บัญญัติ 10 ประการของการเป็นอาจารย์ (มหาวิทยาลัย) มืออาชีพ


อาจารย์ไพฑูรย์ สินลารัตน์ นักการศึกษาที่มีชื่อเสียงของไทยท่านหนึ่งได้ให้ข้อคิดการเป็นอาจารย์มืออาชีพ มีอยู่ด้วยกันอยู่ 10 เรื่อง ได้แก่

ประการที่ 1 ... อาจารย์น่าจะรู้จักตัวเองก่อนว่า อาจารย์นั้นสวมหมวกอยู่ 2 ใบ

(อย่างผมก็เป็นนักเทคโนโลยีการศึกษา และผู้สอนด้านเทคโนโลยีการศึกษา)

ประการที่ 2 ... การที่เราจะอยู่ในวงของอาจารย์นั้น อยากให้อาจารย์รู้จักกับองค์กรของเราก่อน องค์กรที่เรียกว่า มหาวิทยาลัย คือ อะไร

(มหาวิทยาลัยท้องถิ่นของผม ไม่มีแม้กระทั่งการปฐมนิเทศอาจารย์ใหม่)

 

ประการที่ 3 ... อาจารย์ที่จะอยู่ในระบบของอาจารย์ในปัจจุบันนี้ อย่าจมอยู่กับความรู้เก่า ถ้าจะเป็นอาจารย์มืออาชีพนั้น การจมอยู่กับความรู้เก่า คือ การเลือกคัดลอกความรู้เก่ามาใช้นั้นก็คงไม่พอ

(มหาวิทยาลัยท้องถิ่น ผมคิดว่า ร้อยละ 70 - 80 ที่นำความรู้เก่ามาใช้โดยไม่ได้พัฒนาตัวเอง โดยเฉพาะสาขาวิชาของผมเอง)

 

ประการที่ 4 ... อาจารย์ต้องสร้างความโดดเด่นในวิชาชีพ ถ้าอาจารย์อยู่ในบัญชีนั้น คิดว่า การเป็นมืออาชีพนั้นคงต้องสร้างความโดดเด่นในวิชาชีพบัญชีด้วย

(เท่าที่ผมเห็นในที่ทำงาน พูดได้ว่า ลำบาก ลำบาก)

 

ประการที่ 5 ... อาจารย์ต้องมีความรับผิดชอบในการสืบสานวิชาการ อันนี้ถ้าจะว่าไปก็เป็นเรื่องเกี่ยวกับการเรียนการสอน

(วิชาการไม่เอา เอาแต่บริหารครับ อยากมีอำนาจ อยากได้ผลประโยชน์ตอบแทน น่าเบื่อจัง)

 

ประการที่ 6 ... Young generation is better generation หมายความว่า คนรุ่นหลังเรานั้นจะต้องดีกว่าเรา เรามีหน้าที่สร้างผู้เรียนให้เป็นคนรุ่นหลังที่ดีกว่าเรา

(ตัวอย่างเองยังไม่พัฒนา แล้วผู้เรียนจะพัฒนาได้อย่างไรครับ)

 

ประการที่ 7 ... การสำนึกต่อสังคม เพราะว่า เราเป็นแหล่งวิทยาการแล้วก็เป็นแหล่งวิทยากรด้วย

(ยิ่งไปกันใหญ่ หลายคนเป็นวิทยากรเพราะค่าตอบแทนมากกว่า)

 

ประการที่ 8 ... Good society has good university เสมอ สังคมที่ดีนั้นจะเป็นสังคมที่มีมหาวิทยาลัยที่ดีเสมอ

(เห็นด้วยครับ)

 

ประการที่ 9 ... คนดีต้องสร้างด้วยคนดี และสิ่งแวดล้อมที่ดี

(สิ่งแวดล้อมไม่มีคนสร้าง สิ่งแวดล้อมมีแต่คนอยากได้อยากมี)

 

ประการที่ 10 ... มหาวิทยาลัยเป็นสิ่งมีชีวิต เช่นเดียวกับคนที่มาเรียน เช่นเดียวกับคนที่มาสอน

(ชอบครับ)

 

 

ผมมีความคิดเห็นเป็นส่วนตัวเฉพาะที่ทำงานของผมเท่านั้นครับ มิใช่หมายรวมถึงประชากรทั้งหมด

หากได้นำไปใช้จริง ๆ คงดีนะครับ ... สิ่งดี ๆ กับคนดี ๆ กับอาจารย์ดี ๆ

ขอบคุณครับ :)

 

 

แหล่งอ้างอิง

ไพฑูรย์  สินลารัตน์.  ตำราและบทความวิชาการ : แนวคิดและแนวทางการเขียนเพื่อคุณภาพ.  กรุงเทพฯ : ศูนย์หนังสือจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2552.

 

หมายเลขบันทึก: 247526เขียนเมื่อ 10 มีนาคม 2009 19:33 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 20:25 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (21)

ชอบข้อ 4 และ 10 ครับ

ประการที่ 4 ... อาจารย์ต้องสร้างความโดดเด่นในวิชาชีพ ถ้าอาจารย์อยู่ในบัญชีนั้น คิดว่า การเป็นมืออาชีพนั้นคงต้องสร้างความโดดเด่นในวิชาชีพบัญชีด้วย

 

ประการที่ 10 ... มหาวิทยาลัยเป็นสิ่งมีชีวิต เช่นเดียวกับคนที่มาเรียน เช่นเดียวกับคนที่มาสอน

มหาวิทยาลัยเป็นสิ่งมีชีวิต โดยอาศัยสมาชิกทุกคน (รวมศิษย์เก่าด้วย)

อ่านไปอมยิ้มไปนะครับ..เป็นเช่นนั้นจริงๆ

แต่ผมคิดว่า เริ่มที่เราเอง ปฏิวัติตัวเอง ทำเท่าที่เราทำได้ และทำดีที่สุด จริงไหมครับ :)

เหมือน นิทานปลาดาว ที่ผมมักนำมาใช้เสมอเวลาท้อๆครับ

;)

 

"คนดีต้องสร้างด้วยคนดี และสิ่งแวดล้อมที่ดี"

:)

"วิชาการไม่เอา เอาแต่บริหารครับ อยากมีอำนาจ อยากได้ผลประโยชน์ตอบแทน น่าเบื่อจัง"

มีอยู่ทั่วไปครับผม แก้ยังไงดี

เห็นด้วยมากเลย เพราะมหาวิทยาลัยของไทย ต้องการทรัพยากรบุคคลที่ได้ชื่อว่าอาจารย์ เป็นบุคคลที่มากด้วยคุณภาพ ไม่ใช่แค่ปริมาณ

  • สิ่งที่อยากเห็นคืออาจารย์ลดอัตตาค่ะ
  • หลายครั้งที่ ที่มองเห็นความแตกต่างของความเห็นทางวิชาการนำไปสู่การแบ่งฝ่าย...
  • คุณWasawat  มีความเห็นว่าอย่างไรบ้างคะ

ขอบคุณ คุณ thank you ที่แวะมาเยี่ยมเยือนครับ :)

มันเป็นเช่นนั้นเอง จริง ๆ ครับ คุณเอก จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร :)

ทำดีที่สุดเท่าที่เราทำได้ ... บางครั้งไม่สามารถขวางทางพายุของคนไม่ดีได้ แต่คงพอทานได้บ้าง และแสดงให้เห็นได้ว่า มีคนรู้นะ ว่าคิดอะไรอยู่

"ความดีสวยงามเสมอ" ยังต้องนำมาใช้เหมือนเดิม ครับ :)

ฟ้อง ปปช. ดีไหมครับ ท่าน ผอ.บวร อิ อิ ... ผมเชื่อเรื่องกรรมนะครับ ท่าน ผอ. มีเงินทองมากมายแค่ไหน แต่ "ความสุข" ที่แท้จริงมีหรือเปล่าก็ไม่ทราบนะครับ หวาดระแวงขาเก้าอี้น่าดู

หน้าชื่น อกตรม น่ะครับ :)

ขอบคุณครับ ท่าน ผอ. บวร  :)

ขอบคุณ คุณ Paula มากครับ :) ...

มหาวิทยาลัยท้องถิ่นต้องการคนดีที่เก่งครับ (หายากจัง)

เคยเห็นบ่อย ๆ ครับ คุณ Sila Phu-Chaya :)

อาจารย์ที่คิดว่าตนเองถูกต้องอยู่ฝ่ายเดียว โดยไม่ฟังเสียงคนอื่น ลองมีใครไปแหย่ม ... ตั้งกำแพงว่า อยู่คนละพวกกันเลย ทั้ง ๆ ที่ควรรับฟังว่า สิ่งที่เขาคิด เขาคิดในแง่ใดครับ

องค์กรใดมีอาจารย์ที่มีเหตุมีผลมากพอ องค์กรนั้นจะพัฒนาไปได้ไกลครับ

แต่องค์กรใดมีอาจารย์ที่มีเอาแต่ตัวเองเป็นใหญ่ องค์กรนั้นจะเดินถอยหลัง สะกดคำว่า "พัฒนา" ไม่เป็นครับ

ไม่อยากยกตัวอย่าง อิ อิ :)

  • ตามมาอ่านความเห็นของท่านอาจารย์ Wasawat และมาราตรีสวัสดิ์ด้วยค่ะ
  • ที่เอ่ยถึงเรื่องนี้มาก็เพื่ออยากบอกว่าถ้าลดอัตตาลงได้แบบไม่มีกำแพงต่อกัน ก็จะมีสะพานเชื่อมต่อทางวิชาการที่หลากหลายและเป็นประโยชน์ต่อมวลมนุษย์มากค่ะ นึกถึงการต่อยอดทางความคิดของนักปราชญ์ทางวิชาการแล้วการสร้างทฤษฎีใหม่ ๆ น่าจะทำให้ประเทศพัฒนาแนวคิดไปไกลกว่านี้แทนที่จะนำเข้าทฤษฎีนอกมาสอนกันค่ะ จริงไหมคะ
  • ชักเบลอ ๆ ขอไปพักผ่อนก่อนนะคะ

เห็นตามคุณ Sila Phu-Chaya จริง ๆ ครับ :)

ยิ่งเรียนสูง ยิ่งนึกว่าแน่ นึกว่าเก่ง ทำให้อัตตาสูงตาม ครับ

มีหลายคนมีเหตุผลน่าเคารพ แต่หลายคนไม่ยอมลดราวาศอก น่าหนักใจ

ขอบคุณมากครับ :)

ช่วยกันจัดการอ.โปรแกรมวิทยาการคอมพิวเตอร์ ม.ราชภัฏสุราษฎร์ธานีด้วยน่ะค่ะ เพราะ บัญญัต 10 ข้อที่ได้อ่านอ.พวกนี้ ไม่มีเลยสักบัญญัติ แต่ก็เป็นอะไัรที่น้อยนิดมาก

- ไม่มีการพัฒนาความรู้ใหม่ๆให้นักศึกษา ยึดติดเนื้อหาเก่าๆ

- อ่านหนังสือ และโหลดสไลด์ในอินเตอร์เน็ตมาสอนนักศึกษา

- ดูถูกและเยาะเย้ยนักศึกษา ว่านักศึกษาไม่มีความรู้ ไม่ได้เรื่อง (ที่เป็นแบบนี้มันไม่ใช่เพราะพวกอ.สอนพวกนักศึกษาไม่รู้เรื่องหรือเปล่าโทษแต่นักศึกษาทุกประการ)

- การทำโปรเจ็คของนักศึกษา "ทำอะไรก็ำได้ ไม่ยาก แค่พอจบ" นี้คือคำแนะนำของอ. มหาลัยนี้หรือค่ะ

- ในสังคมและองค์กรธุรกิจตอนนี้ ไม่ว่าจะเป็นห้างร้าน หน่วยงานราชการ และบริษัท หรือธุรกิจขนาดเล็ก ก็ไม่ยอมรับนักศึกษาที่จบจากม.ราชภัฏสุราษฎร์ธานีเป็นส่วนมาก เพราะจบออกมาแล้วนักศึกษาไม่มีคุณภาพพอสมควรในการทำงาน

ฝากกระจายข่าวด้วยน่ะค่ะ เพราะถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป รุ่นหลังที่มาเรียน ก็คงจะไม่ได้อะไรกลับไปเลย ที่สำคัญ ผู้ปกครองคงจะไม่ทราบเลยว่าการทำงานของบุคลากรในมหาวิทยาลัยเป็นเช่นนี้ วุฒิที่ได้ก็คงเป็นแค่เศษกระดาษใบหนึ่งที่ไม่สามารถทำอะไรได้เลย

เข้าทีครับ อยากได้ไว้อ่านสักเล่มหนึ่งครับ

บันทึกนี้เขียนไว้นานแล้ว

ขอบคุณ น้อง terghost ที่เข้ามาแสดงความคิดเห็นและแชร์ประสบการณ์ครับ

มโนสำนึกของบุคลากรทางการศึกษากลุ่มนี้ขุดยากซะมั้งครับ

ความเป็นครูก็มีน้อย ระบบการสอบคัดเลือกเข้ามาก็ไม่ได้วัดความเป็นครู

การให้ที่ดีจึงไม่ค่อยมี

ขอบคุณมากครับ ;)

ยังมีขายอยู่ครับ ท่านอาจารย์ โสภณ เปียสนิท ;)

ขอบคุณมากครับ

ศุกร์หรรษาไหมคะอ. เสือ :) ๕ ๕ มีของโปรดมาฝากก่อนไปไต่โค้ง ...

เอ อย่างอ.เสือไหวเจ้าระเบียบ ดุ เนี๊ยบ สั่งนศ.ทำรายงานยังไงคะ

http://gotoknow.org/blog/ganesh08/416197 

อยากรู้ว่าฝั่งปู้นมีโตยไหม แบบใดแน๋ อิ่มรำยามเย็นเผื่อ ขอบคุณเจ้า:)

 

 

 

ศุกร์นี้ เดินทางมาถึงแม่สะเรียงแล้วครับ คุณ poo ;)...

หรรษากันมาตลอดทางเลย ทีมงานดีทุกคนครับ

ขอบคุณครับ ;)...

กำลังหาข้อมูล เป็นอาจารย์มหาวิทยาลัยเป็นอย่างไร? มาเจอบันทึกนี้ ชอบครับอาจารย์ :)

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท