ช่วยขยะด้วย : อย่าปลุกฉันด้วยวิธีนี้...
วันนี้ฉันตื่นมาพร้อมกับอากาศเย็นเอื่อยๆ ใต้ผ้าห่มอุ่น แห่งเมืองเชียงใหม่ กว่าสามเดือนแล้วที่จากบ้านมา
อากาศยามสาย สายหมอกจางๆ ช่างสดชื่นเหลือเกิน
จนทำให้ฉันไม่อยากลุกออกจากอ้อมกอดของผ้านวมผืนหนาเลยทีเดียว
แต่เป็นโชคร้ายของฉัน...กลิ่นไม่พึงประสงค์ลอยเล็ดลอดผ่านหน้าต่างเข้ามาจากที่ไหนสักแห่งในหมู่บ้าน กลิ่นที่ฉันคุ้นเคยและรอคอยว่าเมื่อไรจะหมดไป
ชุมชนที่ขาดการจัดการกับของเหลือใช้ในบ้านเรือน ปราศจากการจัดการด้วยกระบวนการที่ถูกต้อง
“การเผา” จึงเป็นวิธีการที่ง่ายและรวดเร็วที่สุดที่ชาวบ้านเลือกใช้ในการจัดการขยะในครัวเรือน
และนั้นคือต้นเหตุของกลิ่นที่ทำให้ฉันต้องจำใจลุกจากที่นอนอุ่นในเช้าวันสดใส
ฉันเคยลุกขึ้นพูดในที่ประชุมของหมู่บ้าน ต่อหน้าพระประธานในวิหารและชาวบ้านว่า
โปรดเลิกเผาขยะ
แต่การเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมของคนไม่ได้ง่ายเลย
ฉันกลายเป็นเด็กแปลกประหลาดที่เอาเรื่องไกลตัวมาบอกเล่า
ทั้งโรคปอด โลกร้อน
ถึงแม้ว่าจะเสนอแนวทางในการจัดการภายครัวเรือนไว้
ไม่ว่าจะเป็นการแปลงขยะเป็นรายได้ การทำปุ๋ยจากเศษอาหาร และชี้ให้เห็นภัยที่เกิดจากฝุ่นละอองของการเผาขยะที่จะเกิดขึ้นกับปอด แต่การเปลี่ยนแปลงไม่ใช่เรื่องง่าย โดยเฉพาะเปลี่ยนวีถึชีวิตที่ถึงแม้จะเป็นวิถีที่ผิดก็ตาม...
ฉันก็ได้แต่ฝากความหวังไว้กับการเปลี่ยนแปลงจาก อบต. เข้าสู่เทศบาล ในปลายปีหน้า
หวังว่าจะเกิดการเปลี่ยนแปลงในทางที่ดีขึ้น จาก อบต. ชุดปัจจุบันที่ไม่มีนโยบายเกี่ยวกับการจัดการขยะใดๆ แม้กระทั่งการเผาขยะที่เป็นสาเหตุของหมอกควันและอากาศเป็นพิษ
หรือฉันหวังมากเกินไป...
ฉันก็แค่คนตัวเล็กๆ ในชุมชน ในสังคม ในประเทศ ในโลก ในจักรวาล คงทำอะไรมากไม่ได้
แต่อย่างน้อยฉันก็จะไ่ม่ปลุกใครจากที่นอนด้วยกลิ่นควันแน่ แน่...
วันละนิด วันละน้อย ค่อยค่อยใช้
เก็บกลับไป ใช้รอบใหม่ ไม่ทิ้งขว้าง
วันละเล็ก วันละหน่อย ค่อยค่อยวาง
โลกเรายัง คงต้องการ การดูแล
ฝากกลอนไว้ให้ช่วยกันต่อเติม...
จากบทเริ่มต้นร่วมกันของ ฉัน และ อ.เออวดี รวมมิตร
ความเห็น (8)
น้องพิมพ์ครับ
บันทึกนี้ น่าสนใจมาก เป็นประเด็นเล็กๆที่คนเรามองข้าม แต่หารู้ไม่ว่ามันส่งผลต่อเราในระดับโลก สะเทือนกันทีเดียว
----------
ขอจองพื้นที่ก่อนนะครับ จะมาเสวนาต่อครับ
- ขอเป็นคนแรกเลยทีนี้
- เมื่อก่อนตอนเด็ก เวลาแม่ใช้ไปทิ้งขยะ ก็จะเผาขยะข้างๆบ้าน สนุกดี ชอบไปเขี่ยขยะเล่นตอนที่มันติดไฟ แล้วก็เล่นกันแบบเด็กๆ
- แต่ตอนนี้ ไม่ได้ทำแล้วเพราะ ไม่มีโอกาสจะได้ทำ มีรถขยะมาเก็บแทนที่จะต้องกำจัดเอง ก็สะดวกไปทางหนึ่ง เพราะคาดว่าเค้าน่าจะทำแบบถูกวิธีกว่าเราทำเอง
- แต่ถ้าบ้านที่ไม่มีการบริการแบบนี้ จะทำยังไงล่ะค่ะ คุณพิมพ์ น่าจะช่วยแนะนำหน่อยนะค่ะ ว่าถ้าไม่เผาแล้วเรามีทางเลือกอะไร นอกจากนี้ค่ะ
- ถึงแม้จะเอาไปทำปุ๋ย หรือเลือกเอากลับมาใช้ใหม่ แต่มันก็ไม่ได้ทั้งหมดแล้วที่เหลือจะทำอย่างไรดีค่ะ
- จะได้เป็นแนวทางกันต่อไปนะค่ะ :)
- เศร้า มัวเขียนนานเลยโดนตัดหน้าเลยค่ะ
- มาช้ากว่าชายหนุ่มข้างบน
- เล่นมาจองก่อน
- อิอิอิๆๆๆ
- บ้านเราไม่มีระบบการแยกขยะที่ดี
- เท่าที่ทราบที่เมืองพิษณุโลกของคุณหมอคนชอบวิ่ง
- ทำได้ดี
- ลองตามไปดูนะครับ
- ดีใจที่พบบันทึกดีๆๆ
- วันละเล็กวันละน้อย ค่อยๆๆแยก
- ไม่ใช่เรื่องแปลกที่จะแยกสรร
- วันละเล็กวันละน้อยแต่ละวัน
- มาช่วยกัน โลกจะสดใส ด้วยมือเรา
- อิอิอิๆๆ
- ขำตัวเองและคนนี้
-
3. รวมมิตร V9
- ฮ่าๆๆๆ
- อ. ขจิต มาขำอะไรกันล่ะค่ะ
- วันละเล็ก วันละน้อย ค่อยๆทิ้ง
- วันละนิด วันละหน่อย คอยจัดสรร
- วันข้างหน้า เผื่อจะมีคืนและวัน
- โลกสุขสรร ปราศมลพิษ จิตอิ่มเอม
- ฮ่าๆๆๆๆ กว่าค่ะ
สวัสดีเจ้า อ้ายเอก
ขอบคุณที่มาให้กำลังใจเป็นคนแรกเลย
ขยะเป็นเรื่องใหญ่ ที่จะใหญ่ขึ้น ใหญ่ขึ้น ถ้าไม่มีการจัดการที่ดี ที่สำคัญหากผู้มีอำนาจหน้าที่ละเลยปัญหาของเหลือนี้...สักวันขยะจะทับหัว....
อ.เออ
มาช้าไปเสี่ยววินาทีเอง
อิสตรีหรือจะสู้อัศวินได้ อิอิ
ที่แท้ก็เป็นเด็กชอบเล่นกับไฟนิเอง ถึงว่า...
ของที่ยังเหลือก็ต้องอาศัยการจัดการจากหน่วยงานที่เกี่ยวข้องกระมัง แต่ถ้าให้ดีที่สุด "ลด" การสร้างขยะกันดีกว่า..
พี่ขจิต...
ช่วงนี้กำลังอินเรื่องขยะมาก มองไปทางไหนก็เห็นคิดเชื่อมโยงกับขยะไปโหมดดดดด
ขอบคุณสำหรับข้อมูล จะตามไปศึกษาต้นแบบแห่งความสำเร็จนะคะ
---^.^---
มาเป็นกวีกันหน่อยดีกว่า
ขอบคุณ อ.เออ และพี่ขจิตที่ร่วมวงสุนทรีย์นะคะ
"วันละนิด วันละน้อย ค่อยค่อยใช้
เก็บกลับไป ใช้รอบใหม่ ไม่ทิ้งขว้าง
วันละเล็ก วันละหน่อย ค่อยค่อยวาง
โลกเรายัง คงต้องการ การดูแล
วันละเล็ก วันละน้อย ค่อยค่อยแยก
ไม่ใช่เรื่องแปลก ที่จะ แยกสรร
วันละเล็ก วันละน้อย แต่ละวัน
มาช่วยกัน โลกจะสดใส ด้วยมือเรา
วันละเล็ก วันละน้อย ค่อยค่อยทิ้ง
วันละนิด วันละหน่อย คอยจัดสรร
วันข้างหน้า เผื่อจะมี คืนและวัน
โลกสุขสรร ปราศมลพิษ จิตอิ่มเอม"
---^.^---