คิดถึงความรู้สึกดีๆและมิตรภาพที่เคยได้รับจากgotoknow...
ตลอดระยะเวลาหลายเดือนที่ฉันได้ห่างหายไปจากการเขียนบันทึกลงในgotknow เพื่อไปทำหน้าที่และภารกิจให้เสร็จสิ้นและสมบูรณ์ ไปได้ด้วยดีแล้วนั้นแต่ด้วยความคิดถึงที่มี และมิตรภาพอันอบอุ่นที่เคยได้รับเสมอมานั้น เป็นสิ่งที่ทำให้ฉันกลับมาในวันนี้ด้วยความคิดถึง....และคิดถึงอย่างที่สุด อยากจะพูดคุยทักทายกับพี่ๆน้องๆเหมือนเมื่อก่อน ได้แลกเปลี่ยนความรู้ประสบการณ์แปลกใหม่ ความรู้สึกดีๆ ความเป็นมิตรที่เคยได้รับแม้ไม่เคยเจอจะหน้าหรือพูดคุยกันแต่ก็เป็นความรู้สึกผูกพันธ์อย่างบอกไม่ถูกเลยทีเดียว ...
ชีวิตคนไม่มีใครกำหนดได้ว่าจะเจอกับอะไรบ้าง แต่ถึงวันนี้ฉันกำลังจะขึ้นสังเวียน(ไม่ได้ไปต่อยมวยนะ)ลงสนามแข่งขันในการสอบผู้บริหารสถานศึกษาดู เพราะเป็นสิ่งที่ท้าทายความสามารถของผู้หญิงธรรมดาๆคนหนึ่งที่มีมุ่งมั่นบวกกับความฝันและจะมีวันที่ฝันจะเป็นจริงหรือเปล่าก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน แต่ฉันคิดว่ากำลังใจเป็นสิ่งสำคัญที่สุดเพราะจะเป็นแรงกระตุ้นผลักดันให้ไปให้ถึงฝันให้ได้(ถ้าฉันไม่ท้อเสียก่อน)
และวันนี้ฉันอยากจะพูดถึงเมืองกันตัง จังหวัดตรัง เพราะเป็นสถานที่ซึ่งเป็นสนามสอบที่ท้าทายของฉัน โดยมีโอกาสได้เดินทางไปกันตังแล้วสามครั้งซึ่งรู้สึกประทับใจในความเป็นมิตรของผู้คน สถานที่ท่องเที่ยวน่าสนใจ สะอาด ร่มรื่นยิ่งนัก ว่าแล้วฉันอยากไปอยู่ที่กันตังแล้วละซิ...
สถานที่สำคัญของอำเภอกันตังเช่น
- ยางพาราต้นแรกของประเทศไทย ตั้งอยู่ริมถนนก่อนเข้าสู่ตัวอำเภอกันตัง หน้าสหกรณ์การเกษตรกันตัง เป็นต้นยางรุ่นแรกที่พระยารัษฎานุประดิษฐ์ฯ เจ้าเมืองตรังได้นำมาปลูกไว้เพื่อบุกเบิกอาชีพสวนยางพาราของชาวตรัง เมื่อปี พ.ศ. 2442
-พิพิธภัณฑ์พระยารัษฎานุประดิษฐ์มหิศรภักดี อยู่ห่างจากเทศบาลกันตังประมาณ 200 เมตร ตั้งอยู่เลขที่ 1 ถนนค่ายพิทักษ์ ตำบลกันตัง เป็นที่ตั้งของสถานที่ประวัติศาสตร์ที่สำคัญ คือ “จวนเก่าเจ้าเมืองตรัง” หรือบ้านพักอดีตเจ้าเมืองตรังพระยารัษฎานุประดิษฐ์มหิศรภักดี เป็นเรือนไม้ 2 ชั้น มีรูปปั้นหุ่นขี้ผึ้งและเครื่องมือเครื่องใช้ในชีวิตประจำวันของท่านอย่างครบถ้วน โดยทายาทตระกูล ณ ระนอง เป็นผู้ดูแลรักษา เปิดให้เข้าชมทุกวัน เว้นวันจันทร์ (ถ้าตรงกับวันหยุดราชการเปิดตามปกติ และหยุดชดเชยในวันต่อไป) เวลา 08.30 - 17.00 น. ไม่เสียค่าเข้าชม
-สวนสาธารณะควนตำหนักจันทร์ อยู่ห่างจากอำเภอเมืองประมาณ 24 กิโลเมตร มีเนื้อที่ประมาณ 250 ไร่ รอบบริเวณร่มรื่นด้วยต้นไม้ทั้งไม้ดอกไม้ประดับ มีศาลาพักผ่อน สามารถมองเห็นทิวทัศน์ของทะเล และอำเภอกันตังได้กว้างไกล
ถึงตอนนี้ฉันคงต้องพูดถึงกันตังเพียงเท่านี้ก่อน แต่เชื่อว่าต้องมีหลายๆคนที่อยากมาเที่ยวกันตังแน่นอน เอาไว้โอกาสหน้าฉันจะนำเรื่องราวมาเล่าสู่กันฟังอีกนะคะ และฉันคงได้รับมิตรภาพจากชาวgotonkowอีกเช่นเคย บาย...
ขอบคุณเพลงฤดูที่แตกต่าง นภ พรชำนิ