วันนี้ฝนยังไม่ตก แต่ได้กลิ่นฝนหอมกรุ่นมากับสายลมแล้ว ชื่นใจ.. ^_^
คุณวินัย อยู่ที่ไหน ทราบแล้วเปลี่ยน.. ขออัญเชิญมาถือไม้เรียว ไม้บรรทัด ควบคุมผู้ใหญ่ดื้อคนนี้ทำงานด้วยจ้า.. ไม่งั้นเดี๋ยวสอบตกวิชาวินัยอีกนะ แฮ่..
ไม่มีความเห็น
ไม่มีความเห็น
ไม่มีความเห็น
วันนี้รู้สึกโหยหาความสันโดษจังเลย ได้โอกาสอยู่เงียบ ๆ ช่วงสั้น ๆ รู้สึกดีมาก ความเงียบเป็นกัลยาณมิตรที่เยี่ยมยอดจริง ๆ ทำให้ได้สติที่จะทำให้ลมหายใจยาวขึ้น ใจเย็นลง
เสาร์ อาทิตย์นี้ จะไม่ไปไหน นั่งทำงานอยู่ที่บ้านเงียบ ๆ ดีกว่า ^_^
ไม่มีความเห็น
รับโทรศัพท์ตอนสองทุ่มครึ่ง น้องที่ ม.มหิดล ขอให้ไปช่วยประเมินโครงการ ต้องใส่หมวกนักวิชาการจำเป็นเสียแล้วเรา มีหมวกหลายใบเกินหรือเปล่านี่ หมวกแต่ละใบก็แหว่งวิ่นเชียว แหะ ๆ
ไม่มีความเห็น
หลานตัวน้อยหลับแล้ว แอบไปจิบชาสนทนากับความเงียบดีกว่า อิ..อิ..
ไม่มีความเห็น
ไม่มีความเห็น
ไม่ได้อยู่บ้านมาหลายวัน ขอตั้งท่าสักหน่อย จะเริ่มทำงานที่ค้างมาชาติเศษ ๆ เสียที เดี๋ยวจะค้างไปถึงชาติหน้านู่น ไม่รู้อีกกี่วันถึงจะเสร็จ
งานมารอตรึมเลย เมื่อไรจะทำงานเสร็จทันกับเขาบ้างก็ไม่รู้ โอ้หนอ..ตัวเรา สอบตกทางวินัยและการจัดการตัวเอง
ไม่มีความเห็น
วันนี้ไปห้องอัดเสียงอีกรอบเพื่อแก้ไขการมิกซ์เสียงเพลงของวงญาติโกโหติกา ปรากฏว่าน้องชายคนเก่งดนตรีช่วยมิกซ์ให้ใหม่ด้วยความเต็มใจ ไม่คิดค่าแรงด้วย.. งานนี้การกุศล ไม่มีใครคิดค่าแรงสักคน มันน่าปลื้มใจจริง ๆ สบายใจแล้วเรา.. :)
ไม่มีความเห็น
ดีใจจัง ใช้เวลาเฝ้าเพื่อนที่โรงพยาบาลเขียนบันทึกได้ตั้ง ๑ บันทึก ดีใจที่ไม่ง่วงนอน ขอให้ไม่ง่วงนอนอย่างนี้ทุกวันเถอะ
ว่าแล้วก็ไปนอนดีกว่า..
ไม่มีความเห็น
คนทำอะไรช้าอย่างเรา กลับรับอะไรที่ต้องทำมาหลายอย่าง รู้สึกว่ามันล้นมือเล็ก ๆ ของเราเสียแล้ว อยากจะไม่ง่วงนอนได้จริง ๆ เลย
เลิกบ่นแล้วลงมือทำคงจะดีกว่า เฮ้อ..
ไม่มีความเห็น
ตอนนี้เฝ้าเพื่อนอยู่ที่โรงพยาบาล โชคดีเข้าอินเตอร์เน็ตได้ ไม่อย่างนั้น หลับแน่เลยเรา อิ..อิ.. เพราะถ้าหลับแล้วก็หลับลึก คนไข้ปลุกเท่าไรก็ไม่ตื่น
ไม่มีความเห็น
เพื่อนออกมาจากห้องผ่าตัดแล้ว ดูแข็งแรงดี ยังสามารถถามหมอเสียจนละเอียดยิบ แม้จะยังเจ็บแผลอยู่บ้าง
เดี๋ยวรอให้แผลผ่าตัดดีขึ้นก่อนเถอะน่า แม่จะสัมภาษณ์ให้ยิบเลยว่า ระหว่างรอผ่าตัด ดมยาสลบ จนถึงตอนฟื้นใหม่ ๆ การเจริญสติที่คุยกันไว้ทำได้สำเร็จไหม
ขออนุญาตเรียนรู้จากประสบการณ์ของเพื่อนเถอะนะ ก็คนไม่เคยถูกผ่าตัดนี่นา ได้แต่คิดว่าถ้าตัวเองต้องเข้าผ่าตัดจะเป็นยังไง ก็เท่านั้นเอง
ไม่มีความเห็น
หายไปนอนเฝ้าเพื่อนที่เตรียมผ่าตัดที่ศิริราช ๒ คืน ศึกษาบทเรียนการเรียนรู้ใจจากความเจ็บป่วยมาหนึ่งยกแล้ว
ตอนนี้เพื่อนเข้าห้องผ่าตัดไปแล้ว เหลือบทเรียนจากความเจ็บป่วยฉบับเข้มข้นรออยู่เย็นนี้
ไม่มีความเห็น
ไม่มีความเห็น
เมื่อวานเสร็จภารกิจของวงญาติโกโหติกาแล้ว โล่งใจไปอีกอย่างหนึ่ง แม้ออกมาไม่ดีนัก แต่คิดว่า ก็ดีที่สุดในข้อจำกัดที่มีอยู่แล้ว
วันนี้ต้องไปเรียนโยคะ หยุดเรียนมาเดือนหนึ่งแล้ว ต้องกลับมาเรียนอย่างน้อยอาทิตย์ละครั้งให้ได้เหมือนเดิม
ไม่มีความเห็น
เดินออกไปที่หน้าหมู่บ้าน มีต้นประดู่ยืนตระหง่านอยู่ ออกดอกเหลืองสะพรั่งเต็มต้น ที่แปลกตาคือดอกเหลืองกำลังร่วงหล่นจนลานใต้ต้นประดู่เหลืองอร่าม กลิ่นหอมขจรขจายไปทั่ว แดดยามเย็นสาดแสงเน้นย้ำความเหลืองอร่ามนั้น..อารมณ์เหมือนฤดูใบไม้ร่วง เอ้ย..ไม่ใช่สิ ฤดูดอกไม้ร่วงต่างหาก อิ..อิ..
ไม่มีความเห็น
เรามักได้รับข่าวสารจากสื่อทางจีน แต่ทิเบตเขาก็มีเว็บให้ข่าวสารเรื่องความขัดแย้งของพวกเขาเหมือนกัน บางเรื่องราวคนส่วนใหญ่ก็ไม่ได้รับรู้เลย
ไม่มีความเห็น
เวลา.. เจ้าติดปีกหรือไร
ผ่านเร็วไวราวกับฝัน
เพียงพริบตาก็ผ่านวัน
เพียงหลับฝันก็ผ่านคืน
ไม่มีความเห็น
ไม่มีความเห็น
นอนอ่านหนังสือพิมพ์ ปล่อยให้หลานสาวตัวน้อยเล่นผมเรา ผูกจุก ติดกิ๊บ ฝึกกล้ามเนื้อย่อยไปในตัว เผลอหลับไปเมื่อไรไม่รู้ หลับกันทั้งคุณน้า คุณหลาน.. ตื่นมาเห็นพื้นเปียกถึงได้รู้ว่าฝนตก ไปไปรษณีย์กับธนาคารไม่ทันแล้วสิเรา ยกยอดไปพรุ่งนี้ ก่อนไปห้องอัดเสียงต้องแวะธนาคารกับไปรษณีย์
ไม่มีความเห็น
วันนี้ตื่นเช้ามาทำแบบที่รุ่นพี่ทำ จด ๆ ๆ ว่าต้องทำอะไร โดยไม่เข้าเน็ตหรืออ่านหนังสือพิมพ์แบบติดพัน ตอนนี้ทำไปได้หลายอย่างแล้ว ไม่ได้เรียงลำดับความสำคัญ แต่เรียงตามสถานการณ์ วันนี้หลานโรงเรียนปิด ทำงานใช้สมาธิมากอย่างงานเขียนไม่ได้ ก็ทำงานติดต่อประสานงานไปก่อน รอจังหวะดี ๆ ค่อยทำงานเขียน ซึ่งไม่รู้เมื่อไรจะเขียนเสร็จเสียที เฮ้อ..
ไม่มีความเห็น
เพิ่งอ่านนิทานก่อนนอนให้หลานสาววัยสี่ขวบฟัง รู้สึกว่าได้ทำหน้าที่น้าสาวหน่อย จริง ๆ แล้ว การให้เวลาที่มีคุณภาพแก่เด็กเพียงวันละไม่นาน ดีกว่าการอยู่ด้วยกันทั้งวันแต่ปล่อยให้เด็กเล่นตามมีตามเกิดเสียอีก
ไม่มีความเห็น