๒๙. สู่ร่มกาสาวพัตร
หนึ่งชีวิตของลูกผู้ชาย การได้เข้าสู่ร่มกาสาวพัตร ก็ถือว่าเป็นมงคลที่สุดของชีวิต บิดามารดาที่มีบุตรชาย ก่อนจะทิ้งกายสังขารจากโลกนี้ไป ความหวังอันยิ่งใหญ่ก็คงหนีไม่พ้น จากการที่ได้เห็นบุตรชายได้บวชให้สัก ๑ พรรษา เพื่อจะได้อาศัยผลานิสงค์จากการบวชดังกล่าว จะทำให้ได้นอนตาหลับกับเขาบ้าง
ผู้เขียนมีความตั้งใจจะบวชมานานแล้ว แต่ก็ยังไม่มีโอกาสสักที ในห้วงหัวใจลึก ๆ ก็หวังว่า หลังจากบุตรสาวเรียนจบ และมีงานทำแล้ว ก็จะลาอุปสมบทสัก ๑ พรรษา แต่รอแล้วรออีก ลูกสาวก็ยังไม่จบสักที ชีวิตก็มีแต่ความไม่แน่นอน การรอก็เป็นการประมาทชีวิตอย่างหนึ่ง... ถึงเวลาต้องตัดสินใจเสียที
เมื่อระหว่างวันที่ ๑๙ - ๒๖ ธันวาคม ๒๕๕๒ จึงได้ตัดสินใจเข้าร่วมอุปสมบท ตามโครงการอุปสมบทเพื่อเฉลิมพระเกียรติ ๘๒ พรรษา โดยความอุปถัมภ์และดำเนินการโครงการ โดยผู้ตรวจราชการอัยการ(ท่านสุเวช จิตรมหาวงศ์) ณ อุโบสถวัดโตนดเตี้ย อำเภออุทัย จังหวัดอยุธยา
ในการอุปสมบทครั้งนี้ มีข้าราชการจากสำนักงานอัยการเขต ๓ จำนวน ๑ คน สำนักงานอัยการจังหวัดอุบลราชธานี จำนวน ๑ คน สำนักงานอัยการจังหวัดสุรินทร์ จำนวน ๑ คน สำนักงานอัยการคดีเยาวชนฯสุรินทร์ ๑ คน
สำนักงานอัยการจังหวัดบุรีรัมย์ จำนวน ๑ คน สำนักงานอัยการคดีเยาวชนฯบุรีรัมย์ จำนวน ๑ คน และสำนักงานอัยการจังหวัดบัวใหญ่ จำนวน ๒ คน นอกจากนี้มาจากสำนักงานส่วนกลางจำนวน ๔ คน รวม ๑๒ คน
ผลจากการเข้าร่วมโครงการครั้งนี้ ทำให้ได้รับการอบรมด้านจิตภาวนา ศึกษาพระธรรมคำสั่งสอนและทำกิจของสงฆ์ ทำให้มีความเข้าใจมากยิ่งขึ้น เหนือสิ่งอื่นใด... สภาพจิตใจปลอดโปร่ง มีความสงบเยือกเย็น ทำให้เข้าใจตนเอง และรู้จักตนเองยิ่งขึ้น...
คณะผู้เข้าร่วมโครงการอุปสมบทเฉลิมพระเกียรติฯ
ความเห็น (2)
อ.ศรีกมล
- บอกได้คำเดียวว่า "ขออนุโมทนาบุญ"
- การบวชคือ "การพักผ่อนทางจิตวิญญาณ" (พุทธทาสภิกขุ)
- จะได้ถือโอกาสนี้ "Detox" อารมณ์ของตัวเอง
- เจริญพร
- นมัสการพระคุณเจ้า
- ขอบพระคุณที่มาแวะเยี่ยม
- สาธุ