ในเวลาที่มีแต่เรื่องชวนป่วยใจ..ไม่มีอะไรดีไปกว่าการเยียวยาด้วยอารมณ์ระรื่น
ชวนกันสร้างความสดชื่นให้ชีวิต
ด้วยเรื่องประเทืองอารมณ์
โดยส่วนตัวแล้ว
ชื่นชมและสนุกกับเรื่องราวของภาษา
ที่บางทีก็พาให้คิดไปได้หลายแง่มุม
บ้างก็ทำให้สนุกกับคมคำของผู้เลือกใช้
เมื่อมีเรื่องให้ต้องเดินทาง
จึงมักเก็บภาพและถ้อยคำมาแบ่งปันรอยยิ้มให้แก่กัน
ด้วยผู้คนสมัยนี้
ช่างสร้างสรรค์กระทั่งชื่อร้าน
เช่น ร้านเสริมสวย ตกแต่งทรงผม
ที่ชื่อ..นะโม
ตัด สระ
ร้านเก่งเกิบเก่า..เปิดซ่อมรองเท้าและขายรองเท้ามือสอง
ชอบใจที่นำคำว่า..เกิบ..ที่เป็นภาษาถิ่นมาร่วมกับชื่อของตนให้ได้ความหมาย
ร้านสมเอกต๊ะหละโฟน..ขายโทรศัพท์
ร้านจรัลการโลง..เชียงแสนการนวด..ดูช่างเป็นงานเป็นการ
แอ่นฟ้านวดแผนโบราณ..ทำให้พาลนึกถึงท่าทางในการนวดที่คงอ่อนช้อยนัก
ต่างจากป้ายร้านขายเสื้อผ้า..ที่เรียกลูกค้าด้วยคำว่า..เฮ้ย!..
แต่บางทีก็อดจะสับสน
ด้วยเป็นคนชอบคิด
เมื่อได้เห็นป้ายชื่อน้ำพริกของลุงพงษ์
ผู้ซึ่งยืนยันเอกลักษณ์ของตนว่าลงพุงบนป้าย
ให้รู้สึกไปว่า
น้ำพริกของลุงพงษ์ช่างมีคุณสมบัติอันน่าแปลก
กินแล้วเผาได้สารพัด และไม่ค่อยอนุรักษ์ธรรมชาติเอาเสียเลย
ก็ลุงแกมี..น้ำพริก..เผาป่า!!!!!
เหลียวมามองสินค้าของคุณป้า
ก็ยิ่งสับสนไม่รู้ว่าทองม้วนอะไรจะทนทานนานตั้งร้อยปี
ป้าแกไม่มีทองม้วนที่สดใหม่มาวางขายบ้างหรืออย่างไร
แถมใกล้ๆกัน
ก็มีหมี่กรอบในกระปุกอันเล็กผลิตโดย..ช่างรังวัด..!!!
ออกมาสำรวจป้ายตามท้องถนน
คงไม่พ้นป้ายตามหลังรถ..
มีทั้งป้ายแนวธรรมะ
บนรถที่ฝาท้ายปะด้วยสติกเกอร์รอยกระสุน
สงสัยจะใช้ธรรมะไว้คอยค้ำจุนชีวิตที่แสนเสี่ยง
มีทั้งแนวค่อนไปทางอธรรมหน่อยๆ ของคนที่คอยงานจากฝาหรั่ง..
แถมยังเจอป้าย..ที่ส่งผู้ป่วยเดินได้..
ไม่รู้ว่า ผู้ป่วย..เดิน..หรือ
เป็น..ที่ส่งผู้ป่วย..ที่เดินได้
และป้ายนี้..คงทำให้ไม่ใจร้ายพอที่จะเมินเฉย
ก็ออกจะอ้อนถึงเพียงนี้..
สุดท้าย..ไม่มีป้าย
แต่ทำให้สงสัยเมื่อมองเห็นไกลๆ ว่า รถอะไรมีฟันอยู่ด้านหลัง
จนกระทั่งได้คำตอบเมื่อเข้าใกล้..
เป็นภาพที่ได้มาในเวลาที่เด็กๆ
เดินทางกลับบ้าน...
อ่านมาถึงบรรทัดนี้แล้ว...ยิ้มได้บ้างไหมคะ..
^_____^
สวัสดีครับคุณ ddL
อ่านไปยิ้มไป ถึงเปิดท้ายขายของยิ้มออกเสียง
ช่างสรรหาสารพันป้ายบันเทิง วรรณกรรมป้าย
ยิ้มออกได้ยามค่ำคืนที่ดืนดึก นึกขอบคุณ
+ พี่อึ่งค่ะ....
+ มาอ่านยามดึกเช่นนี้
+ ทำให้รื่นรมย์ในความรู้สึกดีค่ะ...
+ ขอบคุณมากค่ะ..ที่นำยาบำรุงหัวใจมาฝากค่ะ...
แต่ละป้ายเชิญชวนและอธิบายได้ใจความและน่ารักมากเลยค่ะ ^ ^
คงไม่ใช่รถรับส่งเด็กนักเรียนมงคลวิทยานะคะ อิอิ ^^
สวัสดีค่ะ
...เห็นป้ายต่างๆ...ยิ้มได้จริงๆค่ะ
...ช่างสังเกต..จึงได้ภาพเช่นนี้....ต้องส่งรายการเก็บตกบ้างนะค่ะ.....
พี่อึ่งจ๋า...
ยิ้มได้จริงๆค่ะบันทึกนี้ ถ้าเป็นหนูชอบอ่านป้ายเหมือนกันค่ะ แต่อ่านแล้วอ่านลืม อุ๊ย อ่านแล้วอ่านเลยอ่ะค่ะ
มีความสุขกับทุกๆวันนะคะ
ผมไปเจอมาเหมือนกัน เมื่อต้นเดือนนี้เอง ได้มีโอกาสไปเที่ยว(ดูงาน)แม่สอด จ.ตาก ไปที่วัดดอนแก้ว วัดที่มีพระพุทธรูปหินอ่อนที่สวยที่สุด ไปเห็นป้ายนี้เลยนำมาฝาก ญาติ โยม ทั้งหลาย ครับ
มีคนในคณะเปลี่ยน ว่า เงินก็ได้ ไม้ก็ดี สีกาก็เอา ...อย่างนี้ไม่ดีเนาะ
สวัสดีค่ะบังหีม
สวัสดีค่ะน้องดาวลูกไก่ฯ
อ่านแล้วรักคนถ่ายป้ายมาอวด อีกอักโข อิ อิ
รีบมารับความรัก..ที่เพิ่มขึ้น..อีกอักโข อิ อิ
แวะมาเห็น ต๊กใจ นึกว่าป้ายสี
เฮียจ๋า..ป้ายค่ะป้าย ไม่ใช่ป้าย ป้าย..อิ อิ
สวัสดีค่ะพี่อึ่งที่คิถึง
ตามเฮียป๋าดล มาค่ะ
พี่อึ่งสบายดีนะคะ มาทักทายด้วยระลึกถึง
..
ชอบอ่านป้าย เคยเห็นป้ายหลังรถ นะค่ะ
แถวฝั่งอิสาน เคยเห็น ... คันหลังก็ลาว
ลงมาใต้ ... หว้าพรือ ๆ
หลังรถเต่า เขียนว่า โตขึ้นผมจะเป็นแลนด์โรเวอร์
ขอบคุณสำหรับ บันทึกให้ยิ้ม ค่ะ
ร้านเสริมสวย ตกแต่งทรงผม ที่ชื่อ..นะโม ตัด สระ
อิอิ ชอบจังค่ะ จะเอามุกนี้ไปเล่นที่โรงเรียน พรุ่งนี้
ทันทีค่ะ อิอิ
น้องครูปูเก็บภาพป้ายไว้ป้ายนึงค่ะ เวลาเครียด ๆ ก็เอามาดู ขำดีค่ะ
มาขำๆ ดีจังเลยนะคะ
เราเรียนรู้แลกเปลี่ยนกัน กลับไป กลับมา
สร้างสรรค์สังคม
ชอบมากๆค่ะ ^^ ที่ชอบที่สุดคือร้านขายเสื้อผ้าที่ชื่อ " เฮ้ย! " ค่ะ ทีหลังหาป้ายแปลกๆมาฝากเยอะๆนะคะ ^o^