แม่ครับ : ครูว่าผมเป็นเด็กออทิสติก


      

 

         " แม่ครับ ครูว่าผมเป็นเด็กออทิสติก "

         แล้วมันคืออะไร  เป็นคำถามที่ต้องตอบเด็ก ๆ ที่เป็นลูกชาย

        ครูว่า "พวกเธอเปรียบเหมือนแก้วน้ำที่เต็มแล้ว"  แล้วมันเป็นอย่างไร

         เป็นคำถามต้องตอบเด็กวัย 8 ขวบ

        ฟังดูสมัยนี้เขาพูดยากกับเด็กกันจังเลยนะค่ะ  เดิมก็ไม่ค่อยเข้าใจเรื่องนี้เท่าไหร่ แต่เมื่อมันเป็นอะไรที่ใกล้ตัวก็เลยต้องรู้ตามปริยาย  เฉกเช่นเดียวกันกับคำว่าแก้วน้ำ  เพราะมาเข้าใจในช่วงทำ KM

        อาจารย์เปรียบเทียบแก้วน้ำ  ให้เราเป็นแก้วน้ำที่ไม่เต็ม เพราะเมื่อใดที่เขาให้ความรู้ หรือสิ่งใหม่ ๆ เราจะได้รับอย่างเต็มที่ เต็มใจ เสมือนแก้วน้ำที่ว่าง  แต่หากเราเต็มแล้วเมื่อรับสิ่งใหม่ ๆ เราจะไม่มีที่ให้เติมเลย     แต่หากเป็นเด็ก เห็นลูกชายพูดให้ฟังว่า " พวกเธอนะ พูดอะไรก็ไม่ฟัง ไม่เข้าใจ เหมือนเทน้ำใส่แก้วที่เต็ม มีแต่ล้นออกมา ทำนองพูดให้ฟังออกหูซ้าย ออกหูขวา " ช่างแขวะดีจริง ๆ ค่ะ

 

                                       

 

        แล้วเด็กออทิสติกล่ะเป็นอย่างไรครับ

     ต้องอธิบายเป็นการใหญ่ พูดคร่าว ๆ คือ ต้องมีอาการดังนี้

-เข้ากับคนอื่นได้ยาก หรือไม่ได้เลย

- ชอบอยู่คนเดียว

- ทำอะไรซ้ำ ๆ ไม่ชอบให้กอด

- หัวเราะอย่างไม่มีเหตุผล

- หมุนตัว หรือสิ่งของ
- กลัวในสิ่งไม่สมควรกลัว

- กระตุ้นตัวเอง               

- ไม่สบตาคน

- หงุดหงิด งอแง โดยไม่มีเหตุผล

- ไม่ตอบสนองต่อการสอนตามปกติ

- เรียกไม่หัน

- มีท่าทางการเล่นแปลก ๆ

- ติดวัตถุ สิ่งของบางชิ้น

- อาจไว หรือไม่ไวต่อความเจ็บปวด

- กล้ามเนื้อใหญ่และเล็ก พัฒนาไม่ปกติ

- ส่งเสียงประหลาด

- แสดงความต้องการไม่ได้ ใช้ท่าทาง หรือจับมือผู้อยู่ใกล้ไปหยิบของที่ต้องการ

                                    

         แม่พูดแล้วยิ่งไปกันใหญ่  เพราะยากมาก ๆ สรุปแล้วกันคือ ไม่สบตา ไม่พาที ไม่ชี้นิ้ว  แค่เนี่ยะ

         แต่สิ่งหนึ่งคือ หนูเป็นเด็กคล้ายจะสมาธิสั้น  เพราะยังไม่ยืนยันด้วยคุณหมอ

แตกต่างกันตรงไหน  สมาธิสั้น หรือเด็กไฮเบอร์ คืออาการซนมากกว่าปกติ (Hyper Activity) ลักษณะความซนจะมากกว่าเด็กทั่วๆไป ซนแบบไม่อยู่นิ่ง อยู่ไม่เป็นสุข ลุกลี่ลุกร้น ตลอดเวลา

 

         อาการสมาธิสั้น สามารถสังเกตุได้โดยเด็กจะมีความวอกแวกง่าย แม้แต่สิ่งเร้าเล็กๆน้อยก็สามารถ  ทำให้เด็กเสียสมาธิได้แล้ว เข่น ในขณะที่เด็กกำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่ พอมีเสียงดังเบาๆเช่นเสียงของตกพื้น หรือกิ่งไม้หล่นบนพื้น กลุ่มเด็กพวกนี้จะหันไปหาแหล่งต้นเสียงทันที หรือขณะนั่งเรียนอยู่ในห้องเรียน   พอมีคนเดินผ่านก็จะหันไปดูโดยทันที เป็นลักษณะเป็นความไวต่อสิ่งเร้าภายนอกโดยผ่านทาง ตา / หู
นอกจากนั้นยังอาจเกิดจากสิ่งเร้าภายในตัวของเด็กเอง ในกรณีนี้จะแสดงออกในลักษณะอาการเหม่อลอย นั่งนิ่งๆ เป็นนระยะเวลานานๆ เหม่อบ่อย เป็นต้น

 

                                     

 

         ปัญหานี้ต้องได้รับการแก้ไข  คือการปรับเปลี่ยนพฤติกรรม เช่น

- อย่าเปิดทีวีเสียงดังจนเกินไป  

- หามุมสงบสำหรับเด็ก เพื่อให้เกิดสมาธิในการทำการบ้าน

- ฝึกฝนวินัยให้เด็ก สร้างกรอบกฎเกณฑ์ มีตารางเวลาชัดเจน ไม่ปล่อยปละละเลย หรือตามใจจนทำให้เด็กติดเกม

- มีการสื่อสารที่สั้น กระชับ ชัดเจน หากไม่แน่ใจให้เด็กทบทวนว่าสิ่งที่สั่งสอนไปคืออะไรบ้าง เพราะเด็กสมาธิสั้นมักไม่ค่อยมีความอดทนในการฟัง

- มีความเข้าใจในพฤติกรรมของเด็กสมาธิสั้นอย่างจริงจังและเข้าใจ

-
จัดสภาพแวดล้อมให้เกิดความเป็นระเบียบ ไม่ปล่อยให้บ้านรกรุงรัง

- อย่าทำให้เด็กรู้สึกว่าตนเองมีปมด้อย และ

- ไม่ควรจับกลุ่มให้เด็กสมาธิสั้นอยู่ใกล้ชิดกับเด็กที่มีปัญหาแบบเดียวกัน เพราะจะทำให้กลายเป็นเด็กเกเร ก้าวร้าวได้

                  

        โดยรวมที่โรงเรียนน้องโบวี่ได้นั่งใกล้ ๆ คนที่ตั้งใจเรียน  ไม่ใกล้ประตูหรือหน้าต่าง และถูกเรียกบ่อย ๆ เพื่อไม่ให้นอกเรื่อง  ถูกใช้ให้ช่วยครู เพื่อลดพลังที่มากเหลือเฟือ

         ที่บ้าน ปรับกิจกรรม ตามเวลา ให้เวลาเล่น ดูทีวี ฝึกการเก็บของ จัดมุมให้เงียบขณะทำการบ้าน

        ผลโดยรวมที่โรงเรียน คือ นั่งใกล้คนตั้งใจเรียน แต่ชอบชวนเล่น คุย เพื่อนเลยเบื่อ (น่าสงสารเพื่อนจังเลย )

        ที่บ้าน ก็ยังนอกเรื่องได้อยู่ดี

        ปวดหัวจังเลยเด็กคนนี้  !

 

                                 

 

หมายเลขบันทึก: 298301เขียนเมื่อ 17 กันยายน 2009 02:20 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 21:33 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (23)

สวัสดีครับคุณเพชรน้อย ศวพถ. ทำงานร่วมกับคนพิการ มีเครือข่ายคนพิการทั้งจังหวัด มีสมาคมคนตาบอดเป็นแม่ข่ายเคลื่อนงาน

มีผู้ดูแลคนพิการเข้ามาร่วมงานด้วย ออทิสติคก้มีครับ

เด็กๆเดี่ยวนี้ ออกจะไปทางสมาธิสั้นเยอะ จึงต้องพยายามฝึกสมาธิให้มาก

สวัสดีค่ะ ท่านวอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei--

- ปัญหานี้ควรได้รับการแก้ไขทุกฝ่ายค่ะ

- ขอบคุณค่ะ

สวัสดีค่ะคุณครู ป.1

- เด็กซนเขาว่าเก่ง แต่เดี๋ยวนี้กลายเป็นตัวกวนเสียแล้วค่ะ

สวัสดีค่ะพี่ใบบุญ

- ถึงขอนแก่นและกลับบ้านด้วยความปลอดภัยแล้วค่ะ

สวัสดีค่ะคุณเพชรน้อย

แวะมาเยี่ยมค่ะ ที่งานเมื่อวานนี้ไม่ได้มีโอกาสคุยกับคุณเพชรน้อยเลยนะคะ ไว้โอกาสหน้ามาใหม่นะคะ จะได้คุยกันมากขึ้น... น้องโบวี่ท่าทางน่าจะเป็นเด็กฉลาดแสนซนมั้ยค่ะ ไม่งั้นคงไม่มีคำถามยากๆมาถามคุณแม่เน๊าะ... 

สวัสดีค่ะพี่มณีวรรณ

- น่าเสียดายจังเลย

- โอกาสหน้าคงเตรียมเม้าส์ล่วงหน้าแล้วนะค่ะ

สวัสดีค่ะอาจารย์ paew

- ขอบคุณมากเลยค่ะ

- สาธุ ขอให้เป็นแบบนั้นจริง ๆ เถอะเจ้าพระคุณ

- เลี้ยงยากมากเลยเด็กคนนี้

สวัสดีคะ คุณเพชรน้อยไปด้วยหรือคะ เจอพอลล่าไหมคะ อิอิ

  • ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ คุณเพชรน้อย ขอบคุณนะคะที่แวะไปเยี่ยมชมและให้ความคิดเห็นดีๆ ไว้ในบันทึกของดาวนะคะ....
  • เด็กออทิสติกเนี่ย จะไปว่าเค้าเป็นน้ำเต็มแล้วแล้วไม่เรียนรู้ก็ไม่ถูกเนอะ...ดาวว่าคิดว่าน่าจะเรียกเค้าว่าเป็นเด็กที่มีโลกส่วนตัวสูงมากกว่านะคะ เพราะเค้าจะอยู่ในโลกของตัวเค้าเองมากกว่าที่จะมีสัมพันธภาพกับคนหรือสิ่งแวดล้อมภายนอก แต่เพื่อชดเชยในสิ่งเหล่านี้ บางคนกลับเป็นคนที่มีความจำแม่นยำยังกับอัจฉริยะ
  • ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ
  • ปล.ดาวขออนุญาตเรียกพี่เพชรน้อยแล้วกันนะคะ

เอาภาพบรรยากาศช่วงบ่ายมาฝากค่ะ

สวัสดีค่ะ อาจารย์♥paula ♥ที่ปรึกษาตัวน้อย✿

- ครั้งแรกเลยค่ะ

- น่าเสียดายไม่ได้เจออาจารย์เลยค่ะ

- โอกาสคงได้เจอนะค่ะ

สวัสดีค่ะน้องดาว

- เมื่อไหร่จะได้เจอหน้าค่ะ

- รูปภาพน่าจะหันมาหน่อยนะค่ะ

- โลกส่วนตัวจัง

555

สวัสดีค่ะครูอรวรรณ

- น่าเสียดายอดได้ติดรถกลับบ้าน

- โอกาสหน้าอาจจะได้ไปดูไดโนเสาร์นะค่ะ

ขอโทษด้วยนะคะที่พี่ต้องไปอีกทาง

เพราะกลัวรถติดในเมืองแล้วจะมืด

เส้นทางกาฬสินธุ์ขอนแก่น มีแก๊งปาหินระบาดค่ะ

พี่ครูก็เลยกลัวมากๆ  เพราะมาคนเดียว

ไว้มาดูไดโนเสาร์พี่ครูอรวรรณ  จะดูแลอย่างดีเลยนะคะ

พี่เอารูปคนสวย...ในงานมาฝากด้วยค่ะ

จิ๊กมากพี่ไก่ ประกายค่ะ  ชัดกว่านะคะ

 

ภาพทุกภาพเป็นความประทับใจนะคะ

มาชม

มาอ่านเกี่ยวกับเด็ก ๆ นะครับ...

ได้เจอภาพกิจกรรมพบกันของชาวโกทูโนว์ด้วยละนี่...

  • เพื่อนบ้านมีน้องคนหนึ่งที่มีลูกคล้ายออทิสติก คือตอนเด็กๆ เวลาเราถามน้องจะตอบไม่ตรงคำถาม เขาจะตอบสิ่งที่คิดไว้ แล้วเล่นกับใครไม่ค่อยได้ เข้าสังคมไม่เป็น
  • โตขึ้นมาอีกหน่อย ด้วยความที่เด็กๆในรพ.จะเล่นด้วยกันเป็นหมู่บ้าน เพราะอยู่บ้านพักรพ.ด้วยกัน ก็จะมีเพื่อนๆที่เข้าใจและเล่นด้วยประจำ 1-2 คนที่ดูๆแล้วชอบปรับพฤติกรรมการเข้าสังคมของน้องได้เยอะเลยค่ะ
  • แปลกๆอีกเรื่องคือน้องจะชอบดูแล้วก็เล่นกล้องวงจรปิดมากๆ จำเบอร์ได้ทุกแห่งเลย  บางครั้งต้องบอกแม่เขาให้เตือนลูกเพราะชอบปีนไปหมุนเล่นด้วย ก็ต้องใช้การบอกซ้ำๆ แถมวันก่อนได้ยินคุณยายขู่แถมอีก แกเลยไม่กล้าไปเล่นอีก
  • ส่วนที่โรงเรียนเห็นคุณแม่เขาเล่าว่า เรื่องความจำจะดีมาก แต่ถ้าเป็นการคิดจะไม่ได้ สมาธิไม่ดี เวลาเรียนจะเหม่อบ่อยๆ อาศัยว่าครูเข้าใจ ต้องคอยเรียกเป็นระยะค่ะ
  • ให้กำลังใจคุณแม่โบวี่ด้วยนะค่ะ...เวลาและความเข้าใจแก้ไขได้ทุกอย่างอยู่แล้ว สู้ๆ

ขอบคุณครูอรวรรณมากค่ะ

โอกาสหน้าหากไปดูไดโนเสาร์อาจได้เจออีกนะค่ะ

สวัสดีค่ะพี่ใบบุญ

- บรรยากาศช่างน่าจดจำจริง ๆ ค่ะ

สวัสดีค่ะท่าน umi

- ชาว GTK มิตรภาพไร้พรมแดนจริง ๆ คะ

สวัสดีค่ะ โรงเรียนพ่อแม่

- ขอบคุณมากค่ะ

- กำลังใจ ระยะเวลา การรอคอย

- ร่วมคิด ร่วมสร้างสรรค์

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท