สวัสดีค่ะ วันนี้มีโอกาสได้มาเขียนบันทึกเรื่องราวเจ้าแพลนอีกครั้ง ไม่รู้เหมือนกันว่าจะเขียนได้อีกนานเท่าไหร่ แต่อย่างน้อยก็ชื่นใจที่ปาป๊าเจ้าแพลนออกปากชมมาหน่อยนึงว่า น่าจะทำแบบนี้ตั้งนานแล้ว จะได้ให้ก๋งกับอาม่าได้ดูทางโน้นด้วย แป่ว~
ภาพช่วงนี้เป็นช่วงที่เจ้าแพลนขวบสองขวบค่ะ เขาเป็นยังไงบ้าง ลองให้เขาเล่าเองนะคะ ^^
.............
เมื่อผมคลานได้ ผมนั่งได้ สิ่งที่ผมจะต้องพยายามต่อไปให้ได้คือการยืน แต่การยืนอย่างเดียวคงไม่สนุกนักสำหรับผม ผมก็เลยเกาะ ๆ ปีน ๆ รื้อ ๆ ค้น ๆ จนแม่บ่นเหมือนเสียงจังหวะดนตรีในหัวใจของผม เพราะผมเริ่มชิน แม่บ่นไม่ซ้ำทุกสามนาที ผมรื้อแล้วผมก็โยน ผมโยนแล้วแม่ก็บ่น แม่บ่นแล้วแม่ก็เก็บ แม่เก็บแล้วผมก็ปีนขึ้นไปโยนลงมาใหม่ ทีนี้แม่เลยทำใจ อยากโยนก็โยน " จ้างให้ก็ไม่เก็บ " ผมเลยไม่สนุกแล้ว ไม่โยนก็ได้ก็ไม่มีใครเก็บนี่ !
หน้าตาผมช่วงนี้บี้ ๆ เบี้ยว ๆ บูด ๆ ยังไงก็ไม่รู้ ไม่รู้ก่อนนอนแม่ตบ ๆ หน้าผมให้เข้าบั้งบ้างรึเปล่า ??
จากเดิมสำเนาถูกต้องไปในทางปาป๊า ไม่รู้ต่อมาหน้าตาจะเหมือนคนข้างบ้านรึเปล่า ^^''
นักสำรวจระดับรากหญ้าตัวจริงเสียงจริง มีอะไรก็เก็บมาดูเก็บมาส่อง แม้แต่ขี้หมาแห้งผมก็เคยเก็บมาแล้ว
ผมชอบไปเที่ยวนอกบ้านครับ มีอะไรให้ผมเห็นให้ผมเรียนรู้ได้ทุกวัน เดินบ้างคลานบ้างตามเรื่อง
พอขี้เกียจเดินผมก็มุขเดิมเลยครับ แหม่ (((แอ่ ๆๆๆ))) อู้มมม ๆ พร้อมกับชูแขนสองมือขึ้นสูง ๆ
แทนที่แม่จะอุ้มผมทันที ไม่หรอก แม่เดินไปนู่นนนน ไกลออกไป ๆ ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมต้องให้ผม
ร้องไห้ก่อนแล้วค่อยมาโอ๋ .. แล้วทำไมไม่อุ้มผมแต่โดยดีก่อนที่ผมจะร้องไห้ ไม่เข้าใจ !
แม่บอกผมว่ารูปนี้ ลุงซานต้าลืมเก็บผมขึ้นกลับไปพร้อมกับกวางเรนเดียร์
บางวันผมก็อารมณ์ดี บางวันอารมณ์ผมก็บูด ไม่รู้ผู้ใหญ่คิดอะไรกันอยู่ ชอบแหย่ให้ร้องไห้กันนัก
กะจะผลักจะดันให้ผมเป็นนักร้องให้ได้หรือยังไง ก็ผมเล่นของผมอยู่ดี ๆ
เมื่อผมเริ่มขีด ๆ เขียน ๆ แม่บอกอยากทำอะไรก็ทำไป พอผมเขียนเสร็จผมก็ฉีก แม่ก็บ่นอีก
แล้วจะมาบอกผมทำไมว่า อยากจะทำอะไรก็ทำไป ฉีกกระดาษแค่นี้ก็ต้องบ่นด้วย Y_Y
อาม่ากับแม่ผมก็เป็นไม้เบื่อไม้เมากัน เรื่องอะไรก็เห็นดีเห็นงามตามกันหมดแหละ ยกเว้น เรื่องผม
อาม่ามักจะตั้งคำถามโลกแตกกับแม่ผมเสมอว่า " เลี้ยงลูกยังไงให้ผอมกะหร่องแบบนี้ "
ผมก็ไม่เข้าใจ > ก็เห็นเลี้ยงไปพร้อม ๆ กันทั้งสองคน ^^''''''' ไม่เข้าใจผู้ใหญ่จริง ๆ
แม่ผมเลยให้ผมกินทุกอย่างที่ขวางหน้า แต่ผมก็นะ ช่วยเหลือแม่ได้มากเลย ยิ่งกินยิ่งผอม ๆๆๆๆ ^^'
ไปเที่ยวกันเป็นครอบครัวใหญ่เลยครับ วันแม่ เมื่อสามปีที่แล้ว จะถูกจะแพงก็แดงไว้ก่อน
ไม่เกี่ยวกับการเมืองนะครับ ไม่งั้นผมกับเฮียผมคงถ่ายรูปด้วยกันไม่ได้ แต่อยากให้เหลืองแดง
เขาถ่ายรูปด้วยกันแบบนี้จัง จะมีซักวันมั้ยนะ ที่ผมจะได้เห็นภาพเสื้อเหลืองกับเสื้อแดง ยืนเป็นกลุ่ม
ถ่ายรูปด้วยกัน กอดกันยิ้มกันรักกันอย่างมีความสุข แล้วมีเสื้อสีอื่น ๆ เป็นกองเชียร์ปลาบปลื้มใจอยู่ใกล้ ๆ
รถประจำตำแหน่งผมครับ ไม่ปั่นเองอีกต่างหาก อยากให้เคลื่อนไปผมก็เรียกใช้บริการของก๋งเข็นให้เสมอ ๆ
ผมโดนลดตำแหน่งครับ จากเขียนอยู่บนโต๊ะดี ๆ จู่ ๆ แม่ผมก็ให้ผมลดระดับมาเขียนกับพื้นเฉยเลยทั้ง ๆ ที่ผมก็ไม่ได้ทำอะไรผิด ไหนตอนแรกบอกเขียนบนโต๊ะดีนักดีหนา
แต่ไม่มีปัญหาหรอกครับสำหรับผม ผมกินง่ายอยู่ง่ายนอนง่าย เผอิญว่าแม่ไม่ได้ถ่ายรูปไว้ ขีด ๆ เขียน ๆ ซักพัก ผมก็หลับคาที่กองอยู่ตรงนั้น โย่ว ~
ผมจะมีความสุขทุกครั้งที่ได้ไปเที่ยวนอกบ้าน แต่แม่ไม่เห็นมีความสุขเหมือนผมเลย บ่นกับป๊าทุกที แบ่งกันอุ้มหน่อยจะได้มั้ย ๆ ? แต่ผมไม่หรอกใครที่อุ้มผมบ่อย ๆ ผมก็จะให้คนนั่นแหละอุ้ม .. แม่เกือบจะได้ผ่าตัดข้อมือเพราะผมนี่แหละ
ผู้หญิงคนนี้แหละครับ ขี้บ่นที่สุดในโลกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
เห็นผมรูปข้างบนซ้ายมือมั้ยครับ ผมร้องเพลง ของลุงเบิร์ด " อย่าเลยฉันไม่อยากฟั๊งงงงงงงงง "
แล้วผมก็มีอะไรให้สำรวจอีกเยอะแยะ แต่สิ่งหนึ่งที่ผมยังต้องทำเป็นประจำคือ
มืออุ้มผมต้องเป็นแม่ผมเท่านั้น แฮ่ ๆ.... แม่บอกรีบ ๆ โต จะได้มาอุ้มแม่มั่ง
แล้วผมก็สองขวบครับ ไชโย๊ ๆๆๆๆๆๆ
พ้นจากช่วงขวบครึ่งวัยนี้ ผมก็ต้องขึ้นไปเป็นเด็กเหนือแล้ว ชีวิตในเชียงใหม่ของผมจะเป็นยังไงต่อไป
ติดตามกันต่อไปนะครับ ผมยังติดขวดน้ำไม่เลิกซะที ไปไหนไม่มีขวดน้ำผมแทบจะดิ้นพราด ๆ เลย
แล้วผมก็ออกเดินทางไปสู่อ้อมกอดของภูเขา กลับไปบ้านเกิดของแม่ ไปหาคุณตาคุณยาย
ไปเรียนรู้วิถีชีวิตในทางที่ผมไม่เคยได้เรียนรู้มาก่อน ไปวิ่งไล่จับแมลงปอ ไปดูควายไถนา
ไปปลูกข้าว ปั้นดิน และกระโดดแอ่งน้ำฝนเล่น ไปเป็นหนุ่มเหนือ หนุ่มเชียงใหม่ ครับผม :)
ก๋งครับ อาม่าครับ ............ ปิดเทอมแพลนจะกลับมามาหานะครับบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
...............................
เรื่องราวเจ้าแพลนช่วงขวบสองขวบก็มีประมาณนี้ค่ะ ขอบคุณทุกท่านนะคะที่แวะมาทักทาย
การเติมเต็มของชีวิตต่อชีวิต ทำให้ครอบครัวอบอุ่นจังเลยครับ
ขอบคุณมากครับสำหรับกลิ่นอายแห่งรัก ณ บันทึกนี้
;)
: พี่ Wasawat Deemarn แหม่มจะพยายามทำอะไรที่เราพอจะทำได้ ก่อนที่เราจะไม่มีโอกาสและไม่มีเวลาได้ทำค่ะพี่
ขอบคุณสำหรับความรู้สึกดี ๆ ผ่านตัวอักษรที่ส่งผ่านถึงกันมาเช่นกันค่ะ
:)
วันนี้ต้องพาเจ้าแพลนไปฉีดวัคซีน หัด คางทูม หัดเยอรมัน รู้สึกไม่ค่อยสบายใจยังไงก็ไม่รู้
เพราะเดือนที่แล้วไปฉีด คอตีบ ไอกรน บาดทะยัก ก็ไปติดไข้หวัดใหญ่มาจากโรงพยาบาล ต้องนอนโรงพยาบาลเป็นอาทิตย์ เหนื่อยกันไปทั้งครอบครัว
บางที่สถานที่ ที่ปลอดภัยที่สุดก็เป็นสถานที่อันตรายที่สุดเหมือนกันนะ
เฮ้ออออ ~
( บ่นได้อีก )
เฌวา.... มาดูนี่ลูก
ลูกเห็นไหม พี่แพลน
ดูพี่เขาสิ เรียบร้อยไหม เห็นไหมลูก
โต๊ะก็ไม่ปีน ข้าวของก็ไม่ขว้าง ออกไปเดินเล่นก็ใส่รองเท้า
ระบายสีก็ระบายบนกระดาษ ไม่ใช่ระบายบนพื้นหรือผาผนัง
เห็นไหมลูก
รูปพี่แพลนที่ลูกเห็น ตอนพี่เขาสองขวบนะลูก
ลูกก็สองขวบแล้ว แต่ตัวกะเปี๊ยกนึง
กินข้าวหน่อยนะลูก
หวัดดีคับ คุณแม่น้องแพลน..
ตามมาดูน้องแพลนคับ.. เห็นแล้วนึกถึงตอนกู๊ดดี้ยังเด็กๆ อยู่เลย ((พูดซะอย่างกับโตนักนี่ อิอิ))
สงสัยต้องให้คุณแม่ย้อนรอยอดีตกู๊ดดี้ซะบ้างแล้ว..เฮ้อ..แต่เขียนตอนนี้ก็ยังไม่ค่อยมีเวลาเขียนเลยคับ แหะๆๆๆ โปรเจ็กซ์นี้พับไว้ก่อน.. ว่างๆ ค่อยมาชมภาพกัน
น้องแพลนน่ารักมากคับ (เรียก พี่แพลน สินะ) แต่ตอนโตมานี่หล่อขึ้นเป็นกองเลย..
ไม่มู่ตู้เหมือนกู๊ดดี้ด้วย <<< เสียงคุณแม่ บ่นๆๆๆ
ไว้กู๊ดดี้จะตามมาชมอีกนะคับ สนุกดี ชอบๆๆๆๆ.......
ลืมบอกไปคับ..ตอนวันเกิดครบ 2 ขวบ เราได้เค็กรูปหมวกเหมือนกันเลย..เหอๆๆ
เ้ด็กอะไรโตไวจังค่ะ...(อิๆๆๆ) สงสัยโตขึ้นมาเป็นนักวิจัยเชิงคุณภาพระดับมือพระกาน...เพราะเข้าถึงรากหญ้าและคุณค่าของขี้หมาแห้ง ฮะๆๆๆๆๆๆๆ ฮ้าาาา
น้องเพลนน่ารัก...มีพัฒนการที่ดี...สิงแวดล้อมดี คุณภาพชีวิตดีแน่ค่ะ
มาเยี่ยมเจ้าแพลนขอรับ
โตไวน่าหยิกน่าหยอกจัง
ปกติตอนสมัยยี่สิบกว่าปีที่แล้วธรรมฐิตเลี้ยงน้องให้พ่อกะแม่
เลยผูกพันกะเด็กมาก
ไปเชียงใหม่เมื่อไรต้องแวะไปเยี่ยมเจ้าแพลนแล้วละ...
ขอให้เป็นเด็กดีไม่ดื้อแล้วก็ฉลาดนะเจ้าแพลนนะ...
พิมพ์ไปพิมพ์มา ทำไมตัวหนังสือหดน้อยลง ๆ ไม่เข้าใจ
ต้องขอโทษพี่หนาน และแม่น้องกู๊ดดี้ด้วยนะคะ แหม่มอ่านเองก็แทบจะต้องเอาแว่นขยายมาส่องอ่านอยู่แล้ว ไม่ได้ตั้งใจจริง ๆ แง ๆ
เดี๋ยวลองใหม่ ๆ
.................
: คุณวิจิตราขา นี่กะว่าจะส่งลงรับเลือกตั้ง อบต. สมัยหน้าอยู่เหมือนกันค่ะ เพราะลงลึกระดับรากหญ้าของพี่หมาจริง ๆ
ขอบคุณมากนะคะที่มาเยี่ยมหลาน อยากให้โตข้ามวันแบบนี้จังค่ะ บ่นกันทะเลาะกัน วันละร้อยรอบ
: นมัสการค่ะพระอาจารย์ ดีใจจังค่ะที่พระอาจารย์ยังไม่ลืมเจ้าแพลน ยังแวะมาดูหลาน และให้พรด้วย สาธุ ... ดีใจจริง ๆ นะคะ
: ถ้าพระอาจารย์ได้มาเชียงใหม่เมื่อไหร่ บอกได้เลยนะคะ แหม่มจะพาไปเป่ากระหม่อม จะได้เป็นเด็กดีไม่ดื้อและฉลาดเหมือนที่พระอาจารย์ให้พรไว้ ... รับประกันได้ว่า พระอาจารย์จะต้องย้อนอดีตตอนเลี้ยงน้องได้อีกครั้งแน่ ๆ :)
ขอบพระคุณพระอาจารย์อีกครั้งนะคะ
บล็อคหน้าจะขึ้นสามขวบแล้วค่ะ โตไวมั้ยคะ แฮ่ ๆๆ ....
มาชมความน่ารักของน้องเเพลนค่ะ น่ารักรูปหล่อไม่เบานะเนี่ย
พี่ สุธีรา
: ขอบคุณมากค่ะที่แวะมาชมเจ้าแพลนค่ะ แหม่มแวะไปเยี่ยมที่บล็อคแล้วค่ะ เป็นกำลังใจให้สู้ ๆ กับการดูแลเด็กน้อยนะคะ ^^
พี่ ธนิตย์ คะ
: โอ้โห .. ลูกพี่ธนิตย์โตเป็นหนุ่มเป็นสาวกันแล้ว คุณพ่อยังหนุ่ม ๆ อยู่เลย แบบนี้ไปไหนกับลูก เพือ่นลูกเรียกพี่ได้เลยคะ :P
: ปัญหาเด็กไม่ยอมทานข้าว สร้างปัญหาระยะยาวให้พี่ธนิตย์นานแค่ไหนคะ นี่ใกล้ปิดเทอมต้องพาเจ้าแพลนไปหาอาม่าแล้ว มีแววโดนบ่นหูชาแน่ ๆ :(
: ขอบคุณสำหรับรูปที่แบ่งปันกันนะคะ วันหลังจะขอดูอีก ชอบ ๆ :)
ถ้าน้องแหม่มมั่นใจว่าน้องแพลนลงลึกถึงรากหญ้าขนาดนั้น...พี่ว่าสมัยน่า อบต.ไม่เหมาะค่ะ...จากประสบการณ์ที่พี่พอจะมีประเภทขี้หมูขี้หมาอย่างพี่...พี่ขอแนะนำอย่างน้องแพลนต้องงานขุดเจาะจึงจะเหมาะกว่าค่ะ ประเภทงานขุดวางท่อประปาหมู่บ้าน...แต่ถ้าให้หรูและรวยกว่าก็ต้อง...ขุดบ่อน้ำมันไปเลยจ้าาาาาา...อิๆๆๆๆ
สวัสดีครับ คุณแม่น้องแพลน,
น้องแพลนน่ารักมาก.....กๆๆๆครับ
ขอบคุณครับ
: พี่วิจิตราจ๋า .. งั้นแหม่มว่าเรามาร่วมกันเซ็นต์สัญญาขุดน้ำมันกันไว้ล่วงหน้ากันเลยดีกว่า เดี๋ยวไม่ทันรวยนะคะ :P ยกให้พี่วิจิตราเป็นที่ปรึกษาเลยเอ้า :)
: คุณดิด ขอบคุณมาก ๆ ค่ะที่แวะมา ที่สำคัญแวะทุกบันทึกเลย ประทับใจ ๆ ไว้จะขอเรียนรู้เรื่องกล้อง และการถ่ายภาพเด็กกับคุณดิดนะคะ ถ้าได้ช่วยสอนด้วยจะดีมาก ๆ :)
ลืมขอบคุณเรื่องไข่ดำ เอ้ย ไข่ป้าม ที่กาญจนบุรีไม่มีครับ ขอบคุณมากๆๆสำหรับความรู้ แอบแซวอาจารย์ธนิตย์ ลูกสาวอาจาย์ตัวเล็กจัง เลี้ยงอย่างไรหนอ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ(เหมือนใครบางคนโดนอาม่าว่า ฮ่าๆๆ) สบายดีไหมครับ
: พี่แอ๊ดหวัดดีค่ะ :) ไข่ป่ามพี่แอ๊ดต้องลองทำทานเองนะคะ แล้วชิมเอง แล้วก็จะติดใจ อิอิ ๆ ถ้า กาญจนบุรีไม่มี เดี๋ยวแหม่มส่งทางไปรษณีย์ไปให้ 555+
: ไหน ๆ ก็ไหน ๆ แล้วท่านพี่ รบกวนหาเคล็ดลับดี ๆ ให้เด็กกินได้หน่อยเท๊อะ วัน ๆ แทบจะกราบกันเลยเรื่องกินข้าวเนี่ย :( หรือเราจะสูบลมเข้าท้องให้พอง ๆ ก่อนไปหาอาม่าดี :O
: นั่นสิคะพี่แอ๊ด .. ลูกพี่ธนิตย์เลี้ยงด้วยอะไรหนอ :P
ดีครับน้องแพลนผมบีมคร๊าบ สบายดีป่าวครับ