สาธุ..สาธุ....วันมาฆบูชา


คำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าที่สอนให้พวกเราทำความดี ละเว้นความชั่ว และทำจิตใจให้ผ่องใส บริสุทธิ์ สะอาด

 เร็วๆ ครูแอนไปวัดเร็วเดี๋ยวไม่ทันเค้า.....เสียงครูป้าหวาด....พี่สาวครูแอนชวนไปเวียนเทียนค่ะ

       แล้วครูสองพี่น้องก็ตามไปสมทบกับแม่ครูแอนที่ล่วงหน้าไปก่อนแล้ว  การเวียนเทียนที่หมู่บ้านครูแอนในปัจจุบันนี้ต้องเริ่มพิธีตั้งแต่พระอาทิตย์ยังไม่ตกดินค่ะ  (ตามสถานการณ์เหตุการณ์ในพื้นที่..ที่ไม่ควรจะกระทำการอันใดนอกบ้านเมื่อเลยช่วงเวลาหัวค่ำไปแล้ว....อ่ะค่ะ....นึกถึงตอนเป็นเด็กๆ นะคะ  เราเวียนเทียนกันตอนค่ำกว่านี้หน่อย  เวลาเดินเวียนเทียนรอบอุโบสถหลังเก่า  ภาพแสงเทียนที่ส่องวาวๆ ตัดกันกับความมืด  และมีแสงสว่างจากไฟ้ฟ้าลอดเข้ามาในบริเวณที่เดินเวียนเทียนให้พอมองเห็นกันหน่อยๆ สวยติดตามาจนบัดนี้...แต่เดี๋ยวนี้ไม่มีแล้วค่ะ  คงต้องรออีกประมาณ  20  ปีเหมือนที่พี่ยาวเกษตรยะลาบอกมังคะ)  ทางวัดเลยจัดพิธีเวียนเทียนตั้งแต่ตอน  5  โมงเย็นค่ะ 

Flowers                Light

กำลังสวดบูชาดอกไม้ที่นำมาเวียนเทียน        ขอจุดเทียนต่อๆ กัน...รอยยิ้มเกิด..

สำหรับคนแก่ๆ ที่มีปัญหาเกี่ยวกับหัวเข่า

ก็นั่งมุมนี้ค่ะ  ไกลๆ ออกมาด้านหลังหน่อย

       วันนี้ท่านเจ้าอาวาสนำธรรมะในเรื่องของคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าที่สอนให้พวกเราทำความดี  ละเว้นความชั่ว  และทำจิตใจให้ผ่องใส บริสุทธิ์ สะอาด  มาฝากพี่น้องในหมู่บ้านครูแอน  แถมพ่วงท้ายด้วยการขจัดทุกข์ ในส่วนของสัจจะทุกข์  อันเกิดจากการแก่..การเจ็บ..การตาย  อันนั้นเราคงหลีกเลี่ยงไม่ได้  ส่วนทุกข์จร หรือทุกข์ที่มาประสบตามการณ์ต่างๆ  เราสามารถขจัดทุกข์ให้เบาบางลงได้ด้วยการเข้าใจในสภาวะที่เป็นจริงของเหตุแห่งทุกข์นั้นๆ  ซึ่งนั่นคือสภาวะแห่งธรรมนั่นเอง....(แน๊...วันนี้ดูครูแอนมีสาระทางธรรมเข้าหน่อยแล้วเนี่ย)  ลองไปขบคิด  ตรึกตรองกัน  ต่อยอดกันเอาเองต่อไปนะคะ

Ceremony                       Ceremony2

เดินวนสามรอบ  รอบพระอุโบสถหลังใหม่ค่ะ

2%20of%20us

...สองยายนี่เดินไม่ไหวค่ะ  แต่ใจเกินร้อย...

ยายๆ เลยพากันมานั่งรอพระเวียนเทียนเสร็จ

ตรงบันไดทางขึ้นพระอุโบสถ...น่ารักใช่มั๊ยล่ะคะ

       เมื่อเสร็จจากการฟังธรรมเราทั้งหมดจึงสวดบูชาดอกไม้ที่นำมาใช้เพื่อเวียนเทียน  แล้วพากันไปเวียนเทียนที่พระอุโบสถ  สุดท้ายนำดอกไม้/เทียน/ธูปมาวางหน้าที่เก็บกระดูกของบรรพบุรุษ  ภาษาใต้  เค้าเรียกว่า บัว ค่ะ  แล้วต่างแยกย้ายกันกลับบ้าน

     Finish                      Little 

ครูป้าหวาดกำลังจุดเทียนที่หน้าบัวค่ะ            สองเณรน้อย...ได้รับอนุญาตจาก

                                                             เจ้าอาวาสให้เก็บภาพชาวบ้าน 

                                                        ครูแอนเลยแอบถ่ายเณรน้อยอีกต่อนึงค่ะ

       ไม่วายค่ะ...ครูแอนเจอลูกศิษย์ตัวแสบๆ ก่อนกลับล่ะค่ะ...พากันยกมือไหว้เสร็จ  พวกมันยังมีแอบแซวครูมันเป็นภาษาใต้ซะงั้น...อ๋าว...ครูทำบุ๋นเป็นกั๋นเหนาะ....ดูมันนะคะเจ้าพวกนี้อยู่ประเภทแสบๆ นิดดดดนึงน่ะค่ะ  แต่มันก็น่ารักดี...มีขำๆ กันได้....ก็ไม่ว่ากันค่ะ...ดุกันบ้าง....แซวกันบ้าง...เฮๆ กันไปตามเรื่องตามราวทั้งครูทั้งเด็ก

 

คำสำคัญ (Tags): #วันมาฆบูชา
หมายเลขบันทึก: 166628เขียนเมื่อ 21 กุมภาพันธ์ 2008 23:21 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 18:47 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (11)
  • ตามมาดูพี่แอนไปเวียนเทียน
  • เมื่อเช้าไม่ได้ตักบาตร
  • แต่ทำทานกับนกและหมาน้อยแทน
  • วัดนี้อยู่ทางไปโรงเรียนใช่ไหมครับ
  • ชอบชีวิตในชนบทที่พ่อแม่พี่น้อง ญาติๆไปทำบุญพร้อมๆกันดูอบอุ่นดีครับ
  • มีเรื่องจะบอก
  • ไปที่เมนูของ lionness_ann
  • ไปที่ บล็อก เลือกแก้ไขบล็อก
  • พิมพ์ข้อมูลในช่องคำอธิบายบล็อก
  • พี่จะได้มีข้อความว่า บล็อกเรากี่ยวกับอะไร
  • ไม่เข้าใจไปดูที่นี่นะครับ
  • ขอบคุณครับ

หวัดดค่ะP

  • อย่างน้อยๆ ก้ได้ทำทานแล้วไง....ก็ยังดีครับผม
  • ใช่ๆ วัดอยู่ทางไปโรงเรียนเลยสี่แยกไปหน่อยนึง
  • ชอบภาพสองยายนั่นมากๆ เลย  น่ารักจริงๆ
  • แกเดินหลังค่อมๆ พากันไปนั่งตรงนั้นขณะที่พวกเราเดินวนพระอุโบสถกัน....ยายก็คอยนะ....คอยจนพระเดินครบสามรอบ  ยายก็ยกทูนหัว  เสร็จเหมือนกันเนอะ
  • อ้าว....ต้องเขียนใหม่เหรอเนี่ย
  • แล้วจะเข้าไปเขียนละกัน
  • ขอบคุณครับผม...ต้องทำส่งด้วยป่ะล่ะเนี่ย....จะเข้ามาตรวจอีกเหรอ ฮาฮาฮา

สวัสดีค่ะครูแอน

- สาธุกับคุณยายกด้วยค่ะ

- เรื่องเด็กตัวแสบน่ารักนะคะ

- พวกนี้แสบไม่คันค่ะ...เพราะเขาเห็นครูแล้วเข้ามาทักทาย

- ยังใฝ่ดีอยู่ค่ะ

สวัสดีค่ะพี่พรรณาP

  • เจ้าพวกนี้น่ะ...พูดไปงั้นๆ ล่ะค่ะ  สไตล์ซนๆ ประสาเค้าน่ะค่ะ
  • จริงๆ แล้วในใจเค้าไม่มีอะไรเลยล่ะค่ะ  ยังคงเคารพเราอยู่น่ะค่ะ
  • แต่แอนชอบนะคะพี่เด็กๆ ประมาณนี้  ดูเค้าจะจริงใจกับครูมากเลย 
  • ประมาณว่าเมื่อเค้าจบจากเราไปแล้วนี่.....เจ้าพวกแบบนี้ล่ะค่ะที่มักจะย้อนกลับมาเยี่ยมเรา  มาให้เราชื่นใจว่าเค้ายังจำเราอยู่  ยังระลึกถึงครูอยู่ไงคะ
  • คุณพี่เจอแบบน้องด้วยรึปล่าวคะ....เจอเหมือนกันแหง๋เลย
  • ขอบคุณค่ะพี่

ปีนี้ผมไม่มีโอกาสไปเวียนเทียนกับใครเขา  เพราะมีภารกิจต้องไปราชการต่างอำเภอ...

แต่ก็ถือว่า ... กิจกรรมที่ตนเองได้ไปทำนั้น  เป็นกิจกรรมดี ๆ ที่ชีวิตพึงได้รับเป็นอย่างยิ่ง..

 

อาจารย์แผ่นดินคะP

ไม่ได้ไป...ก็ไม่เป็นไรค่ะ  เพราะกิจกรรมดีๆ ที่อาจารย์สร้างสรรค์มันก็เต็มไปด้วยบุญอยู่แล้วน่ะค่ะ  แต่  ณ ตอนนี้อาจารย์รับบุญที่ทำมาเผื่อไปด้วยแล้วกันค่ะ  ...ธุ...ค่ะ...ธุ...

เผื่อไปยังคนของความรักของอาจารย์และหลานๆ 2 คนด้วยแล้วกันค่ะ

สวัสดีค่ะ

- ชอบเด็กแบบนี้แหละค่ะ

- เจอแต่ไม่แหง๋ ค่ะ (ความหมายกำกวม ...หมายถึงตาย..)

  • แวะมาเวียนเทียนย้อนหลังค่ะน้องแอน สาธุ ค่ะ
  • อยู่ที่นี่ไม่มีโอกาสไปวัดเลย
  • แปลกคนที่นี่ไม่ชอบไปวัด
  • มีแต่คนชอบไปวัง
  • อิอิ พูดให้งง ก็คนส่วนใหญ่จะรอไปเที่ยวงานวังนี่นา
  • ค่อยยังชั่วแล้วค่ะ ขอบคุณที่เป็นห่วงนะคะ

หวัดดีค่ะพี่พรรณาP

แน๊....น้องก็ว่างั้นแหละค่ะ....แต่แหง๋ตรงนี้ขอไม่หมายถึง...ซี้แหง๋...อย่างที่พี่พรรณาแจ้งมานะคะ  ขอเป็น...แหง๋แก๋....ที่แปลว่าแน่นอนได้ปล่าวคะ แต่จริงๆ แล้วคำว่า "แหงแก๋" ในพจนานุกรม  กลับแปลว่า...หมดท่า...นะคะพี่พรรณา

หวัดดีค่าพี่อ๊อดP

ดีใจจังที่ทราบว่าอาการของพี่ดีขึ้นบ้างแล้ว....เฮ้อ...ค่อยยังชั่วหน่อยนึงนะคะ...ขอบุญ(ที่ทำเผื่อ)หนุนส่งให้พี่สาวสุขภาพดีวันดีคืนนะคะ....อย่าเพิ่งบู๊โลดโผนนักนะคะพี่อ๊อด....ช่วงนี้ออมนิดนึงค่ะพี่ อิอิอิ.....คิดถึงนะคะ 

มาเยี่ยม

สุขใจเมื่ออยู่ใกล้วัดนะครับ

สบายใจ...มีความสุขใจนะครับ

ชื่นชมภาพนี้ อยากมองนาน ๆ หายาก...

ที่ว่า.....สองยายนี่เดินไม่ไหวค่ะ แต่ใจเกินร้อย...

สวัสดีค่ะอาจารย์P

  • ขอบคุณค่ะ  แวะมาเยี่ยมถึงวัดเลยน่ะค่ะ
  • รับความสุขกาย  สุขใจด้วยเลยนะคะ  สาธุๆ....
  • ภาพเหล่านี้หาได้บ่อยค่ะ.....แถบชนบท....นารักมากเลยใช่มั๊ยคะกับ...สองยาย..
  • ขอบคุณค่ะ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท