คนพิการก็คือคนปกติ

"Don't work on me. Work with me"

จัดโต๊ะทำงานแล้วไปเจอเอกสารที่ได้รับมาเมื่อครั้งไปประชุม International Association for Disability and Oral Health ที่ Calgary, Canada มาเมื่อปีคศ. 2004

คิดว่าน่าจะมีประโยชน์เลยเอามาแปะไว้ที่นี่ค่ะ

Original Author: Norman Kunc (Axis Consultation & Training Ltd.)

Perception and Response to Disability

มีการมองคนพิการได้ 4 แบบ มองยังไงก็จะ response อย่างนั้น

1. Disability as deviance (มองว่าผิดปกติ)

เลยตอบโต้แบบ marginalization คือ ทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น พยายามหลบ หรือไม่ก็ให้เค้าไปอยู่รวมๆกันในที่ที่เราไม่ต้องเห็น

 

2. Disability as deficit (ว่าร่างกายชำรุด "broken")

เลยตอบโต้แบบ reform คือ "you can be with us only if you are like us" คือแก้ปัญหาด้วยการพยายาม"ซ่อม" ทำให้เค้าครบ 32 จะได้อยู่ในสังคมที่เราเรียกว่าปกติได้โดยที่ไม่คิดจะเปลี่ยนสภาพเมืองหรือสภาพใจเราให้เข้ากับเค้าได้

 

3. Disability as tragedy (ว่าเป็นโศกนาฏกรรม)

เลยตอบโต้แบบ Benevolence คือเป็นพ่อพระแม่พระว่าเราต้องช่วยเค้าให้มาก (มากกว่าช่วยคนไม่พิการ) อุปภัมภ์ อุปการะดูแลตลอดเหมือนเ็ด็กช่วยตัวเองไม่ได้ (patronize คือทำเหมือนคนพิการเป็นเด็กโง่ซะงั้น)

4. Disability as diversity (ว่าเป็นความหลากหลายเท่านั้นเอง)

โต้ตอบแบบ support ให้การสนับสนุน แบบ innovation คิดอะไรใหม่ให้ช่วยให้ชีวิตง่ายขึ้น แบบ valuing คือ มองให้เห็นคุณค่าในตัวผู้พิการ คิดว่าความพิการก็คือความปกติอย่างหนึ่ง ให้ความเคารพ ความเข้าใจ ยอมรับ อยู่ร่วมกันในสังคมแบบพึ่งพากัน คนที่พิการหรือไม่พิการก็ทำประโยชน์ให้กันและกัน (mutual benefit) เป็นส่วนหนึ่งของสังคมเดียวกัน

แบบที่ดีที่สุดคือแบบที่ 4 นั่นเองค่ะ