ปฐมบทแห่งความไม่รู้

    การที่มนุษย์ต้องเผชิญกับความไม่รู้ มนุษย์จึงมีความหวาดหวั่นและวิตกกังกล มนุษย์จึงต้องขวนขวายหาความรู้ แต่สุดท้ายก็พบว่า ความจริงแท้อยู่นอกกรอบของความคิดของมนุษย์ (The ultimate truth is beyond human thought.) (วรวรรณ ศรีตะลานุกค์. ๒๕๕๕. ปฐมบทแห่งความไม่รู้)

วิธีขจัดความไม่รู้
    ประเด็นคือ ความคิดคืออะไร แล้วเราจะไปอยู่นอกกรอบของความคิดได้อย่างไร คำตอบทั้งหมดอยู่ที่จิตของเรา จิตคือความคิดและผู้คิด ดังนั้น จึงแทบเป็นไปไม่ได้ที่เราจะเข้าถึงความจริงแท้เพื่อขจัดความไม่รู้ แต่เมื่อพิจารณาอาการสามัญของความคิดหรือจิต ก็จะพบว่ามีการสั่นไหวหรือกระเพื่อมอยู่เสมอ และนี่คือวิถีทางแห่งการออกนอกกรอบของความคิดของตน กล่าวคือการทำให้ผู้คิดหยุดคิด หยุดสั่นไหว และหยุดกระเพื่อม เพื่อเราจะได้ก้าวออกไปพบกับความจริงแท้ 
     เมื่อเราประสบความสำเร็จในการเข้าถึงความจริงแท้ เราก็จะพบกับข้อยุติต่าง ๆ กระทั่งยุติทางภาษา เพราะภาษาก็คือส่วนหนึ่งของความคิด ด้วยเหตุนี้ จึงกล่าวได้ว่า ผู้ที่สอนเรื่องความจริงแท้และวิธีเข้าถึงนั้น ไม่ได้สอนในข้อค้นพบที่แท้จริงของตน หากแต่เรียบ ๆ เคียง ๆ ภาษาให้ใกล้เคียงกับสิ่งที่ตนประจักษ์มากที่สุด (วรวรรณ ศรีตะลานุกค์. ๒๕๕๕. วิธีขจัดความไม่รู้)

http://www.surin.rmuti.ac.th/thailand/warrawon/