เราชาวพุทธรักพุทธสุดที่รัก
คนอกหักเบื่อรักหนักใจยิ่ง
ฆราวาสอย่างเราเขาไม่อิง
สงสารหญิงดอกไผ่ไม่รู้ลืม (อภิวิต)
<h2 style="text-align: center;"></h2>
<p style="text-align: center;"> </p>
<h2 style="text-align: center;">สงสารหญิงดอกไผ่ทำไมเล่า
เธอมิเศร้าโศกใดใจแสนปลื้ม
อยู่กับธรรมทอฝันดุจดั่งฟืม
แสนดูดดื่มรสทิพย์จิบเสรี (ดอกไผ่)
</h2>
<h2 style="text-align: center;"></h2>
<h2 style="text-align: center;">
อยากจะอยู่ดื่มธรรมจำต้องจาก
พี่ขอฝากคำวอนกลอนของพี่
ให้ดอกไผ่ไว้ตอบปลอบคนดี
ขอให้มีความสงบพบนิพพาน (อภิวิต)
</h2>
<h2 style="text-align: center;">
กราบขอบคุณถ้อยวจีที่สร้างสรรค์
เพียงแบ่งปันบทกลอนอ้อนขับขาน
ชีวิตหนึ่งแสนสั้นมิยาวนาน
สร้างบุญทานภาวนาพาพ้นภัย (ดอกไผ่)
………………………………………..</h2>
<p style="text-align: center;"> ที่มา :
http://wisdomthai.com/home/kron_show.php?cat_id=2&show_id=512
ขอบคุณภาพ จากอินเทอร์เน็ต</p>
<p style="text-align: center;"> </p>
พึ่งมาจากเพลงอกหักที่คุณก้ามกุ้ง มาพบ อกหักที่คุณธรรมทิพย์อีก เอ...ฝนก็กำลังตกด้วยนะคะ บรรยากาศเข้ากับบันทึกเลยค่ะ ภาพนกและไผ่สวยค่ะ กลอนก็พราะขอบคุณมากนะคะ
อ่านกลอนแล้วสุขใจในความฝัน
ธรรมะอันสะอาดสว่างสงบใส
พี่ดอกไผ่เห็นธรรมส่องนำใจ
ชื่นชมพร้อมกำลังใจให้ฝันดี
สวัสดีค่ะ
อ่านกลอนโต้ตอบชอบใจนัก
ไม่อกหักแต่ก็รักในพุทธศาสนา
รักรอยธรรมตามรอยบาทพระศาสดา
จึงรู้ว่ามีแต่สุข พ้นทุกข์จริง
รักแท้ด้วยเมตตาตามหลักพุทธ
เป็นที่สุดแห่งความสุขไม่ทุกข์หนอ
มีแต่ให้ไม่รอรับเพราะเพียงพอ
เพียงจิตขอเธอหลุดพ้นจากวังวน
อาจารย์ธรรมทิพย์
ป้าเหมียวแวะมาทักทาย และนั่งอ่านบทกลอนโต้ตอบ..ได้อารมณ์ร่วมลุ้นไปด้วย ..อาจารย์สบายดีนะค่ะ ป้าเหมียวจะแวะมาบ่อยๆค่ะ
แต่สุขหนึ่งมีแล้วสุขทุกๆวัน ความสุขนั้นคือรสธรรมนำสุขใจ
- มีความสุขกายสุขใจด้วยธรรมครับ
รักใดไหนเล่าเท่ารักธรรม
เลิศล้ำเกินค่าพรรณาได้
มีธรรมรักษาพาอุ่นใจ
ธรรมเป็นเพื่อนใกล้ที่แสนดี
รักธรรมรักธรรมจำให้มั่น
รักจักสร้างสรรค์ประเสริฐศรี
รักที่ยิ่งใหญ่ในความดี
เป็นน้องเป็นพี่ในทางธรรม
สวัสดีค่ะคุณครูธรรมทิพย์
* อ่านบทกลอนแล้วก็ลุ้นกับการโต้กลับไปกลับมา
* ชื่นชมค่ะ เก่งกันจังเลย
* ไม่ได้มาเสียนาน มัวป่วยเสียครึ่งเดือนเต็มๆ คุณครูสบายดีนะคะ
* ใกล้วันแม่แล้ว ขอส่งความสุขในวันแม่ไว้ในบันทึกนี้นะคะ
* ระลึกถึงค่ะ
อยากจะปลูกต้นไผ่ไว้ใกล้บ้าน
แม่ก็บอกไม่ผ่านใบหล่นหลาย
ไม่เป็นไรปลูกไว้ในใจก็สบาย
มาทักทายพี่ดอกไผ่ให้ชื่นทรวง
...
สุขสันต์วันทำงาน เช่นเคยค่ะ
สวัสดีค่ะ
งดงามมากเลยค่ะ
ทั้งภาพ
คำ
และความหมายโดยรวม
... แม้ไม่มีต้นไผ่อยู่ใกล้บ้าน
สุขสำราญพี่ดอกไผ่เฝ้าคอยห่วง
แบ่งรอยยิ้มจากใจให้ตักตวง
วันคืีนล่วงมิตรภาพยังฉาบทา...
ดอกไผ่
แวะมาอีกรอบ มาชวนไปฮาก่อนนอน ก่อนจะถูกแบนเสียก่อนค่ะ
ฝากรูปมาล่อใจก่อนจ้า....
สุดยอดมากๆค่ะ...มีลุ้น...แต่ก็ลงเอยด้วยดี...สุดยอดกวีธรรมทิพย์ค่ะ
สวัสดีค่ะ
เข้ามาอ่านบทกลอนแล้ว ซึ้ง...อึ้ง...เห็นความมั่นคงทางใจของคุณธรรมทิพย์ โอ้โฮ..ดูช่างยิ่งใหญ่จน krudala ยกนิ้วให้เลยนะคะ
เฮ้อ...เป็นเราแล้วใจอ่อนยวบเลยแหละ โดนไม้นี้ ..หงิงๆๆๆๆๆ ^___^
สวัสดีครับ คุณครูวราภรณ์
กลอนของอาจารย์ อ่านแล้วช่างไพเราะเสนาะใจ
มองโลกนี้ ให้ดี เป็นสีสวย
ฉาบไว้ด้วย ความรัก พร้อมศักดิ์ศรี
ถ้าทุกอย่าง เรามองไป ในแง่ดี
โลกใบนี้ ก็สดใส ในใจเรา...
อ่านกลอนครูวราภรณ์ ที่โต้ตอบกันแล้วน่ารักมากค่ะ
นี่แหละชาวพุทธ หนักแน่นดังแผ่นศิลา
โลกตลก วกวน คนบนโลก
เดี๋ยวก็สุข ปนโศก สักประเดี๋ยว
เดียวดายมา เหมือนฝัน นั้นคนเดียว
แสนเปล่าเปลี่ยว ทิ้งร่างทับ นับหมื่นแสน
ดอกไผ่บานสานฝัน
คืนวันผ่านล่วงเลย
ชีวิตใช้ค้นหา
ความงามจิตใจคน
ความดีไม่มีพอ
ใจท้อและสับสน
ชิวิตเกิดเป็นคน
ชีวิตมี วิญญาณ
สวัสดีค่ะ คุณ kunlun
ดอกไผ่บานผ่านชีวิต
เราลิขิตตนได้ให้คุณค่า
ความดีสร้างสรรค์วันเวลา
ปรารถนาสิ่งใดในปฐพี
ธรรมทิพย์