วัว..ครอบครัน...


เงินเดือน การใช้ชีวิต และ การปรับตัว

 ๒๘ มิ.ย. ๕๓

 

เมื่อวาน เป็นวันครอบครัว วันส่วนตัว ที่รู้สึกสบาย สบาย

 

เงินเดือนออกคืนวันศุกร์ พวกเราก็มีหน้ามีตาขึ้นทันที

 

 ก็เลยถือโอกาส ไป สะหวี วี๊ วี กันที่ KK ถิ่นเดิมที่เคยอยู่มานมนาน

 

แม้จะเลย  ตรุษจีน แต่เราคนอีสาน ถิ่นฐานพันธุ์พื้นเมือง ก็หาเรื่องให้วันอาทิตย์เป็น วันจ่าย อยู่ดี

 

ภริยา สามี ก็เลยถือโอกาส เปลี่ยน สนามรักใหม่ ทดแทน  สนามรักเก่า ที่มันเน่ามากว่าสิบปี

 

หวังว่า คืนนี้ คงมี  เฮฮา ปาร์ตี้ หลังลูกหลับ

 

ลูก ๆ ก็ดีใจเหลือหลาย “วันนี้ไม่ใช่วันดู ใช่ไหมแม่ ?”

 

ถามย้ำทุก ๕ นาที จาก  สารคาม – ขอนแก่น

 

เด็ก ๆ คงหวาดระแวง เพราะ ตลอดเดือนที่ผ่านมา พ่อพาเดินช็อปด้วยสายตาทุกวัน

 

….ก่อนจะถึงวันจ่าย...๓๐ วัน...ก่อนหน้า....

 

“วันนี้เป็นวันดู หนังสือ และ ของเล่น ลูก”

 

“อดทนไว้ ไม่นาน มันจะกลายเป็นวันซื้อนะลูก อดทน อดทน ปะ พอพาไปดูอีกร้านหนึ่งต่อ”

 

จากประสบการณ์ที่เคยได้รับรางวัล   จากการส่งซองบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปชิงโชค  รางวัลที่ได้รับเสมอ ๆ คือ

 

 “ตั๋ว (นั่งดู) เครื่องบินไปกลับ ขอนแก่น-กทม. ๕๐ เที่ยวบิน” แถมด้วย “บัตรเดินห้าง เซ็งทั่นฟรี 1 เดือน”

 

ผมก็เอามาใช้กับลูกมั่ง แฮ่ม!!! บัตรเดินชมหนังสือ และ ของเล่นฟรี ตลอดปี

 

จะยอมจ่ายที ต้องใช้เทคนิค “การผิดหวัง และการสมหวัง” มาช่วย

 

เข้าร้านของเล่น 10 ครั้ง ผิดหวัง 9 ครั้ง

 

เข้าร้านหนังสือ 10 ครั้ง สมหวัง เสีย 9 ครั้ง

 

ทำซ้ำ ๆ ซาก  ๆ จนฮากจะแตก

 

ครั้งต่อไป ผมกับภริยา ก็ไม่ต้องไปฝากลูกที่ ห้องบอล หรือ ห้องของเล่น อีกเลย

 

ขอบคุณร้าน บุ๊คสโตร์ทุก ๆ ร้านเลยนะครับ ที่ให้เด็กชายอ้วน และ เด็กหญิงผอม นั่งอ่านหนังสือฟรี

 

ผมสัญญาว่า เล่มไหน เสียหาย ผมจะจ่ายทดแทนทันที

 

แต่วันนี้ ผมตังค์หมดแล้วครับ

 

เดี๋ยวผม พาลูกไปกดตังค์ก่อนครับ

 

ปะลูก รีบเดินไปตู้เอทีเอ็ม เด๋วคนอื่น จะหยิบเล่มที่หนูชอบไปก่อน

 

จูงแขนลูก ๆ ออกจากร้าน เดินพลางกระซิบพลาง “อ่านจบไหมลูก ?”

 

“ไม่จบเลยพ่อ เหลืออีก สองหน้า วันหน้า พามานั่งอ่านใหม่นะพ่อ”

 

“จ้ะ จ้ะ พ่อสัญญา”

หมายเลขบันทึก: 370087เขียนเมื่อ 28 มิถุนายน 2010 09:29 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 14:55 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (5)

แวะมาอ่านเรื่องราวน่ารักๆ ของ คุณพ่อ กับ คุณลูกครับ

ขอบคุณครับ...

อ่านแล้วน่ารักจังค่ะ...

วันไหนๆก็เป็นวันของครอบครัวได้ถ้าเราให้ความสำคัญตรงนี้  ความสุขและความผูกพันจะไม่หนีไปไหนเลย.....

มีความสุขกับวันจันทร์นะคะ

ขอบคุณทั้งสองท่านที่แวะมาเยี่ยมเยือน บ้านครับ

เรียน มาเยี่มครับ อาจารย์ตู้ คนบ้านเดียวกัน

มีโอกาส ก็มาเยี่ยมเยือนได้ครับอาจารย์ ร้องโอเกะของไผ่ ยิ่งดีใหญ่ครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท