คิด...และ...ทบทวน
ต้นแอปเปิ้ล...กับ...เด็กน้อย
นานมาแล้วมีต้นแอปเปิ้ลใหญ่อยู่ต้นนึง และก็มีเด็กผู้ชายตัวเล็กๆ คนนึง ชอบเข้ามาอยู่ใกล้ๆและเล่นรอบๆต้นไม้นี้ทุกๆวัน เขาปีนขึ้นไปบนยอดของต้นไม้ และก็กินผลแอปเปิ้ล และก็นอนหลับไปภายใต้ร่มเงาของต้นแอปเปิ้ล เขารักต้นไม้ และต้นไม้ก็รักเขา
เวลาผ่านไป เด็กน้อยโตขึ้น และเขาไม่มาวิ่งเล่นรอบๆต้นไม้ทุกวันอีกแล้ว วันหนึ่ง เด็กน้อย กลับมาหาต้นไม้ เด็กน้อยดูเศร้า "มาหาฉัน และมาเล่นกับฉันเหรอ" ต้นไม้ถาม "ฉันไม่ใช่เด็กเล็กๆ แล้วนะ ฉันไม่อยากเล่นรอบๆต้นไม้อีกแล้ว ฉันต้องการของเล่น ฉันอยากได้เงินไปซื้อของเล่น" เด็กน้อยตอบ "ฉันไม่มีเงินจะให้ .... เก็บลูกแอปเปิ้ลของฉันไปขายสิเพื่อเอาเงินไปซื้อของเล่น" ต้นไม้ตอบ เด็กน้อยตื่นเต้นมาก เขาเก็บลูกแอปเปิ้ลไปหมด และจากไปอย่างมีความสุข หลังจากเขาเก็บแอปเปิลไปหมดแล้ว เขาไม่กลับมาหาต้นไม้อีกเลย ต้นไม้ดูเศร้า ....
วันหนึ่ง เด็กน้อยกลับมา เขาดูโตขึ้น ต้นไม้รู้สึกตื่นเต้นมาก "มาหาฉัน และมาเล่นกับฉันเหรอ" ต้นไม้ถาม "ฉันไม่มีเวลามาเล่นหรอก ฉันมีครอบครัวแล้ว ฉันต้องทำงานเพื่อครอบครัวของฉันเอง เราต้องการบ้าน ช่วยฉันได้ไหม" ...."ฉันไม่มีบ้านจะให้ แต่ ... ตัดกิ่งก้านของฉันไปสิ .... เอาไปสร้างบ้าน" ดังนั้นเด็กน้อยตัดกิ่งก้านทั้งหมดของต้นไม้ไป และจากไปอย่างมีความสุข อีกครั้งที่ต้นไม้ถูกทิ้งให้เดียวดาย และเศร้า ....
วันหนึ่งในฤดูร้อน เด็กน้อยกลับมา ต้นไม้ดีใจมาก "มาหาฉัน และมาเล่นกับฉันเหรอ" ต้นไม้ถาม "เปล่า ฉันรู้สึกผิดหวังกับชีวิต และเริ่มแก่ขึ้น ฉันอยากแล่นเรือไปพักผ่อนไกลๆ ให้เรือฉันได้ไหม" ..... "ใช้ลำต้นของฉันได้ เอาไปสร้างเรือ เพื่อเธอจะได้เล่นเรือไปและมีความสุข" ต้นไม้ตอบ
ดังนั้น เด็กน้อยตัดลำต้นของต้นไม้ไปสร้างเรือ เขาล่องเรือไป และไม่เคยกลับมาอีกเลย หลายปีผ่านไป ในที่สุดเด็กน้อยกลับมา คราวนี้เขาดูแก่ลงไปมาก
"ฉันเสียใจ ฉันไม่เหลืออะไรจะให้อีกแล้ว ไม่มีผลแอปเปิ้ลให้ ... ฉันไม่มีลำต้นให้ปีนอีกแล้ว"..."ฉันไม่มีฟันจะกินแล้ว ฉันปีนไม่ไหว และฉันก็แก่แล้ว" เด็กน้อยตอบ "ฉันไม่มีอะไรเหลือให้อีกแล้ว สิ่งเดียวที่เหลือ มีเพียงรากที่กำลังจะตาย"
"ตอนนี้ฉันไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว แค่อยากได้ที่พักพิง ฉันเหนื่อยมาหลายปีแล้ว"
"รากของต้นไม้แก่ๆ จะเป็นที่พักพิงของหนูได้...... มาสิ นั่งลงข้างๆฉัน ... หลับให้สบาย ..." เด็กน้อยนั่งลงข้างๆ ต้นไม้ดีใจ ยิ้ม ... และน้ำตาไหล ........
นี่เป็นเรื่องสำหรับทุกๆคน ต้นไม้ในเรื่องคือพ่อแม่ เมื่อเราเป็นเด็กตัวเล็กๆ เรารักที่จะเล่นกับพ่อกับแม่ ... เมื่อเราโตขึ้น เราทอดทิ้งพ่อ และแม่ และกลับมาหาท่าน เมื่อเราต้องการบางสิ่งบางอย่าง หรือเมื่อเรามีปัญหา ไม่ว่าอย่างไร ... พ่อ และแม่ของเราก็จะอยู่และให้ทุกสิ่งอย่างที่ท่านทำได้ หวังเพียงเรามีความสุข
คุณอาจจะคิดว่า 'เด็กน้อย' ในเรื่องโหดร้าย แต่นั่นคือความจริงที่สะท้อนให้เห็นว่าพวกเราทำกับผู้มีพระคุณอย่างไร ?
........ แล้วต้นไม้ของคุณล่ะ .......
ขอขอบคุณข้อมูลจาก Iceicy blog Dhamma ที่ให้แง่คิดดี ๆ สำหรับเราค่ะ
ความเห็น (39)
มาชม
มุมคิดค้นหาตนเองดีแท้นะ
- ขอบคุณค่ะคุณ
umi - ช่างเปรียบเทียบได้ดีค่ะ
แล้ววันนี้คุณไดทำอะไรเพื่อตอบแทนต้นไม้ต้นนี้แล้วหรือยัง
ฉันยังเก็บผลไม้จากต้นไม้ไปขายได้เหมือนเดิม ....ไม่ได้หมายถึงไถพ่อแม่กินนะ ???
พี่แอ้ดเหลือต้นไม้อยู่อีกต้นหนึ่งที่แผ่ขยายความร่มเย็นให้กับทุกคนในครอบครัว
พี่แอ้ดดูแลและเอาใจใส่ต้นไม้ต้นนี้อย่างดี
ขอบคุณแง่คิดที่ดีดี..ขอบคุณค่ะน้อง
- ขอบคุณค่ะคุณ
Rittichai - ตอนนี้ดูแลต้นไม้ต้นนี้อยู่ตลอดค่ะ
- ถึงแม้จะอยู่ไกลกันแต่ความห่วงใย
- มีให้ต้นไม้ต้นนี้เสมอค่ะ
- ขอบคุณค่ะคุณ
evergreen - ไม่ได้ไถ..แต่ขอทุกวันใช่ไหมค่ะ
- ฮิฮิฮิ..
- ขอบคุณค่ะพี่
add
- นุชก็เหลือต้นไม้เพียงต้นเดียวเหมือนกันค่ะ
- แต่ถึงแม้ว่าเราะจะเหลือต้นไม้แค่เพียงต้นเดียว
- แต่ถ้าเราดูแลรักษาดี..ให้น้ำสม่ำเสมอ
- ต้นไม้เพียงต้นเดียวก็จะให้ร่มเงาเราได้เหมือนกันค่ะ
- (โอ้โหซึ้งกินใจไหมค่ะ)
ขอบคุณเรื่องราวดีๆนะค่ะ....
- ขอบคุณค่ะ
♥あ★ 【KiTTyぃJUmP】★~ぁNatadee あ♥ - ที่แวะมาเยี่ยม
- ไปอยู่เชียงใหม่เมื่อไหร่อย่าลืมบอกกันบ้างนะค่ะ
- ฮิฮิฮิ...(จะไปเป็นสาวเหนือแล้ว)
แวะมาส่งความคิดถึงค่ะ
อ่านนิทาน...อิงชีวิตจริง
ขอบคุณค่ะ
คิดถึงนะคะ
สวัสดีครับ
ไปดูน้ำใจของทุกท่านที่บล็อกผม
ขอบคุณครับ
- ขอบคุณค่ะคุณ
°o.O ปลายฟ้า O.o°
- ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมค่ะ
- ขอบคุณค่ะคุณ
เบดูอิน - ที่แวะเข้ามาเยี่ยมค่ะ
- หวัดดีจ้ะ...นู๋นุช
- แวะมาทักทาย และมาคิด และทบทวนจ้ะ
- ได้สาระดีมาก
- หัวบล็อคสวยดีนะ...ใครหนอหน้าตาคุ้น ๆ แฮ่ะ อิอิ
- ขอให้มีความสุขกับวันหยุดทั้ง 3 วัน นะจ้ะ
แวะมาช่วยกันรดน้ำต้นไม้ค่ะ..เป็นกำลังใจให้กันและกันนะคะน้องรัก
เป็นนิทานที่ให้ข้อคิดค่ะ ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ
- พี่คิมเก็บเอาไว้เป็นสื่อให้เด็กน้อยอ่านค่ะ
- ขอขอบคุณมากนะคะ
เป็นนิทานธรรมะที่ดีมากครับ
สวัสดีค่ะ พี่นุช
เรื่องนี้ โดนๆๆๆ ค่ะ
ขอบคุณคะ
- ขอบคุณค่ะพี่
อ้อยควั้น - วันหยุด..หยุดอยู่กับบ้านค่ะ
- เตรียมตัวไปเที่ยวสงกรานต์ดีกว่า
- เที่ยวให้สนุกเหมือนกันนะค่ะ
- ขอบคุณค่ะพี่ add
- จะตามไปเป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ
- สำหรับพี่สาวคนนี้ไม่ลืมอยู่แล้วค้า....
- ขอบคุณค่ะพี่
ดาวลูกไก่ ชื่นชมยินดี - ที่เข้ามาเยี่ยมเยียนค่ะ
- สาระดีมีประโยชน์ค่ะ
- เมื่ออ่านแล้วรู้สึกว่ามันตรงดีค่ะ
- ขอบคุณค่ะพี่
ครูคิม - ดีใจค่ะที่เด็ก ๆ จะได้อ่านนิทานสอนใจค่ะ
- ขอบคุณค่ะคุณ
small man~natadee - เป็นนิทานที่อ่านแล้วซึ่งเหมือนกันค่ะ
- เพราะตรงดี
- ขอบคุณค่ะน้อง
♥.paula ที่ปรึกษาตัวน้อย✿ - ไม่ใช่โดนใจแต่น้องพอลล่านะค่ะ
- ยังโดนใจอีกหลาย ๆ คนเลยหล่ะค่ะ
สงกรานต์นี้ อย่าลืมไปกราบท่านนะคะ
ผู้สูงอายุ รอท่านที่บ้านเราด้วยความหวัง ความรัก
ไม่มีที่ไหนที่อบอุ่นเท่าบ้านเราค่ะ
เที่ยวสงกรานต์ให้สนุกนะคะ
- ขอบคุณค่ะคุณ
คุณน้อยหน่า - ไม่ลืมอยู่แล้วค่ะ
ขอให้มีความสุขมากๆนะครับ
- แวะมาส่งกำลังใจค่ะ
มาชวนไปทำสำรวจสถิติ
กรุ๊ปเลือดชาวบล็อกเราค่ะ
ที่นี่นะคะ
- ขอบคุณค่ะคุณเบดูอินและคุณปลายฟ้า
- ช่วงนี้ไม่ค่อยมีเวลาเข้ามาเขียนเรื่องราว
- แล้วจะแวะไปเยี่ยมใหม่นะค่ะ
สวัสดีค่ะ
จะมารบกวนไปแจ้งผลตรวจเลือดที่บ้านหน่อยนะคะ
ตอนนี้เพื่อน ๆ ชาวบล็อกเราไปกันเยอะแล้วค่ะ
รอ....อยู่ค่ะ
บอกได้ไหมกรุ๊ปเลือดอะไรเอ่ย
ที่นี่นะคะ
ขอบคุณค่ะคุณ °o.O ปลายฟ้า O.o° แล้วจะเข้าไปแจ้งผลการตรวจเลือดนะค่ะ
- ไม่ได้มาเยี่ยมนานมากๆๆๆๆ
- แอบมาหาตอนดึกๆ
- เลยได้อ่านเรื่องสะเทือนใจ
- คนเราก็เท่านี้แหละ
- ไม่รู้จะฆ่าแกงกันไปถึงไหนเน๊าะ
- รักษาตัวด้วยนะคะ
- เป็นห่วง
- ขอบคุณค่ะคุณพี่
มนัญญา ~ natachoei ( หน้าตาเฉย) - รักษาสุขภาพด้วยเช่นกันนะค่ะ
เฮ...น้องนุช โคบาลใบลาน อย่าหายไปนานแรงต๊ะ คิดถึงนิหลบมาเขียนเล่าต๊ะ หลบมาโยแค่ๆกันในทางความคิด (ไหรหม้ายไหร่ นานทีก็ได้ พอหาย...นึง)
สวัสดีค่ะ คุณพี่วอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei-- กลับมาแล้วค้า..แต่ยังไม่มีอะไรจะเล่าเลย แนะนำหน่อยซิค่ะ คิดถึงพี่ๆ ทุกคนเหมือนกันค่ะ
เพื่อมิตรภาพที่งดงามค่ะ
ขอบคุณค่ะคุณมนัสนันท์
