...ผิดหนึ่ง

พึงจดไว้

ในสมอง

เร่งระวัง

ผิดสอง

ภายหน้า

สามผิด

เร่งคิดตรอง

จงหนัก

เพื่อนเอย

 ถึงสี่อีกทีห้า

หกซ้ำ

อภัยไฉน...

หากเสื้อผ้าอาภรณ์

อาหารการกิน

ไม่เท่าบุคคลอื่น

ใยต้องน้อยใจ

หากคุณธรรม

ความรู้ความสามารถ

ไม่เท่าบุคคลอื่น

ต้องขวนขวายให้ทัดเทียม..

(ไม่ทราบชื่อผู้แต่งค่ะ)

ผู้ชนะ ย่อมถูก ผูกอาฆาต

ผู้พ่ายแพ้ นอนอนาถ ฤทัยถอน

ผู้สงบ อยู่เป็นสุข ไม่ทุกข์ร้อน

เพราะเพิกถอน เสียทั้งแพ้ แลชนะ

(ท่านพุทธทาสภิกขุ)

อันช่างหม้อตีหม้อไม่หวังสาน

ตีเอางานงามไซร้มิให้หนา

เหมือนอาจารย์ตีศิษย์ให้วิทยา

มิใช่ว่าประหารให้ไปอบาย

หากลูกตัว      ชั่วโฉด   โทษพ่อแม่

หากศิษย์แส่   ชั่วโฉด   โทษครูสอน

ประชาราษฎ์   ชั่วโฉด   โทษภูธร

เจ้านคร         ชั่วโฉด   โทษราชครู

กล้วยไม้มีดอกช้า     ฉันใด

การศึกษาย่อมเป็นไป  เช่นนั้น

แต่ออกดอกคราใด   งามเด่น

งานสั่งสอนปลูกปั้น  เสร็จแล้วแสนงาม

(หม่อมหลวงปิ่น มาลากุล)

ดอกกล้วยไม้ ดอกไม้ประจำวันครู

อันเนื่องมาจาก คุณลักษณะช่อดอกกล้วยไม้ มีความหมายคล้ายคลึงลักษณะชีวิตของครู คือ กว่ากล้วยไม้แต่ละช่อจะผลิดอกออกผลให้เราได้ชื่นชมนั้น ต้องใช้เวลานานและต้องการการดูแลเอาใจใส่ไม่น้อย เช่นเดียวกับครูแต่ละคน กว่าจะสั่งสอนเคี่ยวเข็ญศิษย์คนแล้วคนเล่าให้ให้มีความเจริญก้าวหน้าฝนชีวิตได้ ก็ต้องใช้เวลาอบรมสั่งสอนมิใช่น้อยเช่นกัน  นอกจากนี้กล้วยไม้ยังเป็นพืชที่อยู่ในที่สูงทนต่อสภาพดินฟ้าอากาศ ไม่ร่วงโรยง่าย เปรียบเสมือนครูที่อยู่ทั่วแดนไทยที่ต้องอดทนต่อสู้เพื่ออุดมการณ์และอุทิศตนเพื่อการศึกษาของชาติ.......

@5358 พี่แจ๋วขาฝนตกแบบนี้ บรรยากาศชวนให้นึกถึงใครบางคน อิอิ อย่าเข้าใจผิดค่ะ ก็สุดที่รักน้องถุงทองงัยค่ะ จะนอนหนาวไหมหนอ ...คิดถึงถุงทองและแม่ถุงทองเสมอค่ะ

@5264 คุณกวินค่ะ รำพึงรำพันอะไรค่ะ อิอิ ไฟให้ไออุ่นเสมอค่ะ ถ้าเรารู้จักระแวดระวังตัวไม่เผลอเพลี้ยงพล้ำเข้าไปเหยียบมันเข้า..อย่างน้อยก็มีเพื่อนคนนี้เป็นกำลังใจให้คุณกวินนะคะ อย่าท้อ..ความรักเป็นสิ่งดีงามค่ะ สุขได้ แต่อย่าคาดหวัดค่ะ..

@5098 อยากคุยกับถุงทองค่ะ แต่วันนี้ต้องรักษาวินัยให้ตัวเองอย่างเคร่งครัด สะสางภาระหน้าที่ให้หมดสักที จะได้เข้ามด้วยความเบิกบานใจค่ะ ...แม้เสียงปลายสายจะเป็นใครนำเรื่องอะไรมา มิมก็ขอเป็นกำลังใจให้พี่แจ๋วอย่างนี้ตลอดไปค่ะ...รักค่ะ

@5003 ขอบคุณพี่โก๊ะคะ อิอิ นึกว่าจะทำไม่ได้เสียแล้ว

@4963 ตอนนี้เปิดอ่านได้แล้วค่ะพี่เม้ง อิอิ เพิ่งรู้ว่าใส่ของขลังไว้ในบล็อกด้วย วันหลังจะได้ไม่ตกใจค่ะ แต่จะใส่พระอุ๋มของอาจารย์ทนันทุกครั้งที่เปิดอ่านค่ะ อิอิ ขอบคุณค่ะ

ต้องการความช่วยเหลือค่ะ..เกิดปัญหาจากการเข้าอ่านบันทึกของคุณเม้งสมพร ช่วยอารีย์ค่ะ บันทึกล่าสุด พอเปิดเข้าไปอ่านทีไร จะมีข้อความขึ้นมาเตือนว่า Error ตลอด จากนั้นหน้าเวปก็หายไป ต้องเข้าระบบใหม่ตลอด ไม่ทราบเกิดจากอะไรค่ะ และจะแก้ไขปัญหาได้อย่างไรค่ะ

ข้อความเตือนว่า

ixeplore.exe-Application Error

The instrucktion at "o*77ddd229" referenceed memory at "o*30452538" The memory could not be "read"

พี่โก๊ะที่รัก

แม้ว่าเส้นทางแห่งนักรบ จะเหนื่อยยากลำบากแค่ไหน แต่ก็ยังมีผู้คนที่อยู่รอบข้างให้กำลังใจ ขอจงรับรู้ว่ามิได้เดินตามลำพัง เราจะเดินไปด้วยกันนะคะ...

เกิดแผ่นดินไหวขนาด 7.6 ริกเตอร์ ที่ประเทศจีน มีศูนย์กลางอยู่ที่ มณฑลเสฉวน แรงสั่นสะเทือนส่งผลให้ประเทศไทยรับแรงสั่นสะเทือน เช่น กรุงเทพฯ บริเวณ สาทร พระราม4 มีผลทำให้ตึกสูงสั่นสะเทือน ขณะนี้มีการแจ้งเตือนภัย และย้ายผู้คนออกจากตึกสูงแล้ว ..เช่นตึก เอ็มไพร์  ...ความคืบหน้าต้องติดตามข่าวอย่างต่อเนื่อง

เปิดเอ๋ย..เปิดเทอม..

ว้าว..ห้าทุ่มแล้ว ไปนอนดีก่า พรุ่งนี้เปิดเทอมแล้ว เย้ๆๆ ดีใจจัง (ถามตัวเองว่าจริงเหรอดีใจจริงเหรอ...จริงดิถามได้ อ้าว..) แต่เอ..เขียนอนุทินสักนิดดีกว่า เพราะพรุ่งนี้เป็นต้นไปก็คงไม่ได้มาเล่นเพลิดเพลินแบบนี้อีกแล้ว แงๆๆ สงสัย ลงแดงอีกหละเรา ไม่เป็นไรมาบ้างก็แล้วกัน เลิกไปเลยคงไม่ได้แน่ๆ

หลังจากที่เราเพลิดเพลิน ทำตัวบ้าๆบวมๆมานานแล้ว หลังจากวันพรุ่งนี้เป็นต้นไป ต้องไปทำหน้าที่อันใหญ่หลวงให้บรรดาลูกศิษย์ลิงทั้งหลายแล้ว อิอิ ลูกศิษย์เป็นลิง ครูก็คงเป็นครูลิงด้วย ฮ่าๆ

ยิ่งเทอมนี้ชั่วโมงสอนเยอะขึ้น 29 ชั่วโมงต่อสัปดาห์ แถมมีแต่เด็กช่างทั้งน่านเลย สงสัยเทอมนี้คงต้องเป็นครูลิงอย่างว่า เพระลูกศิษย์ก็คงน้องๆ ลิงนั้นแหละ ..แฮะๆๆ ไม่เป็นไรเตรียมวิทยายุทธมาปราบลิงแล้ว ..มั่นใจค่ะว่าปราบได้ชัวร์.อิอิ

ว้า..ไปนอนดีกว่าพรุ่งนี้ไปเข้าแถว 7 โมงครึ่งเดี๋ยวตื่นไม่ไหว จะได้ไปดูหน้าตาบรรดาลูกศิษย์ที่น่ารักทั้งหลาย อิอิ แว้บ..นิน นิน

กระดี่เอ๋ย..กระดี่น้อย

เจ้าลอยไปลอยมานานแล้วไหม

เหนื่อยนักพักก่อนก็ได้ให้สบายใจ

แล้วค่อยว่าย..ค่อยไป..ให้สุดแรง

อารมณ์กลอนมันออกมา อิอิ..เอามาใส่ไว้ก่อนเดี๋ยวลืม กลอนนี้แต่งเสร็จใช้เวลา 20 วินาที ..และมีที่มาที่ไป

บันทึกไว้เตือนความทรงจำ กับใคร..บางคน.. ลันล๊า..ลันล๊า..อิอิ ยืมมหมออ๋อมาใช้หน่อยนะคะ  อิอิ

 พี่ใบไม้ค่ะ ง่วงก็นอนก่อน เดี๋ยวไม่สบายไปค่ะ เป็นห่วงค่ะ

อิอิ..หายไปหลายวันคิดถึงอนุทินจัง เพิ่งนึกออกว่าไม่ได้เขียนมาหลายวันแล้ว วันนี้วนๆเวียนๆ เป็นผีไม่มีศาลเหมือนเดิม อากาศร้อนเป็นบ้าเลย กลับมากระหืดกระหอบเข้าห้องเปิดแอร์เย็นช่ำสบายใจแฮ....

นอนๆอยู่กำลังเย็นพอดี ปิดดีกว่าเปลืองไฟ โลกก็ร้อน ไปนั่งข้างล่างก็ได้เราเย็นธรรมชาติด้วย.....

พรุ่งนี้แล้ว พรุ่งนี้แล้ว อิอิ แล้วจะได้รู้ว่าหมู่หรือจ่า

ชนชั้นสูงวรรณะสาระรูป
เสียเทียนธูปเสียทรัพย์ที่นับถือ
มารยาทวิจารณ์คึกดูกึกกือ
ผู้ใหญ่คือผู้สรรค์สร้างทางโกงกิน

หาหนทางโกยสุขอยู่ทุกผู้
มีความรู้ประดับไว้ใช่ก้อนหิน
น้ำตาใครเอ่อซ้ำลงพรำดิน
ปานจะสิ้นขาดใจใครดูแล

ความเป็นคนค้นดูความรู้หรือ
ถ้ายึดถือมายามาแสร้งแส
ยึดตำรับศัพท์ตำรามาแปลงแปร
เพียงหว่านแหเดาไปไร้ความจริง

ความเป็นคนควรประดิษฐ์สิทธิ์เทียมเท่า
ต้องไม่มีเขาเราหรือชายหญิง
ปัญหาไร้สัญชาติควรประวิง
ใช่แน่นิ่งดั่งสิ้นในวิญญาณ

ท่านคือผู้แทนราษฎร์อำนาจใหญ่
โปรดอย่าได้ลืมตีนลืมถิ่นฐาน
ชาวนาคือผู้ยิ่งใหญ่ใช่ตำนาน
ผู้คนคือกฎการที่ตายตัว

การเปิดบ่อนบ่อนเบี้ยให้เสียชาติ
กลืนอำนาจชาวนาฝืดมืดสลัว
อีกจักเกิดโสเภณีที่ขายตัว
เจ้าหน้าที่หดหัวอยู่ภายใน

ฐานะที่ข้าน้อยผู้ต้อยต่ำ
เป็นที่ย่ำเหยียบสิ้นตฤณวิสัย
ข้ามิเจ็บแปลบปวดรวดอันใด
แต่เจ็บใจแทนเจ้าเท่านั้น

ต้นกล้าเบี้ยแห่งหญ้าจะปรากฏ
หญ้าแห่งความงามงดจักพลิกผัน
หญ้าต้นเก่าเหง้างามยามฉาบวัน
จักชูชันรายล้อม...หญ้าคอมมิวนิสต์..

ถึงชีวิตจะสูญเสีย.. แต่อย่าให้ใจเสียศูนย์

การที่ใครคนหนึ่งมีชีวิตเติบโตมาแล้ว ทำให้ตัวเองมีความสุขทุกขณะได้ ถือว่าเป็นความโชคดีอย่างมหาศาลของการเกิด เพราะหากย้อนกลับไปทบทวนอดีตของชีวิตที่ผ่านมา บางครั้งก็ยังแปลกใจว่าเราผ่านปัญหาที่มากมีเหล่านั้นมาได้อย่างไร ยิ่งหากมองไปข้างหน้าของอนาคตที่เหลืออยู่ บางครั้งยิ่งทำให้จิตใจห่อเหี่ยว และหมดเรี่ยวแรงที่จะก้าวไป เพราะอนาคตที่รออยู่ ช่างเต็มไปด้วยขวากหนามเสียนี่กระไร

แต่ชีวิตของคนเราก็ดีอย่างคือ ทุกปัญหาล้วนมีปัญญาคอยเป็นเครื่องสนับสนุนการแก้ไขอยู่เสมอ ไม่ว่าปัญหานั้นจะหนักเพียงใด แต่ถ้ามีจิตใจที่กล้าแกร่งและไม่เสียศูนย์ในการเรียนรู้สิ่งที่เกิดขึ้น ปัญหาที่มีอยู่นั้นก็มักได้รับการคลี่คลายให้จบลง

ชีวิตสำหรับคนที่มีจิตใจดีงาม มีจิตใจที่มองทุกอย่างด้วยความเข้าใจ และเอื้ออารีด้วยเมตตาจิตต่อเรื่องที่ผ่านเข้ามา ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น สิ่งเหล่านั้นย่อมไม่สามารถพรากความสดใสไปจากเขาได้ ชีวิตที่เหลืออยู่และกำลังใจก้าวไปจึงเป็นการก้าวเดินด้วยหัวใจที่ยิ้มได้ และเป็นการก้าวไปโดยมีปัญหาเป็นครูสอนชีวิตให้แข็งแกร่งเสมอ การใช้ชีวิตของคนเรานั้น จึงมีความแตกต่างโดยการใช้จิตใจเป็นเกณฑ์วัดความสุขได้

เพราะการที่ใครคนหนึ่งจะมีความสุขได้หรือไม่นั้น บางครั้งทรัพย์สินเงินทองที่มีก็ไม่อาจการันตีได้ว่า จะเนรมิตให้เขามีความสุขได้ ถ้าหากจิตใจเศร้าหมอง แต่ตรงกันข้ามกับคนที่ปรับสภาพจิตใจได้ทุกครั้งที่เจอปัญหา ทุกอย่างที่เลวร้ายในชีวิตก็สามารถบรรเทาให้เบาบางลง และทำให้เขาสามารถเรียกหาความสุขจากชีวิตได้ไม่ยากนัก


"ถึงชีวิตจะสูญเสีย แต่อย่าให้ใจเสียศูนย์" จึงเป็นเรื่องราวที่ช่วยปลอบขวัญสำหรับคนที่ไร้กำลังใจในการเรียนรู้ชีวิต คอยเป็นกัลยาณมิตรยามที่รู้สึกท้อแท้สิ้นหวัง เพราะชีวิตเราก็ไม่ได้มีอะไรติดตัวมาในวันที่เราเกิด แต่ทำไมเราต้องกล่าวว่า เราหมดทุกอย่างในชีวิตแล้ว เพราะอย่างน้อยเราก็มีต้นทุนคือชีวิตและลมหายใจ ที่จะต่อยอดให้เป็นกำไรได้

ถึงชีวิตเราจะเจ็บบ้างล้มบ้างในวันที่ก้าวไปในโลกกว้าง และผิดหวังจากเป้าหมายที่รอคอย แต่ใช่ว่าเราจะสูญเสียทุกอย่างซะเมื่อไร เราก็ยังมีเป้าหมายใหม่ที่รอคอยการค้นหา ถึงชีวิตจะสูญเสียทุกอย่างไป แต่ถ้าใจยังแกร่งพอและพร้อมที่จะเรียนรู้ ไม่ช้าเราย่อมมีสิ่งใหม่ที่ดีกว่าเดิมเสมอ

ขอให้ทุกคนมีความสุขในการเรียนรู้ชีวิต เข้มแข็งในวันที่ต้องเจอกับปัญหา และขอให้ก้าวข้ามปัญหาเหล่านั้นได้ด้วยใจที่แจ่มใสเบิกบานทุกคนด้วยเถิด

ด้วยปรารถนาให้ทุกคนมีความสุขอย่างแท้จริง
ชุติปัญโญ
กันยายน 2549

คัดลอกมาจากหนังสือ ถึงชีวิตจะสูญเสีย..แต่อย่าให้ใจเสียศูนย์ โดยท่าน ชุติปัญโญ ค่ะ

สั่งสอนคนอื่นไว้อย่างไรบ้าง

ครูควรสร้างตนเหมือนที่เตือนเขา

พึงฝึกฝนให้ดีก่อนที่เรา

ตนนี้เล่า..ฝึกยากลำบากจัง

*******

วางตนไว้ในความดีงามก่อน

จึงค่อยสอนใครใครในภายหลัง

เป็นครูคนขวนขวายหมายระวัง

ไม่พลาดพลั้งเศร้าหมองเรื่องของตน

*******

พี่โอ๋-อโณ ค่ะ มิมเพิ่งรู้จากอนุทินของพี่ว่าเข้ามาให้กำลังใจมิมกับวันที่อ่อนแอเหลือเกิน ขอบคุณมากๆ ค่ะ แค่นี้มิมก็มีกำลังใจขึ้นมากแล้วค่ะ พระอาทิตย์ขึ้นแล้วนะคะ ..ขอบคุณค่ะ

สำหรับคำพูดนับเป็นสิ่งสำคัญที่จะสร้างมิตรและก่อศัตรูให้เราได้ อีกทั้งยังเป็นเสน่ห์แก่ผู้พบเห็น หากเราจะรู้จักใช้ถ้อยคำ ดังคำกลอนจากนิราศภูเขาทองที่ว่า

 "ถึงบางพูดพูดดีเป็นศรีศักดิ์

 มีคนรักรสถ้อยอร่อยจิต

 แม้พูดชั่วตัวตายทำลายมิตร

 จะชอบผิดในมนุษย์เพราะพูดจา"

หรือจากเพลงยาวถวายโอวาทที่ว่า

"อันอ้อยตาลหวานลิ้นแล้วสิ้นซาก

 แต่ลมปากหวานหูไม่รู้หาย

 แม้นเจ็บอื่นหมื่นแสนจะแคลนคลาย

 เจ็บจนตายนั้นเพราะเหน็บให้เจ็บใจ"

 หรือจากพระอภัยมณีที่ว่า

 "อันลมปี่ดีแต่เพราะเสนาะหู

ที่จะสู้ลมปากยากนักหนา"

 ทั้งหมดล้วนสอนให้ตระหนักถึงคำพูดที่จะนำมาซึ่งลาภหรือความเสื่อมลาภได้ทั้งสิ้น

...นักรบต้องเพียรฝึกฝน บ่มเพาะตนเอง

...ต้องผ่านความเจ็บปวด ความหวาดกลัว ความเดียวดาย

...และต้องผ่านความเปราะบางที่จะรับรู้ถึงความรู้สึกของตัวเองและสรรพสิ่ง 

...จึงจะเป็นนักรบอย่างแท้จริง