คำสอนของพ่อ(๓)

แม้ว่าในช่วงที่ว่านี้ เขาจะลำบากทำงานหนักมากก็ตาม แต่เขาก็ภูมิใจมากที่ได้ประสบความสำเร็จในการประกอบอาชีพในช่วงนี้เอง นับว่าเป็นช่วงที่เขาสามารถยืนยืดอกได้แล้ว เมื่อได้ประสบความสำเร็จแล้ว อะไรๆมันก็คล่องไปเสียทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นการติดต่อประสานงาน การใช้เครดิต การขอความร่วมมือและการขยายกิจการต่างๆ ดูมันสะดวกสบายไปหมด แม้แต่วงสังคมชั้นสูงที่เขาไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าจะได้ขึ้นไปสัมผัสก็ได้ไปร่วมวงด้วย

เรื่องราวของป๋าจบลงตรงบันทึกนี้ วันนี้เรากำลังเดินทางไปรับรางวัล "พ่อตัวอย่างแห่งชาติ" กับป๋า ลองอ่านดูให้จบแล้วช่วยกันวิเคราะห์ว่าป๋าสมควรจะได้รับรางวัลเกียรติยศนี้หรือไม่...อ่านกันต่อครับ

หลังจากเปิดปั๊มน้ำมันได้สักระยะหนึ่ง เขาก็ได้ขอลาออกจากการเป็นตัวแทนจำหน่ายวิทยุ-โทรทัศน์ และจักรเย็บผ้าในระบบผ่อนส่งของบริษัทนั้น เพราะเห็นว่ามันเป็นงานหนัก ทั้งจะต้องออกหาลูกค้าแทบจะไม่มีเวลาพักผ่อน อีกอย่างตอนนี้เขาก็ได้ประสบความสำเร็จพอสมควรแล้ว

เมื่อลาออกจากการเป็นตัวแทนจำหน่ายสินค้าในระบบผ่อนส่งและเป็นอิสระแก่ตัวเองแล้ว เขาจึงได้มาเปิดร้านจำหน่ายวิทยุโทรทัศน์ ที่เป็นของตัวเอง เขาได้สั่งสินค้าเหล่านี้เข้ามาจำหน่ายทุกยี่ห้อ ซึ่งตอนที่เป็นตัวแทนอยู่เขาจำหน่ายได้เพียงยี่ห้อเดียว ยี่ห้ออื่นขายไม่ได้เลย และเหนื่อยมากก็ตอนออกหาลูกค้าและตอนออกไปเก็บเงิน เพราะจะต้องอดทนทุกอย่างบางรายขอผัดผ่อนตั้งสองสามเดือน เกือบปีก็มี บางครั้งถึงทะเลาะกัน

แต่เมื่อเขามาเปิดร้านใหม่ ระบบใหม่ เขาสบายใจขึ้น มีปัญหาน้อยลง เพราะเขาจำหน่ายในราคาที่เป็นธรรม แต่คุณภาพเป็นที่ยอมรับ ของไม่มีคุณภาพเขาไม่สั่งมาจำหน่าย นอกจากนี้เขาได้จ้างช่างไว้บริการลูกค้า ทั้งรับซ่อมด้วยในราคาที่ไม่แพง

การรับลูกจ้างเข้ามาทำงานในร้านก็เป็นเรื่องสำคัญ เพราะลูกค้าบางคนถ้าคนขายพูดจาดีถูกใจแทบไม่ต้องต่อรองราคาเลย คำพูดเป็นสิ่งที่ต้องระมัดระวัง ใครๆก็อยากเข้าร้าน ถ้าพูดถูกใจ ลูกจ้างในร้านทุกคนเขาเป็นคนคัดเลือกเอง จะต้องเป็นคนพูดจานิ่มนวล พูดเป็น และต้องทนต่อคำต่อราคาและต่อว่าในบางครั้งด้วย

ด้วยความที่เขาไม่ชอบจำเจ ไม่ชอบอยู่นิ่ง ต่อมาอีกไม่นาน เขาเปิดร้านจำหน่ายสินค้าที่ใช้ในสำนักงานทั่วไป โดยเฉพาะกับหน่วยราชการ เช่น เครื่องพิมพ์ดีด โต๊ะ เก้าอี้ เครื่องอัดสำเนา ตลอดจนอุปกรณ์เครื่องใช้ไฟฟ้าทุกชนิด หน่วยราชการต้องการอะไรเขาจัดหาให้ได้หมด และขายให้ในราคาถูกอีกด้วย ในเรื่องคุณภาพเขาบอกลูกค้าของเขาว่า “สำหรับคุณภาพไม่ต้องห่วง ของไม่ดีคุณภาพไม่ได้มาตรฐาน ผมไม่สั่งเข้ามาเด็ดขาด ต้องรักษาชื่อร้าน”

ในวงการธุรกิจการค้า ถ้าเสียชื่อก็ไปไม่รอด และอีกประการหนึ่งจะต้องพยายามสร้างความสัมพันธ์กับหน่วยงานอื่นๆตลอดเวลา เพื่อให้ตลาดกว้างออกไป ไม่เฉพาะแต่วงการธุรกิจ แม้แต่หน่วยราชการอื่นๆก็๖องไปทำความรู้จักและสัมพันธ์ด้วย เขาปฏิบัติเช่นนี้เสมอมา

แต่อย่างไรก็ตาม การค้าขายกับหน่วยราชการ ก็มีข้อเสียอยู่ตรงที่ว่า ต้องผ่านขั้นตอนมาก กว่าจะได้เงินก็ใช้เวลามาก ไม่เหมือนเอกชนขายวันนี้ก็ได้เงินวันนี้ ระบบราชการต้องส่งของให้ก่อนแล้วค่อยจ่ายเงินให้ภายหลังจากขอเบิกเงินได้แล้ว เขายอมรับระบบนี้ เขาได้รับเงินเต็มเม็ดเต็มหน่วยเพียงแต่เวลาช้าไปบ้าง อย่างไรก็ดีระยะนี้สินค้าของเขากำลังได้รับความนิยมจากหน่วยราชการต่างๆ ในจังหวัดมาก รายได้ก็อยู่ในขั้นดีทีเดียว

ประสบความสำเร็จ

นับตั้งแต่ขี่จักรยานค้าขายระหว่างโคกกลอยกับอำเภอท้ายเหมือง จนกระทั่งบัดนี้ “เขาไม่เคยอยู่นิ่ง” และเขาทำงานหนักที่สุดก็ในช่วงที่ปั่นจักรยานและเป็นตัวแทนของบริษัท เขาทำงานหนักมากแทบไม่มีเวลาพักผ่อน ต้องออกหาลูกค้าอยู่ตลอดเวลา ไม่ว่าจะไปไหนก็ตาม เขาพยายามหาโอกาสหาจังหวะเสนอรายการสินค้าเท่าที่จะพอมีจังหวะดีๆเสนอได้

แม้ว่าในช่วงที่ว่านี้ เขาจะลำบากทำงานหนักมากก็ตาม แต่เขาก็ภูมิใจมากที่ได้ประสบความสำเร็จในการประกอบอาชีพในช่วงนี้เอง นับว่าเป็นช่วงที่เขาสามารถยืนยืดอกได้แล้ว เมื่อได้ประสบความสำเร็จแล้ว อะไรๆมันก็คล่องไปเสียทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นการติดต่อประสานงาน การใช้เครดิต การขอความร่วมมือและการขยายกิจการต่างๆ ดูมันสะดวกสบายไปหมด แม้แต่วงสังคมชั้นสูงที่เขาไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าจะได้ขึ้นไปสัมผัสก็ได้ไปร่วมวงด้วย

แต่ไม่ว่าใครก็ตาม แม้แต่ตัวเขาจะประสบความสำเร็จอย่างนี้ได้นั้น ต่างก็ต้องมีหลักการทำงานเป็นของตนเอง ซึ่งบางอย่างอาจเหมือนกัน บางอย่างอาจผิดแผกกันไปบ้าง แต่สำหรับตัวเขายึดหลักว่า

ต้องสนใจและรักงานที่ทำ

หมั่นศึกษาหาความรู้ด้านการค้าและสภาวะของตลาด

ต้องตื่นตัวอยู่ตลอดเวลา

รู้จักใช้คนและควบคุมกันในการทำงาน

ขณะนี้เขามีลูกน้องอยู่ในบังคับบัญชาหลายสิบคน เขาถือว่าทุกคนมีความสำคัญตามหน้าที่ของแต่ละคนๆไป ใครมีหน้าที่อะไรก็ทำไปตามหน้าที่ เขาให้ความยุติธรรมกับทุกคน มีอะไรที่ลูกน้องไม่เข้าใจหรือสงสัย เขาก็ชี้แจงหรือบอกให้ทราบ แนะนำให้ลูกน้องทำงานด้วยความอดทน รกงานที่ทำ ทำงานด้วยใจรักจริงๆ เขาไม่เคยทำตัวเป็น “เจ้านาย” เขาให้ความเป็นกันเองกับทุกคนเสมอ ในทุกปีและทุกครั้งที่มีงานเทศกาลงานเลี้ยงต่างๆ เขาจะเชิญชวนผู้ร่วมงานทุกคนมากินเลี้ยงเพื่อสังสรรค์กัน และในขณะที่ทุกคนมารวมอย่างนี้เขาจะพูดให้คติเตือนใจผู้ร่วมงานอยู่เสมอว่า ขอให้ทุกคนมีความ “อดทน ขยัน ซื่อสัตย์ ยุติธรรม”

ขณะนี้ เขามีชีวิตที่มีความสุขกับงานที่เขาสร้างมันขึ้นมาด้วยมือของเขาเอง

นี่คือเรื่องราวชีวิตจริงของเขา คุณจำเริญ ทองตัน นักธุรกิจวัน ๕๕ ปี ที่สำนักงานดำเนินงานธุรกิจหลายอย่างที่จังหวัดพังงา ท่านจะพบเขาได้ที่ร้านจำเริญภัณฑ์ในตัวเมืองพังงา หรือที่ปั๊มน้ำมัน จำเริญภัณฑ์บริการ ตำบลโคกกลอย อำเภอตะกั่วทุ่ง จังหวัดพังงา

สัมภาษณ์ วิเคราะห์ สีหาบุตร

ธรรมศักดิ์ มีอิศระ

สมคาด คุณมาศ

เขียน วิเคราะห์ สีหาบุตร

หมายเหตุ คัดลอกมาจากหนังสือชีวิตต้องสู้ ซึ่งกรมวิชาการ กระทรวงศึกษาธิการ ได้จัดพิมพ์ขึ้นเมื่อ ปี พ.ศ.๒๕๒๘ และได้คัดลอกลงพิมพ์เมื่อคราวป๋ามีอายุครบ ๖๐ ปีมาครั้งหนึ่งแล้ว

เขียนใน GotoKnow โดย อัยการชาวเกาะ
ใน อัยการชาวเกาะ

คำสำคัญ (Tags): #ความรัก...ความสุขที่พอเพียง#เฮฮาศาสตร์

หมายเลขบันทึก: 411904เขียนเมื่อ 4 ธันวาคม 2010 05:12 น. ()แก้ไขเมื่อ 19 มิถุนายน 2012 13:53 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่าน

ความเห็น (47)

ครู ป.1

เขียนเมื่อ 4 ธันวาคม 2010 05:35 น. ()

“อดทน ขยัน ซื่อสัตย์ ยุติธรรม”

ติดตามอ่านมาตลอด "คุณป๋า"สมควรได้รับเกียรติ

รางวัล"พ่อตัวอย่างแห่งชาติ"และพ่อดีเด่นของลูกๆ

มาตรฐานของคำว่า"พ่อ" ต้องศึกษาจากท่านแล้วค่ะ

krugui

เขียนเมื่อ 4 ธันวาคม 2010 06:26 น. ()

ยินดีด้วยนะคะคุณอัยการที่มีแบบอย่างที่ดีและสามารถเป็นตัวอย่างให้กับใครต่อใครได้อย่างภาคภูมิใจ

อย่างนี้น่าสมควรยกย่องและนับถือค่ะ..

วอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei--

เขียนเมื่อ 4 ธันวาคม 2010 07:20 น. ()

ท่านอัยการครับ ท่านทำให้ผมนึกถึงคนจีน ท่านหนึ่งในตลาดพังงา ปี 2505เป็นตัวแทนจำหน่ายจักรเย็บผ้าและวิทยุ

วิทยุเครื่องแรกที่เข้าในตำบลคือยี่ห้อ กรุนดิก ของเยอรมัน คนจีนคนนี้เป็นเพื่อนกับลุง หรือลุงผมเป็นลูกน้องก็ไม่แน่ใจ

แต่เขามีความสัมพันธ์ที่ ทุกทีที่เขามาบ่อแสน ลงเรือที่วังหม้อแกง ลุงผมจะไปรับส่ง เด็กค่อนหมู่บ้านได้ของแจกแปลกใหม่ ได้ของหวานวิทยาศาสตร์ ท่าทางใจดี......สาสาสว่าชื่อฮั่นฉอ

แต่นึกชื่อโก้ยู่ ที่รับซื้อปลาที่วังหม้อแกง ได้ดี ทุกวันนี้ยังนึกภาพออก

วิรัตน์ คำศรีจันทร์

เขียนเมื่อ 4 ธันวาคม 2010 08:04 น. ()

ผมกำลังนึกอยู่พอดีครับว่าทำไมอารมณ์ตัวหนังสือเปลี่ยนไป แล้วทำไมรีบเขียนอย่างย่นย่อจัง พอกำลังนึกอยู่ก็เห็นที่มาปิดท้าย ก็เลยหายสงสัยไป

นอกจากคุณพ่อดีเด่นนี่ ก็เป็นเรื่องราวชีวิตที่มีความบันดาลใจทั้งในความเป็นผู้ใช้ชีวิต ความเป็นผู้มีการเรียนรู้ คนทำมาหากินพึ่งลำแข้งและสติปัญญาตนเองอย่างสูงสุด ความเป็นคนชนบทที่สง่างามและเชื่อมั่นในคุณค่าของการคิดดีทำดี มีประโยชน์และความสร้างสรรค์ทั้งต่อตนเองและส่วนรวม ความเป็นพลเมืองผู้มีสัมมาอาชีวะ การทำให้การใช้ชีวิตในทุกขอบเขต โดยเฉพาะในครอบครัว เป็นทั้งที่สร้างความงอกงามของชีวิตและเป็นที่ได้ใช้พลังชีวิตเจือจานต่อสิ่งดีๆที่ตนเองมีโอกาสริเริ่มและทำได้ ได้อย่างกว้างขวาง เหล่านี้ งดงามมากเลยนะครับ

เหมือนคนเขียนลงงามด้วยมือของตนเองในทุกที่ที่ชีวิตดำเนินไป

ต้นกล้า ชาวนาวันหยุด

เขียนเมื่อ 4 ธันวาคม 2010 08:43 น. ()

เเวะมาส่งอาหารสุขภาพครับ

ศิริวรรณ

เขียนเมื่อ 4 ธันวาคม 2010 09:23 น. ()

สวัสดีค่ะ

อ่านแล้วประทับใจ ไม่เคยลืมเลยว่าพ่อกับแม่ของศิริวรรณเคยใช้บริการจักรเย็บผ้าในระบบผ่อนส่งตั้งแต่อยู่ท้ายเหมือง

ตัวอย่างดีๆ อยู่ในตัวป๋ามากมายสมควรกับรางวัลอันทรงเกียรติ ศิริวรรณขอแสดงความยินดีด้วยนะคะ

mena

เขียนเมื่อ 4 ธันวาคม 2010 10:59 น. ()

สวัสดีค่ะ

มาติดตามอ่านคำสอนของพ่อค่ะ

ตัวอย่างมีคุณค่าและงดงามยิ่งนัก

สุขสันต์วันพ่อค่ะ

วอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei--

เขียนเมื่อ 4 ธันวาคม 2010 13:58 น. ()

นึกได้เหลย บ่อแสนสมัยนั้น ที่อ่าวน้ำบ่อ บ้านสวาย มีโรงสีข้าวขนาดใหญ่ สีข้าวส่งออกมาเลเซีย โรงสีแปะเตียบ อยู่เยื้องๆกับเตาถ่านพรุเตาะ การค้าสะพัด มาก ที่บางเสียด เสี่ยใหญ่ ชื่อโกเซ็ก เห็นทีต้องสืบค้นเรื่องนี้สักทีหากมีโอกาส

สิงห์ ป่าสัก

เขียนเมื่อ 4 ธันวาคม 2010 21:29 น. ()

ตามมาอ่านต่อครับ
บทเรียนนี้ใช้ได้เสมอนะครับและใช้ได้กับทุกสาขาอาชีพ
...
“เขาไม่เคยอยู่นิ่ง”
.....
ต้องสนใจและรักงานที่ทำ
หมั่นศึกษาหาความรู้ด้านการค้าและสภาวะของตลาด
ต้องตื่นตัวอยู่ตลอดเวลา
รู้จักใช้คนและควบคุมกันในการทำงาน
....
ขอร่วมแสดงความยินดี "พ่อตัวอย่างแห่งชาติ" ด้วยนะครับ

อัยการชาวเกาะ