ตัดสินใจในตัวเราเอง

วันนี้อากาศสดชื่นแจ่มใจ

ถึงแสงอาทิตย์จะไม่สาดส่องทอประกายเพราะเมฆฝน

แต่ก็ดูยังมีชีวิตชีวาไปด้วยธรรมชาติที่รายล้อมไปด้วยสีเขียวขจี

แห่งท้องทุ่งของนาข้าว ข้าวโพด พืชผักต่างๆ

ดังชีวิตของเราทุกคนที่ต้อง ก้าวบ้าง หยุดบ้าง ถอยหลังบ้าง

ในวิถีชีวิตของเราแต่ละวันต้องเดินหน้าไปทุกเวลา

แต่บางขณะเราอาจจะหยุดพักเสียบ้างเมื่อรู้สึกเมื่อยล้า
เพื่อออมแรงกาย-ใจรอไว้ชั่วขณะที่จะได้ก้าวเดินต่อไป
แต่หาใช่ที่จะดันทุรัง…เดินหน้าถ่ายเดียวแม้ไม่ไหว
ถึงกระนั้นก็ไม่ใช่เพื่อที่จะต้องหยุดตลอดไป

ช่วงจังหวะชีวิตเราก็มีบ่อยที่อุปสรรค..ความวุ่นวายมารายล้อม

บางขณะก็นึกไม่ออกบอกไม่ถูกว่าจะต้องทำอะไรก่อนหลังดีละ

หาวิธีการบริหารจัดการกับมันไม่ได้มืดแปดด้านเลยทีเดียว
แต่ว่าบางขณะอุปสรรคบางอย่างก็เป็นอุบัติเหตุ
และมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย ไม่นึกไม่ฝันเลยที่เดียว
อาจจะค่อยเข้ามาหาเราหรือบางครั้งลิงโลดถาโถมรับมือไม่ทันเลย

เรียนรู้จังหวะของชีวิตให้ได้ว่า.

.จะหยุดพัก..จะเดินหน้า..หรือจะถอยออกมาตั้งรับ...

ก็อยู่ที่วิจารณญาณในการตัดสินใจของแต่ละวิถีชีวิตที่จะต้องบริหารจัดการกับมัน

ธรรมะสวัสดีขอรับ..

เขียนใน GotoKnow โดย ธรรมฐิต
ใน ปกิณณกะ

คำสำคัญ (Tags): #ธรรมฐิต

หมายเลขบันทึก: 292839เขียนเมื่อ 31 สิงหาคม 2009 06:55 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 21:25 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน