..ความแตกต่าง..

เดินกลับจากรับบิณฑบาต แช่มชื่นไปด้วยอากาศอันบริสุทธิ์

ตามวิถีพระบ้านนอก

ได้ยินเสียงนกประชันขันแข่งกันอย่าไพเราะจับใจ

ทำให้ใจอิ่มเอิบยิ่งนัก กลับถึงหน้าอาศรมเห็นสิ่งที่ไม่พึงประสงค์ 

ทำให้ใจที่อิ่มเอิบขุ่นมัวขึ้นทันที  แต่สติวิ่งไล่มากำกับจิตว่าทำไมถึงขุ่นมัวละ

..ไม่ดีนะ.....

บางครั้งหรือทุกครั้งเพียงแค่สิ่งนั้น

เราไม่เข้าใจในความแตกต่างในตัวตนของมันบวกกับสติที่อ่อนกำลัง

ซึ่งไม่สามารถประมวลผลให้ใจรับรู้ได้ทัน

จึงเกิดความขุ่นมัวขึ้นมาในเฉียบพลัน..

ดังนั้นหากเราเรียนรู้ เข้าใจ เข้าถึงความแตกต่างแห่งกันและกันได้

ไม่ว่าสรรพสิ่งนั้นจะเป็น คน สัตว์ สิ่งของ มีชีวิตหรือไม่ก็ตาม

เราก็จะเข้าใกล้ความงดงามแห่งสรรพสิ่งนั้นๆอย่างนิ่มนวล..

เพราะบางครั้งในความเป็นจริงความแตกต่างนั้นๆ

มันไม่ได้ทำร้ายอะไรเราเลยแม้สักนิดเดียว..

แต่ทว่าเรานี่แหละที่พยายามทำร้ายใจตัวเอง

ด้วยการโยนความผิดให้กับความแตกต่างนั้นๆ

ซึ่งเราไม่ชอบมันและไม่เข้าใจในความแตกต่างนั้นๆ 

บางครั้งหากเราพยายามเรียนรู้และเข้าใจเข้าถึงว่า

ทุกสรรพสิ่งต้องประกอบกัน 

ความหลายหลากเหล่านี้แหละมารวมกันจึงเกิดโลก

เกิดความงดงามให้ได้สมดุลตามธรรมชาติ..

หากในโลกไม่มีความแตกต่างแห่งสรรพสิ่งนั้นๆ

โลกนี้คงหมดความงดงามเป็นแน่แท้ท่านว่าใหมละ..

ดังนั้นอุบัติเป็นคนมาครั้งนี้หากมีโอกาส(รับรองมีแน่)ได้เชยชม

ได้เรียนรู้ศึกษาด้านอื่นๆ แล้วทำความเข้าใจเข้าถึงความแตกต่างนั้น 

ไม่ต้องรู้เพื่อให้ตนฉลาดหรือเก่งขึ้นหรอก

...แต่รู้เพื่อรู้..ก็มีความสุขแล้ว..

แล้วความแตกต่างที่เราเรียนรู้นั่นแหละ

จะนำพาใจเราไปสู่ความจริงแห่งธรรมชาติอย่างงดงาม..

..ท่านละโยนความผิดให้ความแตกต่างกี่ครั้งคราแล้ว

พร้อมรับและเรียนรู้กับมันบ้างหรือยังละ..

ธรรมะสวัสดีขอรับ..

[small man]

โยนความผิดให้ความแตกต่างกี่ครั้งคราแล้ว

*  เช้านี้ ตั้งแต่หกโมงเช้า มาจนถึงแปดโมงกว่า   มีความแตกต่างทำให้จิตใจขุ่นมัวหลายเรื่องครับ   เนื่องจาก ลูกสาวจะไปเข้าค่ายเนตรนารี   วุ่นวายไปหมดทั้งบ้าน

   *  ลูกสาวจะเอาอย่างนี้   ภรรยาผมว่าน่าจะต้องอย่างนี้   ส่วนผมเองก็คิดไปอีกอย่าง

     นี่ขนาดเรื่องในครอบครัวเล็กๆแค่ หกโมงถึงแปดโมงกว่านะครับ ยังวุ่นวายขนาดนี้

[blue_star]

กราบนมัสการเจ้าค่ะ....

จริงอย่างที่ท่านธรรมฐิตว่า ศึกษาเรียนรู้ถึงความแตกต่าง รู้เพื่อรู้.... เราก็จะมีความสุข

เพราะอาจจะไม่มีผิดหรือถูก เพียงแค่แตกต่างกันเท่านั้นเอง ซึ่งก็เป็นความจริงของธรรมชาติแห่งความแตกต่าง

จะให้ทุกอย่างเป็นดั่งใจเราย่อมเป็นไปไม่ได้

เพราะความแตกต่างคือความงดงาม แต่บางครั้งคราวสติก็ไม่ทันกับความขุ่นมัวที่ก้าวเข้ามาในใจเจ้าค่ะ

น้อมใจรับการเรียนรู้ความแตกต่างในธรรมชาติ และกำลังพยายามฝึกวิ่งให้สติเจ้าค่ะ

[noktalay]

ครูชีววิทยาเขามอง "ความแตกต่าง" เป็นความหลากหลายค่ะ

...ครูนกก็โยนความผิดให้กับความแตกต่างมามากมายเกินนับ

ตอนหลัง..เริ่มมีสติคิดได้ว่า มือคนเรามีนิ้วที่ยาวสั้นไม่เท่ากัน...ดังนั้นการแตกต่างกันเป็นเรื่องธรรมดา...แต่กว่าจะคิดได้ก็เกินครึ่งชีวิตเหมือนกันค่ะ

[ธรรมฐิต]

สิ่งเหล่านี้แหละท่านรองที่เติมเต็มให้ชีวิตมีรสชาติหากเราเท่าทันมัน..

[ธรรมฐิต]

เมื่อรู้ว่าทุกอย่างเป็นดั่งใจไม่ได้..

ก็พยายามเพื่อให้ใจเป็นไปตามสิ่งที่มันเป็น  แล้วให้เจ้าตัวสติคอยเป็นพี่เลี้ยงควบคุมดูแลไว้อย่างใกล้ชิด..แต่ต้องทำการบ้านให้พี่เลี้ยงเป็นประจำละดาวฟ้า..

[ธรรมฐิต]

นี่ไงพี่ครูนก..ขนาดในตัวเรายังแตกต่างในตัวมันเองเลย..

เข้าใจ  เข้าถึง  แล้วทุกอย่างงดงามขอรับ..

[เด็กข้างบ้าน ~natadee]

นมัสการพระคุณเจ้าขอรับ

• มาเรียนรู้น้อมนำธรรมเข้าสู่ใจเหมือนเช่นเคยขอรับ
• เมื่อหลายเดือนก่อนเกิดความเข้าใจมากขึ้นว่า ธรรมกับโลก คือ ทางเดียวกัน แต่ในทางปฏิบัติให้เข้าถึงนั้น ตัวกระผมเองยังลุ่ม ๆ ดอน ๆ อยู่มาก แต่ก็ดีขึ้นเรื่อย ๆ ขอรับ
• ในช่วงนี้ มีความชำนาญขึ้นมาบ้างแล้ว ที่นำโจทย์ทางโลกมาเป็นแบบฝึกหัดใจขอรับ แต่ในทางกลับกันยัง งง ๆ อยู่มากขอรับ

 

(กราบ 3 หน)

[ธรรมฐิต]

พยายามทำความเข้าใจอย่างนิ่มนวลแล้วเจ้าความงงมันจะจางหายไปเองขอรับ..

[คิม นพวรรณ]

นมัสการเจ้าค่ะ

• พี่ครูคิมอ่านจบแล้วได้คิดเจ้าค่ะ
• เนื่องจากได้แต่โยนความผิดพลาดให้กับความแตกต่างนั้นบ่อยมาก
• ภายหลังเมื่อมีวัยล่วงเลยสูงขึ้นได้คิดทบทวนบ้าง
• แต่เมื่ออ่านบันทึกนี้...มีความสุขขึ้นเจ้าค่ะ
• กราบขอบพระคุณอย่างสูงยิ่ง

[ธรรมฐิต]

สาธุๆพี่ครู.

พี่ครูมีความสุขธรรมฐิตก็อิ่มเอิบใจด้วยขอรับ

การให้คือการได้รับที่งดงามอย่างนิ่มนวลขอรับ..

[สิงห์ ป่าสัก]

• นมัสการท่านพระคุณเจ้า ธรรมฐิต
• แวะมาเยี่ยมเยียนและเรียนรู้เรื่องของการยอมรับความแตกต่างครับ
• กราบขอบพระคุณมากครับ

[พระปลัด]

สวัสดีท่าน ธรรมฐิต

ผมห่างหายไปหลายวันครับท่านมหา(ไปต่างจังหวัดมาครับ)

 

[ธรรมฐิต]

สาธุท่านสิงห์ฯที่มีน้ำใจแวะมาทักทาย

[ธรรมฐิต]

มีโอกาสผ่านไปทางวัดอาจารย์จะแวะไปเยี่ยมเยียนขอรับ..

[รีไซเคิลแมน]

นมัสการท่านธรรมฐิต

ท่านละโยนความผิดให้ความแตกต่างกี่ครั้งคราแล้ว

พร้อมรับและเรียนรู้กับมันบ้างหรือยังละ..

• ทำให้ผมมองย้อนไปถึงชีิวิตที่ปราศจากพันธนาการทางจิตใจครับ เพราะพันธนาการทางจิตใจทำให้เกิดช่องว่างหรือความแตกต่างหรือข้อจำกัดที่เรานั้นเป็นผุ้สร้างเอง
• เช่นในการทำงานที่เปิดใจให้กว้่าง ยอมรับในสิ่งที่มี สิ่งที่เป็น แต่ภาระงานที่ทำไม่เหมือนกัน ซึ่งานผมมีข้อจำกัดในเรื่องของกฎหมาย หรือขั้นตอนวิธีการอยู่
• ผมไม่ได้โยนความแตกต่างนี้ให้ใคร น้อมรับ แต่ยืนหยัดที่จะรักษาไว้ซึ่งกฎระเบียบ และขั้นตอนวิธีการครับ

[ธรรมฐิต]

สาธุอาจารย์..

บางคราครั้งหากเดินทางตรงไม่ได้เราก็อาจเลี้ยวซ้ายขวาหน้าหลังตามสถานการณ์

แต่ยังทรงไว้ซึ่งสิ่งที่ถูกต้องตามหลักและกฎเกณฑ์อย่างงดงาม..

[เด็กข้างบ้าน ~natadee]

 

กราบนมัสการพระคุณเจ้าอีกครั้ง

• วันนี้กลับมาอ่านบันทึกนี้อีกครั้ง ตั้งใจจะแสดงความคิดเห็น พอเลื่อนหน้าจอลงมาเรื่อย ๆ อ้าว! เราเคยมาแล้วนี่
• เกิดความสงสัยว่า ทำไมการมาครั้งนั้นกับครั้งนี้มีระดับความเข้าใจแตกต่างกัน นึกขึ้นมาได้ว่า ช่วงนี้อ่านหนังสือเพิ่มพูนความรู้อีกหลายเล่มถึงได้เข้าถึงมากขึ้น
• แต่ก็อดสงสัยไม่ได้ว่า ยังมีสิ่งที่เข้าไม่ถึงอยู่อีกมากน้อยเพียงใดขอรับ

 

หากเราเรียนรู้ เข้าใจ เข้าถึงความแตกต่างแห่งกันและกันได้

ไม่ว่าสรรพสิ่งนั้นจะเป็น คน สัตว์ สิ่งของ มีชีวิตหรือไม่ก็ตาม

เราก็จะเข้าใกล้ความงดงามแห่งสรรพสิ่งนั้นๆอย่างนิ่มนวล..

ได้เรียนรู้ศึกษาด้านอื่นๆ แล้วทำความเข้าใจเข้าถึงความแตกต่างนั้น 

ไม่ต้องรู้เพื่อให้ตนฉลาดหรือเก่งขึ้นหรอก

...แต่รู้เพื่อรู้..ก็มีความสุขแล้ว..

แล้วความแตกต่างที่เราเรียนรู้นั่นแหละ

จะนำพาใจเราไปสู่ความจริงแห่งธรรมชาติอย่างงดงาม..

 

 

• กราบขอบพระคุณพระอาจารย์ ที่เอาธรรมมากองไว้ตรงหน้า แต่ศิษย์โง่ก็เข้าไม่ถึง
• สาธุ สาธุ

 

(กราบ 3 หน)

[ธรรมฐิต]

อย่าคิดว่าง่ายอย่าหมายว่ายาก..แล้วทุกอย่างจะเผยออกมาเองขอรับอาจารย์..

[tamtam1]

• นมัสการพระคุณเจ้า
• ตามมาอ่านบทความที่มองเห็นข้อบกพร่องของตัวเอง
• ขอบพระคุณเจ้าค่ะ