เมื่อวานนี้เรามีเวทีการถอดบทเรียน Facilitator ณ บ้านเชิงเขาคอหงส์ของ อ.หมอเต็มศักดิ์ เป็นการริเริ่มจากคุณเอก-จตุพร หนุ่มไฟแรงผู้อ่อนน้อม ขวัญใจชาว GotoKnow คนหนึ่ง ที่อยากจะสกัดบทเรียนเป็น “ชุดความรู้” ให้กับผู้ที่สนใจเรียนรู้และพัฒนาศักยภาพตนเองผ่านประสบการณ์ที่เป็น “บทเรียน” ของ Facilitator ที่มาร่วมงานในครั้งนี้ เป็นความตั้งใจดีที่น่าสนับสนุนเป็นอย่างยิ่ง ทำให้ได้รับการตอบรับจัดการให้ตามประสงค์ โดยทีมงานของอ.จันและน้องมะปรางคนเก่ง
เรียกว่าเป็นโอกาสที่ทำให้เราได้พบกับบล็อกเกอร์ที่เราชื่นชอบชื่นชมหลายๆท่าน เราได้พูดคุยกันในวงขนาดกำลังดี มีสิ่งดีๆให้เก็บกลับมาคิดใคร่ครวญต่ออีกมากมาย หวังว่าอีกไม่นานคุณเอกคนขยันของเรา ก็คงได้ผลผลิตจากงานครั้งนี้ออกมาให้เราได้เรียนรู้กันในวงกว้างขวางมากยิ่งขึ้น สำหรับอัลบั้มรูปติดตามไปดูได้ใน facebook ค่ะ
การได้ฟังเรื่องราวต่างๆจากประสบการณ์ของแต่ละท่าน ให้ความรู้สึกที่แตกต่างไปจากการอ่านบันทึก เป็นความสด ความสนุกที่เราได้เห็นท่าทาง ได้ฟังน้ำเสียง ได้รับรู้อารมณ์จากตัวตนจริงๆของแต่ละท่าน ทำให้คิดว่า หากมีเวทีเหมือน GotoKnow ที่เก็บรวบรวมการพูดคุยในประเด็นต่างๆไว้ให้เราได้เปิดฟังเมื่อไหร่ก็ได้ คงจะเป็นสิ่งดีไม่น้อย เพราะการให้พูดอาจจะง่ายกว่าการเขียนสำหรับคนอีกมากมาย
สิ่งที่ยังติดอยู่ในหัว จนอยากเอามาบันทึกต่อสำหรับสิ่งที่ได้ฟัง (จริงๆมีอีกหลายเรื่องมากค่ะ แต่เวลาจะเขียนมีจำกัด) ก็คือของฝากจากพี่บังหีม-วอญ่าของพวกเราชาว GotoKnow นี่แหละค่ะ ท่านมีสารพัดเรื่องเล่าที่ทำให้คนฟังได้ทั้งความเฮฮาและข้อคิดสะกิดใจตลอดเวลา เรื่องนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับการทำงานค่ะ เรารู้ๆกันอยู่แล้วว่า หากจะทำงานให้ได้ดีมีความสุข ต้องใช้อิทธิบาท 4 คือ ฉันทะ วิริยะ จิตตะ วิมังสา พี่บังบอกว่า ถ้าจะให้ครบถ้วนต้องไม่ลืม อิทธิ 4 บาดนี้ด้วยที่ต้องระวังในการทำงานร่วมกับผู้อื่น
นั่นคือ ท่าทีที่บาดตา วาจาที่บาดหู ดูดูแล้วบาดใจ ทำไปก็บาดหมาง
ใครชื่นชอบคำคมและเรื่องราวหลากหลายที่เต็มไปด้วยสาระและความบันเทิง (แม้บางเรื่องจะเป็นเรื่องเศร้า) โปรดติดตามได้ที่บันทึกต่างๆของพี่บังหีม-วอญ่าผู้เฒ่าของเราได้เลยค่ะ
ดีใจที่ได้พอเจออีกครั้งนะครับ พี่บังฯ เป็นปราชญ์เดินดินไปแล้วครับ ตกผลึกและใช้ชีวิตฝังลึกอย่างแท้จริง ผมจึงไม่แปลกกับเรื่องราวที่พี่บังฯ ได้สะท้อนออกมา ยิ่งได้นั่งคุยส่วนตัว ผมยิ่งเห็นทักษะชีวิตและพลังทางปัญญาที่ยิ่งใหญ่ ซึ่งมันทำให้ผมรู้ว่า ผมยังมีระยะทางการเดินทางน้อยเหลือเกิน
ขอบคุณครับ
สวัสดีค่ะพี่โอ๋
ยินดีมากมายที่ได้เจอหน้ากันได้รู้จักได้พูดคุยค่ะ
หากมีโอกาสจะแวะไปเยี่ยมที่มอ.น่ะค่ะ
ขอบคุณค่ะ
ชอบคำคมพี่บังวอญ่ามาก ท่าทีที่บาดตา วาจาที่บาดหู ดูดูแล้วบาดใจ ทำไปก็บาดหมางใจ
ตอนนี้ไก่ ต้องระวัง 4 บาดนี้ให้มากที่สุด กลัวหลุดไปบาดหูใครเข้า
คิดถึงนะคะ ปิดเทอม ชวนลูกๆทำมะม่วงแผ่นทานนะคะ
อร่อยและเก็บไว้ได้นานค่ะ
สวัสดีครับ อาจารย์ โอ๋ วงสนทนา ที่อาศรมศิลป์ของท่าน เต็มศักดิ์ สิขาลัย ในวันนั้น เป็นการคุยกันที่ได้ใจมาก ครับ โดยเฉพาะการเตรียมใจ ในระยะสั้นๆก่อนการเปิดวงคุย ที่อาจารย์ หมอสกล ดึงใจของทุกคนมาสู่ปัจจุบัน ในลาน "จังกาบ" (พูดคุย) 6 ชั่วโมงนั่งพับเพียบกับพื้น หากเป็นงานอื่น ใจหนีกลับไปก่อนแล้ว ผมได้นำวิธิคิดที่ได้ฟังหมอสกล พูดแล้วนำไปปรับเปลี่ยน พฤติกรรมตัวเอง หลายเรื่อง และหนึ่งในหลายเรื่องเกิดการเปลี่ยนแปลง ที่เห็นผลเชิงประจักษ์ คือ "การดูแลคนไกล้ชิดอย่างอาคันตุกะ" วันนี้ผมหันมาดูแลคนไกล้ชิดมากขึ้น ถึงแม้นจะเดินทางบ่อยขึ้น แต่จิตใจอารมณ์ ความรู้สึก ไกล้ชิดกัน" และสำหรับผมที่ออกทำงานนอกบ้านบ่อยๆ สิ่งหนึ่งที่ยึดถือและเตือนใจตนเองเสมอคือ " อย่าคอรัปชั่นความไว้วางใจ"