เพื่อน.....ที่ดีต้องทำตัวให้เหมือนเป็นบ้านที่ไม่ว่าเจ้าของจะไปไหนมีสุขหรือทุกข์เช่นไร ประตูบ้านก็ยังเปิดกว้างไว้เพื่อรอการกลับมาเสมอ
มีคนเพียงไม่กี่คนในชีวิตนี้ ที่เวลาเราหวนคิดถึงแล้วยิ้มออกมาโดยไม่รู้ตัว ในชีวิตของคนทุกคน มีทั้งช่วงเวลาที่เป็นสุขและช่วงเวลาที่เปี่ยมไปด้วยความทุกข์ ในทุกช่วงเวลา….กำลังใจเปรียบเสมือนดอกไม้ ไม่ว่าจะเป็นดอกเล็กๆหรือช่อใหญ่ย่อมให้ความสุขใจแก่ผู้ได้รับ โดยเฉพาะกำลังใจจาก เพื่อนผู้อยู่เคียงข้างเสมอไม่ว่าสุขหรือทุกข์
ทุกวันและคืนเต็มไปด้วยความหมาย ในบางครั้งเราอาจพ่ายแพ้ ในบางครั้งอาจร้องให้…แต่ตราบใดที่ยังมีเพื่อนอยู่ช่วงเวลาที่เลวร้ายที่สุด เราก็ยังยิ้มได้
ทุกครั้งที่มีใครบอกเราว่า ขอบคุณ หรือ ขอโทษ แม้เป็นเพียงถ้อยคำสั้นๆง่ายๆแต่เป็นถ้อยคำที่ทำให้เกิดความรู้สึกที่ดี เพียงแค่เราจริงใจกับเพื่อนประโยคสั้นๆง่ายๆก็สามารถเอาความเป็นเพื่อนกลับคืนมาได้
อย่ามัวแต่หวังให้คนอื่นมาห่วงใย อย่ามัวแต่หวังให้คนอื่นมาเข้าใจ ทุกๆอย่างเริ่มต้นที่…ใจเรา
ชีวิตจะมีความหมายมากยิ่งขึ้นถ้าเราได้ทำสิ่งทีอยากจะทำ มีงานที่รัก มีใครสักคนที่เป็นที่รัก
การใช้ชีวิตอยู่ร่วมกับเพื่อนหลายๆคนสิ่งสำคัญที่สุดคือการยอมรับและให้อภัย แม้ในบางสิ่งที่เลวร้าย
ทุกชีวิตต้องการเพียงแค่กำลังใจ ขอเพียงมีคนปลอบโยนอยู่ข้างๆในวันที่คนทั้งโลกหันหลังให้ขอเพียงมีคนซับน้ำตา วันที่ชีวิตมีแต่ความเลวร้าย แค่สองมือเล็กๆที่อบอุ่นเพียงอ้อมกอดเดียว คนที่ล้มก็พร้อมจะลุกและก้าวเดินต่อไป
เพียงแค่มีเพื่อน…เราก็กล้าทำในสิ่งที่ไม่กล้าทำเพียงแค่มีเพื่อน เรากล้าหวังในสิ่งที่รู้ว่าไม่อาจสมหวัง เพียงแค่มีเพื่อน…ความยากลำบากไม่ใช่ปัญหาใหญ่ ถ้าเรามีเพื่อนดีดีแม้เพียงหนึ่งคนในชีวิตจงปฏิบัติต่อเขาราวกับสมบัติอันล้ำค่าที่หาได้ยากยิ่ง
กว่าที่เราจะมีเพื่อนที่รู้ใจและเข้าใจเราสักคนหนึ่งนั้นใช้เวลายาวนานเหลือเกิน แต่การเสียเพื่อนที่เรารักไปนั้นใช้เวลาเพียงนิดเดียว เพียงแค่คำพูดไม่กี่คำก็ทำให้ความสัมพันธ์ที่มีมานาน ขาดสะบั้นลงไป
หลายครั้งหลายหน ที่ความเป็นเพื่อนจบสิ้นลงง่ายๆเพียงการไม่ยอมมองข้ามสิ่งที่ไม่ถูกใจ
มันเป็นสิ่งที่น่าเสียดาย และ เราก็ไม่อาจย้อนเวลากลับไปแก้ไขอะไรได้เลย เมื่อก่อนนั้นเราเคยสนุกสนานเคยยิ้มเคยร่วมหัวเราะไปไหนก็ไปด้วยกัน แต่ทุกวันนี้เมื่อเราพบกันแล้วต่างเมินเฉยไม่สนใจใยดีต่อกัน เป็นความทุกข์ความเจ็บลึกๆที่เก็บซ่อนอยู่ภายในไม่มีใครรู้นอกจากเราสองคน คนที่ไม่เคยเสียเพื่อนที่ดีสักคนหนึ่งไปนั้น ไม่รู้หรอกว่าการเสียเพื่อนนั้นทุกข์แค่ไหน
หลายครั้งหลายคราว สิ่งที่เพื่อน…อยากได้จากเพื่อนที่สุดกลับเป็นสิ่งที่ให้กันได้ง่ายที่สุดเพียงแต่เราอาจหลงลืมไปบ้างนั่นคือ…คำขอโทษและการให้อภัย
วันนี้ถ้าหากใครที่เคยทำผิดพลาดกับเพื่อนเคยทะเลากับเพื่อน อยากได้เพื่อนกลับคืนแล้วละก็ ให้เราตัดสินใจเอาเอง เข้าไปหาเพื่อนเราแล้วบอกว่า ขอโทษ เป็นคำสั้นๆง่ายๆ แต่ให้ความรู้สึกที่ดีและได้เพื่อนกลับคืนมา
คนทุกคน ต้องการเพียงเพื่อนแท้ๆสักหนึ่งคนไว้คอยห่วงใย อาทร ร่วมหัวเราะและร้องไห้ เพื่อให้รู้ว่าโลกกว้างใบใหญ่นี้ไม่เดียวดายเกินไปนัก
เพื่อนที่ดีต้องทำตัวให้เหมือนเป็นบ้านที่ไม่ว่าเจ้าของจะไปไหนมีสุขหรือทุกข์เช่นไร ประตูบ้านก็ยังเปิดกว้างไว้เพื่อรอการกลับมาเสมอ
หลายคนกำหนดตัวเองว่าจะเริ่มต้นเป็นเพื่อนที่ดีของเพื่อน ในวันขึ้นปีใหม่ ในวันครบรอบวันเกิด ทำไมต้องรอคอยวันที่จะเริ่มต้นสิ่งดีๆ ในเมื่อทุกวันล้วนแล้วแต่เป็นวันใหม่ แต่ละนาทีผ่านไป แต่ละวันผ่านไปชีวิตเหลือเวลาน้อยลงทุกที หากพร้อมที่จะเริ่มต้นก็ไม่จำเป็นต้องรอ
ถ้าไม่มีการเริ่มต้น…ก็ไม่มีสิ่งใดเปลี่ยนแปลง คนบางคนได้แต่ยืนมองอีกฝั่งหนึ่งของแม่น้ำแต่ไม่เคยแม้แต่พยายามจะหาทางข้ามไป
เงินทองใช้ได้ไม่เท่าไหร่ย่อมมีวันจบสิ้นแต่น้ำใจของเพื่อนแท้ให้เราได้…ไม่มีวันจบสิ้น
...คุณละพร้อมเป็นเพื่อนที่ดีของเพื่อนหรือยัง....
ธรรมะสวัสดี...
ปล.ขอบคุณเพื่อนที่รักที่ส่งเมล์มาให้..
ความเห็น (21)
- ครั้งหนึ่งเคยรู้สึกว่า ตัวเองเหมือนมดตัวเล็กมากๆ ยืนอยู่ในโลกมืดๆ คนเดียว ... เศร้าจัง
- แต่เมื่อมีเสียงเล็กๆ กระซิบว่า " ทานข้าวหรือยัง .. เป็นอะไรไหม ??? เสียงนั้นแสนจะยิ่งใหญ่ และมีพลัง คือ .. เพื่อน
เมื่อรู้ว่ามีพลังแล้ว..ก็หาวิธีรักษามันไว้นะขอรับ
สวัสดีคะ
- อ่านบทความแล้ว คิดถึงเพื่อนๆ จังเลย
- การมีเพื่อนที่ดีนั้น นับว่ามีค่ามาก เมื่อได้คุย ได้เรียนรู้ และได้รู้จักทำให้รู้ว่า คำว่า "เพื่อน" มีความหมายมากแค่ไหน
- ไม่ว่าเพื่อนจะอยู่ที่ไหน ทำสิ่งใด ขอให้ทำสิ่งนั้นให้ดีที่สุด เพื่อนคนนี้ จะเป็นกำลังใจให้เสมอ
- ขอบคุณสำหรับบทความดีๆ เจ้าค่า
สาธุขอรับคุณครู...
สวัสดีค่ะ
ขอบคุณมากมาย อ่านแล้วชอบมาก ง่ายๆและจริงใจ...
ชอบมากๆขอก้อป...ไปฝากเพื่อนนะคะ...
แทนคำขอบคุณค่ะ
- มานมัสการหลวงพี่
- นึกไม่ออกว่า
- สถานปฎิบัติธรรมของท่านอยู่ตรงไหนครับ
เชิญคัดสรรตามใจชอบขอรับ
ม.๔ ต.รางพิกุล อ.กำแพงแสน
จากสามแยกม.เกษตรศาสตร์ กำแพงแสน วิ่งตรงสู่พระแท่นดงรัง
กม.ที่๗-๘เลี้ยวขวาประมาณ ๑กม..(เห็นมากจากถนนใหญ่ขอรับ)
เพิ่งสร้างเองขอรับ
* มากราบนมัสการท่านครั้งที่ 2
* นึกถึงเพื่อนเมื่อครั้งทำวิทยานิพนธ์
* เริ่มท้อแท้ และตัดสินใจจะไม่ทำต่อ เพราะโดยอาจารย์ดุว่าไม่ทำตามที่สั่ง
* ร้องไห้ทุกวัน เพื่อนๆเวียนกันมาปลอบเป็นอาทิตย์ ได้เรียนรู้ว่าเพื่อนดีๆมีอีกมาก
* ใจเปาะบางมากช่วงนั้น
* เพิ่งเริ่มอ่าน บันทึกของท่าน 2 เรื่อง
* ตั้งใจจะอ่านทุกเรื่อง ทันทีที่ว่างงาน
* ได้แนวคิดที่เป็นปรัชญาชีวิต เป็นสัจจธรรมชีวิตที่เราพบอยู่ทุกวันแต่ไม่ค่อยสนใจ
* สาธุค่ะ
ผู้ให้ก็พลอยชื่นใจเมื่อผู้รับ(คนอ่าน)ได้ข้อคิดมุมมองที่ดี
สาธุธรรมะคุ้มครอง
นมัสการพระคุณเจ้า
- ครูคิมมีเพื่อนดีเจ้าค่ะ
- อ่านบันทึกของพระคุณเจ้าแล้ว..อาจจะได้โจทย์กลับไปเขียนถึงเพื่อนบ้างแล้วเจ้าค่ะ
- กราบขอบพระคุณเจ้าค่ะ
- กราบนมัสการเจ้าค่ะ
กราบขอบพระคุณที่ชี้แนะค่ะ - เคยมีเพื่อนที่ดีที่สุดในชีวิต
แต่ท่านจากไปแล้วค่ะ คงไว้แต่
ความอาลัย ให้พิจารณาเห็นทุกข์
ที่เกิดจากความพลัดพราก - พึงถนอมเพื่อนที่มีอยู่ก่อนจะจากเราไปนะคะ
กราบนมัสการค่ะ
มาน้อมรับข้อคิดดีค่ะ
ตามขอบพระคุณที่แวะไปเยี่ยมที่บล็อกค่ะ
สาธุค่ะ
น้อมรับขอรับคุณพี่ครูคิม
สิ่งที่ดีเวลาเสียเราจะเห็นคุณค่ามันจริงๆๆ
แลกเปลี่ยนความคิดเห็นในสิ่งที่เรามีเป็นสิ่งดีขอรับ
สาธุทุกท่าน
มัน...ถูกต้องที่สุดเลยค่ะ
สาธุขอรับคุณไม่แสดงตน
เพื่อนกินสิ้นทรัพย์แล้วแหนงหนี หาง่ายหลายหมื่นมีมากได้
เพื่อนตายถ่านแทนชีวาอาจ หายากแท้หยั่งถึง
ใช่ขอรับ..สาธุ..
แล้วในชีวิตจริงของเรา จะมีเพื่อนแท้สักคนนึงหรือไม่คะ .......?
มีสิคุณครู..เพื่อนผู้นั้นคือ..ตัวของเราไงขอรับ..
เราไว้ใจตัวเราได้เปล่าละนึกดูสิขอรับ..
"เพื่อนที่ดีต้องทำตัวให้เหมือนเป็นบ้านที่ไม่ว่าเจ้าของจะไปไหนมีสุขหรือทุกข์เช่นไร ประตูบ้านก็ยังเปิดกว้างไว้เพื่อรอการกลับมาเสมอ " ชอบประโยคนี้จังค่ะ...แต่ก็ยังอยากเป็นบ้านที่มีมือมีขา เผื่อว่าเจ้าของบ้านไปในที่ไม่ดีไม่เหมาะสม จะได้ไปตามกลับมาได้เจ้าค่ะ
เพื่อนกินหาง่าย เพื่อนตายหายาก....แต่ตอนสมัยเรียนต้องบอกว่า เพื่อนกินหายาก เพื่อนตายหาง่าย...เพราะเวลาชวนไปกินข้าว ไม่ค่อยมีใครยอมไปกินเพราะมัวแต่ท่องหนังสือ ส่วนเพื่อนตายนั้น รวมกันตายหมู่ในวันประกาศผลสอบเจ้าค่ะ
บ้านนี้มีพลังวิเศษนะหายตัวได้ขอรับ..
เวลาเราทุกข์ยากจะรู้ว่าเพื่อนจริงแท้แค่ไหน..