นกยิ้ม..........


แม้มิได้เป็น...ก็จงเป็น

          อาจารย์สราวุธ  คำปวน (อ๊อด)  Mr.Sarawut Kumphune (OZ) :  Department of Cardiology-The Rayne Institute,  King's College London  Forword mail มาให้เหมือนรู้ใจ   ดังนี้

แม้มิได้เป็น...ก็จงเป็น

โดย  วิฑูรย์  ลิ้มประเสริฐ

 


            แม้มิได้เป็น    สุริยันหรือจันทรา               ก็จงเป็น          ดาราจรัสแสง

แม้มิได้เป็น                ปลาไก่ในหม้อแกง            ก็จงเป็น            เครื่องแกงแม้ทัพพี

แม้มิได้เป็น                ชาวฟ้าผู้สูงศักดิ์                 ก็จงเป็น             ชาวดินผู้รักซึ่งศักดิ์ศรี

แม้มิได้เป็น                สมณะพระมุนี                     ก็อย่าเป็น          กาลีชนคนสามานย์

            แม้มิได้เป็น    ทางหลวงถนนใหญ่           ก็จงเป็น             ถนนเล็กในหมู่บ้าน

แม้มิได้เป็น                สัตว์ใหญ่เช่นช้างสาร        ก็จงเป็น             มดงานสัตว์ขยัน

แม้มิได้เป็น                นักปราชญ์ราชบัณฑิต        ก็จงเป็น            นักคิดสร้างสุขสันต์

แม้มิได้เป็น                อินทร์พรหมหรือเทวัญ      ก็จงเป็น             สามัญชนคนใฝ่ดี

            แม้มิได้           ส่งเสริมคนให้ก้าวหน้า       ก็จงอย่า            ทำลายคนให้ป่นปี้

แม้มิได้เป็น                ผู้เกรียงไกรในปฐพี             ก็จงเป็น             พลเมืองดีศรีเมืองไทย

แม้ได้เป็น                   มหาสมุทรสุดของฟ้า         ก็จงเป็น              แม่คงคาน้ำเย็นใส

แม้มิได้เป็น                ต้นไม้ใหญ่ในพงไพร          ก็จงเป็น              ต้นไม้เล็กอยู่ริมทาง

            แม้มิได้เป็น    ผู้นำค้ำสังคม                        ก็จงเป็น              ผู้นิยมการสรรสร้าง

แม้มิได้เป็น                คุณครูผู้ชี้ทาง                        ก็จงเป็น              ศิษย์ตัวอย่างในทางดี

แม้จะเป็น                   อะไรก็ไม่แปลก                  ย่อมผิดแผก         ดีงามตามวิถี

ควรปฏิบัติ                หน้าที่ด้วยชีวี                       สมกับที่                ตนเป็นเช่นนั้นเทอญ

 


คำสำคัญ (Tags): #ข้อคิด
หมายเลขบันทึก: 295368เขียนเมื่อ 6 กันยายน 2009 23:25 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 21:29 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (3)

เจริญพร อาจารย์

ได้เห็นนกยิ้มของอาจารย์แล้วเกิดความคิดขึ้นว่า นี่ขนาดนกยังยิ้มได้เลย แต่เราในฐานะเป็นมนุษย์ (ผู้มีใจสูงกว่าสัตว์) ทำไมจะยิ้มกับตัวเอง ครอบครัว เพื่อนๆ และความสุข ความทุกข์ของเราไม่ได้

จะรออ่านเรื่องราวดีๆ จากอาจารย์อีก

กราบนมัสการพระคุณเจ้า 

          เป็นการเก็บภาพที่น้อยโอกาสนักที่จะสามารถบันทึกไว้ได้นะคะ  ดังเช่น การเกิดภาพพระจันทร์ยิ้ม  ผิดกันแต่เวลาว่า ภาพหนึ่งเป็นกลางวัน  อีกภาพหนึ่งเป็นเวลากลางคืน

 

สวยคับ .........ดูแล้วผมยิ้มออกเลย...อืม แต่นามสกุลอาจารย์ เหมือนผมเลย 55+ คำปวน แต่ผมอยู่ เชียงใหม่ น่ะครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท