<h2 style="margin: 0cm 0cm 0pt"></h2> <h2 style="margin: 0cm 0cm 0pt; tab-stops: 262.5pt"> </h2> <h2 style="margin: 0cm 0cm 0pt; tab-stops: 262.5pt"><h2>ยามกังวลเปรียบดังความมืดมิด</h2>
</span></h2> <h2 style="margin: 0cm 0cm 0pt; tab-stops: 262.5pt"> </h2>
ขอให้เพื่อนๆทุกท่านไม่ว่าจะประสบพบเจอเรื่องร้ายใดๆในชีวิตมีอุปสรรคในการทำงาน คิดร้ายต่อคนอื่น จิตใจเปรียบดังอยู่ในวังวนแห่งความมืดมิด ขอให้อดทน และก้าวผ่านไปสู่แสงสว่าง โดยมีแสงแห่งธรรมนำทาง....
ธรรมะสวัสดีค่ะ
</span>
มาเติมเต็ม ข้อคิดดี ดี
อ่านแล้วตรงใจพอดีเลยค่ะ
เป็นกลอนที่เขียนขึ้นได้อย่างลงตัวมากเลยครับ... มีนัยยะในทางข้อคิด หรือปรัชญาอย่างน่ายกย่อง และเปรียบเปรยได้อย่างน่าสนใจ
ในห้วงที่มืดมิดนั้น ในความเข้มแข็งที่หยัดยืนอยู่นั้น จะเป็นพลังเกื้อหนุนให้ก้าวพ้นออกมาได้ สำหรับคือเราต้องกล้าที่จะอดทน, รอคอย และเข้มแข็งที่จะพาตัวเองก้าวออกมาจากห้วงอันมืดมิดนั้น
....
ขอบคุณครับ
...................................................
ขอบคุณสำหรับข้อคิดดีๆในวันพระค่ะ
ทำงานอย่างมีความสุขนะคะ...^_^
สวัสดีครับอ.ลูกหว้า
สาธุ...ยามเช้า...ฝนตก...รอพระมาบิณฑบาตร...
ขอบคุณครับ
อ.ลูกหว้า
จากคนหน้าตา...ดี ! (เช่นกัน....ฮิ ฮิ)
ป.ล.พึ่งนึกขึ้นได้ครับว่าคุ้นๆ นามสกุล ไม่แน่ใจว่าเป็นอะไรกับ อ.(ย่า) สำลี ใจดี ที่จุฬาฯ หรือเปล่าครับ
เป็นบันทึกที่ใหกำลังใจดีมากนะคะ ขอบคุณค่ะ
สวัสดีคะ อ.ลูกหว้า
มาเติมเต็มบทกลอนและแง่คิด...
การก้าวผ่านราตรีอันมืดมิดเพื่อรับแสงอรุณ ที่เพิ่งทำศึกกับความคิดตัวเองเมื่อราตรีที่ผ่านมา ตื่นเช้ามาพบบันทึกที่ ช่วยถอดบทเรียนของศึกเมื่อคืนวานให้ด้วย ขอบคุณมากคะ
---^.^---
แวะมาเยี่ยมครับ ได้อ่านบทกวีดีๆด้วย
แวะมาเยี่ยมครับ
หวัดดีครับพี่หว้า..แวะมาทักทายกันครับ..ไม่เคยลืมกัน..ผมว่านะ..คนเราได้เข้าวัดแล้วจะดี..จะรู้สึกดี..ทำให้ใจเย็น..อาทิตย์ละครั้งก็พอแล้ว
สวัสดีค่ะ
แวะมาเยี่ยมค่ะ
ห่างหายกันไปนาน
สบายดีไหมค่ะ
ระลึกถึงค่ะ