วันนี้เป็นอีกวันหนึ่งที่รู้สึกเหนื่อยๆ ท้อๆ มันอ่อนแอ เสียใจน้ำตามันล้นๆออกมา แต่ก็ต้องบังคับให้มันไหลย้อนกลับเข้าไป เพื่อไม่ให้ใครรู้ว่าเรากำลังอ่อนแอ ยิ้มไว้ ยิ้มเข้าไว้ เก็บมันเข้าไปข้างใน เก็บไว้ก่อน กลับบ้านค่อยไปทบทวน ใช้เวลาเยอะๆ ในการทบทวนเรื่องราวของตัวเอง แล้วให้กำลังใจตัวเองด้วย...อย่าให้แต่คนอื่น ให้ตัวเองบ้างก็ดี....

************

วันนี้ฉันก็ยังยิ้ม ยังยิ้มให้ทุกคน  

แค่ฉันพยายามเอง ทำตัวให้ดี...
ฉันแค่ยิ้มเพื่อไม่ให้คนอื่นเห็นว่ามีเรื่องไม่สบายใจ
ยิ้มให้คนอื่นเห็นว่าเข้มแข็ง
และยิ้มเพื่อให้กำลังใจตัวเอง
แต่ใครจะเข้าใจ จะรู้..ว่าเหนื่อยเหลือเกิน

ในเมื่อใจอ่อนล้า มีเรื่องที่โถมเข้ามามากมาย
และบ่อยครั้งที่ถูกคำถามวิ่งเข้ามา ฉันก็ยิ้มตอบ และบอกว่า "ไม่เป็นไร"
บางครั้งทำผิดพลาด ไม่ใช่เพราะอะไร เพราะใคร
แต่เป็นตัวเรา กับการตัดสินใจ..ซึ่งเราไม่มีทางรู้หรอก
ว่าอะไรถูก และอะไรผิด ในสิ่งที่จะเกิดขึ้น
คิดเพียงว่า..เรื่องที่เกิดขึ้น ยังไม่ได้แย่ที่สุด
หรือเรื่องที่ดี ก็อย่างเพิ่งคิดว่าที่สุด..
 เพราะเราอาจสามารถทำให้ดีกว่านี้ เพื่อความพยายามจะไม่สิ้นสุดไปด้วย..........

*******

• วันนี้ปฐมนิเทศนักศึกษาใหม่ เด็กๆน่ารักดี
• คิดถึง อ.วันทนีย์ กลับมาจากสวิสฯหรือยังนะ โทรไปก็ยังปิดเครื่องอยู่
• รับตารางสอนต้นฉบับ ถูกเพิ่มชั่วโมงสอนอีก 3 ชั่วโมง เป็น 29 ชั่วโมงต่อสัปดาห์
• น้องป่าน เด็กนักเรียนเก่าโทรมาเล่าเรื่องโรงเรียนใหม่ บอกคิดถึงครูมิม อยากไปหาที่บ้าน..คิดถึงเช่นกันจ๊ะ
• วันเกิดน้องสาว โทรไปอวยพรแล้ว คิดถึงเช่นกันจ๊ะ
• ไปดูหนังสือที่อยากได้ที่ร้าน แต่หนังสือหมดต้องจองไว้ อืม..

พี่โก๊ะบอกว่า วิถีแห่งนักรบ ต้องยืดหยัดต่อสู้ ....อืมยากจัง