สวัสดีค่ะ....
เมื่อวานนี้ครูแอนได้รับฟังเรื่องราวที่น่าปลื้มใจจนแอบยิ้มแก้มป่องเอามากๆ จากครูพี่ประดับ แก้วเกาะสะบ้า.... เธอคนนี้ล่ะค่ะ......
...เจ้าของเรื่องเล่าดีๆ และ เจ้าจอมโปรเจ็กต์...5555....เป็นเรื่องราวที่เล่าสู่กันฟังในโรงเรียนเกี่ยวกับเรื่องราวน่ารักๆ ของลูกศิษย์ตัวป่วนจอมแสบทั้งหลายระดับเซียนชั้นเทพของพวกเรากันค่ะ
....แต่ว่าไม่ได้นะคะ ณ เพลานี้...ก็แหม...เจ้าพวกนี้นี่ทำเอาครูมันยิ้มแก้มป่องกันเป็นแถวๆ เลยล่ะค่ะ....ที่พบแล้วว่า แม้เค้าจะไม่ค่อยจะเอาอะไรใดๆ กันมากนักในเรื่องของความรู้ที่ครูพยามยามจัดสร้างให้ แต่....อย่างหนึ่งที่เค้าเกิดมีในตัวตนของเค้า คือ “จิตอาสา” ค่ะ
“เกิดๆๆๆ ....แม้ไม้ได้กินโยเกิร์ต....ก็ เกิดๆๆๆๆ...แล้วล่ะลูก”
เฮ้อ...ปลื้มจัง....
ครูแอนเลยไหว้วานให้พี่ครูประดับคนเก่งของเราช่วยเขียนเล่าเรื่องราวมาให้ฟังกันหน่อย....ให้พลอยยินดีปรีดากันถ้วนทั่ว
มาฟังเรื่องราวจากพี่ครูประดับกันค่ะ........
---------------------------------------------------------
จิตอาสา เป็นเรื่องที่มีการรณรงค์ให้เกิดขึ้นในสังคมไทย โดยเฉพาะในกลุ่มเยาวชน นักเรียน นิสิตนักศึกษา ซึ่งเป็นกำลังของชาติ โรงเรียนเทพาก็เช่นเดียวกัน เราก็อยากที่อยากจะมีส่วนร่วมในการรณรงค์เรื่องของการสร้างการมีจิตอาสาให้เกิดขึ้นในหมู่นักเรียน
ที่โรงเรียนเรา....นักเรียนห้อง 6/2 , 5/2 หรือแม้แต่ 4/2 ห้องที่ลงท้ายด้วย 2 ของโรงเรียนเทพานั้นมักจะเป็นที่ส่ายหน้าของครู ...ทำไมหรือ.... เป็นคำถามที่รู้คำตอบอยู่แล้ว คือ
- โอ๊ย ห้องนี้หรือ..... เรียนก็ไม่เก่ง(ทั้งครูและเจ้าตัวต่างลงมติยอมรับ) ไม่ตั้งใจเรียน(บางคน ครึ่งเดียว) ขาดความรับผิดชอบ(บางคน ครึ่งหนึ่ง) จิปาถะ....
- เมื่อมีรายการแข่งขันทักษะทางวิชาการ ห้องที่ลงท้ายด้วยเลข 2 มักจะไม่ได้รับเลือก กลัวจะไปทำ “ชื่อเสีย” ให้โรงเรียน หรือ “ลดอัตราการได้เหรียญรางวัล”ของโรงเรียน
วันหนึ่ง มีรายการแข่งขันทักษะทางวิชาการในระดับมัธยมศึกษาเข้ามา ในสาระการเรียนรู้สังคมศึกษามีประเภทรายการแข่งขันเกี่ยวกับ โครงงานคุณธรรม ที่กลุ่มสาระฯยังคิดไม่ออกว่าจะส่งโครงงานคุณธรรมอะไรดี เข้าแข่งขัน เพราะเด็กที่อนุมานว่าเก่งก็ถูกกลุ่มสาระฯ อื่นคัดเลือกไปแข่งทักษะทางวิชาสามัญเกือบหมด….
“เสียงเด็กพวกห้อง 6/2 อีกแล้ว.... วันๆไม่ทำอะไร ว่างก็คุย นอน แซว หรือไม่ก็นั่งหายใจทิ้งเฉยๆ ไม่ทำประโยชน์ให้ใครเลย แม้แต่ตัวเอง”
“ทำประโยชน์หรือ....บางครั้งใช้งานก็ทำให้นะ...แรงกาย...ชอบ..เพราะไม่ต้องเรียน(บางคน).....ยูเรคา เลย....ลองดูสักตั้ง”
มูน๊ะ วรรณิสา พัชนี ต่างก็เรียนห้อง 6/2 เหมือนกัน กลุ่มนี้เรียนไม่เก่ง....พูดไม่เพราะ....แต่รับผิดชอบ...เอื้อเฟื้อ....มีน้ำใจ..ครูใช้งาน ก็ทำให้ไม่เคยเกี่ยง...เอาล่ะเริ่มที่ 3 คนนี่แหละ
ครูประดับ แก้วเกาะสะบ้าตัดสินใจเดินเข้าไปหา 3 คนดังกล่าว....(เมื่อวันศุกร์ที่ 24 ก.ค. คาบที่ 6 เวลา 13.30 น.ที่ผ่านมา)
....มีกลุ่มสาระใดเลือกเราไปแข่งขันทักษะแล้วบ้าง .........ไม่มีค่ะ
....แล้วเพื่อนๆล่ะ .........ไม่มีค่ะ
....(คิดในใจ....ว่าแล้ว.....)
....เอาอย่างนี้ไหม...ดีกว่ามานั่งหายใจทิ้งเฉยๆ พวกเราก็เป็นคนมีน้ำใจอยู่นะ เรามาทำประโยชน์อะไรสักอย่างหนึ่ง เพื่อคนอื่นกันหน่อยเป็นไร ....ทำอะไรครู (แจ้งแล้วว่าพูดได้ไพเราะเท่านี้)
....แต่งานนี้ไม่มีคะแนนนะ(ยังไม่คาดหวังว่าจะส่งแข่งขันตามที่คิด) ....ทำอะไรครู
....ไม่รู้เหมือนกัน...เราคิดเองได้ไหม .....ทำอะไรดีล่ะครู
....เอาอย่างนี้นะ..เราไปขายความคิดนี้กับเพื่อนดู..ย้ำนะ..งานนี้ไม่มีคะแนน .....ค่ะ (พูดไพเราะกับเขาก็เป็นแฮะคราวนี้)
----รุ่งขึ้น... ศุกร์ที่ 24 ก.ค 52-----
....เป็นอย่างไร...มีใครซื้อความคิดเราบ้าง ....มีค่ะ..กลุ่มกนกวรรณ(6/1) 5 คน
.....แล้วจะทำอะไร .....ซักผ้าละหมาด...ดีไหม
.....งานเล็กไปไหม...น่าจะทำอะไรที่ใช้พลังมากกว่านี้...วันก่อนครูผ่านชายทะเลสะกอม เห็นดอกพลาสติก ดอกกระดาษ ขึ้นเต็มบริเวณชายหาด .....ไปเก็บขยะหรือครู
.....ไม่รู้ซิ...เอาไหมละ .....ก็ดีค่ะ...เสาร์นี้(25 ก.ค.)ไปเลยไหมครู...เดี๋ยวหนูนัดเพื่อน
....ตกลง...(ครูประดับชักเริ่มไม่มั่นใจซะแล้วแฮะ)
----- รุ่งขึ้น... เสาร์ที่ 25 ก.ค...ประมาณบ่ายโมง------
....ตกลงไปสำรวจกันก่อนใช่ไหม ....ค่ะ
...ทำไมสวมชุดพละ...ไม่สวมชุดธรรมดามาล่ะ ....ก็มูนะนัดให้ใส่ชุดนี้ค่ะ
...แล้วไป...ก็ดี ...ดูเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันดี .....
“ทุกคน(9 ชีวิต) ขึ้นรถครูประดับ ไปสำรวจชายทะเลหาดสะกอม”
....ผลปรากฏดังรูป....
...........................................................................................
------วันจันทร์ที่ 27 ก.ค. ณ คาบว่าง ใต้อาคาร 3 ฝั่งตะวันตก อันเป็นที่สิงสถิตย์ของ 6/2-----
....มูน๊ะ..ว่าอย่างไร...เราจะเริ่มทำอะไรกันก่อน ....ก็ไปเก็บขยะกันก่อน
....แล้วพวกเรา 9 คน จะทำไหวหรือ...พื้นที่กว้างนะ แล้วถ้าเราจะไปจริงๆ เราต้องบอกกล่าวเจ้าที่ก่อน
.....ต้องจุดธูปหรือครู
....ไม่ใช่...หมายถึง.. เจ้าของท้องที่ ซึ่งเป็นเขตหมู่ที่ 1 ต.สะกอม อ.เทพา ใครจะติดต่อ พูดคุย ประสานงาน
....หนูก็ได้ค่ะ(มูน๊ะ อีกแล้ว) ญาติหนูรู้จัก อบต.สะกอม
....อย่างนั้น มาวางแผนกันว่าจะทำอะไรก่อน...ที่แน่ๆกำลังคนไม่พอแน่...หาเพิ่มได้ไหม..ย้ำนะไม่มีคะแนน
....จะให้ใครเป็นหัวหน้าโครงงาน. .....กนกวรรณ ค่ะ (มูน๊ะ อีกแล้ว เป็นผู้เสนอ)
------วันอังคารที่ 28 ก.ค. ณ คาบว่าง ใต้อาคาร 3 ฝั่งตะวันตก ที่เดิม...อันเป็นที่สิงสถิตย์ของ 6/2------
....เอ้า..มูน๊ะ..ได้ผู้ร่วมอุดมการณ์กี่คน...และจะไปวันไหน...จะไปทำอะไรก่อน..หลังจากนั้นจะทำอะไร
.....เพื่อนผู้ชายห้องหนูค่ะ รวมแล้ว 6/2 ไปร่วม 11 คน
.....6/1 ล่ะ กนกวรรณ ผู้ร่วมอุดมการณ์กี่คน .....ทั้งหมด 13 คนค่ะ
.....(โอ้โห!!....โอแม่เจ้า....ครูประดับไม่คิดว่าจะได้มากเท่านี้...เพราะไม่มีคะแนน)
.....แผนการทำงานล่ะมีอะไรบ้าง..คร่าวๆ
....เก็บ ...กวาด ...แยก ก่อนค่ะ
.....จะไปกันวันศุกร์นี้(วันที่ 31 ก.ค.)
.....ขณะนั่งพูดคุย..มีเสียงหนึ่งแว่วมา .....ครูขาพวกหนูไปด้วยได้ไหม
.....เสียง เกศินี นักเรียนชั้น ม.5 ....พอดีพวกหนูจะส่งโครงการประกวดเยาวชนนักข่าว
กำลังคิดว่าจะทำข่าวอะไรดี
....ได้ค่ะ.....เป็นอันว่าได้ผู้ร่วมอุดมการณ์ จิตอาสา เพิ่มอีก 4 คน...ประโยชน์ 2 ต่อ
ถึงคราวฝ่ายสนับสนุนอย่างครูประดับ ที่ปรึกษาโครงการโดยปริยาย ต้องช่วยเหลือประสานงาน โดยการพูดคุยกับครูในกลุ่มสาระสังคมด้วยกัน....และก็ไม่ผิดหวัง
ครูพี่ประดับกับรอยยิ้มสดใส
ป้าเอียด /ครูเอมอร ณ เทพา และป้าแอ๊ว /ครูนฤมล ศรีทวีวัฒน์ค่ะ
....ครูเอมอร ณ เทพา ที่ปรึกษาชุมนุม “รักษ์ทะเลไทย” นำนักเรียนในชุมนุม 18 คน เข้าร่วมโครงการด้วย
....ครูอุทิตย์ สังข์ทอง ยินดีรับอาสาเป็นสารถี ให้กับนักเรียนเพิ่มอีกหนึ่งคัน นอกเหนือจากรถครูประดับ
....แต่ก็ยังไม่พอ....เพราะจำนวนนักเรียนเพิ่มเป็น 46 คน รถยนต์กระบะ ไม่เพียงพอ...ทำอย่างไรดี
ครูประดับ ที่ปรึกษาโครงงานโดยปริยาย ก็เดินทางไปห้องธุรการ เพื่อดำเนินการขอรถโรงเรียนเพิ่ม...ผลคือรถโรงเรียนติดราชการ...ก็คิดถึงครูที่มีรถยนต์...สอบถามไป..ก็ติดภารกิจสำคัญเช่นกัน...
....ป้าแอ๋ว...ครูนฤมล ศรีทวีวัฒน์(ด้วยความเคารพ) ...ถามว่า จะไปไหน..ทำอะไรจ๊ะ...ก็เล่าแบบย่อแต่ยาวให้ป้าฟัง ....ป้าฟังแล้ว.....รถตำรวจก็ได้ ( 6 ล้อ ห้องขังเคลื่อนที่) เดี๋ยวพี่โทรถามให้...5นาที...ได้น้อง.... ทำหนังสือราชการเลยเดี๋ยวพี่เอาไปให้....ไชโย!! …สำเร็จ…..
....แล้วน้งแล้วน้ำล่ะ ไม่มีให้เด็กหรือ.....ต้มน้ำหวานเฮลส์บลูบอยที่เหลือจากกีฬาสีก็ได้น้อง...ป้าจวบ ครูประจวบ เหนี่ยวทอง ครูกลุ่มสาระสังคมศึกษา อีกท่านหนึ่ง นำเสนอ
....ป้าบล (ครูกษมา มะตุริม) ซึ่งบังเอิญอยู่ ณ ที่นั้นด้วย....เอาน้ำโอเลี้ยงก็ได้ เรามีขายอยู่แล้วที่โรงอาหาร ไปเอาได้เลย พร้อมน้ำแข็ง........
เออนะ......จิตอาสาที่ไม่หวังผลตอบแทน ได้กุศลอย่างนี้เอง
---------วันศุกร์ที่ 31 ก.ค. เวลา เที่ยง 10 นาที เรียกประชุมเพื่อเตรียมความพร้อม-------
....คนพร้อม อุปกรณ์พร้อม รถพร้อม ....ครูครับพวกผมไปด้วยนะครับ 3 คน
....จะขึ้นอยู่แล้ว...ไปแจ้งชื่อเพิ่มที่ครูมรุต (ครูมรุต หมานเต๊ะ ครูฝ่ายกิจการนักเรียน)เอาเองก็แล้วกัน .....ครับๆ
....รวมแล้วนักเรียนจำนวน 49 คน ครูผู้ควบคุม 3 คน (ครูประดับ, ครูเอมอร และครูอุทิตย์)
....แถมรถตำรวจคุ้มกันให้อีก 3 นาย.....สบายใจ
.....เวลา 15.30 น ปฏิบัติภารกิจเสร็จ เดินทางกลับถึงโรงเรียนอย่างปลอดภัย...อิ่มบุญกันทั่วหน้า
บรรยากาศการปฏบัติงานบริเวณชายหาด....จะเล่าให้ฟังคราวหน้า....แล้วเจอกันนะคะ
----ขอบคุณ...มากมาย...กับเรื่องราวดีๆ จากคนดีๆ.... ครูพี่ประดับ แก้วเกาะสะบ้าค่ะ----
เป็นกิจกรรมที่สร้างสรรค์และพัฒนาเด็กได้เป็นอย่างดี
ขอชื่นชมครับ
ขอบคุณท่านรองฯ นะคะ
ต้องอย่างนี้ซิ ครูไทย ผู้สร้างชาติ ขอชื่นชมความเป็นครูที่สามารถใช้เทคนิก(ไม่ใช่อาชีวะ...5555) สามารถบูรณาการด้วยทักษะสัมพันธ์ เป็นทักษะชีวิตที่มีค่า ...สู๊ด..หยอด....รอยไปเลย....
สวัสดีท่าน ศน.ทศพลค่ะ
เด็กน้อยๆ ศิษย์รักของพวกเรา บางทีก็สร้างผลงานให้ครูเรา ตะลึง ได้เหมือนกันนะ
สวัสดีค่ะพี่นงเยาว์
ตะลึงเลยค่ะพี่....เค้าเป็นอะไรที่เรื่อยๆ ตามเรื่องตามราวของเค้า
เอากะเค้าสิคะ....ถึงทีเข้า...เรียกเป็นภาษาใต้ว่า "เข้ายา" เหมือนกันนะเนี่ย เจ้าพวกเนี้ย....
แต่กลุ่มเด็กที่เรียนไม่ค่อยเก่งนี่ล่ะค่ะ....หนูนับถือน้ำจิตน้ำใจเค้าเลยพี่ หนูเคยเจอเหตุการณ์รถยางแบนไปต่อไม่ได้(ที่โรงเรียนแรก) ตอนนั้นอยู่ไกลจากชุมชนด้วย เข็นรถกันเหนื่อยเลย ยังมีอีกไกลโขถึงจะเจอชุมชน บังเอิยเค้าผ่านมา ก็เจ้ากลุ่มพวกนี้ล่ะค่ะ เค้าเข็นให้หนูไปจนถึงร้าน....บอกครูอยู่นี่เดี๋ยวผมมารับเอง กับครู-อาจารย์เค้าจะเข้ามาช่วยเหลือโดยไม่คิดทอดทิ้งอันใดเลย
วันก่อนเจ้าตัวร้ายจากโรงเรียนเก่าแห่งที่สองที่หนูเคยสอน เค้าเข้ามาเยี่ยมหนูถึงโรงเรียนเทพาค่ะ ปลื้มนะคะ ที่เค้าไม่เคยลืมคนเป็นครูอย่างเราๆ เลย แม้ตอนเรียนจะไม่ค่อยตั้งใจเรียนมากมายนัก แทบจะต้องราวีกันทั้งวัน แต่เค้าก็ยังเป็น "ศิษย์มีครู" ให้ครูอย่างเราๆ แอบยิ้มแก้มป่อง ที่เค้ารู้กตัญญูน่ะค่ะ
ขอบคุณพี่ครูนงเยาว์นะคะ...ขอให้เป็นเช้าชื่นนะคะ
ขอเป็นกำลังใจให้คุณครูทุกท่านขอรับ..
สวัสดีค่ะ
ได้เห็นรอยยิ้มอย่างมีความสุขความอิ่มเอิบใจ ของคุณครูประดับ แสดงว่าคุณครู เป็นครูมืออาชีพ ไม่มีโรคร้ายแรง 3 โรคของคนเป็นครู(109.บันทึกลับสำหรับครู) คุณครูต้องทำงานสอนนักเรียนอย่างมีความสุข ดีใจกับครูประดับมีเพื่อนร่วมงานที่ดีที่มีคุณภาพ แบบ
Lioness_ann ครูผู้สร้างสรร สร้างทั้งเด็ก สร้างทั้งครู ขอชื่นชม ขอให้โชคดี มีความสุขครับ
มาเชียร์ก่อนนะครับ กำลังวุ่นวายกับงานวิจัยของครู แงๆๆๆๆๆ
พี่แอนจ๋า..งานเข้าเหมือนกันเลยนี่นา..แต่อย่างว่าถ้างานเข้าแล้วเกิดประโยชน์กะเด้กๆ.งครูอย่างเราก็สู้เต็มที่เนอะ..
คิดถึงพี่แอน..พี่สาวที่น่ารักคนนี้..จริงๆ.
เมื่อไหร่น๊อ.พรหมลิขิตจะพาให้เราโคจรมาพบกันอีกครั้ง..
รอคอยด้วยความรักจ้า..หวานซ้าเลยเรา..^^
กราบนมัสการพระคุณเจ้าค่ะ
สวัสดีค่ะพี่คิม
สวัสดีท่าน ผ.อ.ใจดีค่ะ
ครู....น้องแอล หวัดดีจ๊ะ นานมากแล้วนะที่ไม่ได้เข้ามาเจอะเจอกันใน BloG
ร่วมด้วย...............ช่วยกัน
อ่านไปอ่านมาเด็กเราก็สุดยอดนะ
ภาพ ศน.ทศพล น่ารักจัง (ใครเอ่ย................)
แล้วพบกันใหม่นะ.....คงเร็ว ๆนี้
สวัสดีค่ะน้องก้อยคนสวย
น้องสาวที่รัก
มาเชียร์ตอนท้ายเรื่อง จิตอาสา นักเรียนคิดอะไรได้ดี ๆนะคะ ให้โอกาสกับเขานะคะ
มาชม
มาเชียร์
มาทักทาย
อิ อิ อิ
สวัสดีคะ พี่ครูแอน ... อ่านบันทึกพี่บ่อยๆ นะคะ แต่ไม่ได้ฝากข้อความไว้ค่ะ วันนี้ โอกาสนี้ มาให้กำลังใจอีก 1 เสียงค่ะ เพราะพอลล่าชอบเรื่องจิตอาสาค่ะ ขอบคุณมากนะคะ
พี่เองก็อ่านบันทึกน้องบ่อยๆ อยู่เช่นกันค่ะ แต่ไม่ได้ฝากข้อความไว้ให้มากนัก
สวัสดีค่ะ
* นั่นเชียวดอกกระดาษสีเหลืองสีแดงสีชมพูรวมทั้งดอกพลาสติกกำลังจะกลายเป็นดอกเฟื่องฟ้า๕๕๕
* เจ้าพวกนี้แหละกำลังของสังคม ยอดเยี่ยมเชียวหละ ชักชวนต่อไปหมั่นหากิจกรรมบ่อยๆ เดี๋ยวเจ้าพวกนี้ก็จะเป็นกลุ่มรักษ์บ้านเกิด ขอชื่นชมทั้งครูและเด็กๆ
* สุขกายสุขใจนะคะ
แวะมาทักอีกรอบก่อนนอนคะ
หวัดดีค่ะพี่พรรณา
กำลังรอว่า "ดอกไม้ๆ จะบาน บริสุทธิ์กล้าหาญจะบานในใจ
สีขาวหนุ่มสาวจะใฝ่ แน่แน่แก้ไขจุดไฟศรัทธา
----------
ดอกไม้บานให้คุณค่า จงบานช้าๆ แต่ว่ายั่งยืน
ที่นี่และที่อื่นๆ ดอกไม้สดชื่น ยื่นให้มวลชน"
ดอกไม้จะบานอย่างช้าๆ และยั่งยืนเพื่อผองชนค่ะพี่
ขอบคุณนะคะพี่สาว
สวัสดีค่ะพี่ประกาย
น้องจะส่งเบอร์โทรศัพท์ของพี่พิชัยไปให้นะคะพี่เผื่อพี่จะได้คุยกันให้หายคิดถึงอ่ะค่ะ
คิดถึงพี่ประกายนะคะ
ขอบคุณค่ะ
นี่สิ แม่ผู้รักสิ่งแวดล้อมตัวยง ของเรา
เยี่นมยอด ยอดเยี่ยมทั้งครูและนักเรียนเลยครับ ขอชื่นชม และเป็นกำลังใจ ทีสำคัญที่สุดชื่นชมครูแอล ขยันถ่ายถอดเรื่องราวได้ดีอ่านสนุก ได้เห็นภาพการทำงานอย่างนี้ผมเชื่อว่ามันเป็นการเสริมสร้างขวัญกำลังใจให้กับนักเรียน และผู้ร่วมงานได้ดีจริงๆ (อยากย้ายมาอยู่ ร.ร.เทพาจังเลย) ทำต่อไปนะครับจะคอยติดตาม จากครูมงคล ชุมชนบ้านนากัน
นักเรียนรร.เทพา ชั้น ม4/2
ครูยกมือเห็นด้วยจ้า ว่าครูประดับสนับสนุนพวกเราเรื่องสิ่งแวดล้อมเลยล่ะ
ครูมงคล ชุมชนบ้านนากัน
ก็น่ารักดีนะอยากให้ทุกโรงเรียนเป็นอย่างงี่บาง
สวัสดีค่ะคุณดวงพร ราษกล
สวัสดีจ้าพี่สาว
กำลังรออ่านบันทึกใหม่ที่ทีภาพประกอบค่ะพี่ ...คงเร็ว ๆนี้...ใช่มั๊ยคะ น้องจะรอนะ...สัญญา ๆ ๆ ๆ นะคะพี่อ๊อด