ธรรมฐิต
พระ(มหา) วิชิต ชิต สมถวิล(ฐิตธมฺโม)

บางอย่างไม่คอยการรอคอย...


 

วันนี้ตื่นมาตั้งแต่ตีสี่  หลังจากทำภารกิจประจำวันเสร็จเรียบร้อยแล้ว

ก็ทำการวิจัยลมหายใจสลับกับการอ่านนั่งหนังสือบ้าง

พิจารณาสิงที่กำลังมีกำลังเป็นอยู่  จนถึงเวลาเพลเที่ยง

บางครั้งเราจดจ่ออยู่กับอะไรสักอย่างอย่างแน่วแน่เพื่อทำความรู้จักกับมันแล้ว

เราก็จะดื่มด่ำกับสิ่งนั้นอย่างมีความสุข

หากเราคิดจะทำอะไร(อันเป็นไปโดยชอบธรรม)แล้วก็ลงมือทำอย่างจริงใจ

ไม่ต้องรอคอยวันเวลาว่าค่อยกระทำ

หากสิ่งที่คิดจะทำดังว่าเมื่อเราได้โอกาสก็ทำทันที

เพราะการรอคอยที่จะทำ  ไม่แน่ว่าเราอาจนำพาชีวิตไปไม่ถึงวันที่คอยก็เป็นได้

ลองพิจารณา  FW. ที่เพื่อนสหธรรมิกส่งมาให้ธรรมฐิตอ่าน

เห็นว่ามีสาระเข้ากับยุคปัจจุบันนี้ดีแท้..

อย่ารอคอยให้ได้รับรอยยิ้ม .. แล้วจึงทำดี

อย่ารอคอยให้มีคนรัก .. แล้วจึงมอบความรักแก่ผู้อื่น

อย่ารอคอยจนกลายเป็นคนโดดเดี่ยว .. แล้วจึงเห็นคุณค่าของเพื่อน

อย่ารอคอยให้ได้งานที่ดีที่สุด .. แล้วจึงเริ่มทำงาน

อย่ารอคอยให้มีมากๆ .. แล้วจึงเริ่มแบ่งปันเพียงน้อยนิด

อย่ารอคอยจนพบความล้มเหลว .. จึงจดจำคำแนะนำของผู้อื่น

อย่ารอคอยจนพบเนื้อคู่ .. แล้วจึงเชื่อในคำอธิษฐาน

อย่ารอคอยให้มีเวลา .. แล้วจึงทำประโยชน์

อย่ารอคอยให้คนอื่นเจ็บปวดเสียก่อน .. แล้วจึงขอโทษ หรือเลิกคบกันก่อนแล้วจึงหวนมาคืนดี

ดังนั้นเราอย่าพยายามรอคอย..เพราะไม่รู้จะใช้เวลานานเท่าไร

ธรรมะสวัสดีขอรับ..

คำสำคัญ (Tags): #ธรรมฐิต
หมายเลขบันทึก: 298492เขียนเมื่อ 17 กันยายน 2009 19:00 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 21:33 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (17)

"อย่ารอคอย!!" ขอบพระคุณค่ะ ที่จุดประกายความคิดดีๆ

เราทั้งผองเป็นพี่น้องกันจริงๆครับ...ฟ้องๆรองหนานแย่งค่ะไปเลยใช้ครับแทนค่า...

"อย่ารอคอย!!" ขอบพระคุณค่ะ ที่จุดประกายความคิดดีๆ

โอยยย งง ๆๆ ครับๆ ค่ะๆ อิอิ

เราทั้งผองเป็นพี่น้องกันจริงๆครับ...ฟ้องๆรองหนานแย่งค่ะไปเลยใช้ครับแทนค่า...

หากทุกคนคิดได้ว่าเป็นพี่น้องกัน..

สังคมก็น่าอยู่ยิ่งขึ้นใช่ไหม..พี่ครูอ้อยเล็ก..

สาธุ..โยมพี่ลีลาวดี..

พี่น้องกันขำๆบ้างจะได้สดใส

แวะกลับมาขำๆ ค่ะ คริคริ

อย่าขำจนลืมทำงานละ..โยมพี่ลีลาวดี..

หนึ่งนาที …. ทั้งชีวิต ไม่มียางลบก้อนไหนในโลก ที่จะลบความผิดพลาดของอดีตได้ การทำทุกอย่าง … จึงต้องคิด … การตัดสินใจ … จึงต้องใคร่ครวญ เพราะหนึ่งนาทีที่ตัดสินใจ … อาจทำลายทั้งชีวิต

ชอบคำอธิบายบล้อกค่ะ ^__^ สาธุ

สาธุ..สุดสายป่าน..

และขออนุโมทนานมุมมองที่ได้สัมผัสขอรับ..

นมัสการค่ะท่านธรรมฐิต

      ฝากถึงท่านที่เป็นผู้ที่ไม่รอคอย แต่เพียรทำมาแล้ว ขอให้มีกำลังใจในการทำความดี ความงามให้บังเกิดแก่โลกต่อไป เพื่อสะสมบัญชีบุญของตน แม้มิมีใครเห็น แต่บัญชีนี้ เป็นบัญชีส่วนตัวที่ใครก็มาเอาไปใช้ไม่ได้ นอกจากตัวเราเอง นิยมในประโยคของท่านที่บอกว่า "ดังนั้นเราอย่าพยายามรอคอย..เพราะไม่รู้จะใช้เวลานานเท่าไร"

       ท่านคะ ขอความกรุณาเขียนบทความเรื่อง วิญญาณขันธ์  และการบันทึกความดี-ชั่วในระดับจิตวิญญาณสักเรื่องนะเจ้าคะ 

การทำดีเราไม่จำเป็นให้ใครมาสรรเสริญเยินยอแต่ทำเพราะมันเป็นสิ่งดี

มีโอกาสจะเขียนบันทึกบทความตามที่..พี่นก..แนะนำขอรับ..

แต่ตอนนี้มีสิ่งที่ตั้งใจทำยังไม่ลุล่วง..

ขออนุโมทนากับพี่นกนะขอรับ..

สาธุๆๆ

ปัจจุบันไม่ทราบว่าคนเอาเวลาไปทำอะไรหมด ทั้งที่มี 24 ชั่วโมงเท่ากับโบราณ หันไปทางไหนมีแต่การเร่งรีบ  เมื่อวานไปทำบุญเดือนสิบ  ตอนจะใส่บาตรเราพาลูกไปต่อท้ายแถว  ก็มีผู้ใหญ่แซงตัดหน้าเพื่อจะใส่บาตร ไม่เข้าใจเลยว่าจะทำบุญแท้ ๆ ทำไมต้องแย่งกันด้วย  ทั้งที่ใส่บาตรเสร็จต้องเข้าไปที่โรงธรรมอยู่ดี

เพราะเขาไม่ได้เรียนรู้อย่างแท้จริงไงพี่ไก่

ถือว่าเราได้บุญอีกต่อหนึ่งที่ทำให้เขาได้ทำก่อนตามที่เขาจะทำ..

มองในแง่บวกแล้วเราจะทำให้ค่าและคุณของเวลามีมากขึ้นขอรับ..

ยายทุกข์ใจหนัก หมดที่พึ่ง

แม่ของศิษย์เก่าที่นี่ติดเงินจขกทแสนกว่าบาท  นัดชำระหลายครั้ง ผลัดๆๆๆทุกครั้ง  เวลานี้ลูกสาวเขาทำงานที่สุวรรณภูมิแล้ว เป็นคนเชียงใหม่ แม่ค้าขาย  กลุ้มใจ ทุกข์ใจเหลือเกิน

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท