เพื่อนชายใน GotoKnow หมายถึง ท่าน blogger ทั้งหลายที่เข้ามาเขียนบันทึกแลกเปลี่ยนเรียนรู้ใน GotoKnow โดยไม่ได้กำหนดอายุ หมายความว่า อายุเท่ากันหมด .... เป็นกติกา
อาจจะเป็นเพราะ ครูอ้อยมีความเก่ามากแล้วจึงกล้าที่จะเขียนเรื่องนี้ แต่ถ้าผิดพลาด ผิดใจ เกิดการไม่พอใจใดๆที่มีการพาดพิง ครูอ้อยขออภัยและรับผิดแต่ผู้เดียว พร้อมที่จะปิดบันทึก และกล่าวขออภัย ในที่นี้
ถ้ากลัวแล้วจะไม่กล้าที่จะเขียน ครูอ้อยไม่ต้องรวบรวมความกล้าแต่อย่างใด แต่มีความพร้อมที่จะเขียนแล้ว เนื่องจากได้ข้อมูลมาพอสมควร
เพื่อนชายของครูอ้อยใน GotoKnow ใน GotoKnow ได้แก่ คุณขจิต คุณธวัช คุณบอน คุณ beeman คุณไมโต คุณเอก คุณจ๊อด คุณคนไกล คุณจันทร์เมามาย คุณ น เมืองสรวง คุณปภังกร คุณ KAREEM คุณชายขอบ คุณสิทธิเดช คุณสิงห์ป่าสัก คุณ Tanu ฯลฯ ไม่อาจจะกล่าวได้อีก ณ ที่นี้
ที่นับว่าเป็นเพื่อนชายของครูอ้อยนั้นก็คือ ท่านทั้งหมดที่กล่าวมานั้น เคยเข้ามาแสดงความคิดเห็นในบันทึกของครูอ้อย และตัวครูอ้อยเองก็เคยเข้าไปแสดงความคิดเห็นในบันทึกของท่านทั้งหมดด้วย
คุณขจิต...เธอเป็นเพื่อนชายของครูอ้อยคนแรก เธอเป็นคนที่พูดน้อย จะเรียกครูอ้อยว่า พี่อ้อย และเราจะพูดคุยกันเรื่อง เทคนิคการสอนภาษาอังกฤษ เรื่องปริญญาเอก ระยะหลังนี้คุณแอ๊ดจะเริ่มเป็นพี่น้องกับครูอ้อยและจะไปทำบุญทอดผ้าป่า ฝังลูกนิมิตที่วัดต่างจังหวัดด้วย นอกจากนั้นคุณขจิตยังเป็นห่วงสุขภาพของครุอ้อยทุกครั้งที่เขียนแสดงความคิดเห็นจะต้องเตือนให้ครูอ้อยรักษาสุขภาพด้วย ทำตัวเหมือนเป็นน้องชายที่ดูแลพี่สาวอย่างนั้นก็ไม่ผิด ครูอ้อยมับันทึกเกี่ยวกับลูกๆ คุณขจิตจะมาแสดงความติดเห็นว่าลูกนั้นเป็นสำเนาที่ถูกต้อง ครูอ้อยชอบมากเลยค่ะ เป็นคำพูดที่แสดงให้เห็นถึงความสนิทสนมกับครูอ้อยเหมือนเป็นน้องชายจริงๆ ครูอ้อยมีความสุขกับการได้อ่านความคิดเห็นของเธอทุกครั้ง
คุณธวัช หมัดเต๊ะ ...เป็นเพื่อนใน GotoKnow ที่ได้ยินเสียงกันเป็นคนแรก ชักชวนให้ครูอ้อยเขียนบทความเกี่ยวกับการจัดความรู้ในโรงเรียนประถม ครูอ้อยจึงได้รับรางวัลเป็นเสื้อสามารถและหนังสือถักทอสายใย 10 เล่ม ครุอ้อยมีความสุขมาก เพราะเสื้อตัวนี้มีความหมายกับครูอ้อยมาก และจะกล่าวความจริงว่า บทความนั้นที่ครูอ้อยเขียน เป็นบทความที่น่าอ่านมาก ครุอ้อยอ่านแล้วอ่านอีก ความจริงแล้ว ไม่ใช่ครุอ้อยเขียนได้ดีทั้งหมดหรอกค่ะ เป็นความจริงที่...คุณธวัช ตกแต่งเรียบเรียงตัดต่อเติมให้บทความนั้นน่าอ่านต่างหาก ไม่ต้องบอก ครูอ้อยก็รู้ เพราะครูอ้อยรู้ว่าฝีมือของครูอ้อยมีแค่ไหน ขอบคุณมากเลยนะคะ เพื่อนชายของครูอ้อยท่านนี้ จากนั้นคุณธวัชก็เข้ามาแสดงความคิดเห็นที่น่ารักหลายบันทึกค่ะ
คุณบอน...เป็นเพื่อนชายของครูอ้อยที่ทำให้ครูอ้อยมีอาการสูบฉีดที่หัวใจรุนแรงมาก เพราะเธอมีการแสดงความคิดเห็นที่รุนแรง ร้ายกาจ แต่ครูอ้อยชอบให้คนตำหนิ มากกว่าชม จึงเป็นเพื่อนที่แสดงความจริงของครูอ้อยได้เด่นชัดที่สุด เธอเป็นเหมือนกระจกที่ส่องแล้วเห็นฝ้าบนใบหน้าของครูอ้อยเต็มไปหมด และต้องรีบนำแป้งมาโปะ เพื่อให้ดูดีขึ้น คุณบอนแนะนำให้ครูอ้อยเขียนบันทึกเกี่ยวกับการจัดการเรียนการสอนมากๆ และชอบมากกว่าการเขียนบันทึกบันเทิง ครูอ้อยก็ยังคงเป็นครูอ้อย คุณบอนเปลี่ยนครูอ้อยไม่ได้หรอก แต่ครูอ้อยก็ทำตามใจเธอ โดยบังคับให้เธอเข้ามาแสดงความคิดเห็น เธอก็เข้ามาทุกที ระยะหลังนี้ ครูอ้อยรู้ว่าเธอเข้ามาใน GotoKnow ตอนไหน ถ้าอยากให้เธอแสดงความคิดเห็นเพื่อการต่อยอด ควรเขียนบันทีกตอนไหน ขอบคุณคุณบอนมากค่ะที่ทำให้ชีวิตของครูอ้อยมีความหมาย
คุณ beeman ..ท่านเป็นปรมาจารย์ที่ครูอ้อยเคารพ นับถือมาก ครูอ้อยยอมรับว่าได้อ่านบันทึกของคุณ beeman มากทีเดียว แต่ไม่กล้าแสดงความคิดเห็น เพราะกลัวความเปิ่นทำให้บันทึกของคุณ beeman ไม่น่ารัก ที่ไม่กล้า ก็ที่มา ไม่ใช่ครูอ้อยไม่มีเหตุผล เมื่อหลายปีก่อนครูอ้อยเคยไปงาน ครูแห่งชาติ จำปีพ.ศ.ไม่ได้แล้วค่ะ ประมาณ 2544 นี่ละ ครูอ้อยจึงรู้จักคุณ beeman แต่เธอไม่รู้จักครูอ้อย จนมาพบใน GotoKnow ลองคิดดูว่า ความรู้สึกดีใจจะมากแค่ไหน ระยะหลังนี้ ครูอ้อยกล้าเข้าไปแสดงความคิดเห็นแล้วกับคุณ beeman ท่านก็ตอบบันทึกครูอ้อยบ้างตามเนื้อเรื่องที่ท่านสันทัด เช่น ส่งเพลงมาให้ครูอ้อยฟัง และ ส่งสเปคเครื่องคอมพิวเตอร์โน้ตบุ๊ค และครูอ้อยก็ซื้อรุ่นเดียวกับคุณ beeman
คุณไมโต เป็นเพื่อนชายที่ครูอ้อยได้อ่านลายอักษรกันเกือบทุกวัน ช่วงนั้นครูอ้อยมีการบ้านที่จะต้องส่งอาจารย์ คุณไมโตจะเป็นเหมือนที่ปรึกษาให้ครูอ้อย เธอตรวจการบ้านและติ แนะนำ พร้อมกับมีเหตุผลทุกครั้ง ครูอ้อยได้เรียนวิชาสถิติที่ยากมาก แต่เธอก็อธิบายให้ครูอ้อยเข้าใจ และเริ่มรักที่จะรียนสถิติแล้ว คุณไมโตเป็นเพื่อนชายที่อยู่ไกลที่สุด ครั้งแรกที่ครูอ้อยได้รู้จักเธอนั้น เธอเข้ามาอ่านบันทึกของครูอ้อย และนานๆไปครูอ้อยก็เพิ่งจะรู้ว่าเธอเป็นใคร จากการอ่านบันทึกเก่าๆของเธอ จึงรู้ว่าเธอเป็นบุคคลที่เก่งและมีความสามารถรอบรู้ เพื่อนชายของครูอ้อยคนนี้มีความประทับใจครูอ้อยมาก เธอสอนให้ครูอ้อยมองคนในสองด้าน และไม่ให้หวังว่าคนนั้นที่เราคบจะต้องเป็นอย่างที่ครูอ้อยต้องการ คุณไมโตสอนครูอ้อยหลายอย่างและครูอ้อยก็ปฏิบัติอย่างเคร่งครัด และประสบกับความสำเร็จหลายอย่างแล้ว ครูอ้อยดีใจที่คุณไมโตบอกว่า อ่านบันทึกของครูอ้อยทีไรแล้วมีพลัง ขอบคุณค่ะ
คุณเอก หนุ่มที่ครูอ้อยเพิ่งจะรู้ประวัติโดยละเอียด เธอเป็นเพื่อนชายของครูอ้อยที่เข้ามาอ่านบันทึกของครูอ้อยแล้วแสดงความคิดเห็นให้ครูอ้อยได้ต่อยอดหลายครั้ง แสดงความห่วงใยในเรื่องของสุขภาพของครูอ้อย ครูอ้อยชอบอ่านบันทึกของคุณเอก อ่านทีไรแล้วมีพลัง อยากทำงานแบบคุณเอก ที่มีอิสระ อิสระทางความคิดและการปฏิบัติ ครูอ้อยอิจฉาจัง ที่ไม่ต้องมาอยู่ในกรอบที่มีคนขีดไว้ให้ คุณเอกเป็นคนเก่งคนหนึ่ง ที่เป็นเพชรน้ำงามที่น่าสัมผัส ใครได้ไปถือว่าโชคดีที่สุด
คุณจ๊อด เป็นเพื่อนชายรุ่นลูก เป็นเพื่อนที่คุยสนุก และให้พลังกับครูอ้อยในเรื่องการเรียน คุณจ๊อดกำลังเรียนเธอจะเขียนบันทึกที่เกี่ยวกับการเรียน บันทึกของคุณจ๊อด เป็นเหมือนพลังที่มากระตุ้นให้ครูอ้อยมีมานะ มีความพยายาม ความน่ารัก ตรงไปตรงมา ทำให้เราคุยกันได้ ทั้งที่เป็นคนที่เกิดคนละยุคก็ว่าได้ คุณจ๊อดเป็นบุคคลที่ทำให้ครูอ้อยรู้ว่า เพื่อน นั้น ไม่ได้หมายความว่าจะต้องเป็นคนรุ่นเดียวกันเท่านั้น คุณจ๊อดป็นเพื่อนครูอ้อยได้
คุณคนไกล เธอเข้ามาอ่านบันทึกของครูอ้อยในบล็อกการวิจัย ในช่วงนั้นครูอ้อยเขียนบันทึกเรื่องการทำปูนแดงกินกับหมาก เธอถามครูอ้อยว่า ในภาพนี้ครูอ้อยกวนอะไรอยู่ คำถามนี้แสดงให้เห็นว่า คุณคนไกลไม่ได้เป็นคนรุ่นเดียวกับครูอ้อย แต่ระยะหลังนี้เธอหายหน้าไป สงสัยเรียนหนัก เพราะเธออยู่ที่ออสเตรเลีย ครูอ้อยมีเพื่อนชายที่อยู่ต่างประเทศใน GotoKnow จำนวน 2 คนแล้ว
คุณจันทร์เมามาย ครูอ้อยบอกเธอว่า ชอบรูปประจำตัวของเธอแปลกดี ท้าทายให้อยากรู้จัก ท้าทายให้อยากอ่านบันทึก เขาเป็นใครนะ เมื่อได้อ่านแล้วก็รู้สึกว่าเธอเขียนบันทึกได้ดี ถึงแม้ว่าครูอ้อยเป็นครู ไม่ได้มีอาชีพเดียวกับเธอ แต่ก็อ่านบันทึกของเธอได้อย่างเข้าใจและสนุกสนาน เธอเรียกครูอ้อยว่า พี่อ้อย
คุณ น เมืองสรวง มารู้จักตอนระยะหลังนี้ ตามอ่านบันทึกของคุณบอนจึงได้รู้จัก สงสัยชื่อของเธอ เมืองสรวง พอเข้าไปอ่านประวัติและการทำงานจึงกล้าที่จะพูดคุย ก็สนุกดี และเข้ามาอ่านบันทึกแสดงความคิดเห็นบ้าง
คุณปภังกร หนุ่มที่สุขุม ระยะหลังนี้ ไม่เห็นการแสดงความคิดเห็นจากเธอ แต่เธอเคยตอบการแสดงความคิดเห็นครูอ้อย ไม่เรียกว่าครูอ้อย แต่เรียก อาจารย์สิริพร ครูอ้อยอยากจะเรียนให้ท่านทราบว่า ครูอ้อยไม่ชอบคำว่า อาจารย์ ครูอ้อยชอบ ครูมากกว่า แต่เธอเรียกครูอ้อยอย่างไรก็รับได้ ไม่เกี่ยง ดีกว่าไม่เรียกเสียเลย
คุณ KAREEM เธอเป็นเพื่อนรุ่นหลังนี้ที่เข้ามาอ่านบันทึกครูอ้อยและแสดงความคิดเห็น เธออยู่ที่กระบี่ ครูอ้อยรู้ว่าเธอเก่งภาษาอังกฤษมาก และอยากรู้ว่าครูภาษาอังกฤษเขาสอนกันยอ่างไรจึงตามมาเจาะที่ครูอ้อย และก็พบว่า มีบล็อกอื่นอีกที่ให้อ่านนอกจากบันทึกการเรียนการสอนภาษาอังกฤษ
คุณชายขอบ เป็นเพื่อนของครูอ้อยที่น่าสงสารที่สุด เพราะครั้งที่แล้วที่ครูอ้อยเขียนบันทึก เรื่องมิตรรักใน GotoKnow ครูอ้อยก็ลืมเธอ คราวนี้ก็ลืมเธออีก แต่ไม่เป็นไร ยังไม่สายเกินไป มิตรภาพไม่มีวันสายนะคะ ยกโทษให้ครูอ้อย คุณชายขอบมีคติเตือนใจให้ครูอ้อยได้ขบคิดบ่อยมากและได้นำมาใช้ในชีวิตการทำงานก้หลายเรื่องค่ะ ขอบคุณจริงๆค่ะ
คุณสิทธิเดช สมัครเป็นเพื่อนของครูอ้อยด้วยคำประพันธ์แสนไพเราะ ดังนี้
ขอเป็นเพื่อนใจ...ในแดนฝันอีกคนครับ...
คุณสิงห์ป่าสัก เป็นบุคคลที่ครูอ้อยไม่น่าลืมเธอเลย เธอเขียนบันทึกได้น่าอ่าน ลูกทุ่งเหมือนพ่อบ้านของครูอ้อย เห็นรูปใน profile ของเธอแล้ว เหมือนยังกับจับวางค่ะ
คุณ Tanu เขียนข่าวเกี่ยวกับการศึกษาในชนบท ครูอ้อยกำลังสนใจเรื่องนี้ในอนาคตอาจจะได้ทำงานแบบนี้ ครูอ้อยจึงเข้าไปศึกษาบันทึกของเธอ และเธอก็เขียนบันทึกและส่งขึ้นในเวลาเดียวกับครูอ้อย ครูอ้อยจึงมีโอกาสอ่านบันทึกของเธอแทบจะทุกวัน ส่งกำลังใจให้ในการปฏิบัติ เธอก็ตอบบันทึกมาอย่างสม่ำเสมอ และอวยพรวันเกิด เชิญชวนลูกสาวให้ไปฉลองวันเกิดกับคนสำคัญของเธอ นับว่าเธอเป็นมิตรภาพที่สำคัญคนหนึ่งของครูอ้อย ....
บันทึกนี้ครูอ้อยเขียนโดยใช้เวลามากจริงๆ อาจจะมีตกหล่นบ้าง ขออภัย
ครูอ้อยกับเพื่อนชายใน ...GotoKnow ....ตำนานบันทึกที่มีค่ายิ่ง..ของครูอ้อย
สวัสดีค่ะคุณกุ้ง..
คนมีความสุขนี่คะ
ได้อ่านอะไรที่มีความสุข
ได้สัมผัสในสิ่งที่ทำให้รู้สึกอบอุ่น ก็มีความสุข
แล้วจะไม่ให้ยิ้มทั้งวันหรือคะ.....
น้องอ๊อบผู้น่ารัก
ขอบคุณมากที่แสดงความคิดเห็นที่ทำให้ครูอ้อยเปิดประเด็นเป็นบันทึกต่อไปได้อีก
ขอเป็นเพื่อนใจ...ในแดนฝันอีกคนครับ...
คำกลอนของคุณไพเราะมาก ที่ผ่านมาครูอ้อยเก็บไว้ในใจแล้วค่ะ ครูอ้อยจะบันทึกลงไปเพิ่มอีกค่ะ
คุณบอนคะ
เอาใจยากจัง คนเก๋าเนี่ย
บางวันก็ทัก ทำไมวันนั้น เขียนดีจัง รู้สึกแปลกๆ
ทีตอนนี้ ไม่อยากให้ยียวน โอ๊ย ตามใจคนเก๋าไม่ทัน
ที่เขียนข้างบนก็เขียนชมว่า "เป็นเพื่อนที่แสดงความจริงของครูอ้อยได้เด่นชัดที่สุด"
แล้วจะให้ขมวดปมอีกแล้ว
การวัดความพิถีพิถันในการตอบข้อคิดเห็นในบันทึกของ Blogger ใน gotoknow
คุณบอนคะ
ขอแสดงความชื่นชมคุณสิริพร ที่กล้าแสดงมุมคิดออกมาอย่างนี้ครับ...
ขอแสดงความชื่นชมต่อบรรดาเพื่อนชายทั้งหลายที่มีชื่ออยู่ในบัญชีนี้แล้วครับ...
ขอบคุณครับ...
สวัสดีค่ะคุณขจิต (คุณแอ๊ด)
เรียน อาจารย์umi
คุณจ๊อด
สวัสดีค่ะคุณ beeman
ขอบคุณอีกครั้งที่ให้เกียรติครั้งนี้ค่ะ ไม่ใช่มาขึ้นเขียงนะคะ
ครูอ้อยครับ...
สิ่งหนึ่งที่ผมเห็นด้วย ก็คือ การเคารพซึ่งกันและกันในสังคม Gotoknow และที่อบอุ่นก็คือ "ความห่วงใย" และ "มิตรภาพที่อบอุ่น" ผมได้รับเช่นเดียวกันกับครูอ้อยครับ
ครูอ้อย คือ คุณครูมหัศจรรย์ ในสายตาผมและก็คิดว่าหลายท่านคงคิดแบบผม
เรามา เติมกำลังใจให้กันต่อไปครับ
ขอบคุณครับผม!!!!!!
คุณเอกคะ
เห็นด้วยกับคุณเอกค่ะ จำได้ว่าเห็นครูอ้อยครั้งแรกใน GotoKnow ตอนนั้นยุ่งมาก ไม่มีเวลาตามต่อ แต่คิดในใจทุกครั้งที่เข้าไปหน้าแรก GotoKnow ว่าคุณครูคนนี้ "เอาจริง" และวันนี้ผลของการเอาจริงของครูอ้อย ทำให้เราได้รู้จักผู้หญิงเด็ดเดี่ยวที่มีเรื่องราวน่าประทับใจ และคุณครูมหัศจรรย์ที่สามารถแบ่งภาคทำอะไรๆได้มากมาย พร้อมๆกับเป็น"แม่พิมพ์"ที่ทรงคุณภาพให้กับลูกหลานไทยของเรา
แวะเวียนมาอ่านเสมอโดยไม่ได้ฝากรอยไว้ และพบว่าถ้าครูอ้อยเขียนถึงเพื่อนหญิง ก็คงจะยาวไม่แพ้กัน ใช่ไหมคะ เห็นขาประจำเพียบเหมือนกัน เพราะครูอ้อยไม่เคยขาดการสื่อสารตอบต่อกับผู้ที่เข้ามาให้ข้อคิดเห็น เป็นตัวอย่างที่ดีมากๆของการสร้างเครือข่ายค่ะ
สวัสดีค่ะคุณโอ๋-อโณ
lสวัสดีค่ะครูอ้อย
วันไหนไม่ได้อ่านบันทึกครูอ้อยเหมือนเด็กนักเรียนไปโรงเรียนแล้วไม่มีครูที่ปรึกษา...รู้สึกอบอุ่นที่ได้อ่านฝีมือครูอ้อยค่ะค่ะ
อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณกฤษณา
ไปตอบคุณครูไว้ในบันทึก http://gotoknow.org/blog/alternative/58947
ปล...คุณครูในสไลด์สวยและสาวกว่ารูปประจำบันทึก..
ปล. คุณครูแยกแยะชายหนุ่มแต่ละคนได้ยอดเยี่ยมเลย....ชายหนุ่มที่ไร้นามชอบเข้าไปอ่านบันทึกคือ ท่าน jj แห่งขอนแก่น ท่าน wwibul แห่งเภสัช มอ ท่าน นพ วัลลภแห่งสุขภาพ ท่านอาจารย์ที่หายไปไม่ค่อยเขียนอีกท่าน คือท่าน ดร ประพนธ์ ผู้นิพนธ์คำว่าปิ้งแว้บ และท่านธเนศ ขำเกิด...
รออ่านบันทึกเพื่อนหญิงของคุณครู...เดาๆ ว่าต้องมี Dr ka-poom คนใจสวยของไร้นามด้วยแน่ๆ (ไม่มียอมไม่ได้..เอ้า...)
สวัสดีค่ะคุณไร้นาม
สวัสดีค่ะ คุณขจิต น้องแอ๊ด ดร.ขจิต
ขอบคุณสำหรับทุกอย่างค่ะ
ขอบคุณค่ะ คุณสิงห์ป่าสัก
ได้มีโอกาศเข้ามาทำความรู้จักกับ gotoknow ก็โดยการแนะนำ(แกมบังคับ)จากพี่ชาย แล้วก็มาเลยเถิดรู้จักกับครูอ้อยนี่แหละ และพี่ชายก็เป็นเพื่อนชายของครูอ้อยด้วยครับ รู้สึกเป็นเก๊ยรติกับการได้เป็น"เพื่อนชาย"เหลือเกิน เมื่อให้เกียรติกันขนาดนี้ก็ขอสัญญาครับว่าจะรักษาความเป็นเพื่อนที่ดีให้ดีที่สุด แล้วซักวันจะเอาเพื่อนหญิงมาขึ้นเขียงบ้าง ขอบคูณครับ |
ขอบคุณค่ะ คุณkareem
ใครเอ่ยที่เป็นพี่ชายและเป็นเพื่อนชายของครูอ้อย ขอบคุณค่ะ
ถ้าผมบอกนามสกุลครูอ้อยจะรู้ได้ทันทีครับว่าใครคือพี่ชายผม แต่...ผมไม่บอกครับ ด้วยความยินดีครับ |
คุณ kareem คะ
บอกใบ้ก็ได้ "ผมเป็นมุสลิมครับ" |
อรุณสวัสดิ์ค่ะ คุณkareem
อรุณสวัสดิ์ครับครูอ้อย จริงๆแล้วก็ไม่ใช่ความลับอะไรหรอกครับ แต่เกรงจะไปรบกวนหน้าที่การงานของพี่เขา ก็เลยขอร่วมแจมแบบเงียบๆดีกว่า วันนี้มีโปรแกรมเที่ยวเกาะต้องไปแล้วครับ เดี๋ยวกลับมาจะอ่านของครูอ้อยให้หมดเลย |
สวัสดีค่ะ คุณkareem
มิตรภาพเริ่มขึ้นแล้ว........เพื่อนชายของครูอ้อย ดีใจจัง
หวัดดีครับครูอ้อย ผมเคยได้ยินมาว่า "คนเก่งมักเป็นคนขี้สงสัย" ซึ่ดูแล้วน่าจะจริง ผมเป็นมัคคุเทศก์ครับ หลังเหตุการณ์ซึนามิก็ได้ผันตัวเองมาเป็น มัคคุเทศก์อิสระ หรือ Freelance guide เขินนะครับอยู่ๆก็บอกว่าผมเก่งภาษาอังกฤษ ผมเรียนภาษาจากการสนทนากับนักท่องเที่ยวโดยตรงครับ เน้นความเข้าใจเป็นหลัก ภาษาที่ใช้จึงต่างกันกับการใช้ภาษาจากตำราเรียนค่อนข้างมากครับ แต่ก็ไม่เคยรีรอที่จะน้อมรับความรู้จากครูคนหนึ่งคนใดที่พร้อมจะให้ รู้สึกว่างานนี้ผมจะได้กำไรเสียแล้ว ได้ทั้งเพื่อนได้ทั้งครู คุ้มค่าจริงๆ ออ....ครูอ้อยครับ ถ้ามีเวลาลองแวะไปดูประวัติของผมดูซิครับ ยังมีอีกหลายอย่างที่อยากให้รู้ บางทีอาจหายสงสัยว่า ทำไมถึงชอบกินหมี่โคราชก็ไก้ |
ถึงคุณ kareem
ขอบคุณมิตรภาพจากเพื่อนคนนี้ค่ะ
คุณ kareem
ดั้งเดิมเป็นคน นครศรีธรรมราช แต่ย้ายถิ่นฐานมาอยู่จังหวัดกระบี่ ครูอ้อยรู้จักคนนครหลายคนทีเดียว เป็นเพื่อรักก็มี เป็นเพื่อนรุ่นพี่ที่รักมากก็มีค่ะ
ศึกษาต่อมัธยมปลายโรงเรียนโพธินิมิตวิทยาคม จังหวัดนนทบุรี และ ถูกใล่ออกปีเดียวกัน...ครูอ้อยเคยเรียนและทำงานจังหวัดนนทบุรีค่ะ แต่ยังไม่เคยถูกไล่ออก ..ขอโทษค่ะ
เป็นลูกจ้างชั่วคราว กรมทางหลวงชนบทในเขตพื้นที่ สระแก้ว ปราจีนบุรี นครราชสีมา ตราด จันทบุรี .....โอ้โฮ..ทำงานหลายที่มีประวัติเยี่ยม
ศึกษาต่อและจบจาก วิทยาลัยศิลปและหัตถกรรมนครศรีธรรมราช...แสดงว่ามีฝีมือ..วาดรูปเหมือนให้ครูอ้อยหน่อยสิคะจะนำมาลงใน Gotoknow เป็นภาพส่วนตัวในประวัติค่ะ นะคะ อ้อน...
2540 ทำงานรับจ้างในกรุงเทพฯ และศึกษาต่อ มหาวิทยาลัยรามคำแหง ระยะเวลา สั้นๆ ก่อนฟองสบู่แตก.....เป็นศิษย์สำนักเดียวดับครูอ้อยเลย ....เป็นรุ่นพี่ครูอ้อยด้วย......หวัดดีเพ่
2541เข้าสู่วงการการท่องเที่ยว ศึกษาภาษาอังกฤษด้วยตัวเอง เป็นพนักงานทำความสะอาด และดูแลลูกค้า หจก.อ่าวนางคอนเนอร์เทรเวลแอนด์ทัวร์ กระบี่....ครูอ้อยเคยไปด้วยล่ะ....เดี๋ยวคิดก่อนใช่หรือเปล่า
2542-2544 เป็นมัคคุเทศก์นิเวศน์วิทยาป่าชายเลน หจก.มิสเตอร์คายัค และ หจก.กระบี่ซีคายัค.....เยี่ยม
2545 ผ่านการสอบใบอนุญาต มัคคุเทศก์(เฉพาะ)จังหวัดพังงา รุ่นที่ 1 ....เยี่ยมอีกแล้ว
2545-2547เป็นมัคคุเทศก์เดินป่าเขาสก หจก.เขาหลักแลนด์ดีสคอเวอรี่ และรอดชีวิตจากเหตุการณ์ซึนามิ ที่เขาหลัก พังงา...คนอะไรเยี่ยมได้บ่อย
2548-ปัจจุบัน เป็นมัคคุเทศก์อิสระในจังหวัดกระบี่ และพื้นที่ใกล้เคียง(พังงา ระนอง ภูเก็ต สุราษฏ์ฯ)....เยี่ยมอีกแล้วบ่อยมาก
อ่านเสร็จแล้วค่ะ..เยี่ยมค่ะมิตรภาพของเพิ่อนชายครูอ้อย
แต่ขอบอกว่า....ประวัตินี้....ไม่ละเอียด...เพราะไม่บอกว่า...มีแฟนหรือยัง...เฮ้!
หวัดดีครับครูอ้อย ช่วงนี้เริ่มต้น high season แล้ว งานก็เริ่มเยอะขึ้นเวลามาหาบล๊อกก็น้อยลง พรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้ามีแขกกรุ๊บสวีเดน 15 คน ก่อนแวะมาเยี่ยมครูอ้อยก็เพิ่งอ่านทบทวน inform การทำสวนยางพาราและทั่วไปเกี่ยวกับวัด เพราะพรุ่งนี้ต้องจบโปรแกรมที่วัดถ้ำเสือ การหยุดงานยาว 5 เดือนจาก low season ทำให้การทำงานช่วงแรกๆต้องทำการบ้านเยอะ แต่เมื่อล่วงเข้าอาทิตย์ที่สองและสามการคำนวนเวลาของแต่ละโปรแกรมเริ่มลงตัว อะไรๆก็จะใหลลื่น...... ผมก็เคยมีแฟนเหมือนกันครับครูอ้อย แต่ตอนนี้อย่คนเดียวและยังเป็นเวลาทำการบ้านก่อนที่จะพิสูจน์ตัวเองและลบคำสบประมาทจากตัวเองอีกครั้ง.. คืนนี้ต้องขอตัวก่อนนะครับ(เอาหัวไปด้วย) แล้วเดี๋ยวจะกลับมาเล่าให้ฟังเรื่องทัวร์ ทั้งเรื่องสนุกๆ และที่ใจหายใจคว่ำ ราตรีสวัสดิ์ครับครูอ้อย |
สวัสดีค่ะคุณ kareem
ราตรีสวัสดิ์เช่นกันค่ะ
หวัดดีครับครูอ้อย จบวันด้วยความสนุก ทุกอย่างผ่านไปด้วยดี ไม่รู้ว่าเป็นเพราะทำการบ้านมาดี หรือเพราะว่าแวะไปเยี่ยมครูอ้อยแล้วเจอคำอวยพรแต่เช้า แต่ไม่ว่าจะเหตุผลใหนต้องขอขอบคุณครับ แบบนี้ต้องให้ครูอ้อยอวยพรทุกวันแล้ว ขลังจริงๆ |
ตลกอารมณ์ดีเสมอนะคะ คุณจันทร์เมามาย ขอบคุณค่ะ
อ่ะนะ....ผมไม่อยู่ในรายชื่อเพื่อนชายครูอ้อยหรือนี่...เอิ้กๆ
รอดตัวไป...ไม่ต้องหาคำแก้ตัวกับลูกสาว....5555
แต่มานึกดูอีกที....สงสัยผมละเลยกับความสัมพันธ์เก่า ๆ ของเรา...
น้ำพริกถ้วยนี้อาจยังไม่เก่าพอให้ครูอ้อยมาลิ้มลองอีกแล้วม้างงงงงง...ฮือออออ