ระหว่างวันที่ 26-30 พ.ย. 52 ได้เดินทางกลับบ้าน เพื่อไปเยี่ยมที่บ้านที่นราธิวาส และไปหาคุรแม่ เนื่องวันฮารีรายออีดิลอัฏฮา ปี ฮ.ศ.1430 

กลับบ้านรอบนี้ ไม่ได้ทำไรเลย นอน อย่างเดี่ยว เพราะฝนตกและไปไหนไม่ได้ด้วย เพราะ น้องชายที่เรียน กทม กลับมาด้วย ครองเจ้ามอเตอร์ไซด์ คันโปรดไปด้วย

เลยเฝ้าบ้าน ด้วยการนอน และไปรอบนี้ ได้ไปทำความสะอาดบ่อปลาดุกด้วย เอารูปมาฝากแล้ว

กลับบ้านหลายวัน มาทำงานก็ต้องรีบไหนมีงานค้างอีกมากเลยที่ยังไม่เคลียร์

กลับไปทำงานต่อดีกว่า

ช่วงนี้เกิดอาการเครียดเรื่องส่วนตัวเล็กน้อย ไม่ใช่เรื่องงาน แต่เป็นเรื่อขแงความรู้สึกที่อยากจะร้และได้รับคำตอบ จากคนคนหนึ่งในเรื่องที่เคยคุยกันแล้ว แต่ยังไม่ได้รับ แต่มีการเฉยในเรื่องที่ว่า

เป็นกวัล ในเรื่องของความรู้ ที่ควรจะบอกมากกว่าเงียบหรือหนีไปโดยไม่บอกไรเลย อยากให้บอกมามากว่าจะได้รับรุ้และ เสนอ สนองต่อคำพูด เพื่อว่าจะช่วยให้บางสิ่งมันดีขึ้น และไปทางแนวทางเดี่ยวและบนพื้นฐานของความเข้าใจและความรู้สึกดี ที่จะมีตอกันต่อไป

วันนี้ ตอนเย็นเลิกงาน ยังไม่ได้กลับบ้าน เพราะมีภารกิจ อย่างเช่นทุกวัน วันนี้ เห็นต้นกระทิงเทพา กำลังหิว แห้งแล้ว สงสาร เคยเอาจอบ ที่เหมาะๆปลูก รอบคณะ ได้ประมาณ 20 ต้น

ปลูกไปเื่อยไม่มีระดับไม่มีแถวปลูกแนวที่ตรงใจมากกว่า แต่ต้องเจออุปสรรคเรื่องกินๆ ที่ น่าสนุกและตกใจ

เอาเป็นว่า ไม่นาน 5 -6 ปี คงได้ชื่นชม ถ้าไม่ตายไปฝั่งใดฝั่งหนึ่งเสียก่อน

ได้รับข่าวดี ข่าวมงคลอีกแล้ว คืนนี้ ช่างเป็นคืนที่มงคลจริง ได้รับข่าวดีๆ 2 ข่าว รวด 

ข่าวๆมงคลๆ ของอาจารย์ที่คณะ 

ยินดีล่วงหน้า

เมื่อสักครู่ได้รับข่าวดี จากเจ้าหน้าที่ที่คณะ ว่า ได้รับลูกสาว ได้ลูกสาว แล้ว 

อืม ยินดีด้วย แต่ตัวเอง อิอิ ยัง โสด ยังไม่มีให้เาเห็นบ้าง

เดี่ยวต้องเอามั่งแหละ

วันนี้เสร็จไปแล้วสำหรับการจัดโครงการอบรมการเขียนหนังสือราชการ โดยนั่งเป็นประธานโครงการเอง คราวนี้ เมื่อคืนก็จัดการเอกสารทุกอย่างเอง เป็นคนดูแลเอง เป็นเจ้าหน้าที่โสตเอง คนลงทะเบียน สรุปโครงการ รายงานโครงการ คนเดี่ยวทุกอยาง ทุกขั้นตอน เพราะ ตอนนี้ที่คณะยุ่งๆกับงานประกันอยุ่ ทั้งสาขา คณะด้วย สำนักงานคณะด้วย

เลยต้องลุยเอง เพราะไม่อยากจะเลื่อน เพราะอยู่ในแผนปฏิทินการดำเนินงานแล้ว และประกอบกับ ถ้าเลือนก็จะไปเบียดของของเพื่อนๆ อีก เลย เท่าที่ได้ แต่เป้าที่เข้าร่วมเป็นที่พึงพอใจมาก

โครงการ 2 รออยุ่พัก และเดินต่อไป สู้ๆๆ

วันนี้ โกทูโน ไม่สามารถเข้าระบบได้ สงสัยจะมีผู้จำใช้งานเป็นจำนวนมาก 

ขอให้กำลังใจทีมงานในการสร้างสรรค์และนำเสนอสิ่งที่ดีให้พวกเราต่อไป

ช่วงนี้ฝนตก อาการ เก่า คือ ปวดตาข้อก็เริ่มมา แปลกเหมือนกันมันรู้สึกเหมือนว่า เหมื่อยไปหมด เหนื่อยด้วย และเจ็บมากๆๆ 

วันนี้ถึงแม้ฝนจะตกหนัก แต่ก็ได้ทำไรหลายอย่าง

ได้ตัดหญ้า ได้ช่วยน้อง ปลูกต้นไม้รอบอาคารคณะ ดีบ้าง ล้มบ้าง ก็เลยต้องตามเช็ดเก็บทุกต้น อย่างว่าแหละให้สาวๆปลูก ไม่ค่อยไว้ใจเท่าไร กลัวจะไม่รอด

วันนี้ก็เป็นอีกวันที่ฝนตกหนักเลยต้องมาเป็นนายช่างประจำวันหยุดและนายช่างจำเป็นที่คณะ ได้ถือโอกาสปีนปาย ไปบนขอบหน้าต่างชั้น 4 สูงใช้ได้ มาทำการปะรอยรั่วของน้ำ ช่วยได้ในระดับหนึ่ง จะถามว่าดีไหม ตอบก็คือยังไม่ดี ต้องหาช่างให้มาซ่อมอย่างจริง หรือไม่ก็หาเครื่องมือมาแล้วลงมือทำเองดีกว่า ไม่อยากรอช่าง มันช้าหน่อย เพราะฝนลงมาไม่เคยรอให้ช่างมาซ่อมเสียก่อน

ได้ซ่อม ได้ถูน้ำ สมใจ ซึ่งอันที่จริงแล้วก้ทำเป้นปกติอยู่แล้ว การที่ซ่อมของที่อยุ่สูงและไม่มีเครื่องมือ แต่ก้ต้องทำ โดยเอาสิ่งที่เราคิดว่าสามารภมาทดแทนกันได้ซึ่งวันนี้ก็หาของใกล้มือมาก่อน เอามาปะ รู้ทันรู้ว่าไม่ถาวร แต่ให้พ้นช่วงนี้ไปก่อน ในวันหยุดที่ไม่มีใคร่ค่อยเช็ด

วันนี้ฝนตกทั้งวันเลย ฤดูฝนมาเยือนชายแดนใต้แล้ว

เมื่อคืน ได้เป็นยามอีกครั้ง หลักจากที่ห่างหายไปนาน เพราะนศ มีกิจกรรม พอดีกับวันนี้เป็นวันหยุด เลยต้องทำหน้าที่....

คืนนี้ ต้องมองฟ้า หาดูดาว ตก

วันนี้แดดออก ได้เวลาตากทุกอย่าง เพราะหาแดดยากช่วงนี้ ฝนตกบ่อย

การเมืองในบ้านเรา เมืองเรา  นับวันยิ่งน่ากลัว เพราะคนไม่กีคน แต่สามารถทำให้ประชาชน ทั้งประเทศต้องวาดระแวง....

วันนี้ได้ฤกษ์ดี วิ่งออกกำลังกายในรอบ 2 เดือน เพราะสาวๆทักว่า เสื้อเล็กกว่าเดิม ซึ่งไม่ได้กลัว ว่าเสื้อจะคับแต่กลัวว่าจะไม่มีเสื้อใส่

ดังนั้นต้องเริ่มออกกำลังกายแล้ว

วันนี้เดินทางไกล หนีน้ำท่วมทางทีรามัน อ้อมทางไปทาง อ. กะพ้อ เข้า อ.ทุ่งยางดง และเข้ามาในเขตอ.ยะรง ก่อนจะเข้ามาที่ทำงานได้ ระยะเดินทางประมาณ 40 กิโลเมตร 

ถ้าหากน้ำไม่ท่วมทางระยะทางจริง 25 กิโลเมตร ก็มาถึงที่ทำงานแล้ว แต่ก็ดี ที่เคยหนีน้ำมาหลายปี สมัยยังเป็นนักศึกษาเลนเคยชินกับทางไหนที่ไม่ท่วม มาอย่างโชดโชน...

ไปหาอะไรทานดีกว่า เหนื่อยมาทั้งวันกับการเดินทาง 4 ชั่วโมงบนรถคันโปรด

วันนี้ทีทำงานฝนตกอย่างหนัก หนักมากหนักที่สุด และตอนนี้ก็ยังตกอยู่ ท่าทางจะตกถึงเช้า หวังๆใจลึกๆ กลัวน้ำเข้าบ้าน

ว่าไปแล้วเสียดายจริง เพราะไปในครั้งนี้เป็นการไปที่เหมือนทริปทั่วไป เพราะไปนอนและพักบ้านนเจ้าหน้าที่และคณาจารย์ที่สอนที่คณะ เหมือนกับการไปเยี่ยมบ้านของคณาจารย์และผู้บริหารมากกว่า ยิ่งได้ประโยชน์อย่างยิ่ง

วันนี้ทางคณะมีโครงการวันครอบครัวบุคลากร โดยกำหนดจัดระหว่างวันที่ 5-7 พฤศจิกายน 2552 ณ อุทยานแห่งชาติทะเลบัน จังหวัดสตูล โดยเป็นบุคลากรชายทั้งหมด ทั้งอาจารย์และบุคลากรสายสนับสนุนวิชาการ เดินทางไปพร้อมกัน เพื่อไปศึกษาดูงานและอบรมตามกำหนดการของโครงการ

ช่วงนี้มีงานใหม่ๆ ให้ทำตลอด แบบว่าไม่ซ้ำใคร่เชียว หนักบ้าง เบาบ้างแล้วแต่จะสั่งการ ก้ทำไปทั้งตัวและหัวใจพุ่งไปอย่างเต็มที่ ไม่มีคำว่าย้อและถ่อย ต้องเดินต่อไป

วันนี้มีงานเข้าเป็นการไปจัดการเรื่องการใช้ห้องของหน่วยงานหนึ่ง จาก บ่ายโมง เป็น 2 3 4 สุดเริ่มงาน 4โมง เหนือยกับการรอและการเลือนแต่มันก็คือหน้าที่ สนุกมากกว่า แต่ไม่ชอบการรอทำงานไม่หยุดได้แต่ให้รอมันเหงาและเหนื่อย 

คิดไป อยากทำงานอีกแล้วขอตัวและหัวไปทำงานก่อนละกัน ก่อนเข้านอน เดี่ยวงานส่งพร่งนี้ ไม่เสร็จ เราจะเสร็จเพราะไม่มีงานส่ง

ได้เวลาที่จะต้องออกเดินทางมุ่งหน้าสู่ อำเภอทุ่งยางแดง เพื่อไปงานแต่งงานน้องสาว

จะเอาบรรยากาศรอบๆ ทุ่งยางแดงมาฝาก

วันนี้ไปทำงานที่คณะ จัดทำรายงานการปฏิบัติงานของคณะกรรมการบริหารคณะและไปจัดห้องสอบนอกตารางของอาจารย์ และไม่ลืมงานเก่าที่จะต้องไปซ่อมแซมฝายกั้นที่โดนน้ำฝนเซาะ โดยการเทหินลงกั้นไว้ก่อนเฉพาะหน้า เดี่ยวฝนหยุด ค่อยลงปูนอีกครั้ง

เลยทำให้วันนี้ เอวเคล็ด เจ็บไปหมด แต่ที่แน่ ต้องไปนอนแล้ว พรุ่งต้องไปงานแต่งน้องสาวแต่เช้า กลับมาค่อยลุยงานเก่าต่อ

1-2 วันนี้ ต้องมาจับงานสารบรรณเก่าๆ เพื่อหาเอกสารประกอบงานประกัน มันดีอย่างเดี่ยวที่คณะเข้าเล่มเป็นส่วนใหญ่ เลยทำให้เอกสารของคณะ ส่วนใหญ่จะไม่่อยหาย แต่ต้องหาว่ามันอยู่ในตรงมุมไหน ส่วนใดของคณะเท่านั้นเอง แต่ปีนี้งานประกันสบายหน่อย เพราะเรามีงาน มีเอกสาร

เลยทำให้เร็วกว่าปีที่แล้ว แต่ก็ต้องนำกลับมาตรวจสอบความถูกต้อง และหาข้อตกบกพร่อง

มีระบบมันดีอย่างนี้เอง................

2-3 วันนี้ ทีทำงานทักว่าทำไมถึงอารมรณ์ดี ยิ้มแต่ไกลเลย ที่จริงไม่มีไรที่ แต่มันรู้สึกสบายใจมากกว่า และรู้ว่าเรามีความสุข มันอธิบายไม่ได้ แต่มีสาเหมาตุจากเรื่องบางเรื่องเมื่อ 1-2 วันก่อน แต่จไม่ได้แล้วว่าเรื่องไร

แต่มันทำให้เราได้ยิ้มได้ แปลกเหมือนกัน ทั่งๆ ที่ตัวเองงานมากมายเหลือเกินช่วงนี้

บางที่มันคือความรู้สึกที่อธิบายไม่ด้ต้องให้คนคนนั้นมีความสุขเช่นอย่างว่า แล้วจะอธิบายได้เอง

วันนี้ได้งานใหม่ หัวหน้าให้สรุปรายงานการปฏิบัติงานคณะกรรมการบริหารคณะฯ เมื่อก่อนทำแบบง่ายๆ แต่ปีนี้เอาแบบงามๆๆ ดีนะที่มีแบบมาให้ งั้น หลายวันกว่าจะเสร็จ