วันที่มีแสงแดด ๓ ... เรายังมีความหวัง อยู่ใช่ไหม … ? …


...

 

 

 

วันที่มีแสงแดด ...

เราพากันออกไปเดินเล่นที่ทุ่งกว้าง

เธอกุมมือฉันไว้ ไออุ่นจากมือเธอ

ลมหายใจของเธอ และถ้อยคำของเธอ

       

เธอถามฉันว่า

ท้องทุ่งแห่งนี้กว้างใหญ่เพียงใด

คำตอบนั้นมีอยู่แล้ว

และเคยมีคนตอบแล้วนานแสนนาน

 

ฉันตอบเธอว่า อย่าเป็นกังวลเลย

นี่ไม่ใช่ทุ่งกุรุเกษตร

แห่ง มหาภารตยุทธ์

สิ่งที่จมอยู่ข้างล่างนั้นเล่า

ก็มิใช่ร่างกายของเหล่าข้าทหาร

หรือเกียรติยศของขุนทหาร

แต่คือ ซากศพของชาวนาที่ไม่เคยมีใครรู้จักชื่อ

ของวัวควาย  ของซากแอกและคันไถ

 

หยาดเหงื่อและโลหิตของเขา

คือหยาดน้ำที่หล่อเลี้ยงต้นข้าว

คือน้ำกรดที่กัดกร่อนแผ่นหินและดินดาร

จงมองดูรวงข้าวเหล่านั้น

 

นั่นคือ ดอกไม้ที่งามจับใจ

จงฟังเสียงลมที่พัดผ่านยอดข้าวให้เอนไหว

นี่คือ ดนตรีที่ไพเราะจับใจ ...

 

และวันนี้  วันที่มีแสงแดด เรายังมีความหวัง อยู่ใช่ไหมคะ ? ...

... ขอบคุณ "ทุ่งดอกหญ้า"  ประภัสสร เสวิกุล ...  
หมายเลขบันทึก: 352602เขียนเมื่อ 19 เมษายน 2010 16:59 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 22:46 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (50)

อิอิ...นึกว่าน้อง poo เขียน กำลังเคลิ้มตามไปด้วย ว่าแต่พี่ยังหาคนกุมมือไม่ได้เลย

แม้นผิดหวังมาปานใด   แต่ในใจ  ยังมีแสงแดดอยู่เรืองรอง

ฮั่นแน่ พี่อ.ลูกหว้าคนสวยขา ผ่านไปกี่ปีๆ พี่สาวคนนี้ก็ยังสวยผ่อง

น้องยังเคยแอบด้อมๆ มองๆ ... ด้วยความหวังเรืองรอง ดั่งทองผ่องอำไพ

ขอบคุณกับมิตรไมตรี ที่แม้ห่างหายหากมิห่างเหิน ขอพี่มีความสุข

สมหวัง ดั่งใจปรารถนาในวันนี้ เดือนนี้ ปีนี้ ทุกโมงยามนะคะ

สวัสดีค่ะเขียนเองบ้าง ยืมเขาบ้างแล้วแต่สถานการณ์นะคะ ตราบใดที่ยังมีแสงเรืองรองในหัวใจ จงยืนหยัดและก้าวไป ความผิดหวังไซร้เป็นบทเรียน ล้ม 10 ครั้ง จงลุกขึ้นให้ได้ทั้ง 10 ครั้งนะคะ

ขอบคุณค่ะท่านรองหนุ่มเล็ก

P
small man
แม้นผิดหวังมาปานใด   แต่ในใจ  ยังมีแสงแดดอยู่เรืองรอง

ชอบจังเลยค่ะ ประโยคนี้ อิ อิ แหม

เหมือนท่านรองฯ มีประสบการณ์ตรงเลยนะคะ ;)

เป็นไงบ้างเอ่ยคะ กับเทศกาลที่ผ่านไป เป็นอย่างที่หวังไหมคะ

 

ก่อนราตรีสวัสดิ์ค่ะพี่หมูจ๋า ชอบอีกประโยคแล้วค่ะ

P
หมูจ๋า
ตราบใดที่ยังมีแสงเรืองรองในหัวใจ จงยืนหยัดและก้าวไป ความผิดหวังไซร้เป็นบทเรียน
 
ขอบคุณภาพนี้งามถูกใจจังค่ะ ชอบสะพานไม้ ทางทอดเชื่อมยาวไกลสุดสายตา หนทางข้างหน้าเปี่ยมความหวัง
เป็นกำลังใจเช่นกันนะคะ
  • แม้ในความคืนที่มืดมิด ไร้แสงจันทร์แสงดาว
  • เพียงแสงจากห่ิงห้อยตัวน้อยๆ
  • ก็เป็นแสงแห่งความหวังได้
  • ขอบคุณค่ะ

“The future belongs to those who believe

in the beauty of their dreams”

Eleanor Roosevelt

Read more: http://knonlafhun.blogspot.com/2010/02/eleanor-roosevelt.html#ixzz0lYZPAGem

ขอบคุณนะครับ

ชอบหลาวแลน้องพิชชาคนงาม

P
พิชชา
แม้ในความคืนที่มืดมิด ไร้แสงจันทร์แสงดาว
  • เพียงแสงจากห่ิงห้อยตัวน้อยๆ
  • ก็เป็นแสงแห่งความหวังได้

ฝันดีทุกราตรี เพราะในฝันนั้นมีเธอ;)

อิ อิ น้องพิชชาจ๋า บ่ต้องเช็คเรทติ้งเด้อเจ้า

ดูเมนท์ที่พี่สำเนามาจากน้องสิจ้ะ แปลกแต่จริง

กลายเป็นแบบงาม น่าค้นหา เปี่ยมเสน่ห์สุดสอย

... ว่าแล้วพี่ปูขอลา ก่อนภาษาจะพาเพี้ยนไปกว่านี้ ค่ะ

สวัสดีค่ะคุณราชิต

ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ 

“The future belongs to those who believe

in the beauty of their dreams”

เป็นกำลังใจเปี่ยมฝัน ทุกเส้นทางเช่นกัน ขอบคุณค่ะ

  • แสงแดดสาดส่องลงผืนน้ำ
  • ไม่มีน้ำ ไม่มีแดด ไม่มีฝน ไม่มีเรา ไม่มีชีวิต

แค่ได้เห็น ภาพสาวน้อยกลอยใจ ยิ้มพิมพ์พวงป่อง ใจก็อิ่มพองสุขไปด้วยเลยค่ะ

ขอบคุณคุณพ่อน้องซอมพอ เล่นน้ำสงกรานต์ที่ไหนคะเนี่ย ลำน้ำน่าน รึเปล่าคะ

 

สวัสดีค่ะน้องpoo

 

วันที่มีแสงแดด ...

เราพากันออกไปเดินเล่นที่ทุ่งกว้าง

เธอกุมมือฉันไว้ ไออุ่นจากมือเธอ

ลมหายใจของเธอ และถ้อยคำของเธอ

 

โรแมนติกจัง...  แต่เวลาที่จูงมือกันไปเดินเล่น  ขอเป็นตอนแดดอ่อนๆ นะจ๊ะ แดดแรงๆ  มันร้อน นิ...

 เอาแบบ "ชวนกันไปเก็บตะวันที่ปลายฟ้า"  นะจ๊ะ  ฮิ ฮิ

 ตอนเด็กๆ ครูใจดี กับพี่ชาย ไปเก็บตะวันกันทุกวัน...

* ขอบคุณน้อง poo  มากๆ ค่ะ

 

      

 

น้องซอมพอ น่ารักที่สุดเลยค่ะ ขอบคุณคุณพ่อถนัด

P
พ่อน้องซอมพอ
แสงแดดสาดส่องลงผืนน้ำ
  • ไม่มีน้ำ ไม่มีแดด ไม่มีฝน ไม่มีเรา ไม่มีชีวิต
  • ชีวิตของเราจะมีพลังที่จะก้าวต่อไป เป็นประโยชน์ต่อตนเองและผู้อื่นได้ก็ด้วยการมีความหวัง และเชื่อมั่นว่าเรามีทั้งพลังจากภายในจิตใจของเราและกำลังใจ/น้ำใจจากกัลยาณมิตรของเรา ใช่มั้ยคะ

    ขอบคุณครูพี่ใจดีค่ะ .... ทักทายยามเย็น แบบฟ้าเป็นใจ หากแต่คอมพิวเตอร์ไม่ค่อยเป็นใจเท่าไหร่ ;)

    มาส่งท้ายยามเย็น ให้พี่ครูขับรถกลับบ้านปลอดภัย อิ่มอร่อยพร้อมหน้า ชมพระอาทิตย์ลับขอบฟ้า กันนะคะ ;)

    เรายังพอมีหวัง ..แม้ไม่สดใสเท่าเมื่อวันก่อน

    แต่เราก็จะหวัง และ ยังคงหวังต่อไป

    แสงแดดยังมี ตะวันยังมา..คนเราไม่สิ้นหวัง

    ขอบคุณกำลังใจเปี่ยมล้นจากพี่นุชสุดสวาทบาดใจ ที่สุดค่ะ

    P
    คุณนายดอกเตอร์ ชีวิตของเราจะมีพลังที่จะก้าวต่อไป เป็นประโยชน์ต่อตนเองและผู้อื่นได้ก็ด้วยการมีความหวัง และเชื่อมั่นว่าเรามีทั้งพลังจากภายในจิตใจของเราและกำลังใจ/น้ำใจจากกัลยาณมิตรของเรา
     
     

    เรายังพอมีหวัง ..แม้ไม่สดใสเท่าเมื่อวันก่อน

    แต่เราก็จะหวัง และ ยังคงหวังต่อไป

    แสงแดดยังมี ตะวันยังมา..คนเราไม่สิ้นหวัง

    อ่านแล้วมีพลังใจ ก้าวเดินต่อไปด้วยใจมุ่งมั่น

    เรายังมีหวังนะคะครูพี่ปอ. ๑ ... วันนี้อากาศสบายๆค่ะ

    • เรายังมีความหวังอยู่..ใช่ไหม....
    • นั้นนะสิ..ยังมีหวังอยู่แน่ ๆ ^^
    • ..คราวหน้าจะมองรวงข้าวให้เป็นดอกไม้บ้าง...
    • ช่วงนี้เห็นแต่เพลี้ยกระโดด.555

    แหม ๆ ว่าแล้วเชียวต้องมีแซว ;)

    เห็นพี่ชายเจอเพลี้ยตั้งแต่หลายเดือนที่แล้วนิ ยังไม่ไปกันอีกฤา

    บอกแล้วอย่าหว่านเสน่ห์มากไป เดินผ่านทุ่งนาใครสงสารเค้า;)

    ฝั่งนี้เดือนนี้ก็เจอฟ้าพรำๆ ยางต่ำกว่าเป้าหลายเลยค่ะพี่ชาย

    เป็นกำลังใจพี่ชาย จะครบเบญจเพสอีกหลาวอาทิตย์หน้า? คะ ;)

    สวัสดีคะพี่ปู

    วันที่มีแสงแดด เรายังมีความหวัง อยู่ใช่ไหมคะ ?

    ยังมีความหวังอยู่คะพี่ปู...คิดถึงพี่ปูคะ...สบายดีนะคะ

     

    ขอบคุณน้องครูเมย์ค่ะ  ไปส่งคุณพ่อฟอกไตแล้ว? คะ

    ชื่นชมและเป็นกำลังใจค่ะ ... เรามีความหวังและปาฏิหาริย์เกิดขึ้นเสมอ ;)

    ชอบจังบทประพันธ์แบบนี้ กินใจ โดนใจจ้า

    ขอบคุณหลายๆที่แบ่งปัน

     

    ยินดีที่ครูพี่แมวชอบจ้าค่ะ  ... จากหนังสือ ทุ่งดอกหญ้า สมัยอยู่ม.เชิงดอย

    กลับมาอ่านอีกครั้ง ก็ให้อารมณ์ไปอีกแบบนะคะ ... ยังคลาสสิคเสมอเลย? คะ 

    จงฟังเสียงลมที่พัดผ่านยอดข้าวให้เอนไหว

    นี่คือ ดนตรีที่ไพเราะจับใจ ...

    นิ่งๆฟังแล้ว....

    แว่วเสียงเพลงจากสายลมไกล...แผ่วบางเบา

    ......เฝ้ารำพึงกับรวงข้าวหล่น

    กร่นอยู่ตามท้องนา

    ครวญตามสายลมมา

    บอกเธอว่าข้า...

     

    ยินดีจังท่านเทพฯ มาเยี่ยม พร้อมบทกวี เปี่ยมความหมายนำ ;)

    " จงฟังเสียงลมที่พัดผ่านยอดข้าวให้เอนไหว

    นี่คือ ดนตรีที่ไพเราะจับใจ

    นิ่งฟังแล้ว

    แว่วเสียงเพลงจากสายลมไกล แผ่วบางเบา

    ...

    เฝ้ารำพึงกับรวงข้าวหล่น

    กร่นอยู่ตามท้องนา

    ครวญตามสายลมมา

    บอกเธอว่า  ข้า ... "

    ...

    กลอน บทแรกไพเราะมากๆ ค่ะ พริ้วไหว ได้เห็นภาพ

    พอมาบทสอง เอ เกือบจะปล่อยไก่แล้วสิคะ ว่า ยังไม่จบนี่คะ

    เขียนออกมาชัด ... อ๋อ  เพลงนี้นะ  คุ้นๆ เลย เคยได้ฟัง ...

    ลืมไปแล้วนะคะเนี่ย  ... เพลงนี้เข้ากับบรรยากาศมากๆ เลยค่ะ

    ....

    ชอบๆ  อยากเขียนได้เหมือนบทแรกบ้างจังค่ะ ชอบ ขอบคุณค่ะ  

    ขอบพระคุณท่านเทพฯ อุตส่าห์โพสต์แก้ไขมาอีกครั้งนะคะ

    ... เกือบลืมเพลงนี้ไปแล้วสินะคะ มาฟังอีกครั้งก็ไพเราะเสมอ

    เป็นกำลังใจกับการงานค่ะ ของปูก็งานเข้ามาต่อเนื่องๆ แล้วเช่นกัน ;)

    ... ก่อนฝันดีค่ะครูพี่ป. ๑ มาส่งครูพี่เดินทางไป อบรม ให้สมดั่งใจค่ะ

    เรายังพอมีหวัง ..แม้ไม่สดใสเท่าเมื่อวันก่อน

    แต่เราก็จะหวัง และ ยังคงหวังต่อไป

    แสงแดดยังมี ตะวันยังมา..คนเราไม่สิ้นหวัง

    ...

    เรียนให้สนุก อบรมให้สนาน เพลิดเพลินเบิกบาน เดินทางปลอดภัย ค่ะ

    .... เรามีความหวัง อยู่ใช่ไหม  แน่นอนค่ะ 

     

    ...  เหนือ อิสาน พื้นที่กว้างใหญ่ สองมือ

    หนึ่งสมองร่วมใจ ความเป็นไท คือ ความยั่งยืน ...

     

    ... ออก ตก พกพาความเชื่อมั่น ใต้ มิแปรผัน

    เป็นด้ามขวาน พ่อหลวงแย้มโอษฐ์ชื่นบาน

     

    ... เหนือ กลาง ใต้ อิสาน สามัคคี เพราะเราคือพี่น้อง

    ใต้แผ่นดินขวานทอง ของเราทุกคน ...

    ... เรายังมีความหวัง ได้เสมอ นิรันดร์กาล

     

     

      

    คนไม่มีราก

       .... ก่อฝัน   ก่อหวัง   พลังจิต

    ก่อเติม   ความคิด   พิชิตฝัน  ....

    เติมเต็ม  กำลังใจ   แก่กัน  ....

    ฝ่าฝัน  มุ่งสู่    เป้าหมาย

    "

    สุขสันต์วันศุกร์ ค่ะ พี่หญิงปิง ...  เติมใจให้กัน

    ขอบคุณค่ะพี่อ้อยเล็ก

    อ้อยเล็ก

     

    .... สุข  สงบ  งามเงียบ  เรียบง่าย

    อ่อนน้อม  ดั่งคล้าย  ไผ่หญ้า  ....

    โอนอ่อน   ผ่อนตาม   พัดพา  ....

    แต่วิญญา   หนักแน่น   มั่นคง  .

    ขอบคุณน้องณัฐ ค่ะ

    ณัฐวรรธน์

     

    + ปลูกคน ต้องปลูกรัก สลักจิต

    + ด้วยความคิด หลักการ ฤาเหตุผล

    + ด้วยเข้าใจ ยอมรับ ในบัดดล

    + ด้วยอดทน ใช้เวลา เอื้ออาทร

     

    ขอบคุณพี่นุชสุดสวาทบาดใจ

                              สายัณห์      ลากลับ                   ลับขอบฟ้า

                                 ประดุจ          มนตรา                   มากความหมาย

    • ·                        ฟ้าสงบ        เมฆเงียบงัน            พลันมลาย
    • ·                          เพื่อเริ่มต้น           วันใหม่                   ได้เบิกบาน

     

    ขอให้ยังคงมีความสุข สงบ ดั่งใจปรารถนา กับวิถีชีวิต ณ ริมน้ำ ท่ามกลางธรรมชาติค่ะ

     

    ขอบคุณค่ะพี่ดาวเรือง  ...  ไว้ว่างๆ จะแวะไปเที่ยวบ้านอีกค่ะ ;)

    ... คิดดูให้ดี คิดให้ดีอีกที บ้านที่เราเคยมี จะเป็นเพียงเมื่อวาน

    วาดวิมานในฝัน น้ำใจที่เคยมีให้กัน เริ่มเมื่อวันที่เราเปิดใจ กว้าง

     

    สวัสดีค่ะครูพี่คิม

    ครูคิม

     ... เอามาฝากอีกครั้งค่ะ

     

    ... เพราะพอใจเป็นดาวประดับดิน

    จึงสุขจินต์เกินใดในลิบหล้า

    แม้มิได้เด่นดวงช่วงโชติฟ้า

    ก็งดงามสมค่า ดาวบนดิน ...

     

    วันหยุดนี้มีแผนไปไหนรึเปล่าคะ ราบรื่นสุขสันต์ค่ะ

    ขอบคุณน้องดาวฟ้า  งานยุ่งไหมเอ่ย  ช่วงนี้ร้อนมากมาย หากยังพอรับได้ค่ะ

    วันหยุดที่ผ่านมา คงได้ใช้เวลาเติมพลังเต็มที่นะคะ

     

    เรื่องราว หลากหลาย เรียงร้อย

     สอดประสาน ผ่านเลนส์ เป็นภาพ ...

     จับจิต   จับใจ   ปลื้มปลาบ  ....

     ในมโนภาพ  เกินคำ  พรรณนา

     

     

    ก่อนฝันดีค่ะครูพี่แอ๊ว ครูพี่นางฟ้า ... ขออะไรหน่อยได้ไหมจ้ะ ;)

     

    ศุกร์(พยายาม)สุขสันต์ สวรรค์เริงร่า  ....

     เบิ่งเบิกฟ้า  รอความหวัง ที่ผ่านมา ....

     หัวใจอิ่มเอม  ปรีดิ์เปรม  ถ้วนหน้า ....

     ฝากสายลม กระซิบ ห่วงหา บอกเธอว่า .... คิดถึงจัง ....

     

     

    เราคนไทยคงได้นอนมองฟ้า พระจันทร์ยิ้ม อีกครั้ง ;)

     เพราะจำได้ว่า วันที่ฮีโร่ทำหน้าที่ ฟ้าก็เป็นใจ ตอบรับ

     

     

    ฝันดีนะคะพี่อิงจันทร์ ...  บทกวีเรื่องใหม่ เชิญติชมบันทึกถัดไปค่ะ

     

    อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณหนุ่มกร

    ขอบคุณสำหรับภาพนี้ เรือแห่งหวัง ยั่งยืน ;)

    เรามาร่วมด้วยช่วยกัน เพิ่มความหวังดีๆ นะคะ

     

    สวัสดีค่ะพี่รุ่ง งานยุ่งไหมเอ่ยคะ หลังจากเทศกาลปีใหม่ไทย

    ... อากาศทางโน้น ก็คงร้อนระอุ เช่นกันนะคะ แบบแดดทั่วฟ้า

    พี่รุ่งสบายดีนะคะ เป็นกำลังใจกับงานสีขาว ... และมาช่วย

    ภาวนาให้บ้านเมืองเรากันนะคะ ขอบคุณค่ะ

     

    พี่นงค์ค่ะ อ่านบันทึกพี่แล้ว เพิ่มพลังใจ และมีความหวังค่ะ

    ขอบคุณนะคะ มีความสุขกับงาน ครอบครัว ทุกโมงยามค่ะ

     

    ครูพี่คิมค่ะ ซำบายดีบ่คะ หายเงียบไป

    แอ่วไหนคะ ... มาร่วมตั้งความหวังด้วยกันค่ะ

     

    สังคมแห่งการเรียนรู้ คุณภาพที่แตกต่าง

    มนุษย์แสวงหาความรู้ก็เพื่อบำบัดความต้องการของตนเอง การเรียนรู้จึงเป็นหนทางของการดำรงชีวิตอย่างมีคุณภาพ หากมนุษย์ปราศจากการเรียนรู้ก็จะไม่อาจดำรงชีวิตได้อย่างปรกติ สังคมแห่งการเรียนรู้ต้องอยู่บนพื้นฐานแห่งการอยู่ร่วมกัน การแบ่งปัน และการหยิบยื่นสิ่งดีๆให้แก่กัน หากการแสวงหาความรู้เป็นไปเพื่อสนองตัณหา เพิ่มพูนกิเลส และคอยเอาเปรียบผู้อื่นอยู่ตลอดเวลา ย่อมนำมาซึ่งภาวะวิกฤตแห่งการเรียนรู้ โอกาสของบุคคลที่จะได้เรียนรู้ก็จะถูกเบียดบัง ทุกวันนี้ต้องยอมรับว่า ความเหลื่อมล้ำ ทางการศึกษามีมาก การอ้างว่าเป็นเพราะปัจจัยทางเศรษฐกิจทำให้สังคมแห่งการเรียนรู้อยู่ในขอบเขตจำกัด (ฟังไม่ขึ้น) คนที่มีฐานะดีก็จะได้โอกาสมากกว่า คนที่มีฐานะยากจน โอกาสก็จะลดลง แล้วอะไรเป็นเหตุให้คนยากจนไม่ได้รับโอกาสทางการศึกษาเท่าที่ควรจะเป็น เพราะระบบการศึกษาของเราอยู่บนพื้นฐานของการแย่งชิง ไปดูสังคมของนักการศึกษาดูซิ ว่าทุกวันนี้แย่งชิงกันมากเพียงใด คุณภาพการศึกษาที่ดี เป็นเพียงภาพมายาที่สร้างขึ้นทั้งสิ้น การศึกษาไม่ได้ยกระดับคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้นมากเท่าใด (คุณภาพชีวิตที่ดีเกิดได้เฉพาะบุคคลบางกลุ่มเท่านั้น) โดยภาพรวมคนไทยยังด้อยโอกาสทางการศึกษา แล้วเมื่อใดหละ ที่ประเทศของเราจะเป็นสังคมอุดมปัญญาอย่างแท้จริง ฝันไปเถอะ ถ้าพ่อแม่คุณมีรายได้ต่ำกว่าวันละ 200 บาท โอกาสทางการศึกษาของคุณก็แทบจะริบหรี่เหลือเกิน จะกินเข้าไปยังไม่มี แล้วคิดจะเรียนให้มีคุณภาพชีวิตดี บอกได้เลยว่าไม่มีทางเป็นไปได้ นอกเสียจากคุณจะมีทางลัดเท่านั้น นี่แหละสังคมไทย สังคมทุนนิยมที่ทุกคนใฝ่ฝัน แต่หาได้แบ่งปัน โอกาสทางการศึกษาอย่างแท้จริงไม่ รออีกกี่ชาติ สังคมไทยถึงจะเป็นสังคมอุดมปัญญา

    ด้วยความหวังลมๆ แล้งแล้ง จาก คนไทยคนหนึ่ง

    ที่อยากเห็นคนด้อยโอกาสได้รับการศึกษาที่ดี อย่างแท้จริง

    ชมรมคลังปัญญา

    ตู้ ปณ.๑๒ ปณ.บางอ้อ กรุงเทพฯ ๑๐๗๐๐

    สวัสดีอีกครั้งค่ะคุณรักษ์  

    การศึกษาพื้นฐานเป็นเรื่องที่รัฐควรจัดการ และตอนนี้มองว่าการศึกษาของเราน่าจะเรียนทันกันหมดแล้วนะคะ อาจจะมีในส่วนที่ต้องเพิ่มคือ บางพื้นที่ เรื่องคุณภาพ เรื่องสื่อการสอน การเรียน และ

    สิ่งสำคัญสุด คือ หลักสูตรที่ต้องสอดคล้องรับ กับบริบทของแต่ละชุมชน ทั้งนี้ทั้งนั้น น่าจะต้องคำนึงที่สุด คือ การปรับ ค่านิยม ทัศนคติ ใหม่ เรื่องปริญญา สถาบัน กันใหม่อย่างจริงจัง ;)

    สังคมอุดมปัญญา มองว่าน่าจะเป็น การเปิดใจ ใฝ่เรียนรู้ ซึ่งอาจจะนอกระบบ นอกหลักสูตร กับชุมชน ทางสื่อ การรวมกลุ่ม กิจกรรมในชุมชน การปฏิสัมพันธ์เชิงสังคมอื่นๆ หลายๆ ระดับค่ะ

    ปัญหาความขัดแย้งขณะนี้ ส่วนหนึ่งอาจจะมาจากการศึกษา เข้าถึงสื่อไม่ทั่วถึง หากแต่มองลึกๆ แล้ว เป็นเรื่องของความคิด จิตสำนึก รู้สึกผิด ชอบ ชั่ว ดี เรื่องของสามัญสำนึกล้วนๆ เลย ? คะ

    และที่สำคัญที่สุด คือ ผู้นำชุมชน ข้าราชการในชุมชน ตลอดจนตัวแทนปชช. รากหญ้า แต่ละพื้นที่ ซึ่งพบว่า ถ้ากลุ่มผู้มีอิทธิพลทางความคิดเหล่านี้เป็นอย่างไร ประชากรส่วนใหญ่ก็มิต่างไป ? คะ

    ... ถามว่า ระดับการศึกษาตอบโจทย์ได้ไหมว่า คนนั้นจะแยกแยะถูก ผิด ได้ เราๆ ก็เห็นอยู่นะคะ ;)

    ตั้งประเด็นมาเพื่อ รอการ ลปรร. ข้อคิดเห็น อย่างเปิดใจ ขอบพระคุณจากใจ จุดเริ่มต้นดีๆ นี้ค่ะ ...   

     

    สวัสดีค่ะน้องกอ  ...  สบายดีไหมเอ่ย

    กลุ่มผักออมสินของน้องกอ คือ ความหวัง เพื่อชุมชน นะคะ

    เป็นกำลังใจให้ กับกิจกรรมดีๆ ค่ะ

    สุขสันต์วันหยุด พรุ่งนี้เจอกันนะคะ ;)

    สวัสดีครับพี่ปู

    ขอบคุณที่ไปเยี่ยมเยียนไม่ขาด ช่วงนี้ออกแนวบทกวีนะครับ เสียงเปียนโนก็เรื่อย ๆ เอื่อย ๆ ดีครับ ดีครับ บ้านเมืองเครียดด แข็งกระด้าง เราน่าจะอ่อนโยน ลุ่มลึกกันมากกว่านี้ สุขนิยมกันบ้าง ดีกว่าครับ

     

    ขอบคุณน้องซูเปอร์แมน คงสบายดีกับการงานที่รัก ชอบ นะคะ

    แล้ววันนี้ เราคงได้ใจแช่มชื่น ขึ้นบ้างไม่มากก็น้อยนะคะ  กับ

    เส้นทางความหวังใหม่ๆ ของเราทุกคน ... เป็นกำลังใจเช่นกันค่ะ

    ...

    น้องกอจ้ะ

     พี่ปูเข้าไปดู พรรักเกลื้อนแล้ว อิ อิ แจ๋วๆ เดี๋ยวจะรอติดตามอ่านจากท่านอื่นๆ ด้วยค่ะ

     

     

    พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
    ClassStart
    ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
    ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
    ClassStart Books
    โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท