การเอาชนะโดยไม่เบียดเบียนใคร
อาจารย์คาราเต้อาวุโสชาวตะวันออก เดินคุยอยู่กับลูกศิษย์อเมริกันวัยเยาว์
ที่ชายหาด อาจารย์หยุด แล้วเอาเศษไม้ที่ถืออยู่ในมือ
ขีดเส้นสองเส้นบนชายหาด
เส้นหนึ่งยาวประมาณ 6 ฟุต อีกเส้นหนึ่งสั้นประมาณ 4 ฟุต ขีดเสร็จ
อาจารย์ก็หันมาถามลูกศิษย์ว่า ทำเส้นที่สั้นกว่า( 4 ฟุต) ให้ยาวกว่า
เส้นที่ยาวกว่า ได้อย่างไร ลูกศิษย์
ก็เอาเท้าไปลบเส้นที่ยาวกว่าจนสั้นลงกว่าเส้นที่สั้น
อาจารย์มองหน้า แล้วตบศีรษะไปทีหนึ่ง บอกว่า
" ไอ้โง่ ทำอย่างนี้ไม่ได้ ผิดวัฒนธรรมคาราเต้อย่างร้ายแรง "
ว่าแล้วก็ขีดเส้นสองเส้น บนชายหาดอีกที เส้นหนึ่งยาว
และอีกเส้นหนึ่งสั้นเหมือนเดิม แล้วหันไปถามลูกศิษย์ อีกครั้งว่า
ทำอย่างไรจะทำให้เส้นที่สั้นกว่ายาวกว่าเส้นที่ยาวได้
เด็กก็ตอบว่า ไม่ทราบ พร้อมตีหน้างง อาจารย์ ก็เลยทำให้ดู
โดยเอาไม้ในมือไปลากเส้นต่อจากเส้นที่สั้นกว่า ให้ยาวออกไป
เส้นที่สั้นกว่าก็ยาวกว่าในทันที
ลูกศิษย์ มองหน้าอาจารย์ อย่างสงสัย ...
อาจารย์ก็เลยอธิบายว่า การเอาชนะกันในโลกนี้ ไม่ว่าเรื่องอะไรก็ตาม
ไม่ใช่การไปหาทางทำลายคู่แข่งให้ย่อยยับไป ตรงกันข้ามการกระทำเช่นนั้น
เป็นสิ่งที่รับไม่ได้ในสังคมคาราเต้ เพราะไม่ใช่การกระทำของสุภาพบุรุษ
และเป็นวิธีที่ ในที่สุดแล้ว ไร้ผลเป็นอย่างยิ่ง .....ฯลฯ
การต่อสู้ที่ถูกต้องในโลกนี้
คือ การพัฒนาตัวเองให้สมบูรณ์ยิ่งขึ้น ยกตัวเองให้สูงขึ้นทั้งความสามารถ
ไหวพริบ ความฉลาดรอบรู้ คุณธรรม สุขภาพกายและจิตใจที่สูงส่ง แน่นอน
รวมทั้งการยอมรับผิด เมื่อทำผิดไปแล้วด้วยนี่สิเรียกว่าผู้ชนะที่แท้จริง...
เรื่องนี้ ผมเอามาเป็นข้อคิดในการทำงานของผมอยู่เสมอครับ
เพราะ ลึกๆ แล้ว ผมก็อิจฉาคนที่ดีกว่าเราครับ
เราไม่อยากให้เขาดีกว่าเรา เราต้องสปีดตัวเราด้วยการทำงานให้ดีมากกว่าเขาครับ
จะไม่ใช้วิธีไปใส่ร้ายโจมตีเขา
ขอบคุณครับ
สวัสดีค่ะ
อ่านแล้วชอบค่ะ กระทบกลางใจ..
ขอบคุณนะคะ
(^___^)
ถ้าไม่อยากทุกข์
ง่ายนิดเดียว
อย่าสุขหรือดีใจเกินไปเวลาได้
ธรรมสวัสดี..