เรื่องที่ (๔๒) ผมกับตา
เรื่องที่ (๔๒) ผมกับตา
ตั้งแต่จำความได้ “ผม” ก็อยู่กับ “ตา” แล้ว
ผมเกิดมาเพื่อปกป้องตา
แต่ตาไม่สนใจ ไม่เคยเห็นผมอยู่ในสายตา
มองข้ามและไม่ให้ความสำคัญ
“ก็มันก็แค่ “ขน” ธรรมดาๆ เส้นหนึ่ง สะเออะมาเรียกตัวเองว่า “ผม””
ตาบอก ก่อนจะปิดเปลือกตาลง
ผมแค้นใจ
ทีขนที่ขึ้นบนหัวยังเรียก “ผม” แล้วขนที่ขึ้นรอบตาจะเรียกว่า “ผม” บ้างมันจะผิดตรงไหน เพราะขนก็คือผม และผมก็คือขนชนิดหนึ่ง ศักดิ์ศรีเราเท่าเทียมกัน
ตามักจะเข้าใจผิดคิดว่า การที่ผมงอกอยู่ใกล้สมองจะทำให้ฉลาดกว่า
บ่อยครั้งที่ตาชื่นชมผมให้ผมฟัง
“ผมได้อยู่ในตำแหน่งที่สูงที่สุด ได้รับอากาศและได้มีมุมมองที่ดีที่สุด ผมเส้นบาง ๆ บางเส้น ยังสามารถบังภูเขา ลูกใหญ่ ๆ ได้”
ตาพูดจรผมอยากตายแล้วเกิดใหม่เป็นผมให้รู้แล้วรู้รอดไป
ณ หลุมสีดำเบื้องหน้า
สีดำสนิทขนาดนี้ หลุมคงลึกน่าดู
“เจ้าประคูณ...เกิดชาติหน้าฉันใดขอให้ได้อยู่บนส่วนที่สูงที่สุดของร่างกายบ้าง”
ผมอธิษฐานก่อนกระโดด ฆ่าตัวตาย
..........................................................
ทั้งหมดคือเรื่องเล่าที่อธิบายว่า เหตุใด ขนตาโง่ ๆ บางเส้นชอบกระโดดลงมาอยู่ในตาดำของคนเรา
จากหนังสือ นิทานบัวไร
ความเห็น (3)
สวัสดีครับคุณกานท็กวี ถามเรื่องที่เห็นอยู่ทุกวัน "ขนตามีกี่เส้น" ครับ
เป็นเรื่องที่ดีครับ ให้ข้อคิดได้ขบคิดบำรุงสมอง...
บางที, ยิ่งสูงยิ่งหนาว..
ยิ่งใกล้ตา..ก็ยิ่งไกลตา
ขอบคุณครับ
เรียนท่านผู้เฒ่า
กับคำถาม"ขนตามีกี่เส้น"
ไม่ต่างกับ ถามหา "เม็ดทรายในท้องทะเล"
"กลุ่มเมฆบนท้องฟ้า"
ไม่พบสัจธรรมอันใด
ครั้งหนึ่ง พุทธองค์ ทรงเสด็จผ่านราวประดู่
ทรงกอบใบประดู่ขึ้นมาหนึ่งกำมือ แล้วถามภิกษุสงฆ์ว่า
"ใบไม้ในกำมือกับใบไม้ในราวป่า อย่างไหนมากกว่ากัน"
ภิกษุทั้งหลายต่างจอบว่า "ใบไม้ในราวป่า พระพุทธเจ้าข้า"
"ธรรมะ ของเรามีมากมายดุจดัง ใบไม้ในราวป่า แต่ที่เรานำมาแสดงก็เพียงเล็กน้อย
พวกเธออย่ามัวสนใจเรื่องเล็กน้อยเลย"
ดังนั้นขนตามีกี่เส้น จึงไม่จำเป็นต้องค้นหาคำตอบ
ครั้งหนึ่ง วัลกลิ ภิกษุผู้เฝ้าหลงรูปภายนอกของพุทธองค์
ก็พบกับ รสพระธรรมที่ว่า "ดูก่อน วัลกลิ ผู้ใดเห็นธรรม ผู้นั้นเห็นเรา"
เรียนท่านผู้เฒ่า เรื่องราวก็มีเช่นนี้แล
จึงไม่สามารถหาคำตอบ ขนตามีกี่เส้นได้
ด้วยรัก..