บันทึก….หนีโควิดกลับบ้านเรา

   ตอนนี้ทั่วโลกได้เผชิญกับปัญหาโลกระบาดอย่างหนักจากโควิด-19 ร่วมถึงประเทศไทยเองก็ได้รับผลกระทบ ซึ่งเชื้อเหล่านี้มีจุดเริ่มต้นจากอู่ฮั่นในประเทศจีนได้แพร่ระบาดอย่างหนักตั้งแต่ต้นปี และเริ่มแพร่ระบาดอย่างหนักไปทั่วโลกตั้งแต่ต้นเดือนมีนาคม ไม่ใช่เฉพาะในทวีปเอเชียอย่างเดียว ทวีปยุโรปและทวีปอเมริกาก็ได้รับผลกระทบ โดยเฉพาะอย่างยิ่งประเทศอิตาลีที่มีผู้ติดเชื้อและเสียชีวิตพุ่งสูงอย่างรวดเร็ว ในตอนนี้สิ่งที่ไม่อยากให้เกิดขึ้นมากที่สุดได้เกิดขึ้นแล้ว นั่นคือการระบาดในประเทศไทย จากกรณีการติดเชื้อที่สนามมวย ทำให้ตอนนี้เชื้อได้แพร่กระจายไปทั่วประเทศ มหาวิทยาลัยต่าง ๆ ได้ทำการหยุด เปลี่ยนมาเป็นการเรียนแบบระบบออนไลน์ ทำให้ฉันตัดสินใจเดินทางกลับต่างจังหวัด และได้ทำการกักตัวเองเป็นเวลา 14 วัน ทำให้เราได้อยู่กับตัวเองมากยิ่งขึ้น ได้ทำอะไรที่อยากทำ ได้สูดกลิ่นธรรมชาติ ได้สูดกลิ่นบ้านนอก ได้กลับมาใช้ชีวิตที่ไม่เร่งรีบ ก็ต้องยอมรับว่ามันไม่สะดวกสบายเท่ากรุงเทพฯ แต่ก็ทำให้ตัวเองได้ผ่อนคลาย วิกฤตในครั้งนี้ไม่ได้ส่งผลต่อสุขภาพเพียงอย่างเดียว ยังส่งผลต่อระบบเศรษฐกิจด้วย ร้านอาหาร ร้านค้าหลายร้าน ก็น่าเศร้าใจแทนผู้ประกอบการหลายคน แต่หากทุกคนทุกภาคส่วนให้ความร่วมมือป้องกันตนเอง อยากจากบ้านให้น้อยที่สุดเท่าที่จำเป็น ก็จะช่วยลดการแพร่ระบาดครั้งนี้ให้น้อยลงได้ รวมถึงภาครัฐที่ต้องมีนโยบายการจัดการและการรองรับการหยุดงานประชาชนได้ถึงจะทำให้เราผ่านวิกฤตครั้งนี้ไปได้

…….ก็ได้แต่หวังว่าวิกฤตครั้งนี้จะผ่านไปอย่างรวดเร็วจากการร่วมมือของทุกภาคส่วน จากการตระหนักถึงความรับผิดชอบของคนในสังคม แล้วเราจะผ่านมันไปด้วยกัน