นำเสนอได้ประทับใจ ภาพสวยมากคะ
จะตามมาอ่านอีกครับ ชอบๆ
คุณสายสมร ใจอารี ขอบคุณมากๆนะครับ นอกตากพาลพบเพื่อนที่พุเตยแล้ว ยังมาเจอที่ G2K นี่แหละครับ ขอบคุณมากนะครับ
นายขนมด้วงเจ้านายเมืองเหนือไม่รู้ว่าสบายดีไหม จะตามอ่านเรื่องสั้นต่อไปนะครับ แล้วว่างมาเจรจาพาทีกัน ณ เมืองบางกอกครับ"
รูปหมู่ ณ บ้านพุเตย
มุ่งหน้าสู่ต้นน้ำ
บ้านมั่นคงชาวบ้าน จนๆๆ ก็สร้างได้ เดี๋ยวผมจะมาเขียนต่อนะครับ
สวัสดีครับ น้องหมูแดง ต่อไปคงไม่พลาดที่จะเข้าไปทายทัก
เห็นหน้าเห็นกันมั่นแม้นแล้ว
บ้านมั่นคงเป็นประเด็นหนึ่งที่ศูนย์ฯขับเคลื่อนอยู๋ คุณอ๋อยดำเนินการครับ
ครับ บัง ไว้เจอกันคงได้แลกเปลี่ยน ขอบคุณมากครับ บังที่เข้ามาเยี่ยมชม
เด็กชายตัวน้อยยิ้มร่า เมื่อเห็นกล้องที่ผมแบกไปคงแปลดใจว่าพี่มาถ่ายผมทำไม ณ โรงเรียนบ้านพุเตย
วิถีชีวิตแห่งสายน้ำคนบ้านพุเตย
รวมพลัง พอช. สัมพันธื เรารักกันสายใยผูกพันธ์แน่นเหนียว
นี่แหละครับ เจ้าน้องพัชมัคคุเทศน์ของเรา ที่เขาบอกผมว่า "พัชตอบผมว่า : พี่ไปทำไมทำงานที่นี่สบายใจกว่าเยอะ เพราะเราไม่ต้องเป็นลูกน้องใคร เป็นเจ้านายตัวเองได้ดูแลพ่อกับแม่ด้วย" นี่แหละครับ
รูปนี้ทุกคนต่างรับประทานเมนูปลาในเขื่อนที่แต่ละกลุ่มปรุงกัน ดูจากรูปอลหม่านน่าดู (ปล.รูปนี้เอามาจาก blog พี่สุเทพ)
สวัสดีครับหมูแดงอวกาศ
คิดถึงบทเพลง "คนหลังเขา"ที่ได้ร้องร่วมกันในบรรยากาศสุนทรีสนทนาเมื่อค่ำคืนคืนวันนั้น เพลงนี้เป็นเพลงคุณขอมาโดยหมูแดงอวกาศใช่ไหม
.........
ดินแดนสุดแสนไกลกว้างใหญ่สุดสายตามีความงามเหลือคณา คล้ายดังเป็นเมืองแมน
หมู่ปลาว่ายแหวกเสียงนกร้องระเริงรำ ขุนเขาทะมึนดำเสียดเมฆ อยู่เรียงราย
มีผู้คนอาศัยตามเชิงชายเขาทุกค่ำเช้า หากินพอเลี้ยงกาย
จับสัตว์หาปลาปลูกพืชผักพอกันตาย เลาะริมชาย ธารน้ำที่เชิงภู
มีใบบอกจากทางการให้ย้ายบ้านไปหลังเขาจะสร้างเขื่อนเพื่อบรรเทาเอาน้ำใช้ยามกันดาร
ทิ้งแหล่งน้ำอันอุดมซานซมสู่หลังเขา น้ำจากเขื่อนท่วมนาเราบอกกล่าวไร้คนเหลียวแล
เจริญแล้ว มีเขื่อนกั้นเก็บกักน้ำมีสนาม กอล์ฟสวยเป็นหลักฐาน
บังกะโลใหญ่โต ทั้งบ้านพักพนักงาน เป็นสถานพักผ่อนของคนเมือง
สุดหลังเขา คละเคล้าด้วยน้ำตาคน ที่แสนจนจนยาก ลำบากกาย
จะแล้งฝนก็ทนทุกข์ นิรันดร์ไป คือความหมายที่กล่าวถึง คนหลังเขา
คือความหมาย ที่กล่าวถึงคนหลังเขา คือความตาย ที่มาถึง คนหลังเขา
.....
เป็นบทเพลงที่ประทับใจมากครับ สอดคล้องกับข้อเท็จจริงที่พวกเราได้เรียนรู้ตำนาน "คนหลังเขา"ที่ชุมชนบ้านพุเข็มแห่งนี้ด้วย
เพลง“คนหลังเขา” นี้ประพันธ์เพลงโดย อ.มานพ รัตนพันธากุล อดีตรอง ผอ.โรงเรียนเขาใหญ่พิทยาคม ต.หมูสี อ.ปากช่อง จ.นครราชสีมา
อ.มานพ รัตนพันธากุล ท่านผู้นี้เป็นคนอยู่เบื้องหลังศิลปินดังแนวเพื่อชีวิต ผู้สร้างสรรค์ให้กับศิลปินหลายท่านและมีผลงานเพลงจนโด่งดังมากมายหลายค่ายหลายเนื้อหา ผมทราบมาว่า นอกจากท่านผู้นี้จะเป็นผู้ประพันธ์เพลงคนหลังเขานี้แล้ว(มีทั้งวงด่านเกวียน(ในชื่อเดิมในชุดแรกเพราะมาก)และคาราบาวเคยนำไปร้องในชุด “กัมพูชา”) ท่านยังเป็นเจ้าของบทเพลง ชาวนาอาลัย(ขับร้องโดย สีเผือก อิสรา อนันตทัศน์ วงคนด่านเกวียน โดยชื่อแรกใช้ชื่อเพลงว่าเพลง “ชาวนายังไม่ตาย”) นอกจากนี้ยังมีเพลงเขาใหญ่ เพลงคิดถึงแม่ เพลงมรดกโลก-มรดกเราฯ และท่านยังเป็นผู้ก่อตั้งวงฟูนัน(เคยฟังนานมาแล้วเป็นเทป) ในผลงานเพลงชุด เส้นชัย มีเพลงรัตติกาล, เคียวไร้คม, ก่อนตะวันจะสิ้นแสง ซึ่งคนในแวดวงเพลงเพื่อชีวิต(รุ่นเก่า)จะรู้จักกันดี และที่สำคัญท่านยังเป็นคนที่ออกแบบตราโลโก้ คือเป็นผู้ให้กำเนิดตราสัญลักษณ์เขาควาย แก่วงดนตรี “คาราบาว” อีกด้วย (ผมไม่แน่ใจว่าท่านเป็นคนคนเดียวกันกับ “พระไม้” หรือเปล่า)
อ.มานพ รัตนพันธากุล ท่านได้จากไปแล้วครับ ด้วยโรคมะเร็งตับเมื่อต้นปี 52ที่ผ่านมา โดยท่านได้ทิ้งบทเพลงดังชิ้นสุดท้าย “มรดกโลก-มรดกเราฯเขาใหญ่” ไว้เป็นอนุสรณ์
ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับพี่สุเทพที่ร่วมขับขานแพลงร่วมกัน เลยขอแต่งกลอนเล็กสัก 1 บท
ได้ขับขานบรรเลงเพลงปฏิวัติ
เกิดกำหนัดผองเพื่อนแสวงหา
ณ ที่นี้พวกเราได้นำพา
พสุธาแดนดินถิ่นไพรงาม
เมื่อไหร่จะมีตอนต่อไปอ่ะ รออ่านอยู่
555 นาเดียร์ก็เขียนบ้างดิผมจะได้รออ่าน ประมาณอารมณ์ขึ้นลงเดี๋ยวก็อยากเขียน เดี๋ยวก็ไม่อยากเขียน แต่สัญญาว่าจะเขียนตอนต่อไปไม่รู้ว่าเมื่อไหร่นะ