ชุมชนนักปฏิบัติ
เมื่อวันที่ 14-15ธ.ค 52ที่ผ่านมาได้มีโอกาสไปร่วมอบรมการจัดการความรู้โดยชุมชนนักปฏิบัติ เรื่อง “การถอดบทเรียนองค์ความรู้ในงานพัฒนา” ที่ ภูเขางามรีสอร์ท จ. นครนายก ในการอบรมครั้งนี้ผู้จัดได้มีการเตรียมการจัดกระบวนการให้ผู้เข้าร่วมได้เรียนรู้การจัดการความรู้สึก การจัดการความรัก ก่อนการจัดการความรู้ ซึ่งรู้สึกว่าตรงใจตัวเองมากและคิดว่าน่าจะสอดคล้องกับบรรยากาศคนในองค์กรเราขณะนี้
เมื่อได้เข้าร่วมการอบรมในวันงานจริงก็ถือว่าได้ตอบโจทย์ของการเรียนรู้ที่จะรู้จักตัวเอง เข้าใจคนอื่น จากเครื่องมือที่เรียกว่า "นพลักษณ์ " ซึ่งน่าจะทำให้เกิดการจัดบรรยากาศการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ที่จะช่วยให้เกิดความสัมพันธ์ซึ่งกันและกันอันดีระหว่างเพื่อนร่วมงาน เกิดความเข้าอกเข้าใจซึ่งกันและกันและนำไปสู่ความไว้วางใจ และความเชื่อมั่นในทีมงาน
การมาอบรมครั้งนี้ทำให้ตอกย้ำความเชื่อมั่นในสิ่งที่ตัวเองได้ริเริ่มดำเนินการมาก่อนแล้ว ด้วยที่สำนักงานปฏิบัติการภาค พวกเราได้ริเริ่มเพื่อกระตุ้นให้เกิดบรรยากาศการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ และ การจัดการความรู้ที่อยู่ในตัวคนทำงาน ที่พวกเราเชื่อว่ามีต้นทุนที่ดีๆกันอยู่แล้วทุกคน ด้วย “กัลยาณมิตรสนทนา”
การมาอบรมครั้งนี้ทำให้นึกถึง “ความประทับใจ”เมื่อครั้งที่ตัวเองได้เคยไปศึกษาดูงาน“การสร้างองค์กรแห่งความสุขและการจัดการความรู้”ที่โรงเรียนเพลินพัฒนาร่วมกับคณะทำงานพัฒนาบุคลากร เมื่อหลายเดือนก่อน และกลับมาสรุปบทเรียนร่วมกัน การอบรมครั้งนี้จึงทำให้ตัวเองได้ “แรงบันดาลใจกลับมาอีกครั้ง” เกิด “ไฟลุกโชนในใจให้ลุกขึ้นมาฮึดสู้”ขึ้นมาอีกครั้งหลังจากที่ห่างหายจากบันทึกนี้ไปนาน
........
เราเริ่มการสร้างบรรยากาศการพูดคุยอย่างมีสุนทรียะจากกิจกรรมง่าย ๆเช่นการเปลี่ยนบรรยากาศการประชุมที่เคร่งเครียดแต่นำกิจกรรมการแลกเปลี่ยนเรียนรู้เข้ามาทดแทนช่วงเวลาของการประชุมในรูปแบบเดิม ก่อให้เกิดคุณภาพและส่งผลดีต่อทุกคนมากกว่า ผู้เข้าร่วมประชุมมีสมาธิ มีส่วนร่วม และเข้าถึงเนื้อหาที่จะสื่อสารระหว่างกันได้ลึกซึ้งกว่าและแววตาของผู้เข้าร่วมประชุมก็จะเปลี่ยนไปเป็นความสดใส กระตือรือร้น นั่นเป็นกิจกรรมหนึ่งที่เคยใช้แล้วทุกคนประทับใจ จึงอยากจะบอกเล่าความประทับใจในครั้งนั้น
ครั้งหนึ่ง เมื่อหลายเดือนที่ผ่านมา ........
ในการประชุมประจำเดือนของสนง. พวกเราได้จัดกิจกรรมพิเศษกันขึ้น วันนั้นพวกเราได้ร่วมกันดู คลิปวีดิโอ เรื่อง team work เสร็จจากดูคลิปวีดิโอ เรื่อง team work แล้ว พวกเราฟังเพลงจากคลิปวีดิโอ หนังโฆษณา ของบริษัทประกันชีวิตแห่งหนึ่ง หลายคนยังคงจำได้ดี ที่ว่า" เก็ดเซรา เซรา......... ฯลฯ ทำนองเพลงเพราะดีและเนื้อหาก็ดีด้วย ในตอนท้ายมีผู้นำมาพูด “คลิก”นิดหนึ่งว่า “แท้จริงในชีวิตคนเราเราไม่น่าที่จะปล่อยให้ชีวิตเป็นไปตามยะถากรรมแต่เราสามารถทำชีวิตการงานให้ดีขึ้นกว่าเดิมได้ถ้าเรามีการวางแผน มีการเตรียมการ และที่สำคัญมีทีมที่ดี “
นั่นคือครั้งหนึ่งของการจัดบรรยากาศการพุดคุยกันอย่าง “กัลยาณมิตรสนทนา” หรือ “สุนทรียสนทนา” ของสำนักงานพวกเรา ที่ทุกคนรู้สึกประทับใจสุดๆ กับบรรยากาศการประชุมในวันนั้น หลายคนพูดว่าอยากให้บรรยากาศอย่างนี้มีกันบ่อยๆ
...........
ในเดือน ต่อๆ มาพวกเราจึงได้สร้างบรรยากาศการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ในลักษณะแบบ“กัลยาณมิตรสนทนา” นี้กันอย่างต่อเนื่องทุกๆเดือน ซึ่งในที่นี้จะขอยืนยันว่า "ชุมชนนักปฏิบัติ _COP" ได้เกิดขึ้นแล้วในแบบที่ไม่เป็นทางการ ที่สำนักงานของพวกเรา ทำให้พวกเรามีเกิดความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน พวกเรามีตัวอย่างเรื่องเล่าทั้งที่สนุกสนานเอฮาและเรื่องราวที่น่าประทับใจ เยอะแยะมากมายเลย
อ๋อ .......ในการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ทุกครั้ง...ทุกคนจะนำอาหารมื้อเที่ยงมาทานร่วมกันด้วย ซึ่งการทานอาหารร่วมกันนี้ก็ช่วยสร้างบรรยากาศและความสัมพันธ์อันดีขึ้นได้มากกว่าที่คิด
ทุกครั้งในการจัดกิจกรรมในตอนท้ายเราจะให้เพื่อน 2-3คน(ที่มีการเตรียมการบอกเจ้าตัวไว้ล่วงหน้าเพื่อให้เขาได้เตรียมตัวก่อน) เล่าเรื่องประทับใจและสิ่งที่ได้เรียนรู้จากการทำงานในเดือนนั้น เช่น ในครั้งหนึ่งมีน้องคนเล็กในที่ทำงานเราได้เล่าเรื่องการทำงานในบรรยากาศช่วงงานวันที่อยู่อาศัยโลกซึ่งเป็นช่วงที่ทุกคน “ยุ่งวุ่นวายและเหน็ดเหนื่อยที่สุด”แต่น้องก็บอกว่าเธอมีความสุขเธอมีความประทับใจกับช่วงเวลานั้นอย่างมาก...ด้วยคุณค่าของงานที่มีความหมายต่อชาวบ้านคนจนๆในเมือง หากเป็นเรื่องของขบวนชาวบ้านแล้ว เธอขอทำงาน “แบบพักผ่อนในงาน” พวกเรารุ่นพี่ๆฟังแล้วก็ภาคภูมิใจกับน้องๆด้วย
และตัวเองในฐานะผู้กระตุ้น และเป็นกองเชียร์คอยช่วยเอื้อกระบวนการการพูดคุยแลกเปลี่ยนเรียนรู้ก็พลอยมีความสุขไปด้วยกับน้องเขาด้วยเช่นกัน ......
และจะรู้สึกภาคภูมิใจในตัวเองและเพื่อนๆในทุกๆครั้งที่จัดกิจกรรมในลักษณะนี้........
รู้สึกได้ถึงความอิ่มอกอิ่มใจกับเรื่องราวดีๆที่ได้รับฟังจากการบอกเล่า
ชื่นชอบ ประทับใจกับบรรยากาศการ ลปรร.แบบ “กัลยาณมิตรสนทนา”อย่างเต็มเปี่ยม
กลับจากการอบรมในครั้งนี้แล้วตัวเองจึงมีความหวัง มีความเชื่อมั่น
และช่วยลุ้นด้วยใจที่จดจ่อว่า “บรรยากาศการ ลปรร. แบบ “กัลยาณมิตรสนทนา”นี้จะต้องช่วยกันสร้างให้เกิดขึ้นอย่างกว้างขวางกับทุกส่วนหน่วยในองค์กรของเราเหมือนที่สำนักงานเรา ที่เริ่มกันสร้างกันแล้ว ด้วยความประทับใจ ”
ปล ต้องขอบคุณพี่สุเทพที่ช่วยขัดเกลาใหม่จนบันทึกนี้ดูดี และน่าอ่านมากขึ้น ขอบคุณค่ะ
ความเห็น (29)
แวะมาเยี่ยมพี่พัชครับ
เรื่องลงภาพ เดี๋ยวผมจะส่งคนมาช่วยนะครับ
อยากให้คำแนะนำกล้วพลาด ฮิ ฮิ...
จะรออ่านบันทึกต่อไปนะครับ
พัชนีครับ
ยินดีด้วยที่รู้สึกชอบ
ยินดีด้วยที่เข้าWSแล้วมีความสูข
ยินดีด้วยที่WSแล้วมีประโยชน์ นำใปใช้ได้
ที่สำคัญไปเสริมสิ่งที่พัชนีทำอยู่แล้ว เชื่ออยู่แล้ว และมุ่งมั่นอยู่แล้ว ให้มีความชัดเจนขึ้น มั่นใจขึ้น
....
"ได้เรียนรู้การจัดการความรู้สึก การจัดการความรัก ก่อนการจัดการความรู้ ซึ่งตรงใจตัวเองมากและคิดว่าน่าจะสอดคล้องกับบรรยากาศคนพอชในขณะนี้ เมื่อได้เข้าร่วมจริงก็ถือว่าได้ตอบโจทย์ของการเรียนรู้ที่จะรู้จักตัวเอง เข้าใจคนอื่น "
...
ขอบคุณในการช่วยกันยืนยัน.... กับความรู้สึกที่ดีๆ
เป็นการเสริมความเชื่อมันในประสบการณ์ดีๆซึ่งกันและกัน
ขอบคุณและเป็นวาสนาที่ทำให้ที่ได้มาพานพบกับคนดีๆและเรื่องราวที่ดีๆครับ
แวะเข้ามาอ่านก่อนเลิกงานครับ ขอบคุณที่แวะอ่านบันทึกครับ ไว้จะเขียนอีกเรื่อยๆ ครับ แต่ก็คงจะเป็นเรื่องราวเบาๆ ก่อนนะครับ เขียนเรื่องหนักๆ กลัวแบกไม่ไหว
ขอบคุณสำหรับทุกความเห็นที่เข้ามาให้กำลังใจ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง อ.เกียรติศักดิ์ บันทึกของ อ ที่ใช้ประกอบในเอกสารการอบรมคราวนี้เป็นประโยชน์และถือเป็นแรงจูงใจอย่างดีในการกลับมาบันทึกอีกครั้ง รวมถึงน้องอภินันท์ และพี่สุเทพด้วยนะคะคาดว่าเราเจอเพือ่นชาว พอช ในgotoknow กันมากขึ้นในเร็ว ๆ นี้
- เครื่องมือ..."นพลักษณ์
- น่าสนใจ!!!
เสียดายที่ไม่ได้ไป................แต่ได้อ่านจากการบันทึก"อยากรู้จัก เครื่องมือ นพลักษณ์"มากขึ้น
สวัสดีครับ น้องพัช พอช. ตามมาจากบ้านอ.สุเทพครับ
น้องพัชเก็บรายละเอียดได้ดีมากครับ แต่เสียดาย บันทึกตัวเล็กไปครับ
บันทึกของหนานเกียรติ ตอนที่ผมนำขึ้นเขาเจ็ดยอด กับ อ.เอกแนะนำให้น้องพัชเข้าไปอ่านครับ
สวัสดีค่ะบัง บันทึกนี้ได้รับการขัดเกลาและแก้ไขใหม่โดยมีพี่สุเทพช่วยสอน แต่การทำให้ตัวอักษรในบันทึกตัวใหญ่ขึ้นยังทำไม่เป็น บังพอจะมีวิธีแนะนำบ้างมั้ยคะ
ตามมาอ่านอีกรอบครับ
สุดยอด...
สวัสดีค่ะ อ.เกียรติศักดิ์ ขอบคุณมากสำหรับกำลังใจและการติดตามผลงานของลูกศิษย์อย่างต่อเนื่อง
รุสดี วันที่ 28 ธ.ค ที่จะมีการประชุมเจ้าหน้าที่พี่ตั้งใจจะชวนพวกเราที่ไปอบรมกันมาหลายคนได้แบ่งปันสิ่งที่ได้เรียนรู้จากการสัมมนา รวมทั้ง "นพลักษณ์" แชร์กับพวกเราและนำรูปบรรยากาศเยี่ยม ๆไปอวดนะ จะได้บ่นอีกทีว่าเสียดายจัง ฮิ ฮิ
สวัสดีค่ะ ดร. จรูญ ไชยศร ยินดีที่รู้จักนะคะ รายละเอียดเรื่องนพลักษณ์อาจมีไม่มากแต่นำมาใช้แล้วตรงดีค่ะ
มาให้กำลังใจครับผม
ให้ฝึกเขียนบันทึก(ถอดบทเรียน)จากเรื่องอะไรก็ได้ ที่นักเรียนอยากเขียน อยากจะบอกเล่ากับเพื่อนๆแล้วทำการเผยแพร่ให้เพื่อนอ่าน จะนำไปเผยแพร่ที่ไหน เผยแพร่อย่างไรก็ได้
ก่อนจบการอบรม(อ.ศิลากลับมาก่อน)อ.เอกได้ให้การบ้านเด็กนักเรียนอย่างพวกเราไว้
- อ.เอก_จตุพรและทีมวิทยากร จะมาตรวจการบ้านในวันที่12 ม.ค.53ครับ
- ตอนนี้มีนักเรียนหลายคนแล้วครับเป็นนักเรียนที่ขยัน รีบทำการบ้านส่งครู(พวกฐานท้องแน่ๆ)5555...ถึงวันนี้เกือบ 20 ชีวิต ที่ทำการบ้านเสร็จ พร้อมที่จะส่งครู
- ผมจึงได้นำตัวอย่างส่ง จุดเริ่มต้น จากคนที่อยากเล่า.....สู่เรื่องที่อยากเขียนในblog “my story”ของคุณฝนไปให้ อ.เอกและหนานเกียรติ และ อ.ศิลาตรวจการบ้านก่อนถึงเวลานัด จะได้ให้คำแนะนำ(อ.เอกและหนานเกียรติอ่านแล้วครับ บอกไม่ค่อยดีเท่าไหร่ทำให้เปลืองทิชชูเช็ดนำตา อ.ศิลายังไม่ได้อ่านครับ)
ฝากบอกเพื่อนๆทำการบ้านด่วนใกล้ปีใหม่แล้ว .......เดี๋ยวบิวท์อารมณ์ไม่ได้
น้องพัชรีบส่งการบ้าน จะได้เข้าไปอ่านด้วย
การทำหนังสือให้โตขึ้นอ่านง่ายดีไม่แสบตาด้วย
ขออภัยจริงๆ บอกได้ว่าทำปรือ แต่เขียนบรรยายไม่ถูกครับ
เก็บตกมาฝากจาก อ.เอก ครับ เอาไว้เตือนเพื่อนๆนักเรียนร่วมชั้น ที่ยังไม่ลงมือเขียน ฝากบอกพวก "ศูนย์ใจ" "ว่าอย่าได้บิวท์อารมณ์มาก"นัก และพวก "ศุนย์หัว" "อย่าได้ใช้เวลาคิดใคร่ครวญนาน"นักเลย เพื่อนๆ "ศูนย์ท้อง"เขาไปถึงไหนแล้วลูกพี่5555555ๆๆๆๆๆ
- ตามหลังพี่สุเทพมาค่ะ พอช. มีทุนปัญญาเดิมดีอยู่แล้ว อ่านเรื่องเล่าแต่ละบันทึกทึ่งมากค่ะ เรื่องเล่าของคุณฝนก็ไปสัมผัสมาแล้วและแลกเปลี่ยนบันทึกเศร้า ๆ ของศิลาไปสองบันทึกเพื่อเป็นแรงบันดาลใจให้เขียนต่อไปอีกเรื่อย ๆ ค่ะ
- สำหรับคุณพัช อ่านแล้วก็ลื่นไหลเข้าใจได้ดีมาก เป็นระบบลำดับขั้นตอนอ่านง่ายเข้าใจได้ทันที โอ้โห อยากบอกว่าไม่ได้มาตรวจนะคะ มาเรียนรู้วิธีเขียนไปด้วยกันค่ะ
- นพลักษณ์เป็นเครื่องมือที่ช่วยส่งเสริม KM ค่ะ และจะใช้ได้ผลหากว่าเราเรียนรู้ด้วยการสังเกตตนเองเป็นหลักค่ะ การอ่านเอาทำให้เรามองไม่เห็นตัวเองและคนอื่นอย่างแท้จริง อาจจะได้แค่การเสริมแรงเท่านั้นค่ะ
- หากมีโอกาส คงได้ใช้เครื่องมือนี้กับ KM แบบเจาะลึกมากยิ่งขึ้น แล้วจะเห็นความมหัศจรรย์ในแนวพัฒนาจิตค่ะ
- ขอเป็นกำลังใจให้เขียนมาแลกเปลี่ยนกันอย่างสม่ำเสมอค่ะ ว่าแต่ภาพที่พี่สุเทพนำมาแปะข้างบนนี้ ป้าที่ใส่แว่นใครอ่ะคะ??
- สวัสดีค่ะ
- แวะมาสวัสดีปีใหม่ค่ะ มีสุขภาพกายแข็งแรง สุขภาพใจเข้มแข็ง ให้มีแต่ความสุขตลอดปี และตลอดไปนะค่ะ
- ขอบคุณค่ะ
.สวัสดีครับคุณนก
.ขอบคุณที่แวะมาทักทายเยี่ยมเยียน
.ขอให้มีความสุขสมหวังตลอดไปเช่นกัน
กิจกรรมที่ 12 ม.ค.2553..... “ พวกเรามีนัดพบกับอ.เอกและทีมงานครับ” ณ.ห้องประชุมชั้น 1 กับกิจกรรมการสัมมนาติดตามผลและการยกระดับการเรียนรู้ในเรื่อง“การถอดบทเรียนองค์ความรู้ในงานพัฒนา” (AAR&R)
ช่วงเช้า
- กิจกรรมสานสัมพันธ์ร้อยรัดหัวใจ CODI. โดย ดร.ขจิต ฝอยทอง
- นำเสนอผลงาน "โชว์ แชร์ และ เชียร์” การถอดบทเรียนองค์ความรู้ในงานพัฒนา (AAR. ” การถอดบทเรียนองค์ความรู้ในงานพัฒนา จาก ภูเขางามจนถึงวันนี้ที่ พอช. /นำเสนอ Show & Share บทเรียนความสำเร็จที่เริ่มต้น /แลกเปลี่ยนเรียนรู้ การจัดการความรู้)
ช่วงบ่าย
- กิจกรรมผ่อนพัก ตระหนักรู้ โดย ดร. ขจิต ฝอยทอง
- Dialogue “การถอดบทเรียนองค์ความรู้ในงานพัฒนา” และ จากบทเรียนองค์ความรู้ในงานพัฒนาสู่การจัดทำเป็นเรื่องเล่าเร้าพลัง
- กระบวนการ AAR.
- รูปแบบการเคลื่อนงาน CODI_KM จะขับเคลื่อนไปอย่างไร
ทีมวิทยากรกระบวนการ 3 หนุ่มสามมุมครับ ( อ.จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร / ดร.ขจิต ฝอยทอง/ อ. เกียรติศักดิ์ ม่วงมิตร)
สถานที่ : มีการอำนวยความสะดวกด้านไอที รวมไปถึงการจัดลานชุมชน ที่อาจปูด้วยผ้า หรือ เสื่อ ที่สามารถนอน นั่งได้
การแต่งกาย : ให้ผู้เข้าร่วมแต่งกายตามสบาย ผู้หญิงให้สวมกางเกงจะสะดวกต่อการนอนและนั่งระหว่างการสัมมนา
อุปกรณ์ : โน้ตบุ้ก(ส่วนตัว), ส่วนอุปกรณ์อื่นๆใช้ของเดิมจากที่เคยทำกระบวนการในเวทีที่ภูเขางามรีสอร์ต
เรียนพี่สุเทพ และทีมการจัดกระบวนการเรียนรู้ทุกท่าน ต้องขออภัยเป็นอย่างมากที่วันที่12 นี้ไม่สามารถเข้าร่วมได้เนื่องจากตืดภาระกิจการประชุมคณะกรรมการสรรหาอนุกรรมการภาคใต้จำเป็นต่องอยู่ จะคอยติดตามจากเพิ่อนๆ นะคะ
สาว แสงนภา
เข้ามาเยี่ยมชมชุมชนนักจัดการความรู้ พี่พัชนี และสวัสดีปีใหม่ด้วยคะ
สาวชุมพร
สวัสดีค่ะ สาวชุมพร ดืใจจังที่เข้ามาทักทาย พี่ไม่ได้ติดตามสถานการณ์เสียหลายวัน ขอโทษด้วยเลยไม่รู้ว่ามีคนเข้ามาเยี่ยม สาวเริ่มบันทึกเป็นทางการด้วยแล้วใช่มั้ย จะตามไปอ่านนะ
สวัสดีค่ะ ขอบคุณมากสำหรับดอกกุหลาบแสนสวย ขอให้มีความสุขเช้นกันนะคะ
เข้ามาอ่านแล้วเด้อ
น้องพัช อาจารย์หนานเกียรติเสีชีวิตครบหนึ่งปีแล้วติดตามจากบันทึกนี้ครับ http://www.gotoknow.org/blogs/posts/495147
มาร่วมอาลัยคนดีด้วยกัน.....
นานแล้วที่ไม่เจอ คิดถึงครับ
น้องพัช รายงานความก้าวหน้า สภาองค์กรชุมชนพัทลุงที่นี้ แวะชมด้วย http://www.gotoknow.org/blogs/posts/502619
ตามมาเชียร์การทำงานสบายดีนะครับ