เฮฮาศาสตร์ : ไปมาแล้ว...ดีใจ
เมื่่อวันที่ 30 พ.ย. ที่ผ่านมา
ฉันได้มีโอกาสไปสัมผัสมิตรภาพใหม่ที่เหนือความคาดหมายและเหนือคำบรรยาย...
ก่อนหน้านั้นไม่กี่วันฉันได้คุยกับพี่ชาย ทั้งอ้ายเอก และพี่่ขจิต เรื่องงานประชุมครั้งนี้ อ้ายเอกบอกว่าอยากให้ฉันเข้าร่วมประชุมด้วยถึงแม้ว่าอ้ายเอกจะไม่สามารถเข้าร่วมประชุมได้ ส่วนพี่ขจิตตัวตนคนที่สองที่ฉันได้รู้จักจากพลพรรคเฮฮาศาสตร์จนกลายเป็นญาติสนิทกันไปอีกคน ก็ชวนแกมบังคับให้ฉันไปให้ได้
ความกลัวว่าจะไม่มีที่ยืน และความอายในการเริ่มต้น
ทำให้ฉันลังเลใจตั้งแต่คืนก่อนวันงานจนกระทั่งเช้าวันงานฉันก็ยังไม่มั่นใจอยู่ดี จนพี่ขจิตโทรมาเพื่อบอกสถานที่จัดงานที่แน่นอนกับฉัน ในที่สุดฉันก็ตัดสินใจก้าวออกจากที่ำพำนัก
แล้วก็มาถึงเมืองทองธานี
สายตาสอดส่ายหาพี่ขจิตพี่ชายคนเดียวที่ฉันคุ้นเคย เหมือนคนหลงทางมองหาที่พึ่ง ในที่สุดฉันก็หาเจอ ฉันแอบมองทุกคนจากด้านนอก ฉันมั่นใจว่าฉันรู้จักทุกคนเพราะจำได้จากภาพในบล็อก...
นั่นพี่อึ่งอ๊อป นั่นคุณหมอชอบวิ่ง นั่นพี่ราณี นั่นครูพี่สุ และนั่นพ่อครูบา เอาละจะยืนอยู่ข้างนอกทำไมนานหนักหนาไม่ช้าไม่เร็วก็ต้องมีการเริ่มต้น
ฉันเข้าไปทักทายพี่ชายก่อนคนแรก จากนั้นก็พนมมือสวัสดีทุกคน แล้วทุกคนก็หันมาทักทายฉันพร้อมกับต้อนรับด้วยกอดที่อบอุ่น คุณหมอชอบวิ่งยกกล้องขึ้นมาถ่ายภาพทันที ทั้งภาพหมู่และภาพเดี่ยว เล่นเอาฉันตั้งตัวไม่ติด
“นี่เหรอพิมพ์ดีด ทำไมตัวเล็กจัง ดูในบล็อกเหมือนตัวโต”
และอีกหลากหลายคำทักทาย...
ฉันพูดอะไรไม่ออกได้แต่ยิ้ม ดีใจ ปลื้มใจ
ความกลัวหายไปปลิดทิ้ง แอบบ่นตัวเองว่าจะกลัวอะไรกันหนักหนาไม่เห็นมีใครน่ากลัวเลย...
ฉันช่วยพี่ขจิตทำหน้าที่เฝ้าร้านในขณะที่พ่อครูบา คุณหมอชอบวิ่ง พี่ราณี และพี่สุ ไปทานข้าว
ฉันขายซีดีได้ 2 แผ่นด้วยดีใจจัง อย่างน้อยก็ได้ทำประโยชน์บ้างนอกจากยืนยิ้มไปยิ้มมา
ฉันได้เห็นของเล่นใหม่...ผ้าพันคอของพี่ราณี ถักด้วยมงกุฎ(ไม่รู้ชื่อจริงคืออะไร) ฉันขอพี่ราณีลองถักบ้าง มือใหม่หัดทำแรกๆ ทำไ้ด้พี่ราณีเลยวางใจ สักพักเท่านั้นแหละผิดจนได้ เลยลำบากพี่ราณีต้องมานั่งรื้อ...ขอโทษทีนะคะพี่ราณี และขอบคุณสำหรับเสื้ออุ่นๆ ด้วยคะ
เสร็จจากงานเมืองทองฉันหอบกล่องใส่ซีดีเดินตาม พ่อครูบา ลุงเอก พี่ขจิต พี่อึ่งอ๊อป และพี่แป้ด ขึ้นรถตู้โรงแรมไป ม.สุโขทัยธรรมาธิราช ณ ที่ประชุมมีบล็อกเกอร์หน้าตาคุ้นเคยยืนคอยอยู่ก่อนแล้ว และเป็นอีกครั้งที่ฉันได้รับกอดต้อนรับอย่างอบอุ่นจากพี่องุ่นคนสวย ป้าแดง พี่หนิง และอีกหลายๆ คน...อุ่นจริงๆ
บรรยากาศการประชุมในห้องอาหารเฮฮามาก เสียงหัวเราะจากทุกคนอบอวนไปหมด ทั้งจากลีลาท่าทาง และการพูดคุยที่เป็นกันเองของทุกๆ คน ไม่ว่าจะเป็น อาจารย์ไร้กรอบ อาจารย์Handy คนดอย คุณConduct ดร.แสวง น้องมะปรางเปรี้ยว น้องต้นกล้า นายช่างใหญ่ ป้าแดง พี่หมู พี่Little Jazz อาจารย์Peaw อาจารย์Panda น้องเอก พี่่จุ๋มสมพิศ คุณสะ-มะ-นึก ครูอ้อย และอีกหลายคนที่คุ้นหน้าคุ้นตาในบล็อกเป็นอย่างดี แต่อาจไม่ได้มีโอกาสกราบสวัสดีใกล้ๆ
ดีใจเหลือเกินที่ได้พบและได้สัมผัสความเฮฮา...
บรรยากาศในงานพบปะและเรื่องราวจากการประชุมคงมีหลายท่านได้บรรยายไว้ แต่สำหรับบันทึกของฉันวันนี้เป็นความรู้สึกส่วนตัวที่
“ความขลาด ถูกทำลายด้วยกอดแห่งมิตรภาพ”
มีห้วงเวลาหนึ่งพ่อครูบาเดินมาพูดกับฉันว่า
“ต้องไปงานเฮฮาศาสตร์สนุกกว่านี้อีก”
ฉันยิ้มตอบพ่อและพูดกับตัวเองในใจว่า
ฉันต้องไปแน่ ไปแน่ แน่
ขอบคุณพลพรรคเฮฮาศาสตร์ที่เปิดโอกาสได้สัมผัสบรรยากาศแห่งมิตรภาพโกทูโน
---^.^---
ความเห็น (40)
สวัสดีครับ
แวะมาอ่านครับ
ยืนยันบรรยากาศแสนอบอุ่นที่นั่น
รอดูภาพด้วยครับ
เอ ถักด้วยมงกุฎเป็นยังไงครับ ;)
สวัสดีคะ คุณ ธ วั ช ชั ย
ขอบคุณมากนะคะที่แวะมาอ่าน แถมไวซะด้วย
กำลังรอความอนุเคราะห์จากเจ้าของกล้องถ่ายภาพทั้งหลายอยู่เหมือนกันคะ ไม่รู้จะมีใครใจดีแบ่งภาพมาให้ดูบ้าง ถ้าได้รับการแบ่งปันเมื่อไรจะรีบเอามาโชว์ทันทีเลยคะ....รอดูด้วยนะคะ
เรื่อง ถักมงกุฎ เป็นชื่อที่ตั้งขึ้นเองคะ อิอิ เป็นเครื่องมือใช้ถักไหมพรมหคะ รูปร่างหน้าตาเหมือนมงกุฎ แต่ลายที่ถักออกมาคล้ายนิตติ้งมากคะ พอลองทำดูแล้วตัดสินใจด้วยตัวเองเลยว่า...ใช้ไม้นิตสองขาแบบเดิมดีที่สุดแล้วละคะ
หวังว่าคงสบายดีนะคะ
---^.^---
สวัสดีจ้ะน้องพิมพ์
เพิ่งรู้ว่าสาวน้อยคนที่นั่งยิ้มๆอายๆ มองคนโน้นที คนนี้ทีที่ห้องประชุมเฮฮาศาสตร์ที่ มสธ คือ น้องพิมพ์ พี่ไปทีหลังเลยไม่ทราบว่าน้องพิมพ์คือใคร...ได้แต่มองไม่กล้าทัก กลัวจำคนผิดค่ะ เพราะไปทักคนหนึ่งที่นอกห้องประชุมว่าใช่คุณ เกษตรยะลา รึปล่าว เพราะเห็นมีหนวดๆ เหมือนกัน หน้าแตกเพล้งเลยค่ะ.....
เสียดาย เลยไม่ได้คุยกันเลยเนอะ
- มาดูก่อน
- ดีใจที่มาร่วมกิจกรรม
- มองหาน้องรักเราไม่พบ
- คิดว่าหลงทางเสียแล้ว
- ตั้งใจว่าจะให้เขียนชื่อนามสกุลใส่กระเป๋ามากันหลง
- อิอิอิอิๆๆๆ
- รู้สึกไหมว่ามีบรรยากาศที่ เป็นเองมากๆๆ
- รู้แบบนี้ชวนตั้งนานแล้ว
- อิอิอิๆ
สวัสดีคะ อ.แป๋ว
ครั้งแรกก็แบบนี้แหละคะอาจารย์...แอบอายด้วยความไม่คุ้นเคย แต่คราวหน้าหนูอาจกระโดดไปแย่งไมค์อาจารย์ก็ได้นะคะ...อิอิ
ถึงไม่ได้คุยกันแต่ดีใจที่ได้ฟังอ.แป๋วครวญเพลงซะเคลิ้มเชียวคะ
---^.^---
- สวัสดีค่ะน้องพิมพ์
พี่หมูไปช้าเกือบหลังสุดก่อนครูอ้อยเล็กน้อย ไม่พบน้องไม่แน่ใจว่าหนูกลับไปก่อนหรือยังค่ะ
สวัสดีคะ พี่ขจิต
ขอบคุณนะคะที่ชวนไป...ดีใจที่ได้ไปคะ
สวัสดีคะ อ.หมู
อาจารย์มาทีหลัง หนูไม่ได้กลับนะคะ ยังยืนยันได้ว่า อ.หมู ร้องเพลงเพราะคะ....
ไว้คราวหน้าได้พบกันคงได้คุยกันนะคะ
---^.^---
น้องพิมพ์ค่ะ หนูนั่งตรงไหนพี่ไม่เจอน้อง อ.ขจิตนะแอบอุ๊บไว้ ลืมแน่ ๆ หรือน้องพิมพ์อุ๊บค่ะ ..
ยินดีที่รู้จักครับ และขอต้อนรับสู่อ้อมกอดแห่งมิตรภาพ เฮฮาศาสตร์ครับ
สวัสดีอีกรอบคะ อ.หมู
หนูนั่งข้างพี่สุ กับป้าแดงคะ
เด็กผู้หญิงผมสั้นตัวเล็กๆ ใส่เสื้อสีแดงเด่นคนเดียวเลยคะ...
สวัสดี คุณบางทราย (คนเข็นครก ขึ้นภูเขา)
ยินดีและปลื้มใจมากที่ได้เป็นส่วนหนึ่งแห่งอ้อมกอดมิตรภาพคะ
ขอบคุณมากคะที่แวะมา
หวังว่าเราคงได้พบกันเร็วๆ นี้นะคะ
---^.^---
- แหมๆ ก่อนไปมาคุยกะเรา บอกว่ากลัวไม่รู้จะคุยกะใคร กลัวไม่มีที่ยืน กลัวนั้นกลัวนี่
- แล้วตอนนี้เป็นไงล่ะ อิจฉานะเนี่ยๆ เราอดส์เลย
สวัสดี อ.เออ
ก็แหม ครั้งแรกก็แบบนี้แหละ...
รีบกลับมาสิ จะได้มากอดกัน กอดกัน
---^.^---
- เสียดายจังไม่ได้เจอกันครับ
- พี่ ๆ หลายคนเล่าเรื่องให้ฟังสนุกดี
- ค่อยเจอกันใหม่นะครับ
- งานนี้ไม่น่ากลัวอย่างที่คิด
ดีใจที่ได้รู้จักตัวจริง เสียงจริงนะค่ะ ตัวจริง เด็กกว่าอายุมากๆ ไม่มีใครทายอายุถูกเลย อิอิ. พี่ไม่เหนื่อยหรอกค่ะที่แก้นิดเดียว แต่น้องเก่งมาก สอนแป๊บเดียวเป็นเลย ของอย่างนี้ สงสัยอยู่ในสายเลือด ฮ่าๆๆๆ คิดถึงนะค่ะสาวน้อย
สวัสดีครับ น้องพิมพ์
อ้ายดีใจ๋ขนาดครับ ตี้น้องเข้าไปเฮี้ยนฮู้กับ คนแซ่เฮ อ่านบันทึกแล้ว บรรยากาศม่วนเเต้ๆน้อ
เป็นจะไดครับ อ้อมกอดคนแซ่เฮ...อุ่นกว่าเสื้อกันหนาวยี่ห้อดีๆหลายเท่านัก
------------
วันนี้อากาศที่ปายหนาวมากขึ้นกว่าทุกวันครับ ของบริจาคเริ่มทยอยมาเรื่อยๆ
ไม่ทราบว่าจะกลับมาวันที่เท่าไหร่ครับ ที่เชียงใหม่ ผมจะได้นัดทานข้าว คุยงานกัน พร้อม อ.ผึ้ง และ อ. เฟรนเซิ้ล
ช่วงวันที่ ๕ - ๑๐ ผมมีพักผ่อนยาว เดินทางท่องเที่ยวแบบตามใจ อาจติดต่อผมไม่ค่อยได้ครับ
อ้ายเอก
สงสัยกันมาก ก็นี่เลย อิอิ
น้องพิมพ์น่ารักที่ซู๊ด.......
สวัสดีครับ
- ผมชวนที่บริษัทฯไปชมนิทรรศการวันที่ 1 ธ.ค.
- ได้พบหลายๆท่าน รู้สึกอบอุ่นจริงๆครับ
- คนที่ไปด้วยทำหน้า งงๆ คงสงสัยว่าทำไมพี่น้องบล็อกเกอร์ถึงแสดงท่าทางสนิทสนม และให้ทักทายผมด้วยความเป็นกันเองขนาดนั้น 555
- ผมจะเริ่มปฏิบัติการก่อการดีเพื่อองค์กรในขั้นต่อไปเร็วๆนี้ อิอิ
- เสียดายไม่ได้เจอกันเนอะ
สวัสดีคะ พี่ออต
ดีใจที่ได้ไป และไม่น่ากลัวอย่างที่คิดจริงๆ คะ
นั่งรอพี่ออตจนหมดแรง และเกรงว่ารถเมล์จะหมดตามก็เลยจำใจต้องกลับก่อน...
คราวหน้านะคะ ต้องได้เจอกันแน่นอนคะ
สวัสดีคะ พี่ราณี
ความน่าเด็กเป็นหนึ่งในความภูมิใจ อิอิ
แต่บางทีก็เป็นปัญหาในชีวิต ที่ทำให้บางครั้งหลายคนไม่เชื่อว่าเราจะทำงานได้ เพราะดูเด็กเกินไป...
ขอให้พี่ถักผ้าพันคอให้เสร็จไว ไวนะคะ เจ้าของคงรอใส่อยู่แน่ๆ เลยคะ ตอนให้ฝากกระซิบว่ามีคนช่วยทำ(ให้ยุ่ง) ด้วยนะคะ อิอิ
ดีใจมากคะที่ได้เจอกัน
สวัสดีเจ้า อ้ายเอก
ดีใจเหมือนกันเจ้า ที่ตัดสินใจไป เสียดายถ้าอ้ายอยู่ด้วยก็ดี...
อุ่นแต้ แต้ อ้าย...อ้อมกอดคนแซ่เฮ ถ้ามีโอกาสอีกจะไม่รีรอวิ่งปรี่ซุกใต้กอดอุ่นอีกแน่นอนเจ้า
อ้ายงานเยอะ ยุ่งตลอดเนาะ ยังไงก็รักษาสุขภาพ เดี๋ยวคงต้องดูเวลาว่างกันอีกทีว่าจะได้เจอกันเมื่อไรดี..กึ้ดเติ้งหาเน้อเจ้า
สวัสดีคะ คุณหมอชอบวิ่ง
ดีใจนะคะที่ได้พบกัน...คุณหมอฮามาก โดยเฉพาะตอนเผลอลบรูปที่ถ่ายมาทั้งวัน อิอิ
ขอบคุณสำหรับรูปและคำชม มาก มากคะ
คุณหมอก็น่าร๊ากกกก ที่ซู๊ดดดดด
สวัสดีคะ คุณข้ามสีทันดร
เสียดายจังเลยนะคะที่ไปกันคนละวัน เลยไม่ได้เจอกันเลย...คราวหน้านะคะ คราวหน้า
ไม่แปลกใจเลยคะที่เพื่อนคุณข้ามงง เพราะตอนแรกพิมพ์ก็งงเหมือนกัน แต่งงแบบยิ้ม ยิ้ม นะคะ
จะรอฟังปฏิบัติการก่อนการดีนะคะ
ขอบคุณที่แวะมา และหวังว่าคงได้พบกันคะ
สวัสดีคะ พี่ครูสุ
ชักไม่แน่ใจว่าพี่แป๊ดคิดแบบที่พี่สุว่าหรือเปล่านะคะ อาจจะงงอย่างอื่นก็ได้ เหอะๆ
ดีใจนะคะที่ได้เจอพี่สุ...คนอาราย น่ารัก จริงๆ
รูปนี้ฮามาก ขอบคุณมากนะคะ
อากาศเย็น...รักษาสุขภาพด้วยคะ
---^.^---
กลับมาอีกรอบจ๊ะ น้องพิมพ์...อิอิ
กลับมาทักทายน้องกบ ...ข้ามสีทันดร..
และเตรียมตัวรับผู้ก่อการดีคนใหม่ด้วยรูปข้างล่างนี้...หุหุ
สวัสดีครับน้องพิมพ์ดีด
หวาวววววว....เห็นรูปแล้วจึงรู้...เสียดายตามขยะมาตั้งหลายตอน...มาเจอตัวจริงดันไม่ได้คุย....
ขอบคุณครับผม
สวัสดีรอบสองคะ พี่ครูสุ
ทำรูปซะสวยเชียวคะ แอบอิจฉาคุณข้ามฯ
อยากได้รูปสาวเสื้อแดงแบบนี้บ้างจังคะ....
สวัสดีคะ นายช่างใหญ่
แหม ก็นั่งกินข้าวตรงกันข้ามกันแท้ๆ
พึ่งมานึกออกตอนเห็นรูปเหรอคะเนี้ยะ...
เจอกันคราวหน้าคงได้คุยกันนะคะ
---^.^---
สวัสดีคะ พี่ Little Jazz
ถ้าไม่สารภาพก็ไม่รู้เลยนะคะเนี้ยะว่าจำกันไม่ได้
ยังดีคะ ที่เวลารับไหว้แล้วเนียนเหมือนรู้จักกันมานาน...ขอบคุณมากคะอย่างน้อยก็ไม่ทำให้หน้าแตก อิอิ
ดีใจที่ดีได้เจอกันนะคะ
สวัสดีคะ อาจารย์ Wasawat Deemarn
ขอบคุณสำหรับคำชม...จะลอยซะแล้วคะเนี้ยะ
บุญรักษาเช่นกันนะคะ
---^.^---
- แวะมาชมบรรยากาศค่ะ
- แสนจะอบอุ่นในมิตรภาพของชาวบล็อกนะคะ
สวัสดีคะ อาจารย์ naree suwan
ขอบคุณนะคะที่แวะมาคะ
อบอุ่นมากคะ...มิตรภาพ ความรื่นรมย์ อ้อมกอด และรอยยิ้ม...
---^.^---
เดี๋ยวนี้ทุกคนรู้แล้วว่าพี่น่ะเก๊กไปงั้น ไม่มีอะไรหรอก ทักทายได้ เพียงแต่ระบบประมวลผลพี่ไม่ค่อยดี RAM น้อย 555 เลยอาจจะจำไม่ได้แป๊บนึง เดี๋ยวพอรันโปรแกรมขึ้นมาได้ ก็จะทำอาการเออออตามน้ำไปเองล่ะ บางคนกลัวหน้าเก๊กๆ ของพี่ก็เลยไม่กล้ามาทัก ข้อเสียของพี่ก็คือตรงที่ไม่ทักคนแปลกหน้าก่อน มันเคยชิน แต่ก่อนสังกัดกรมเจ้าท่า เลยท่ามากไปหน่อย
อิ อิ ที่พูดมาทั้งหมดล้อเล่นนะ พี่เปล่าจบการแสดง และก็ไม่เคยอยู่กรมเจ้าท่าด้วยจ้า จะบอกแค่ว่าทักก่อนก็ได้ ไม่ผิดกฏหมายจ๊ะ
สวัสดีคะ พี่ Little Jazz
พูดไปแล้วหน้าพี่ดุจริงๆ ด้วยแหละคะ...
น้องพิมพ์ก็แอบเนียนตอนพี่ทักและถูกคนอื่นทักสวมรอยทีเดียวเหมือนกัน ถ้าเจอกันตัวตัวอาจไม่กล้า เพราะหน้าพี่ดุ...
แต่สุดท้ายก็ผ่านเวลานั่นมาเรียบร้อยแล้วนะคะ...แล้วเราคงได้พบกันอีก
ขอบคุณมากคะ
---^.^---
กลับมาอีกแล้ว!!....รอบที่สาม...อิอิ (ไม่เคยเข้าบันทึกใครบ่อยเท่านี้เล๊ย!)
ห้ามใจไม่อยู่อ่ะ...เจ้าของบันทึกน่ารัก ^______^
มาตามไปดูภาพ รวมพลคนแซ่เฮ...NKM 4....ที่นี่จ้า
สวัสดีคะ พี่ครูสุ
ยินดีมากที่กลับมาอีก มาอีกหลายรอบๆ ก็ได้คะ น้องดีใจ...
คนอยู่รอก็น่ารัก คนมาเยี่ยมเยียนก็น่าร๊ากกกกก
ขอบคุณมากคะ
---^.^---
สวัสดีค่ะ คุณพิมพ์
- ทั้งหมดที่พิมพ์มาอ่านแล้วสนุกใจหาย
- แต่ไปคนเดียวใจหายหรือเปล่าถ้าใจหายก็หายใจเข้าลึก ๆ
- นึก นึก นึก แล้วก็นึกว่าไม่น่ากลัว
- เดี๋ยว ๆ ก็จะหาย แล้วหายใจคล่องด้วยค่ะ
- อ่านแล้วอย่า งง งง น๊ะค๊ะ เพราะจิ้มดีด ไม่ใช่พิมพ์ดีด ฮิ ฮิ ฮิ ฮ่า ล้อเล่น
สวัสดีคะ คุณ pepra
ขอบคุณมากคะที่แวะมาทักทาย และยินดีที่ได้รู้จัก
ตอนแรกก็หายใจไม่ทั่วท้องเท่าไร แต่พอเจอกอดอุ่นๆ เข้าไปเลยกลายเป็นหายใจเร็วเพราะตื่นเต้น ตามมาด้วยหายใจถี่เพราะอิ่มเอมใจคะ
จะจิ้ม จะพิมพ์ ก็ขอให้มีเรื่องมาให้อ่านก็โอเคหมดเลยคะ อิอิ ตามสะดวก
---^.^---
- สวัสดีค่ะ น้องพิมพ์
- ดีใจที่ได้เจอ จริงๆๆแล้วเราเจอกันตั้งแต่ บูธขายของแล้วนะคะ
- หลังจากนั้นก็ทิ้ง ให้เฝ้าบูธกันสองคนพี่น้อง อิอิอิ
- ยินดีหลายค่ะ
สวัสดีคะ ป้าแดง
ป้าแดงแวบมาแป๊บๆ เองตอนที่บู๊ธ
ยังไงก็ดีใจที่เจอกันนะคะ
---^.^---
ตามเข้ามาอีกรอบ ว่าในรูปน่ารักแล้ว ตัวจริงน่ารักกว่าในรูป อีกเนาะ เพราะคุยเก่งมักมาก ขอบอก อิอิ คิดถึงนะจ้ะ หวังว่าคงพบกันอีกค่ะ
สวัสดีคะ พี่ราณี
ขอบคุณมากคะ ตัวจะลอยแล้วเนี้ยะ....
ว่าน้องพิมพ์คุยเก่งแต่ก็ยังแพ้พี่ราณีแหละคะ คุยเก่ง ขายของเก่ง เค้าเรียกแปลงน้ำลายเป็นเงินได้ อิอิ
หวังว่าคงได้เจอกันเร็วๆ นี้เช่นกันนะคะ
---^.^---
กลิ่นหอมของมิตรภาพอบอวลไปทั่วบันทึกแล้วล่ะ น้องพิมพ์ดีด :)
สวัสดีคะ อ.Wasawat
ดีใจที่ได้แบ่งปันอย่างน้อยก็กลิ่นของมิตรภาพที่ไปเตะจมูกผู้คนที่ผ่านมา รวมทั้งอาจารย์ให้แวะเวียนมาอีกนะคะ
หวังว่าเราคงมีโอกาสได้พบกัน และก่อมิตรภาพให้โชยกลิ่นหอมฟุ้งยิ่งขึ้นได้นะคะ
---^.^---
เอาอย่างนั้นเลยหรือครับ ..
ก็ดีใจด้วยนะครับสำหรับสิ่งดี ๆ ที่ได้รับจากกัลยาณมิตรทั้งหลาย
:)