สังขละบุรี
เมื่องเล็ก ๆ ชื่อสังขละ เป็นเมืองที่ฉันชอบไปที่สุดแห่งหนึ่ง เพราะขณะที่ใช้ชีวิตบางส่วนอยู่ที่กำแพงแสน การเดินทางทำได้ไม่ยากนัก เป็นเมืองที่สงบ นอกจากธรรมชาติรอบ ๆ ตัวที่เป็นเสน่ห์แล้ววัฒนธรรมก็เป็นสิ่งที่ดึงดูดใจ ให้ไปได้หลาย ๆ ครั้ง เมืองสังขละฝังอยู่ในหัวใจครั้งแรกเมื่อได้ดูปฏิทินของอสท ในปี 2530-35 ไม่แน่ใจนัก จำได้ว่าเป็นของอสท เห็นภาพขนำ และแม่น้ำ ดูสวย ในสายตาติดใจอยู่ภาพเดียวใน 12 เดือนที่มีอยู่
คราวก่อนเขียนเรื่องงานช้าง เป็นภาพที่ถ่ายจากช้างสังขละเช่นกัน
วันนี้ หยิบเอาเรื่องดีดี อีกเรื่องของสังขละมาเขียน (จากหลายเรื่องหลายราวดีดี) ค่อย ๆ ทะยอย จริง อยากตั้งชื่อว่าสังขละสักบล็อก แต่ตอนนี้ต้องมาใช้ชีวิตอยู่พัทลุง บ้านเกิดเมืองนอน จึงกลัวว่าจะได้รายละเอียดไม่จุใจ ออกจะหาญเหิม ไปสักหน่อย เรื่องราวสังขละ จึงขอยกหยิบมาครั้งละหัวข้อ ตามแต่เวลาจะอำนวย
ขนมจีน จริงแล้ว ไม่ใช่ของจีน แต่เป็นภูมิปัญญาและวัฒนธรรมของชาวมอญ ดังนั้น เมื่อไปสังขละเมืองมอญ ต้องหากินสักหน่อย
พิศาล บุญปลูก ชาวไทยเชื้อสายรามัญผู้สนใจศึกษาอาหารและวัฒนธรรมมอญกล่าวว่า " จริง ๆ แล้ว ขนมจีนเป็นอาหารของคนมอญหรือรามัญ คนมอญเรียกขนมจีนว่า คนอมจิน คนอม หมายความว่าจับกันเป็นกลุ่มเป็นก้อน จินแปลว่าทำให้สุก" นอกจากนี้ "คนอม" นั้นสันนิษฐานว่าน่าจะใกล้เคียงกับคำไทย "เข้าหนม" แปลว่าข้าวที่นำมานวดให้เป็นแป้งเสียก่อน ซึ่งภายหลังกร่อนเป็น "ขนม" จริง ๆ แล้ว ขนม ในความหมายดั้งเดิมจึงมิใช่ของหวานอย่างที่เข้าใจในปัจจุบัน ขนม หรือ หนม ในภาษาเขมร หรือ คนอม ในภาษามอญหมายถึงอาหารที่ทำจากแป้ง ดังนั้นขนมจีน จึงน่าจะเพี้ยนมาจาก คนอมจิน ซึ่งทำให้เกิดสมมุติฐานตามมาอีกว่า ดั้งเดิมทีเดียวขนมจีนเป็นอาหารมอญ
เกร็ดจากวิกีพีเดีย ข้างบนบอกถึงที่มาของขนมจีนว่าอย่างนั้น
วิธีกินขนมจีนน่าจะไม่ต้องบอก วิธีหาจะให้ได้กิน เริ่มกันที่สะพานมอญ
สุดปลายสะพานมอญ มีร้านค้าที่ขายของ คนขายของแต่งตัวสวย ยืนยิ้มต้อนรับทุกผู้คน ปลายฝั่งจะมีป้ายซอยเป็นปลาตะเพียนบ่งชื่อ สะพานไม้ ซอย 1 หรืออื่น ๆ ตามเขตที่แบ่ง แต่ร้านขนมจีนที่ได้ไปมาหลาย ต่อหลายครั้ง ชื่อร้านขนมจีนป้าเย็น
ป้าเย็น นั้นชื่อป้าไม่ได้ออกเสียงเย็น จะออกเสียงเยิ๊น หรืออะไรที่แหละ ค่อยเล่า ความน่ารักของป้าในวันหลัง แต่พอเราสั่งขนมจีน ป้าบอกว่าจีนมอญนะ แต่ตอนนี้ไม่มีหรอก ให้ทำเอาเอง แล้วป้าก็ชี้ให้ดูเครื่องไม้เครื่องมือ อุปกรณ์ต่าง ประดามี จัดแจงเอาเองเตอะป้าบอก ฉันต้องกุลีกุจออยู่พักโดยมีป้าคอยกำกับ อย่างกะคุณครูใหญ่ สรุปแล้ว ก็เลยออกมาเป็นเส้นพร้อมกินจนได้
ต้องขออภัยเรื่องเบื้องหลังการถ่ายทำกับท่านผู้อ่านสักนิดในภาพที่เห็น เนื่องจากทริบนี้ได้เดินมาเป็นจำนวนมาก วันทำขนมจีนกินเอง วันนั้นหมดเรี่ยวหมดแรงมากจึงปีบเส้นกว่าจะได้ ต้องให้กำลังมากสักนิด และได้ทำเพื่อกินเองเท่านั้น หากท่านบางท่านเห็นภาพที่ปรากฏรองเท้าอยู้บ้างแล้วเกรงเรื่องความสะอาด ผู้ทำรับผิดชอบส่วนตัวไม่เกี่ยวกับร้านป้าใด ใดนะคะ
เห็นภาพแล้วหิวเลยค่ะ ... สังขละ เมืองเล็กที่มีเสน่ห์
ขนมจีนที่นั่นเค้าไม่เหมือนทางใต้ แต่ก็อร่อยอีกแบบ
ขอบคุณนะคะ มาให้ระลึกถึง .. อิ่มอร่อยมื้อเที่ยงค่ะ
หวันเที่ยงๆถ้าได้หนมจีนมอญ กับแกงน้ำเคยเลน้อย กับผักเหนาะ ปากยูนที่นี้ ครับอาจารย์
รู้มาว่าที่สังขละบรรยากาศดีมาก อยากไปเที่ยวมานานแต่ยังไม่มีโอกาสเลยค่ะ