ครูบันเทิงเจอเรื่องเตือนสติดีๆมาจาก Mail.ที่เพื่อนส่งต่อมาให้ค่ะ..เรื่องเป็นอย่างนี้..เขาเล่าว่า
เขาเพิ่งกลับจากงานศพลูกสาวของเพื่อน (อายุ 4 ขวบครึ่ง ) เป็นการเสียชีวิตแบบไม่ควรเกิดขึ้นเลย
เรื่องมีอยู่ว่า ตอนเช้า แม่เขาไปส่งลูกไปโรงเรียนทุกวันอยู่ปกติ
แต่แปลกที่พอลูกสาวขึ้นรถมาซักพักก็บ่นว่าง่วงนอน
แม่ก็แปลกใจนิดหน่อย แต่ก็ไม่ว่าอะไร ก็ให้นอนหลับไป
พอใกล้ถึงโรงเรียน คุณแม่เขาก็ปลุก
ปรากฏว่า ลูกตัวแข็ง และปากเขียวคล้ำ ไม่รู้สึกตัว
แม่ตกใจรีบพาไปส่งโรงพยาบาล หมอบอกว่าเสียชีวิตแล้ว
จากการสันนิษฐานว่าน่าจะเกิดจาก "งูกัด"
คุณแม่บอกว่าไม่น่าเป็นไปได้ เพราะออกจากบ้านก็ขึ้นรถมาด้วยกัน ในรถก็ไม่เห็นมีงูซักตัว
เมื่อ คุณหมอลองถอดรองเท้าออกมา
ครูบันเทิงอ่านแล้วก็ขนลุกเลย เชื่อไหมค่ะว่า ..
"ลูกงูเห่า นอนตายอยู่ในรองเท้านักเรียนค่ะ"
รู้สึกเสียใจแทนคุณแม่น้องเขาจริงๆ ลูกงูเห่าคงนอนขดอยู่ในรองเท้า
แล้วน้องเขาใส่เข้าไป มันคงฉก แต่ด้วยความที่มีถุงเท้ารองรับอยู่ น้องเขาคงไม่เจ็บมาก
เลยไม่รู้สึกอะไร แต่พิษมันมีมากค่ะ
ครูบันเทิงอยากฝากเตือนเพื่อนๆ พ่อบ้าน แม่บ้าน น่ะค่ะ
บ้านใครมีต้นไม้เยอะ ถอดรองเท้าไว้หน้าบ้าน
ก่อนใส่ก็ลองเคาะดูสักนิดนึง เพราะไม่รู้ว่าโอกาสแบบนี้ อาจเกิดขึ้น (1 ใน 100)
ก็อยากให้อ่าน เป็นอุทาหรณ์ค่ะ..
เป็นเรื่องที่นึกไม่ถึงเลยจริงๆ
น่าเสียดายเด็กที่เสียชีวิตนะ
อ่านแล้วบันเทิงไม่ออกเลยละ
เดี๋ยวจะไปอ่านเรื่องอื่นๆของครูบันเทิงดีกว่านะ
ก็ลองเปลี่ยนเวอร์ชั่นมั่งตะ ครูจิ๋วขา เดี๋ยวเขาจะว่าครูบันเทิง เมากัญชาอ่ะ..อิอิ..ล ล ล้อ แล่ง..
สวัสดีคุณครูบันเทิง
รู้สึกจะเป็นคุณน้ำชาส่งเมล์มาให้เหมือนกัน เราควรใส่ใจเรื่องเล็กน้อยแล้วละ
ขอบคุณ ท่าน ผอ. ค่ะ หนูได้เมล์จาก ศ.อัจฉรา แห่งสาธิตจุฬา ค่ะ..ยังมีอีกเพี๊ยบเลย เดี๋ยวจะเอามาแบ่งปันกันน่ะค่ะ
ลูก ม.1 เอารองเท้าไว้ในบ้าน
กลัวคางคกเข้าไป
เหมือนครูบันเทิงเลยค่ะ..คางคกเคยเข้าไปแล้วจริงๆ เลยเอาไว้ในบ้านใส่ตู้วางรองเท้าอีกที..ขนลุก ขนพองค่ะ..ไม่ชอบ อุทัยเทวีอ่ะ..
อยากหัวเราะ เอาหัวเราะซะให้เสียใจไปเลย
สะใจแก้นิดหนึ่ง ไม่ใช่เสียใจ
มันเป็นเรื่องเศร้ามากหากเกิดกับครอบครัวไหน คงเสียใจ...ไม่ลืมแน่นอนนะคะน้อง คุณแม่คงโทษตัวเองไปตลอดชีวิตว่า...หากเพิ่มความรอบคอบอีกสักนิด คงไม่เกิดเหตุการณ์เช่นนี้กับลูก
ดูภาพแล้ว อย่าคิดว่าแขนข้างขวาเป็นไส้กรอกแล้วกันนะ เดี๋ยวตะเองจะพาไปกินหมด
สงสารเด็ก และอย่าเอาไปย่างไฟละกัน
สวัสดีค่ะ
ขอบพระคุณสำหรับข้อคิดครับ
เคยเจอแต่ตัวอะไรนิ่มๆในรองเท้า
เคาะออกมาเป็นอึ่งอ่างครับ
ก่อนออไปไหน ก่อนใส่รองเท้า จะจำไว้ว่า ควรเคาะรองเท้าก่อนเสมอครับ...
สวัสดีค่ะ คุณครูบันเทิง
อ่านดูแล้ว สงสารน้องจังค่ะ
แบบนี้ เป็นเหตุการเตือน คุณ พ่อ คุณแม่ทั้งหลาย
ได้เลยค่ะ ว่าอย่ามองข้าม จุดเล็ก ๆ น้อย ๆ
บุญรักษาค่ะ ^^
ขอขอบคุณ คุณพี่นงนาทค่ะ..มาแบบวิ๊งๆ ตลอดเลยน่ะค่ะ..อินเทรนด์จัง..
สวัสดีครับครู บันเทิง
เป็นเรื่องราวที่ดีมากครับ จะได้ปฎิบัติครับ
ขอบคุณเรื่องราวดีๆค่ะ
มีประโยชน์มากค่ะ
ขอบคุณลุงบังมากๆค่ะ ที่เข้ามาพูดคุยกันอยู่เสมอๆ
ขอบคุณ คุณ tamtam1 น่ะค่ะ เห็นชอบตกแต่งก้เลยนำไปฝากค่ะ..แล้วเอามาอวดด้วยน่ะ
เรื่องเล็กน้อยๆอย่างนี้ควรระวังให้มากๆจริงๆจ๊ะน้องบุษรา
ขอบคุณ คุณ Bom คนสวยน่ะค่ะ หน้าหว๊าน หวานน่ะค่ะ..
ขอบคุณ คุณธนิตย์ น่ะค่ะ ที่เข้ามาอ่านเรื่องราวของครูบันเทิงอยู่สม่ำเสมอ..เขาเรียกว่า มิตรแท้ค่ะ.
สาวัสดีค่ะ อ่านแล้วขนลุกจริงๆ น่ากลัวมาก เป็นเรื่องที่ไม่น่าเกิดขึ้นเลย นี่แค่ลูกงูเห่า
นะคะ ถึงตายได้ ขอบคุณนะคะที่มาเตือนสติ เพราะที่บ้าน ก็อยู่ใกล้ป่า จะเคาะทุกครั้ง และจะบอกต่อค่ะ
ฝากดอกไม้ ...สวยๆ...ปิดเทอมไปเที่ยวไหนคะ
ขอบคุณพี่แดงค่ะ บ้านครูบันเทิงก็อยู่ใกล้ภูเขาค่ะ..ต้นไม้เยอะเหมือนกัน ก็ต้องระวังเป็นพิเศษค่ะ ขอบคุณสำหรับดอกไม้สีสดใส น่ะค่ะ ปิดเทอมจะไปเที่ยวภูเก็ตค่ะ
ขอบคุณ น้องพรเพ็ญน่ะจ๊ะ แต่งบล๊อกสวยๆแล้ว อย่าลืมเอามาอวดด้วยน่ะจ๊ะ..คนสวย
เล่นคนเดียว หนุกดี อิอิ..มะรู้หายไปไหนกันหมด สงสัยบันทึกนี้เศร้าเกินไป ไม่ค่อยมีคนมาเม้นท์ให้เลย เอ่อ..! นานๆ เปลี่ยนเวอร์ชั่นที..แฟนคลับหาย หมดเลย.. เอ้าแจกของเล่นๆน่ะ คลิ๊กดูแล้วกันค่ะ..เล่นคนเดียวหนุก ไปอีกแบบ.. แม่ แม่...(เจ้าไอซ์ เรียกแล้ว ค่อยมาเล่นใหม่น่ะ..[ของตกแต่งโดนๆคลิกเลย]
หวัดดีตอนสายๆค่ะน้องบันเทิง .. เฮ่อ..น่าสงสารเด็กจังเลย..หัวใจแม่คงแทบสลาย ที่มองข้ามเรื่องเล็กๆ ..สำหรับพี่ ก็ทำเกือบประจำค่ะ เพราะคิดอย่างนี้แหละ แต่ไม่คิดถึงขนาดว่ามันเป็นงู แต่คิดว่ามันจะเป็นแมงป่อง หรือ ตะขาบเท่านั้น ...โปรแกรมตกแต่งบล็อกที่หนูบอกไป พี่ลองทำแล้วนะจ๊ะ น่ารักมาก..เอ แต่ว่าทำไมมันไม่เคลื่อนไหวเลยอะ หรือว่าเป็นบางภาพ ..ลองดูใหม่ก่อนนะ..บาย
สวัสดีค่ะ
อ่านข่าวนี้เหมือนกันค่ะไม่น่าเกิดขึ้นเลย น่าสงสารมาก
มีความสุขทุกๆวันนะคะ
คุณน้อง ที่รัก
...พี่ไปหัดทำสติกเกอร์ก่อนนะ เดี๋ยวเอาผลงานมาส่ง...บาย
สวัสดีค่ะพี่ครูบันเทิง
บันทึกก็เคาะรองเท้ากันด้วยความเป็นห่วง
เพลงก็แหมซึ้งมาก
บล้อกสดใส ว้าวววววววววววววววววว
ทำไมน่ากลัวขนาดนี้ เคยได้ยินแต่โดนแมงป่องต่อย
โปรแกรมสติ๊กเกอร์ พี่ทำตามขั้นตอนทุกอย่าง
แต่ coppy ไม่ได้เลย (โง่รึเปล่านิ) สู้ลุงมหาก็ไม่ได้
หล่อเชียว ขอบคุณที่หาของเล่นไปฝากนะจ๊ะ จุ๊บๆๆๆๆๆๆๆๆ
แวะมารับความรู้ที่แบ่งปันค่ะ
อ่านแล้ว
คงต้องเคาะให้ตัวเองด้วยค่ะ
สวัสดีค่ะอาจารย์
ร่วมไว้อาลัยกับน้องเขาด้วยคะ
ตั๊กเคยเจอแต่น้องคางคก
มันกระดุ๊กกระดิ๊ก....สะบัดรองเท้าหายไปเลย คุ ๆๆๆ
ตั้งแต่นั้นมาต้องเคาะรองเท้าก่อนตลอด