ประวัติย่อ

ทำงานในหมู่บ้าน/ชุมชนมานาน ชื่นชมความบริสุทธิ์ใจของพี่น้องที่ทำงานร่วมกันมา ซึ่งเขาเหล่านั้น คาดหวังต่อคนภายนอกมาก เราเป็นเสมือนครูของคนในชนบท ในขณะเดียวกัน เราก็ได้รับประสบการณ์จากชนบท เสมือนครูคนหนึ่งเช่นกัน ความรู้สึกที่มีต่อคนในระดับหมู่บ้าน/ตำบล อำเภอ หรือจังหวัด นั้น ยังเชื่อในความงดงาม ความดีงาม มุ่งความดี มากกว่าการเอารัดเอาเปรียบ ของคนเหล่านั้น แต่ที่ชุมชน หรือ สังคมอ่อนแอมากขึ้น ทำงานเป็นกลุ่มไม่ค่อยราบรื่นนัก เพราะคนดีๆ ไม่อยากไปยุ่งเกี่ยวกับพวกมักได้ หรือพวกที่ชอบเอารัดเอาเปรียบ บ้านเมืองวันนี้ จึงวุ่นวาย แบ่งพรรคแบ่งพวก ในอดีต ภาษาท้องถิ่นของภาคเหนือ "อู้ม่วนจ๋าหวาน" เป็นคำกล่าวถึง คนที่มีวจีไพเราะ ทั้งถ้อยคำ และพฤติกรรม ซึ่งตรงกันข้ามกับ คนที่ "ปากหวาน ก้นส้ม" ซึ่งหมายถึง คนที่พูดอย่างหนึ่ง แต่ปฎิบัติอีกอย่างหนึ่ง คนในปัจจุบัน จึงไม่ค่อยเชื่อใจ ไม่เคารพกันและกัน