เชียงราย : เพราะใจสั่งมา

ในวันหนึ่ง ถ้าเรากลับมาที่แม่ฮ่องสอนอีก เราได้เห็นชุมชนเหล่านี้ เขาพึ่งตนองได้ การท่องเที่ยวโดยชุมชนที่เราลงเเรงไป เกิดดอกผล เราคงจะภูมิใจมากนะ

ประโยคยาวๆนี้ ผมยังจำได้ดี ในเวลาเกือบตีสองของคืนหนึ่งบนรถที่พี่ชายขับรถพาผมกลับออกจากชุมชนที่เราทำงานวิจัยอยู่ พี่เปรยขึ้นมา ผมได้เเต่นั่งเงียบ ตอนนั้นผมยังรู้สึกลอยๆกับประโยคบอกเล่ายาวๆนี้ เพราะก็ยังไม่รู้อนาคตว่า ชุมชนที่ได้รับผลกระทบจากยาเสพติดเหล่านี้ เขาจะพึ่งตนเองได้ขนาดไหน และ การท่องเที่ยวที่เป็นจุดเเข็งของเขาที่เรานำมาเป็นทุนเพื่อเติมต่อด้วยการจัดการท่องเที่ยวโดยชุมชน ในอนาคตจะเป็นเช่นไรก็สุดจะคาดเดา รู้เเต่ว่าช่วงนั้นผมเหนื่อยมากสำหรับงานพัฒนาที่เเม่ฮ่องสอน แต่ก็มีกำลังใจที่จะทำ และผมทำมันอย่างดีที่สุด

นี่เป็นเหตุการณ์ที่ผมไม่เคยลืม ในช่วงชีวิตที่ผมทำงานร่วมกับพี่ปิยวุฒิ ชีวิตการทำงานครั้งนั้น ลำบาก และต้องอดทน ในเงื่อนไข ปัจจัย ที่เราควบคุมได้บ้างไม่ได้บ้าง เพราะที่แม่ฮ่องสอนเป็นพื้นที่ชายแดน และปัญหายาเสพติดเป็นปัญหาที่่มีเงื่อนไขซับซ้อน

ทั้งหมดที่เกริ่นมา...เป็นอดีตการทำงาน ที่ผมและพี่ปิยวุฒิ ทำร่วมกับชุมชน ในช่วงปี ๒๕๔๗ - ๔๘ ที่เเม่ฮ่องสอน

หลังจากนั้นเราก็เเยกย้ายกัน คนละที่ คนละทาง ด้วยเส้นทางของชีวิตที่ต้องก้าวต่อไป ผมมาอยู่ที่ กรุงเทพฯ เพื่อมาร่ำเรียน และทำงาน ส่วนพี่ปิยวุฒิ (พันโทปิยวุฒิ โลสุยะ)ก็ย้ายไปทำงานที่จังหวัดเชียงราย จนถึงปัจจุบัน

ที่กรุงเทพฯ

ผมก้มมองดูปฏิทิน ก็พลันนึกได้ว่า วันที่ ๒๓ ตค.ที่จะมาถึงเป็นวันคล้ายวันเกิด พี่ชายที่เคารพของผมท่านหนึ่ง ที่เราเคยทำงานร่วมกัน เรียกได้ว่า ร่วมทุกข์ ร่วมสุข ด้วยกันที่สมรภูมิแม่ฮ่องสอน คราสงครามยาเสพติด แทบเอาชีวิตไม่รอด

ผมคิดเพลินๆย้อนหลังบรรยากาศในอดีต มาถึงวันนี้ เหมือนว่าเหตุการณ์เหล่านั้นยังสด ใหม่

ผมสะดุ้ง...ตกใจกับเสียงโทรศัพท์มือถือที่ดังขึ้นทำให้ผมตื่นจากภวังค์ ต้นสายไม่ใช่ใครที่ไหน พี่ชายที่ผมกำลังคิดถึงอยู่นั่นเอง นี่หละครับ เขาเรียกว่า "ใจสื่อถึงใจ" เพียงเเค่คิดถึงพลังแห่งความคิดถึงก็เชื่อมต่อถึงกันได้ ไม่ว่าอยู่มุมไหนของโลก...

วันที่ ๒๓ ว่างไหม...มาเชียงรายหน่อย ??

ผมพอจะเดาได้ว่าจะต้องเป็นงานฉลองวันคล้ายวันเกิด ก็เป็นจริงดังคาด นอกจากฉลองงานวันเกิดเเล้วยังถือโอกาสในวันดี วันขึ้นบ้านใหม่ หลังแรกที่พี่สร้างเองกับครอบครัวที่อบอุ่น

ช่วงนี้จริงๆผมมีงานอยู่หลายชิ้นทีเดียวที่ยังไม่เเล้วเสร็จ หลังจากที่ตะลอนเดินทางไปเหนือ ล่องใต้ ไม่มีวี่เเววว่าจะหยุดเดินทางสักที...

ผมไม่ได้คิดอะไรเลย ตอบตกลงพี่ทั้งๆที่ยังมีงานค้างอยู่หลายชิ้น ภาวะงานทับถมอย่างทุกวันนี้ของผม จะไปไหนก็ลำบากพอสมควร

ผมตอบตกลงตามคำชวนทันที และจัดการเรื่องการเดินทางแบบเสร็จสรรพ มีเวลาไม่มาก ต้องใช้วิธีบินไปบินกลับ สะดวกเเละประหยัดเวลาดี

ครอบครัวที่อบอุ่นของพี่ชายผม เป็นแรงบันดาลใจในการใช้ชีวิตของผมด้วย ชีวิตทหารของพี่ชาย กับภรรยาทำงานธนาคาร ลูกชาย ลูกสาวอย่างละหนึ่ง ก็ถือว่าครบถ้วนสมบูรณ์ สำหรับครอบครัวเล็กๆ ที่ก่อร่างสร้างรักพูมฟักครอบครัวที่อบอุ่น

ที่เชียงราย

วันนี้ผมบินตรงมาเชียงราย โดยมีพี่สาว(ภรรยาพี่ชาย) มารับผมที่สนามบิน เพราะพี่ไปตรวจภูมิประเทศ น่าจะมาเจอผมตอนเย็น

บ้านหลังใหม่...ที่พี่ชายผมภูมิใจนักหนา บ้านหลังนี้ผมเคยมาดูในช่วงที่ยังสร้างไม่เสร็จ ในวันนี้สร้างเสร็จแล้วและดูอบอุ่นน่ารักมากเลยทีเดียว การตกแต่งภายในไม่รกไม่เเน่นมากเกินไป บ้านโปร่ง มองออกไปนอกชานบ้านก็จะเจอสวนไม้สักขนาดใหญ่ อากาศที่เชียงรายเย็นสบาย ลมหนาวพัดมาเบาๆ ทำให้บรรยากาศช่วงค่ำเย็นมากกว่าที่กรุงเทพฯมาก

มูลเหตุในการนำเสนอเรื่องราวนี้ก็คือ

ความผูกพันระหว่างผมกับพี่ชาย (พันโทปิยวุฒิ โลสุยะ) ที่รัก เคารพ กันเสมือนพี่น้อง เป็นมิตรภาพที่ยาวนาน และภาพครอบครัวที่อบอุ่นของพี่ชายผม เป็นทุนที่ดีตั้งต้นในการทำงานเพื่อสังคม ที่มาจากความพร้อมทุกอย่างเเล้ว

ในวันคล้ายวันเกิดพี่ และ วันขึ้นบ้านใหม่(บ้านหลังแรกที่พี่ทุ่มเท)

ขอให้พี่มีความสุขและสำเร็จในการทำงานเพื่อสังคม มีครอบครัวที่อบอุ่น พร้อมที่จะให้กำลังใจกันเเละกันเสมอ

รักเเละเคารพครับพี่

น้องเอก จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร

ภาพบ้านใหม่ บ้านอิงผา

เขียนใน GotoKnow โดย จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร
ใน Time@Being

คำสำคัญ (Tags): #ฉลองขึ้นบ้านใหม่#พันโทปิยวุฒิ โลสุยะ#วันเกิด#เชียงราย

หมายเลขบันทึก: 307823เขียนเมื่อ 22 ตุลาคม 2009 19:08 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 21:45 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน

ความเห็น (24)

ครูโย่ง

เขียนเมื่อ 22 ตุลาคม 2009 19:11 น. ()

บ้านสวยมากเลยครับพี่

น่าอยู่

แก้ว..อุบล จ๋วงพานิช

เขียนเมื่อ 22 ตุลาคม 2009 19:16 น. ()

ไปเหนือล่องใต้ ช่วงนี้ปิดเทอมใช่ไหมคะ...เอก

พรเทพ วรางค์นนท์

เขียนเมื่อ 22 ตุลาคม 2009 19:38 น. ()

บ้านนี้หรูจัง น่าอยู่มากครับ

ถ่ายด้วยกล้องอะไรครับ บอกเป็นวิทยาทานได้ไหมครับ

คุณบุญนาค

เขียนเมื่อ 22 ตุลาคม 2009 20:04 น. ()

สวัสดีค่ะ

สวยมาก มาก มากค่ะ

สุ-มหาวิทยาลัยชีวิต ที่ไม่มีวันปิดทำการ

เขียนเมื่อ 22 ตุลาคม 2009 20:11 น. ()

พี่สุขอชื่นชมยินดีกับพี่ชาย คนละสายเลือดด้วยนะคะ รู้สึกถึงความซาบซึ้งและผูกพันกันจังเลย และเป็นตัวอย่างที่ดีให้น้องชายคนชื่อเอกและคนอื่นๆด้วย

บ้านก็สวยน่าภาคภูมิใจ รู้สึกว่าหรูด้วยคะ บรรยากาศน่าอบอุ่น น่าอยู่ ทุกสิ่งอย่างเกิดขึ้นด้วยหัวใจและน้ำพักน้ำแรงของตนเรียกว่าด้วยแรงแห่งรักทีเดียว

พรุ่งนี้แล้วซินะวันคล้ายวันเกิด 23 วันปิยะพอดี พี่สุก็ถือโอกาส อวยพรให้พี่ชาย คนนี้ของน้องเอก จงเจริญก้าวหน้า ยิ่งๆขึ้น และให้รักกันตลอดไปคะ มิตรภาพที่ไม่มีพรมแดนคะ

มอบกุหลาบแดงเป็นสื่อความรักความห่วงใย น้องเอก และมอบให้ครอบครัวพี่ชายที่แสนดีด้วยค่ะ HAPPY BRITHDAY