“ความจริง คืออะไร?”
<p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 36pt" class="MsoNormal">“ ความจริง (Truth)” อันความจริงเป็นสิ่งที่ไม่ตายมักเป็นคำกล่าวที่ปุถุชนคนธรรมดาอย่างเราๆ มักจะพูดเป็นคติเตือนใจตนเองอยู่เสมอและวันนี้นับเป็นอีกวันหนึ่งที่ผมได้มีโอกาสได้เรียนรู้เกี่ยวกับความจริงจากผู้รู้อีกท่านหนึ่งซึ่งถือว่าเป็นกูรูแห่งความจริง ทางสังคมศาสตร์ของเมืองไทย ท่านผู้นั้นคือ “ผศ.ดร.ฐิติพร พันธเสน” ภรรยาของท่านศาสตราจารย์ ดร.อภิชัย พันธเสน ผู้ริเริ่มแห่งแนวคิดพุทธเศรษฐศาสตร์ของเมืองไทย และคณบดี คณะบริหารศาสตร์ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี</p><div style="text-align: center"></div>
“ความหมาย” (Mean) สำหรับความหมายและประเภทของความจริงนั้นท่านอาจารย์ได้สอบถามนักศึกษาในชั้นเรียน นักศึกษาก็อธิบายและให้ความหมายไปต่างๆ นาๆ ซึ่งผมขอสรุปเป็นข้อๆ ได้ดังนี้
</span><p> 1. ความจริงเชิงประจักษ์ (Empirical Truth) คือความจริงที่คนส่วนใหญ่เห็นและให้การยอมรับ ซึ่งในมีเงื่อนไขในเรื่องของเวลา สถานที่ (Time Place and Context)</p><p> 2. ความจริงตามธรรมชาติ (Natural Truth) คือความจริงที่ว่าด้วยปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นในชีวิตประจำวันเช่น คนเราเกิดมาแล้วจะต้องตาย ดวงอาทิศต้องขึ้นทางทิศตะวันออกและตกทิศตะวันตก รวมทั้งความจริงที่ว่าด้วยจิตวิญญาณ และสิ่งที่อยู่เหนือธรรมชาติ</p><p> 3. ความจริงเชิงจริยศาสตร์ (Ethical Truth) คือความเป็นสิ่งที่ถูกต้องทางสังคม เป็นลักษณะเฉพาะของแต่ละสังคม ซึ่งในแต่ละสังคมอาจจะไม่เหมือนกันจึงไม่ควรนำไปเปรียบเทียบกับสังคมอื่นพี่น้อง KM ที่รักครับผมว่าความจริงเป็นสัจธรรม ที่เราควรเข้าใจ เพราะการที่เราจะอยู่ในสังคมได้อย่างเป็นปกติสุขนั้นเราต้องมีความจริงให้ปรากฏทุกวัน เช่นความจริงใจ การพูดความจริง และนอกจากนั้นเราต้องมีความงาม และศิลปะควบคู่กันไปด้วยจึงจะทำให้เรามีความสุขอย่างแท้จริง</p><p>ขอบคุณครับ</p><p>อุทัย อันพิมพ์</p><p>1 ส.ค.2549 </p>
สำหรับผมนะครับ คิดว่าความจริงคือสิ่งไม่ตาย แต่มันจะหายไปพร้อมๆกับความตายของเรา
เพราะลองหันมามองเราดูสิครับว่ามีสิ่งที่ยังเป็นความลับและความจริงอิกตั้งมากมายที่ยังไม่มีใครรู้จักใช่ไหมครับ (ขอบคุณครับ)
ผมว่าความจริงที่คุณพูดมาหลายประเด็นยังเป็นสิ่งสมมติ เช่นเชิงจริยธรรมและเชิงประจักษ์เป็นต้น เหล่านั้นมีการเปลี่ยนแปลงใปสู่ความไม่จริงได้ ความจริงน่าจะไม่เปลี่ยนแปลงไปตามเงื่อนไขใดๆทั้งสิ้น ที่เรียกว่าสัจจธรรม สรุปว่าผมไม่เห็นด้วยในหลายประเด็นที่คุณกล่าวมา และผมจะไม่พยายามใช้คำว่าพบกันที่เก่าเวลาเดิม ที่ในความจริงมันเป็นไปไม่ได้ ที่เก่าก็ย้ายไปแล้วในจักรวาล เวลาเดิมก็ไม่มี มีแต่เวลาใหม่ ถ้าจะพูดเรื่องความจริงต้องว่ากันให้สุดๆครับ
ความจริง จะพูดกี่สิบครั้ง จะพูดกี่สิบปี ก็คือความจริง ที่ไม่เคยลืม เพราะมันเป็นความจริง
มีลูกสอนลูก มีหลานสอนหลาน มีลูกศิษย์ก็สอนลูกศิษย์อย่างนี้ค่ะ