วันที่ 28 - 30 กรกฎาคม 2550 ผมเดินทางไปร่วมก๊วนเฮฮาศาสตร์ที่สวนป่าครูบาสุทธินันท์ อ.สตึก จ. บุรีรัมย์ ด้วยเหตุและปัจจัยหลายอย่าง เริ่มตั้งแต่การต้องการที่จะไปเยี่ยมชมสวนป่าของครูบาสุทธินันท์ เพราะได้ยินเสียงบอกเล่ามานานแล้วว่ามีกิจกรรมที่สามารถพึ่งพิงธรรมชาติได้ด้วยการสร้างป่าขึ้นมาเอง รวมทั้งต้องการไปร่วมพบปะกับคนเขียนบล็อกจากทุกสารทิศ ทุกสาขาอาชีพ
และที่สำคัญผมมีความเชื่อลึกๆ ว่า เฮฮาศาสตร์เป็นจุดเริ่มต้นของการได้พบปะกับคนคอเดียวกัน ที่พบปะและแลกเปลี่ยน อย่างไม่ยึดติดกับรูปแบบใดๆ เริ่มต้นจากชุมชนเสมือน (ผ่านบล็อก) และต่อไปจะสามารถยกระดับสู่ชุมชนจริงๆ ในการร่วมมือกันพัฒนาสังคมให้ก้าวสู่สังคมแห่งการเรียนรู้และเอื้ออาทรได้
ก่อนการเดินทาง ผมก็ต้องทำการบ้านเหมือนกัน โดยการเข้าไปติดตามในบันทึกของครูบา และ อ.ขจิต ว่าจะมีใครไปกันบ้าง จากนั้นก็ติดตามไปที่บล็อก เพื่อนำภาพ ชื่อและที่อยู่ของทุกๆ คน มาจัดพิมพ์ เพื่อสร้างความรู้จักและศึกษาของมูลเบื้องต้นของแต่ละท่านก่อน ส่วนเส้นทางแม้ไม่เคยขับรถไปเส้นทางสายภาคตะวันออกเฉียงเหนือมาก่อนเลย แต่ก็อาศัยแผนที่เป็นหลัก
เพียงเริ่มต้นตันสินใจว่าจะไปร่วม ผมก็ได้เรียนรู้ ตั้งแต่การศึกษาข้อมูลของผู้ที่จะไปร่วมแต่ละคน รวมไปถึงการศึกษาเส้นทาง และวันแรกที่ไปถึงขณะที่ยังไม่ร่วมกิจกรรมใดๆ ก็ได้เรียนรู้อย่างมากมาย ไม่เชื่อท่านก็ลองชมภาพเหล่านี้ดูก็แล้วกันนะครับ
ป้ายทางเข้าสวนป่า ถ้าเป็นทางเหนือคงคิดว่าเป็นทางเข้าวัด/สำนักสงฆ์แน่ๆ เพราะทางเหนือเขาเรียกพระผู้ใหญ่ที่เป็นเจ้าอาวาสว่าครูบาไงครับ...อิๆๆ
ยังไม่ได้เข้าบ้านของครูบา ก็มีป้ายให้ได้เรียนรู้กันตลอดทางครับ
เลี้ยวขวา......ถึงแล้วครับกรมราษฎรส่งเสริม
ดูเหมือนว่า การไปพบปะของคนกลุ่มหนึ่ง เพียงกลุ่มเล็กๆ ไม่กี่สิบคน รวมไปถึงคนอีกกลุ่มหนึ่งที่อาจติดภารกิจไมสามารถไปร่วมงานครั้งนี้ได้ และแม้ว่าจะไม่ได้ไปร่วมงาน ต่างก็ส่งข่าวและติดตามกิจกรรม ถามไถ่กันผ่านบล็อกกันอย่างตื่นเต้น
ดูเหมือนจะเป็นเรื่องธรรมดา แต่ผมคิดว่าไม่ธรรมดาแน่นอนครับ เพราะสิ่งที่เกิดขึ้นนี้ เป็นเรื่องที่เป็นไปโดยธรรมชาติ และกิจกรรมต่างๆ ก็เป็นธรรมชาติมาก ไม่มีกรอบใดๆ มาครอบงำ เพราะพวกเราทุกคนมาด้วยใจที่คิดถึงและผูกพัน แม้ไม่เคยพบหน้าค่าตากันมาก่อนเลย เป็นกิจกรรมของชุมชนที่ไร้ซึ่งเส้นแบ่งของอาชีพ ฐานะทางสังคม การศึกษา ภาษา วัฒนธรรม ฯลฯ
บันทึกมาเพื่อการ ลปรร.
วีรยุทธ สมป่าสัก 1 ส.ค. 2550
ปล.ผมขโมยกล้าผักหวานที่ท่านบางทรายนำมาให้ ใส่ถุงมา 4 ต้น (แต่บอกเจ้าของแล้วว่า...ขโมยนะ ^ เอาเคล็ด ^) เพื่อจะมาปลูกป่าไว้เลี้ยงท้องตัวเองครับ...ฮ่าๆๆๆ
น้องสิงห์ป่าสัก
ได้เห็นบรรยากาศการเรียนรู้ ที่เป็นธรรมชาติดีครับ....ดั้นด้นไปก๊วนกันจนได้ เพราะคือคนคอเดียวกัน ขอบคุณที่นำบรรยากาศดีๆมาบอกเล่าครับ
สวัสดีครับน้องสิงห์ป่าสัก
ขอบคุณมากครับ
แวะมาเยี่ยมเยือนคนก๊วนเดียวกันค่ะ...ยิ้ม ยิ้ม
น้องไผ่เปลี่ยนใจอยากกลับมาอีกครั้งแล้วหรอค่ะ...ยิ้ม ยิ้ม
เฮฮาศาสตร์ ไม่ธรรมดาค่ะ เพราะทุกคนมาร่วมด้วย ...ใจสั่งมา....
สวัสดีครับ
ยอดเยี่ยมมากจึงตามมาคว้า ไปสมทบในรายการ "ชุบมือเปิบ" ครับ
ขอบคุณครับที่อนุญาต .. ได้ยินคำตอบออกมาจากใจว่า "ไม่ขัดข้องครับ" .. พูดเอง เออเองก็ได้ .. ก็คนมันรู้ใจ ทำไงได้ นะ นะ นะ.
เรียน พี่สะ-มะ-นึ-กะ
เรียน ครูนงเมืองคอน
เรียน พี่บางทราย
เรียน อ.แป๋ว
เรียน น้องสายลม
เรียน อ.handy
สวัสดีค่ะน้อง...สิงห์ป่าสัก
ขอบคุณค่ะ
มาเยี่ยมคะ น้องฝ้าย น้องไผ่ สบายดีนะคะ ดีใจคะที่ได้พบกับครอบครัวน่ารักและอบอุ่นอย่างนี้ น้องไผ่ ฝีมือถ่ายรูป เป็นไงคะ ชัดทุกรูปมั้ยคะ
เรียน ครูอ้อย
เรียน พี่ดอกแก้ว
เรียน หนุ่ม ร้อยเกาะ