ผมไปร่วมงานสวัสดิการสังคม ในเวทีสัญจรระดับภาคในที่ต่างๆมา "ครั้งนี้ทำให้ผมได้เรียนรู้ในพื้นที่คิดอะไรอย่างทำอะไร เป็นแบบไหนเป็นต้น" ยิ่งทำให้ผมมีความคิดที่จะทำมันและวางแผนว่าแล้วเราจะเอาข้อมูลทั้งหมดมารวมอย่างไร
การทำงานสวัสดิการในโครงสร้างอนุกรรมการสนับสนุนสวัสดิการชุมชนนั้น มีโครงสร้างการเคลื่อนที่ชัดเจนนั่นคือ เริ่มที่จังหวัด คณะกรรมการจังหวัดที่ประกอบด้วยทั้งราชการ ประชาชน องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น โจทย์ที่ชัดๆคือทำอย่างไรให้เขาสามารถประสานงานกันได้อย่างดี ทำงานเป็นระบบเป็นต้น ถือว่าระยะนี้คงเป็นงานฝึกหัดให้กองเลขาจังหวัดต่างๆ ต้องก้าวและเดินหน้าต่อไปอย่างทันท่วงทีมากขึ้น
สิ่งที่ท้าทายมากมายและเป็นโจทย์ใหญ่คือ ทำอย่างไรสวัสดิการยั่งยืน
คำถามนี้มีคนถามบ่อยมากๆ เพราะนั่นคือการมองที่ระบบก็เป็นสิ่งสำคัญ คือ จัดระบบสวัสดิการชุมชนอย่างไร แต่ที่สำคัญการมองมากกว่านั้นแท้จริงๆเงินเป็นเครื่องมือเท่านั้น แต่ผลที่ตามมาการประชุมที่คนมาร่วมกัน ได้มาหน้าหมู่ได้ดูแลกันสิ่งนี้มากกว่าที่เรียกว่า "สวัสดิการ" การนำเงินมาตั้งยังคงน่าคิดไม่น้อย แต่การจัดระบบเงินสิ่งหนึ่งคือ การจัดระบบเงินที่สัมพันธ์กับความเป็นจริง เพราะการจ่ายเงินต้องยอมรับความเป็นจริง สิ่งที่เรียกว่า ชราภาพนั้น ต้องบอกตรงไปตรงมาจ่ายได้เท่าไหร่ หรือ คิดสูตรออกมา หากเรายึดฐานที่ว่าคงไม่มีปัญหาเพราะเป็นฐานวัฒนธรรมร่วมกัน
ผมเลยเอาผังที่เขาทำไว้มาแลกเปลี่ยนกันครับ
" ยินดีแทนคนไทยนะคะ หากมีการปฏิบัติได้จริง "
ก็หวังอย่างนั้นครับพี่พอลลี่ครับ"
สวัสดีครับน้องนายหมูแดง
สวัสดิการที่ยั่งยืน ต้องยั่งยืนด้วยตัวของชุมชนเอง ครับ
เห็นกับพี่วอญ่ามากๆเลยครับ ไม่ทราบว่าอาการไม่สบายดีขึ้นหรือยัง เป็นกำลังใจให้หายไวๆนะครับ วันนั้นได้คุยกับพี่พัช เรื่องจังหวัดวิจัยขบวนสวัสดิการชุมชน ว่าจะมีการเคลื่อนอย่างไรดี
เดี๋ยวนี้มีหลายตำบลที่กำลังก่อตั้ง และหลายตำบลที่เริ่มจะเข้มแข็ง ถ้าคนเรารู้จักช้วยเหลือกัน รู้จักคำว่าให้แบบไม่หวังสิ่งตอบแทน ผมคิดว่าความสำเหร็จของกองทุนสวัสดิการชุมชนที่จะขยายไปทั่วทุกตำบลคงจะไม่นานเกินรอ