียมปัจจัยที่จำเป็นสำหรับกล้องและหอมไว้ให้ได้มากที่สุด เพื่อรองรับศตวรรษที่ 21 อันเป็นสังคมที่กล้องและหอมจะต้องดำรงชีวิตอยู่
ในโลกดังกล่าวนี้พ่อไม่สามารถทำนายได้ทั้งหมด แต่ช่วงเหลื่อมศตวรรษที่พอจะวัดได้ก็คือ กล้องและหอมจะมีเพื่อนเสมือนจริง(social network) มีการปลูกพืช เลี้ยงสัตว์เสมือนจริง (farmville) มีหนังละครเสมือนจริง(3 D movies ถ้า 4 D คงได้กลิ่นตดของดาราดังแน่ แน่)
พ่อแม่ก็ต้องเรียนรู้เพื่อนเสมือนจริง ปลูกพืช เลี้ยงสัตว์เสมือนจริง ดูหนังละครเสมือนจริง แล้วกลับไปทำของจริงที่โคตรดกฟาร์มของเรา รองรับการดำรงชีพของจริงของกล้องและหอมไปพร้อม ๆ กัน
ดังนั้น กล้องและหอมจะมีพร้อมทุกอย่างที่อยากจะทำ แต่ก็ไม่ได้มีทุกสิ่งทุกอย่างแบบไม่ต้องทำอะไรเลย โรนัลล์ บัฟเฟตต์ยังไม่ทำอย่างนั้นเลย สา’ไร กับพ่อ
หนึ่งหมื่นสี่พันกว่าวันที่พ่อแม่ ใช้เวลาในการตระเตรียม เหลือเพียงเจ็ดพันกว่าวันเท่านั้นที่พ่อแม่จะมีแรงตระเตรียมไว้ให้
ส่วนต่าง ๆ ที่เหลือ กล้องและหอมคงต้องหาเพิ่ม หรืออย่างเลวร้ายสุดก็รักษาสิ่งที่มีก็ยังดี
ทั้งนี้ก็เพื่อ Maintenance ลมหายใจของลูกทั้งสองต่อไป ก็แค่นั้นเอง
ด้วยรัก
พ่อและแม่
อ.ตู้
เห็นทีว่า ผมต้องเขียนจดหมายถึงลูกบ้างแล้วครับ
อ่านแล้ว ผมนึกถึงว่า เมื่อ กล้องและหอมได้มานั่งอ่านเหมือนผมอ่านวันนี้ พวกเขาคงมีน้ำตาคลอ เป็นแน่แท้
เป็นกำลังใจให้นะครับ
เป็นเรื่องที่น่าทำนะ อย่างน้อยก็ให้เขารู้ว่า เราทำอะไรเพื่อเขาบ้าง คนอื่น ๆ ก็ทำเช่น คุณเช็ค คนค้นคน, ดร. เสรี พงศ์พีศ เป็นต้น