พันธมิตรบางท่านเคยถามผมว่า...ไม่คิดจะเรียนต่อปริญญาโทหรือเอกบ้างเลยหรือ...
ผมตอบว่า...คิดซิครับแต่ไม่มีปัญญาเรียน...55555
เพราะว่าผมลงทะเบียนเรียนในมหาวิทยาลัยชีวิตไปแล้ว 3 หลักสูตร(ไม่ว่าจะตั้งใจหรือไม่)...ไหนเลยจะมีเงินและเวลาไปเล่าเรียนในมหาวิทยาลัยทั่วไปอีก...อิอิ
หลักสูตรแรก...หลักสูตรลูกชายคนโต...ขณะนี้กำลังเข้าสู่เทอมที่ 3 ... หัวเลี้ยวหัวต่อที่เขาว่ากันเป็นอย่างไร...ผมก็ได้รับรู้รสชาดของเนื้อหาวิชาก็งานนี้ละครับ...
หลักสูตรที่สอง...หลักสูตรลูกชายคนกลาง...ประเภทเด็กวันพุทธแท้...Wednesday child...ของแท้...หลักสูตรนี้เทอมแรกหนักสุด...กว่าจะแก้ปมออดิปุสได้(เกรด A-...ให้เกรดตัวเอง...555)...เล่นเอาเหงื่อตกทีเดียว...
หลักสูตรที่สาม...หลักสูตรลูกสาวคนเล็ก...ก็ไม่เคยคิดเหมือนกัน...ว่าเลี้ยงลูกสาวแบบไหนถึงจะดีที่สุด...หลักสูตรนี้ผมให้เกรดตัวเองค่อนข้างต่ำ....เพราะเธอถอดแบบมาจากคุณแม่กว่า 90 %...55555
ทั้ง 3 หลักสูตร...ผมจะค่อย ๆ สรุปบทเรียนผ่านบล็อกของผม... ในช่วงระหว่างที่รอให้หมดวาระรัฐบาลนี้ครับ...แต่ก็ดูเวลาว่าง ๆ...แบบมีสมาธิด้วยครับ...รวมทั้งแรงใจจากพันธมิตรของผมทุกท่านด้วยครับ...55555
สวัสดีครับ
ท่านพี่ ขำขำ สบายดี
สองหลักสูตรแรกคงไม่หนักหนาสาหัสเท่าหลักสูตรที่สามกระมังท่านพี่ขำขำ
หนักหนาสาหัส หนักหนาสาหัส หุหุ
สวัสดีครับพี่สอน
สบายดีไหมครับ คิดถึงครับป๋ม
งานหนักไหมครับ เข้ามาศึกษาหลักสูตรทั้งสาม น่าสนใจมากๆ ครับ แต่สำหรับผมยังห่างไกลอีกมากครับ
หากพี่เรียนสำเร็จในหลักสูตรที่สาม ผมว่าควรจะเป็น ปริญญาสามัญนะครับ
เพราะเรียงกันแล้วคือ
สามัญ เอก โท ตรี จัตวา
สูงจากเอกก็น่าจะคือ สามัญ ลงกลับไปสู่ฐานเดิมกันดีกว่าครับ ห้าๆๆๆๆ จริงๆ ก็เข้ากันดีครับ กับเหนือฟ้าเพียงเถ้าธุลีครับ
ขอบคุณมากครับผม
สวัสดีครับพี่สอน
สบายดีนะครับ ผมเอาไปต่อยอดไว้ที่นี่นะครับ ธรรมะจากโทนเสียง...สามัญ เอก โท ตรี จัตวา
น้ำท่วมหนักไหมครับ
รักษาสุขภาพนะครับ
หลักสูตรแรก...หลักสูตรลูกชายคนโต...ขณะนี้กำลังเข้าสู่เทอมที่ 3 ของชีวิตเขา ในช่วงวัยรุ่น วัยแห่งความเปลี่ยนแปลง... ..
การเรียนรู้ในระบบทั่วไปที่โลกปัจจุบันยอมรับว่าลูกชายคนนี้ของผมเป็นอัจฉริยะอันดับต้น ๆ ของประเทศไทย...กับการเรียนรู้เรื่องชีวิต(จริง ๆ)ที่ผมพยายามแทรกซึมสู่กระแสระบบวิธีคิดของเขา ช่างเป็นเรื่องตื่นตาตื่นใจของผมเสียจริง...
วานนี้ผมได้เห็นวิธีการสอนของเขาให้กับกลุ่มน้องที่ครูที่สอนวิทยาศาสตร์โรงเรียนต่าง ๆ ในจังหวัดพิษณุโลกรวบรวมเด็กชั้น ม.3 ทั้งหมดที่สนใจเข้าเรียนต่อโรงเรียนมหิดลวิทยานุสรณ์...มารวมตัวเข้าค่ายอบรมที่โรงเรียนจ่านกร้อง...
พอเขาลงมาจากเวที ผมก็มีคอมเมนต์ให้เขามองตัวตนของเขาตามสมควร...ซึ่งก็ตอบโต้กันไปมาระหว่างพ่อ-ลูกที่ไม่มีใครยอมใคร...55555
สิ่งที่ผมเคยบอกเขาว่า...ถ้าตอมจะเก่งในสายตาพ่อ...ตอมต้องสามารถทำให้คนเก่งกว่าตอมให้ได้อย่างน้อย 10 คน... ตอนนี้ก็พิสูจน์ได้ว่าเขาพยายามทำตามสิ่งที่ผมท้าทายแล้วครับ...จะสำเร็จหรือไม่คงตามพิสูจน์กันต่อไป...
คราวนี้ผมอาจจะต้องสร้างเงื่อนไขใหม่ว่า...ถ้าตอมเป็นคนเก่งจริง ๆ แบบที่พ่อยอมรับหมดใจ... ตอมต้องทำให้คนอย่างน้อย 1 คน บรรลุธรรมได้...55555...เรื่องนี้เขาทำท่าปฏิเสธทุกครั้ง(ที่ผมพูดเรื่องการศึกษาธรรม)...แต่การกระทำกลับเป็นสิ่งที่ผมแอบปลื้มอยู่เงียบ ๆ (เช่นการแสดงความเห็นประเด็นปรัชญาต่าง ๆ)
ผมเชื่อว่า วาทกรรม นั้นย่อมซึมซับเข้าสู่ระบบความคิดเขาบ้าง ไม่มากก็น้อย...หากเราเป็นผู้พิสูจน์โดยการกระทำตัวเราให้เห็นจริงเป็นแบบอย่าง...
การเรียนรู้จึงสะท้อนย้อนกลับมาที่ตัวเองอย่างช่วยไม่ได้ครับ...55555
เจริญพร
เจริญพร
คนเดียวเหมือนดอกไม้ |
เหน็บหู |
อีกหนึ่งสองคนดู |
ง่ายแท้ |
สามคนนี่ละสู |
เรียกห่า มากิน |
คนสี่นี่เต็มแล้ |
แย่แล้ว จนหลาย |
. |
. |
มากมายเทียวไข่ทิ้ง |
อดสู |
ครองคู่เพียงหมายชู |
ชื่นชู้ |
ชะตาเล่นกับสู |
ติดอยู่ มานพี |
เร็วรี่เชิญทุกผู้ |
กอบกู้ สถานการณ์ |
. |
. |
ลูกหลานเหลนปู่ป้า |
ตายาย |
สักกี่คนมากมาย |
จุ่งเลี้ยง |
สมบูรณ์เปี่ยมใจกาย |
สมใฝ่ ฝันนา |
ชูเชิดตระกูลเพี้ยง |
เด่นหล้า ลือสวรรค์ |
ลูกคนแรกดั่งแก้ว เจียรไน
แต้มแต่งได้ดังใจ จุ่งปั้น
เพียบพร้อมทั่งโฉมไฉ แลใฝ่ ปัญญา
เพียงสงสัยลูกนี้ แน่แล้ว เราฤา....55555
(บางคนถามว่าลูกคนเก็บค่าไฟหรือไปรษณีย์กันแน่...สูง 180... หล่อยังกะพระเอกหนังญี่ปุ่น... สอบแข่งขันก็ชนะที่ 1 ของภาคเหนือ...ตรงข้ามกับพ่อหมดเลย...อิอิ)
สงสัยแบบว่านั้น๐๐๐๐๐๐มันไฉน ฤๅนอ
เทียบอยู่กับเราไง๐๐๐๐๐ผิดเพี้ยน
รูปลักษณ์ผิดกันไกล๐๐๐คล้ายแต่ ใครนา
แบบว่าผีมันเหี้ยน๐๐๐๐๐เปลี่ยนเค้า หมดเลย (รึ 555)
เจริญพร
ลูกที่สองจึ่งให้ เป็นไป ธรรมชาติ
เหมือนปู่วาดวางไว้ ไป่เพี้ยน
โดนใจย่าแต่ไฉน จึงไม่ ขยันเรียน
รักเล่นเกินเพียรได้ นี่ไซร้ ใครกัน....
(ย่าบอกว่าปู่กลับชาติมาเกิด...ไอคิวสูงกว่าพี่ชาย...ใจเย็นมาก...ไม่บังคับไม่เรียน...ขี้เกียจตัวเป็นขน...The original...จริง ๆ...555)
พระคุณพระท่านท้อ๐๐.๐กิจใด ฤๅนอ
พระท่านจึงพิไร๐๐๐๐๐๐พร่ำถ้อย
โยมขำท่านทราบไหม๐๐ใจม่อน ฝ่อนา
แบบว่ากลัวหายจ้อย๐๐๐ม่อนน้อย กราบสาม