...เด็กคนหนึ่งที่อาศัยอยู่ในอำเภอแห่งหนึ่งที่ถือได้ว่าเป็นอำเภอที่ไกลที่สุดในจังหวัด แค่ชื่ออำเภอก็ทำเอารู้สึกห่างไกลลึกลับแล้ว เป็นเด็กบ้านนอกคนหนึ่งแต่บ้านนอกก็ดีนะอยู่กับสภาพแวดล้อมที่ค่อนข้างจะบริสุทธิ์ไม่เป็นมลภาวะไม่วุ่นวาย ชีวิตผูกพันธ์อยู่กับยายกับน้าเพราะเป็นผู้เลี้ยงดูเรามาตั้งแต่เล็ก สภาพครอบครัวก็ไม่ได้สมบรูณ์ครบถ้วนอยากใครเขาหรอก แต่ถ้าคิดดูให้ดีต้องขอบคุณสภาพครอบครัวที่ไม่สมบรูณ์แบบนี้ เพราะมันเป็นสิ่งที่คอยหล่อหลอมให้เรามีความอดทนมีความเข้มแข็งยอมรับกับสิ่งที่เกิดขึ้นให้ได้ สามารถที่จะดำเนินชีวิตต่อไปได้และมันยังสอนให้เรามีความรับผิดชอบและดูแลตนเองให้ได้ ในด้านการศึกษาเล่าเรียนก็ได้มีโอกาสเข้ามาเรียนในโครงการนี้ ตอนแรกไม่ได้คิดว่าตนเองจะมาเรียนในด้านนี้ เพราะที่คิดไว้มันไม่ใช่ด้านนี้แต่และแล้วโชคชะตาก็ทำให้ได้มาเรียนทางด้านนี้ ถึงแม้มันจะไม่ใช่สิ่งที่ตนเองคิดฝันไว้ในตอนแรกก็ตาม แต่ถือว่าโอกาสที่ดีเหมือนกันที่ได้มีโอกาสเข้ามาอยู่จุดนี้และจะพยายามก้าวต่อไปบนเส้นทางชีวิตที่ตนเองเลือกแล้วอย่างดีที่สุด...