ความรับผิดชอบ และเสรีภาพ

เราต้องตระหนักและรับผิดชอบต่อสิ่งที่เราทำ พูด เขียนไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง

.. อย่างที่หลายคนยืนยัน ระดับความรับผิดชอบ ความสำนึกของแต่ละคนต่างกัน มุมมองต่างกัน อารมณ์ความรู้สึกขณะเขียนก็ย่อม แตกต่างกันไป

... กล่าวถึงบทความที่เขียนออกไปโดยเฉพาะเมื่อสู่สายตาผู้อื่น เมื่อผ่านคืนวันแล้วได้เปิดย้อนกลับไปดู ก็จะพบเรื่องราวของวันวาน ให้อาจจดจำได้ว่า ณ เวลานั้นเราคิดอะไร มีอารมณ์แบบไหน และอาจจะพบว่าข้อความที่เขียนไว้ไม่ถูก ไม่จริง หรือกระทั่งผิดในปัจจุบัน แต่เคยถูก จริง และแน่แท้ มาก่อนในอดีต

... ในแนวคิดของ ฌอง-ปอล ซาร์ตร์ ตามที่ได้กล่าวไว้ในเนื้อหาบทความของลิงค์ที่นำมาอ้างไว้ เป็นการสะท้อนมุมมองต่อวิถีทางของมนุษย์ในด้านหนึ่งโดยเฉพาะ มนุษย์อาจไม่ได้ตระหนักรู้ในทุกเรื่อง และไม่ได้พยายามค้นหาพัฒนาตัวตนกันทุกคน
    กรอบ ระเบียบ สังคม ที่มนุษย์ต่างพยายามสร้างขึ้นเพื่อกำหนดวิถีทางของมนุษย์โดยรวม มีผลกระทบต่อพฤติกรรมของมนุษย์บางส่วนในขณะนั้น ๆ อย่างมาก การให้คน ๆ หนึ่งรับผิดชอบต่อการกระทำของตนเอง เป็นเพียงการผลักภาระโดยตรงให้กับคนเพียงคนเดียว แต่ในความเป็นจริงสังคมย่อมประกอบด้วยหลายส่วนเชื่อมโยงกัน เราจึงต้องร่วมรับผิดชอบต่อการกระทำของผู้อื่นด้วย โดยเฉพาะหากเราเป็นผู้กำหนดบทบาท หรือตรากฎของสังคมขึ้นมา

... เสรีภาพอาจเป็นสิ่งมนุษย์ต้องการ โดยเฉพาะเมื่อถูกกังขังหน่วงเหนี่ยว ถูกใช้แรงงานในระบบทาส ถูกบงการและอยู่ภายได้เงื่อนไขที่ผู้อื่นเป็นเจ้าชีวิต ซึ่งการอ้างถึงเสรีภาพและความเสมอภาคอย่างไม่ถูกปิดกั้น พึ่งได้เกิดขึ้นมาเมื่อไม่กี่สิบปีนี่เอง (ด้วยความช่วยเหลือของผู้ที่มีเสรีภาพเต็มเปรี่ยม และต้องการหยิบยื่นเสรีภาพให้กับผู้ที่ถูกปิดกั้น)

... เนื้อแท้ของเสรีภาพเป็นอย่างไร เรากล่าวถึงเสรีภาพกันในรูปแบบไหน เช่น เราให้เสรีภาพแก่มนุษย์โดยเท่าเทียม มีกฎหมายลงโทษการทำร้าย ฆ่าคน และค้ามนุษย์ แต่เรากักขังสัตว์ต่าง ๆ รวมถึงเพาะพันธุ์ เลี้ยงและอาจฆ่าด้วยเหตุผลแห่งความจำเป็นมากมาย นั่นคงเพราะมนุษย์แตกต่างจากสิ่งมีชีวิตอื่น และมีอำนาจทางความคิดที่เหนือกว่าทุกสิ่งบนโลกนี้ (หละมั้ง)

ข้อความคิดเห็น และส่วนเพิ่มตามจาก
โน่นนิด นี่หน่อย.. : สิ่งตกค้างจากการอ่านฌอง-ปอล ซาร์ตร์ (unclepiak )
http://gotoknow.org/blog/4nothing/156596