ดอกไม้ดอกเล็ก ๆ รายทาง ความงดงามที่ยังมีอยู่
เมื่อวันที่ 10 มิ.ย.52 ที่ผ่านมาขณะที่เดินทางกลับ (ตามบันทึกนี้) ก็มีเหตุให้ได้พบกับเหตุการณ์หนึ่งที่ประทับใจเล็ก ๆ โดยบังเอิญ ในขณะที่นั่งรถสองแถวสายหาดใหญ่-สนามบิน เพื่อไปสนามบินหาดใหญ่ ขึ้นตั้งแต่ต้นทาง ช่วงเลิกเรียน จะมีนักเรียนขึ้นลงถี่มาก จึงขยับเข้าไปนั่งในสุดเพราะรู้อยู่แล้วว่าต้องลงเป็นคนเกือบหลังสุดอยู่แล้ว
ด.ช.อภิรัฐ แจ่มจันทา
นักเรียนโรงเรียนสหศาสตร์วิทยาคาร อ.หาดใหญ่ จ.สงขลา
รถวิ่งเข้าไปผ่านหน้าหอนาฬิกา ออกทางสะพานลอย ผ่านไปทางสะพานดำ ตรงช่วงหาดใหญ่ใน ก็มีนักเรียนคนหนึ่งขึ้นมาและขยับเข้ามานั่งตรงกัน ทันทีที่เขาขยับเป้ให้เข้าที่ เขาก็หันมายกมือไหว้ จนเกือบจะไหว้ตอบไม่ทัน เห็นป้ายชื่อเขาคือ ด.ช.อภิรัฐ แจ่มจันทา (ตามภาพ) นักเรียนโรงเรียนสหศาสตร์วิทยาคาร หาดใหญ่ เมื่อรับไหว้แล้วก็ได้พูดคุยสอบถาม เพราะคิดว่าเขารู้จักเราได้อย่างไร ที่สงสัยเพราะหลายปีมาแล้วน้องเดม (ลูกสาว) ก็เคยเรียนที่นี่ แต่ก็ทำให้ทราบว่า เราไม่เคยพบกันมาก่อน เพียงแต่ครูสอนให้ไหว้ผู้ใหญ่ทุกครั้ง เขาเล่าว่า แม่พูดบ่อย ๆ ว่าไหว้ใคร ๆ ง่ายนิดเดียว เขาก็เลยไหว้ตามนั้น เขาเล่าว่าเวลาไหว้ใคร ใครก็ยิ้มให้เขา เขาว่าดีกว่าหน้าบึ้งใส่เป็นไหน ๆ ขอเขาถ่ายรูปด้วยมือถือไว้ (ไม่ค่อยชัดนัก) ก่อนถึงสนามบินเขาก็ยกมือไหว้อีกครั้งและเดินลงจากรถ เห็นข้ามถนนเดินหายไปพร้อม ๆ กับรถก็กำลังเขาเขตสนามบิน แนวรั้วบังไว้ทำให้มองเขาไม่เห็นว่าเดินไปถึงไหนที่เป็นปลายทางของเขา
ทันทีที่เช็คอินเข้าไปในสนามบิน ก็เลยเอากระดาษ note เล็ก ๆ มาจดบันทึกชื่อ นามสกุล และโรงเรียนที่เขาเรียนไว้ ก่อนจะลืมรายละเอียดส่วนนี้ พร้อมทั้งเขียนข้อความกำกับไว้ว่า
"ดอกไม้ดอกเล็ก ๆ รายทาง ความงดงามที่ยังมีอยู่ สวยงามไม่ต่างจากดอกใหญ่ ๆ ที่อยู่สุดสายปลายฝัน"
--> คนเราจึงไม่ควรคอยจะมีควมสุขยามเมื่อบรรลุเป้าหมายได้เท่านั้น ต้องเก็บเกี่ยวความสุขในการเดินทางผ่านไปในแต่ละก้าวของชีวิตด้วย
ความเห็น (22)
สวัสดีค่ะ
คนเราจึงไม่ควรคอยจะมีควมสุขยามเมื่อบรรลุเป้าหมายได้เท่านั้น ต้องเก็บเกี่ยวความสุขในการเดินทางผ่านไปในแต่ละก้าวของชีวิตด้วย
ชอบประโยคนี้จังเลยค่ะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีครับอาจารย์ วันี้คงได้เข้าไปบ้านพักครับ เสารืก่อน น้องเมล์เตรียมอุปกรณ์เครื่องนอนมาพร้อมเข้าบ้านไม่ได้ คุยกับน้อง พรกไว้ว่าจะนัดหารือกันสักครั้ง ประเด็นเดิมที่คุยกันไว้ครับ มีความคืบหน้าจะรายงานมาให้ทราบครับผม
สวัสดีค่ะ
ได้อ่านแล้ว รู้สึกดีจังเลยค่ะ
สวัสดีค่ะคุณชายขอบ
- ดีใจที่ได้ยินเรื่องราวแบบนี้ในฐานะครูที่ต้องสอนจริยธรรม คุณธรรม และอื่นๆ อีกมากมาย
- ขอชื่นชมแนวทางการอบรมลูกของครอบครัว "แจ่มจันทา"
- ขอชื่นชมทางโรงเรียนสหศาสตร์วิทยาคารด้วยค่ะ...คณะครูและผู้บริหารโรงเรียนที่เอาใจใส่ต่อวัฒนธรรมไทย
สวัสดีค่ะ
- เมื่อเห็นเด็กดีแล้วชื่นใจค่ะ
- พี่ครูคิม..นอกจากอบรมเด็กที่โรงเรียนแล้ว
- ได้จับเด็ก ๆในซอยมาฝึกไหว้ พูดสวัสดี
- ขอชื่นชมครู อาจารย์ และพ่อแม่ของน้อง..เด็กดีคนนี้ด้วยนะคะ
- และขอขอบคุณ..คุณชายขอบ..ที่ส่งเสริมและแนะนำคนดีค่ะ
สวัสดีครับ อาจารย์
- เป็นเรื่องที่น่ายินดีมากๆครับ
- เด็กหลายคนคิดว่าเป็นเรื่องน่าอาย ที่จะไปไหว้ใครๆต่อใครก็ไม่รู้
- น้องเขาทำในสิ่งที่ดีที่สุด
- มีความสุขทั้งคนไหว้...และคนถูกไหว้
- ผู้ไหว้..ยอมได้รับไหว้ตอบ
- ขอบคุณมากครับ
สวัสดีครับ คุณณัชชา Natcha เฉลิมกลาง Chalermklang
- ลูกสาวผมชื่อ อัฌชา แปลว่า หญิงงาม
- ชื่อคุณณัชชา แปลว่าอะไรครับ
- ขอบคุณครับที่ทำให้คุณชอบกับประโยคนั้นได้ และมีความสุขด้วยใช่ไหมครับ เมื่อได้ชอบแล้ว
สวัสดีครับบังหีม
- ครับผม รับทราบแล้วครับ
- ผมมีประเด็นงานที่จะฟอร์มทีม "นักวิชการด้านยาเสพติด ระดับจังหวัด" ที่จะทำหน้าที่จัดการความรู้เพื่อสนับสนุนการดำเนินงานเพื่ือต่อสู้กับปัญหายาเสพติดของภาคประชาชน คงจะหารือผ่านไ ปทางโทรศัพท์
- เรียนเสร็จแล้วตอนเย็น ๆ หยอดมาหาผมด้วยนะครับ ผมจะรออยู่
- เรื่องบ้านไม่เป็นห่วงแล้วครับ ฝาก ๆ พวกเราด้วยแล้วกันนะครับ
- สวัสดีคุณชายขอบ หายหน้าหายตาไปไหนมาเนีย่ เอานี่มาฝาก ฐานที่เป็นคนทำงานสุขภาพชุมชน http://www.oknation.net/blog/moy/2009/06/11/entry-1
สวัสดีครับคุณดอกหญ้า
- ขอบคุณครับที่แวะมาอ่านและให้กำลังใจ
- ชื่อนี้ผมเข้าใจว่าเคยมีคนใช้ที่นี่ ตามไปอ่าน profile พบว่าเป็นคนละคนกันครับ
สวัสดีครับคุณ noktalay
- ขอบคุณครับที่แลกเปลี่ยนกัน ใช่แล้วครับ
- เราคงต้องช่วยกันค้นหาและชื่นชมเขา ในภาวะที่สังคมต้องการเรื่องราวทำนองนี้ คงมีอีกเยอะครับ
สวัสดีครับครูคิม
- ขอบคุณครับที่แลกเปลี่ยนกัน
- ผมนึกถึงครูคิมครับ
- เข้าใจว่าครูคิมคงทำอยู่เป็นแน่ ๆ
- วันนั้นที่ได้ฟังครูคิม ยังนึกเลยว่านี่แหละครู "ครุ"
สวัสดีครับคุณเกษตรยะลา
- เป็นเรื่องที่น่ายินดี จริง ๆ ครับ
- น่ากลัวนะครับ ที่เด็ก ๆ บอกว่าไม่กล้าไหว้
- อาจจะต้องทบทวนผู้ใหญ่ด้วยว่าเวลาเด็กไหว้แล้วทำอย่างไร เขาถึรู้สึกไอยากไหว้ ไม่กล้าไหว้ นะครับ
สวัสดีค่ะ
มาอ่านข้อคิดงดงาม...
"ดอกไม้ดอกเล็ก ๆ รายทาง ความงดงามที่ยังมีอยู่ สวยงามไม่ต่างจากดอกใหญ่ ๆ ที่อยู่สุดสายปลายฝัน"
--> คนเราจึงไม่ควรคอยจะมีควมสุขยามเมื่อบรรลุเป้าหมายได้เท่านั้น ต้องเก็บเกี่ยวความสุขในการเดินทางผ่านไปในแต่ละก้าวของชีวิตด้วย
ขอบคุณค่ะ
(^___^)
สวัสดีครับ อาจารย์วิรัตน์
- ผมย้ายตัวเองเข้าไปอยู่ในสถาบันการศึกษา เป็นฝ่ายผลิตครับ แต่ตอนนี้กำลังลาศึกษาต่อครับ
- ผมเข้าไปอ่านแล้วครับที่ http://www.oknation.net/blog/moy/2009/06/11/entry-1 แต่ให้ คห.ไม่ได้ คห.ผมเป็นดังนี้ครับ
- ผมดีใจมากครับ ที่อาจารย์ได้ช่วยถ่ายทอดวิถีหมออนามัย ให้ได้รับรู้กันมากขึ้นในสังคม วิถีของหมอนามัยมีอะไร ๆ ให้ค้นหาและจัดการความรู้อีกเยอะมากครับ
- ผมอยากให้คนทำงานที่เป็นนักพันาสุขภาพชุมชน ได้อ่านกันครับ ตาม link ข้างต้น
เห็นภาพนี้แล้วคิดถึง บรรยากาศ ในเรื่อง แฟนฉัน นะคะ
ความงาม ที่ เรียบ ง่าย ทำให้เกิดความประทับใจ ที่ยั่งยืน
ดอกหญ้าข้างทาง ก็งดงาม เพราะมุมมอง สายตาเรา ขอบคุณค่ะ
เป็นสิ่งที่ดีนะคะน่าชื่นชมพ่อแม่เด็ก ที่มีลูกน่ารัก รู้จักไหว้ผู้ใหญ่ ไปมาลาไหว้
สวัสดีครับ คุณคนไม่มีราก
- ขอบคุณครับที่มาแปะความรู้สึกที่ดีไว้ให้ได้รับทราบและขยายผลความสุขให้กันครับ
สวัสดีครับ คุณpoo
- ขอบคุณครับ
- ใช่เลยครับ เรียบง่ายไร้รูปแบบ แต่งดงามครับ
สวัสดีครับ คุณประกาย~natachoei ที่~natadee
- ขอบคุณครับ
- ใคช่รับต้องชื่นชมไปถึงพ่อแม่เด็ก
- และต้องไม่ลืมคณะครูของโรงเรียนนี้ด้วยครับ
ขอชื่นชม น้องคนนี้ มากๆค่ะ
อ่านที่ คุณชายขอบ เขียนไว้ก็อดไม่ได้ที่จะมีความเห็นร่วมด้วย เพราะหลากหลายเรื่องราว หากนำมาปะติด ปะต่อ เชื่อมโยงกัน อาจจะเกิดเป็นองค์ความรู้ หรือฐานความคิด นำไปสู่การกระทำที่ดีได้ โดยเฉพาะเรื่องนี้ นับเป็นการพัฒนา คน...สร้างคนดีให้สังคม
"สร้างคน" ต้องสร้างตั้งแต่เป็น "วัยเด็ก" จะยั่งยืน ติดตัว เป็นนิสัยและบุคลิกภาพต่อไป
ดิฉันมีเรื่องราวที่อยากจะนำมาเชื่อมต่อกับที่คุณชายขอบเขียนและที่หลายท่านมี คห.ไว้
- ภาพหนึ่งที่ปรากฎขึ้นจากความทรงจำเมื่อประมาณ 3 ปีที่แล้ว ..วันหนึ่งดิฉันมีความจำเป็นต้องนั่งรถบัส(ประจำทาง) ไปเรียน (ภาคพิเศษ เสาร์-อาทิตย์) ระหว่างทางมีคนทะยอยขึ้นรถเรื่อยๆ จนผู้โดยสารแน่น ดิฉันเองก็ต้องยืนแถวกลาง ... ดิฉันมองไปข้างหน้า ภาพหนึ่งนั้น คือ นศ.หญิงและชาย(ในชุดของสถาบัน)นั่งที่เบาะ ตรงปลายเท้าของพวกเขามีแม่ชีนั่งอยู่ที่พื้นตรงทางเดินที่ผู้คนต้องใช้ยืนเมื่อผู้โดยสารเต็มคัน ...คุณจะเชื่อไหมว่า สถาบันการศึกษาไม่ได้ช่วยให้ลูกของคุณดูดีขึ้น
- ของหน่วยงาน ต้องมีการจัดตั้งชมรมจริยธรรม (เกณฑ์กระทรวง) หนึ่งในเรื่องตามการพัฒนาบุคลากรในชมรม คือ การไหว้ ไหว้ทักทายเมื่อพบกัน...ปรากฎการณ์(ไม่ธรรมชาติ) พบว่า การฝืนทำ ไม่เป็นไปตามธรรมชาติและไม่เป็นบุคลิกภาพ....คุณจะเชื่ออีกไหมว่า เมื่อลูกคุณโต จนทำการทำงานได้ หน่วยงานหรือองค์กรจะช่วยให้ลูกของคุณดูดีขึ้นมาเอง
- สร้างลูกของเรา ด้วยตัวเราเอง อย่างคุณแม่ของน้องอภิรัฐ แจ่มจันทา กันนะคะ และเมื่อลูกของเราต้องเข้าวัยเรียน คุณครูจะทำหน้าที่เชื่อมต่อให้เราเอง
- ขอบคุณ คุณชายขอบ ที่เล่าเรื่องราวเหล่านี้ออกมา ให้หลายๆคนได้ถ่ายทอดความคิด เกิดคุณค่าทางสังคม
สวัสดีครับคุณอรทัย
- สบายดีนะครับ งานยุ่งไหมครับ แล้วทีมทำวิจัยในงานประจำ พอได้เคลื่อนขยับไหมครับ
- คงต้องเตรียมพร้อมรับกับสถานการณ์การระบาดของโรคไวรัส ใช่ไหมครับ
- ผมชอบ คห.ที่ต่อยอดแบบนี้นะครับ ทำให้ทราบว่าองค์กรในการทำงานก็มีแนวคิดในการดำเนินการเรื่องนี้ด้วย ดีจังครับ โดยฉพาะการไหว้นี่แหละ เริ่มต้นตรงนี้ก่อน
- ผมก็เห็นว่าการเลี้ยงลูกต้องเริ่มที่เรา จากนั้นโรงเรียนก็จะสานต่่อ มีโรงเรียนที่ทำดีอีกเยอะแน่ ๆ ครับ น้องเดมไปเรียนที่พัทลุง ก็มีการเข้มงวดครับ โดยเฉพาะการพูดเพราะ ๆ มีน้ำเสียงด้วยครับ
- แต่ผมไม่อยากเห็นกระทรวงสาธารณสุขเอาไปทำ KPI อีกนะครับ กลัวมันจะล่มสลาย และกลาบเป็นอีกหนึ่งอาการย่อยของ "KPI Syndrome" (อิๆๆ)