บันทึกกิจกรรมเพื่อนช่วยเพื่อนเดือนกุมภาพันธ์ ในวันนี้เป็นวันที่พวกเราทุกคนมีความสุขกันมากๆอีกวันหนึ่ง ท่ามกลางบรรยากาศที่มืดครึ้มและมีฝนตกโปรยปรายตั้งแต่เช้า บางช่วงตกหนัก ทำให้สมาชิกบางส่วนขอเราเกิดความลังเล สุดท้ายฟ้าฝนก็เป็นใจช่วยทำให้ความตั้งใจของเราไม่เป็นหมัน เป็นเวลาเกือบล 10.00 น จึงออกเดินทาง
วันนี้สมาชิกคึกคักเป็นพิเศษเพราะเรามีแพทย์สาวคนสวยจะร่วมขี่จักรยานไปกับเราด้วย...คุณหมอพัชรินทร์ หรือหมอนาย เป็นแพทย์เวชศาสตร์ครอบครัว ของ ม.นเรศวร กำลังเรียนปริญาโท และฝึกภาคสนามอยู่ที่ PCU บ้านกร่างประสงค์จะลงพื้นที่เพื่อเก็บข้อมูลผู้ป่วยในชุมชน...ทีมงานจัดให้ทัวร์ 3 หมู่บ้าน กับผู้ป่วย 4 ราย
เป็นวันที่อากาศไม่ร้อน เย็นสบาย ๆ แต่มีฝนตกโปรยปรายเป็นระยะ ๆ แต่ทุก ๆคนก็ Happy และมีความสุขมาก เรามีภาพบรรยากาศ มาให้ชมกันค่ะ
สร้างขวัญและกำลังใจ...ก่อนออกเดินทาง
หมอนายของเราขี่จักรยานอย่างทะมัดทะแมง
เยี่ยมผู้ป่วยโรคปอดอุดกลั้นเรื้อรัง (COPD)
อดีตผู้นำเต้นแอโรบิคของเราป่วย เลยต้องมาให้กำลังใจกัน
มาให้กำลังใจผู้ป่วยเนื้องอกที่ตับ..กำลังให้เคมีบำบัด
อีกรายหนึ่งเป็นมะเร็งปากมดลูก..ที่ไม่สามารถช่วยตัวเองได้
แม้ฝนจะตกถนนลื่น..ระยะทางไกล..ก็ไม่เป็นอุปสรรค
อาหารกลางวันแสนอร่อยที่บ้านผู้ใหญ่ สมหวัง...ข้าวเหนียว คนละห่อ ทั้งหมอ ทั้งชาวบ้าน..พากันกินอย่างเพลิดเพลิน
อิ่มแล้วมาคุยกันถึง Case กรณีศึกษาที่มาเยี่ยมกัน โดยคุณหมอนาย เล่าถึงการดูแลผู้ป่วยแต่ละราย ซึ่งแตกต่างกัน
ตบท้ายด้วยการสอนเคาะปอดให้กับสมาชิกได้เรียนรู้ไปพร้อมกัน...เพราะผู้ป่วยที่เราเยี่ยมมีปัญหาเสมหะคั่งค้างในปอดและหลอดลม
สิ่งที่ทำให้สมาชิกทุกคนปลื้ม สุด สุด...หมอพัชรินทร์ บอกขอบคุณทุกคนที่พาหมอพบเห็นกิจกรรมที่ดีและมีคุณค่าต่อสังคมไทยแบบนี้..หมอมีความสุขมากที่ได้มาร่วมกิจกรรมในวันนี้
เราว่าทุกคนต่างมีความสุข แต่คนที่มีความสุขที่สุดเห็นจะเป็นผู้ป่วย ผู้สูงอายุที่พวกเราไปเยี่ยมเยียนดูแลนะหนูรัตน์ แค่คนอ่านบันทึกก็พลอยจะมีความสุขไปด้วยละนั่น
หนูรัตน์เอ้ย !อย่าได้น้อยใจไปเลยนะจ้ะ ทุกคนที่อยู่ข้างในส่งใจให้ทีมบ้านกร่างอยู่ตลอดเวลาละจ้ะ แต่ว่าเวลาบันทึกค่อนข้างน้อยไปหน่อยเพราะมัวแต่ทำงานอย่างอื่นอีกเยอะอ่ะ... สำหรับบ้านกร่างเข็มแข็งเป็นแบบอย่างในหลายเรื่องในระดับประเทศละทุกคนชื่นชม ตอนนี้ทีมข้างในก็ใช้เวลาขยายงานหลายเรื่องไปยังตำบลอื่นๆแล้วคงจะมีเรื่องเล่าดีๆ มาฝากนะ มีกำลังใจต่อไปเหอะนะ อย่างน้อยนู๋รัตน์จอยสมาชิกจิตอาสาและผู้ป่วยที่ช่วยกันดูแลก็มีความสุขจ้ะ
ความสุขที่ได้จากชุมชนเนี่ย..นู๋รัตน์ นู๋จอย เก็บเอาไว้เยียวยาจิตใจและร่างกาย ..เวลาเหนื่อย และอ่อนล้า จากการทำงานค่ะอาจารย์
สวัสดีครับ พี่นู๋รัตน์
อ่านเรื่องขี่จักรยานที่ไร ชอบทุกที เลยครับ ! สบายดีนะครับ
อ้อ เพลงอย่าปล่อยมือเนี่ย เพราะมากครับ
ความสุขที่นู๋รัตน์ได้รับ ส่งผลให้นู่รัตน์แล้วนะคะ ตอนนี้หน้าสวยใสปิ๊งเลย เข้ามาให้กำลังใจนะคะ
เห็นแล้วชื่นใจจริงๆค่ะ คุณหมอพัชรินทร์ลุยด้วยอีกต่างหาก อย่างนี้ทั้งจิตอาสา, เจ้าหน้าที่ก็มีกำลังใจทำงานกันไปอีกเยอะ สู้ๆลุยๆต่อไปค่ะ...เป็นกำลังใจให้พี่เสมอ
ขอบคุณสำหรับการดูแลที่ดีแก่คนบ้านกร่าง จิตอาสาเข้มแข็งมาก ขอให้บุญกุศลที่ทำ ให้ทีมงานมีแต่ความสุข ด้วยนะคะ