โรยลาร้าง หายวับ มาก่อนนี้
ระยะทาง แสนไกล จากธานี
โอบราตรีผ่านฟ้ามาสู่ดิน.....
.....นานมาแล้วเกร็ดแก้ว มณีฟ้า
งามจับตา ตรึงจิต ให้ถวิล
เคยโอบรัก ฝากจิต ชื่นชีวิน
สายยุพิน สายใจ กลับโรยลา....
ศิราริน 03:24
ไม่มีความเห็น